Q&A

Είτε σε απαλά χρώματα και σχήματα (όπως αυτό του brand Pepe Jeans αριστερά), είτε σε παραδοσιακά έντονα (όπως του Antony Morato) το hawaiian shirt είναι ευκολοφόρετο, ντεκοντρακτέ και ενίοτε έχει προσωπικότητα.

Εντάξει, όλοι έχουμε αφομοιώσει ότι η μόδα κάνει κύκλους. Τώρα έχουμε το απόλυτο trend μετά από καμιά 20αριά χρόνια. Ίσως γιατί έχει να αφηγηθεί μικρά όνειρα.

Τα χαβανέζικα πουκάμισα δεν είναι του γούστου μου. Όπως έγραφα πριν από κάποια χρόνια, μου θυμίζουν φαρδιά εκδοχή παρδαλής γραβάτας. Ωστόσο, κι αφού έχει περάσει απ’ τα σαράντα κύματα του νησιού, όντας τη μία έμβλημα του cool, την άλλη του ξενέρωτου, το ρουχαλάκι αυτό ξαναγίνεται της μόδας, θέτοντας πάντα ζητήματα κουλτούρας και καλού γούστου.

Με χαρακτηριστικό τα εξωτικά μοτίβα, πολύχρωμα, έντονα και τολμηρά, είχε να σκάσει μύτη από το 2000. Τό ‘βρισκες μόνο ως vintage, είτε γιατί ήθελες να δώσεις χαρωπό τόνο στο ντύσιμό σου είτε γιατί σου θύμιζε τα ευχάριστα κλισέ των νεανικών σου διακοπών. Όχι πια.

Σήμερα τα χαβανέζικα πουκάμισα βρίσκονται παντού. (Φωτογραφία: Racked)

Τώρα βρίσκεται παντού. Στον Lanvin, ανάμεσα σε βαμβακερά σακάκια, κασμιρένια πουλόβερ και chinos, απλώνονται τιρκουάζ θάλασσες διάσπαρτες από καταπράσινα νησιά που κατοικούνται από δεινόσαυρους. Πυκνά εξωτικά φυλλώματα στη Louis Vuitton. Καυτές έρημοι στον Balenciaga. Ιβίσκοι στην Dsquared. Η MSGM ανεβαίνει στο τρένο μαζί με Καλιφορνέζους σέρφερ. Την ίδια ώρα, ο Salvatore Ferragamo παρουσιάζει μαγευτικές μεσογειακές παραλίες, ενώ ο Paul Smith συνδυάζει κυπρίνους και κοράλλια. Και εντοπίως οι Antony Morato, Pepe Jeans, Tom Tailor πουλάνε χαβανέζικα σαν ζεστά ψωμάκια.

Στρογγυλοκαθισμένο ανάμεσα στο streetwear και το dandy look, τα άλλα δύο στυλ της μοδός για φέτος, ομολογουμένως το κοντομάνικο αυτό πουκαμισάκι είναι ευκολοφόρετο, ντεκοντρακτέ και ενίοτε έχει προσωπικότητα, ανάλογα με το ποιος το φοράει. Εξάλλου, οι καιροί θέλουν φαντεζί ρούχα, και τούτο δω έχει τη σπάνια δύναμη να αναπτερώνει το ηθικό και μια ιστορία να διηγηθεί. Το λέω για να είμαι δίκαιος.

Δυτικό κόψιμο, ιαπωνικό λουλουδάτο ύφασμα για τα κιμονό των κοριτσιών, κατασκευή από Κινέζους ράφτες και έξω από το παντελόνι όπως στις Φιλιππίνες.

Το χαβανέζικο πουκάμισο εμφανίζεται το 1930 με την άνοδο του αμερικανικού τουρισμού στη Χαβάη, η οποία πέρασε στην επικράτεια των ΗΠΑ μόλις το 1959. Μικρά εργαστήρια άρχισαν να προσθέτουν εμπριμέ στα πουκάμισα του νησιού, τα οποία τα λέγανε «palaka», γι’ αυτό το νέο κύμα πελατείας. Οι ντόπιοι τα φόραγαν σε επίσημες περιστάσεις, εξ ου και ο φεστιβαλικός χαρακτήρας του ρούχου.

Μαζικός παραγωγός των χαβανέζικων πουκαμίσων θεωρείται κάποιος ονόματι Ellery Chun, διπλωματούχος του Γέιλ, ο οποίος είχε έδρα τη Χονολουλού και είχε σπουδάσει Οικονομία. Τα βάφτισε «aloha» (η λέξη χαιρετισμού) και κατοχύρωσε το όνομα το 1936.


Διαβάστε ακόμα: 6 τύποι ανδρικής τσάντας που δεν καλοξέρατε


Τα κλασικά μοτίβα ήταν μία μείξη εξωτικών λουλουδιών και φυτών, όπως και θαλάσσιες σκηνές, που έβριθαν επιρροών: δυτικό κόψιμο, ιαπωνικό λουλουδάτο ύφασμα που προοριζόταν για τα κιμονό των κοριτσιών, κατασκευή από Κινέζους ράφτες και έξω από το παντελόνι όπως στις Φιλιππίνες.

Αριστερά: Ο Koichiro Miyamoto, γνωστός κι ως Musa-Shiya the Shirtmaker, επιλέγοντας υφάσματα για τα χαβανέζικα πουκαμισά του. (Φωτογραφία: The Aloha Shirt) Δεξιά: Ο Elvis στην κλασική του κινηματογραφική επιτυχία «Blue Hawaii». (Φωτογραφία: IMDb)

Αυτά που προορίζονταν για τους θορυβώδεις τουρίστες έβγαζαν μάτι. Όμως, για τις μάρκες στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας δινόταν μεγάλη προσοχή στο χρώμα και το αφηγηματικό σχέδιο του ρούχου, ως φόρος τιμής στη χαβανέζικη πολιτισμική παράδοση.

Οι εξαγωγές άρχισαν το 1950 και το χαβανέζικο πουκάμισο γίνεται πολύ cool στα μάτια της νεολαίας όταν ο Έλβις το φοράει στην ταινία Blue Hawaii το 1961 (δημοπρατήθηκε προς δεκάδες χιλιάδες δολάρια). Εντωμεταξύ, είχαν προηγηθεί ο Χάρι Τρούμαν στο εξώφυλλο του Life το 1951 και ο Νίξον το 1960.

Όταν το 2014, ο Λάγκερφελντ δέχεται να ποζάρει για τη Διεθνή Αμνηστία, οι διαφημιστές αναζητούν ένα σλόγκαν που θα σοκάρει. Είναι: «Το αποκορύφωμα της κομψότητας είναι το χαβανέζικο πουκάμισο κι η σαγιονάρα».

Ταυτισμένο με τους χίπις της επόμενης δεκαετίας, υιοθετείται στη συνέχεια απ’ τους εμπόρους ναρκωτικών και τους μικροκακοποιούς – ο Αλ Πατσίνο στο Scarface ή ο Νίκολας Κέιτζ στο Arizona Junior – ώσπου να γίνει τελικά η στολή των «βλαχαδερών», τα οποία εξακολουθούν να σέρνουν εξωφρενικά σχέδια την εποχή των μινιμαλιστικών μοτίβων της δεκαετίας του ’00.

Κόκκινη Ferrari και χαβανέζικο πουκάμισο: ο συνδυασμός της επιτυχίας του Τομ Σέλεκ στο Magnum. (Φωτογραφία: IMDb)

Ωστόσο, πιο πριν, τη δεκαετία του ’80 και του ’90, όλοι θυμόμαστε τον Τομ Σέλεκ στο Magnum, τον Τομ Κρουζ στο Cocktail, τον Μπραντ Πιτ στο Fight Club, τους Τζόνι Ντεπ και Μπενίσιο ντελ Τόρο στο Fear and Loathing in Las Vegas, τον Λεονάρντο ντι Κάπριο στο Romeo & Juliet, ακόμα και τον Τζιμ Κάρεϊ στο Ace Ventura. Περιέργως, στον κινηματογράφο, το χαβανέζικο πουκάμισο αντιπροσώπευε ένα είδος εξέγερσης, σωτηρίας, απόδρασης και μποέμικης ζωής όσων το φόραγαν.

Όταν το 2014, ο Καρλ Λάγκερφελντ δέχεται να ποζάρει για τη Διεθνή Αμνηστία κατά των βασανιστηρίων, οι διαφημιστές αναζητούν ένα σλόγκαν που θα σοκάρει, ώστε να περάσουν το μήνυμα. Έλεγε: «Το αποκορύφωμα της κομψότητας είναι το χαβανέζικο πουκάμισο κι η σαγιονάρα», όσα δηλαδή θεωρούνταν το απόλυτο κιτς.

Τη σκυτάλη πήρε ο Χέντι Σλιμάν για τον YSL τo 2016, κάνοντάς το σιγά-σιγά must have. Γιατί ικανοποιούσε δύο ανάγκες της εποχής: απ’ τη μία το vintage και, από την άλλη, αυτήν την ανόητη νοσταλγία του «dad dressing», έστω και σε δεύτερο βαθμό.

Το χαβανέζικο πουκάμισο όχι απλά πέταξε από πάνω του την ταμπέλα «vintage», αλλά μπήκε και στα μεγαλύτερα περιοδικά ανδρικής μόδας. Εδώ πάνω στον Brad Pitt σε φωτογράφηση του GQ. (Φωτογραφία: Ryan McGinley / GQ)

Παρ’ όλα αυτά, η δυτικότροπη αυτή προσαρμογή σε πολλούς τη σπάει. Με την κατηγορία ότι η μόδα εξοντώνει τη συμβολική αξία για τους ανθρώπους της Χαβάης και τους δίνει μια διάσταση καθαρά διακοσμητική. Δεδομένου ότι σ’ αυτό το αρχιπέλαγος του Ειρηνικού το πρωτόκολλο διατηρεί τη σημασία του: η πλειονότητα συνεχίζει να φοράει το aloha της, για να πάει στο γραφείο.

Γεγονός που αφήνει παντελώς αδιάφορους τους σχεδιαστές του ανδρικού prêt-à-porter απ’ το Μιλάνο ως το Παρίσι. Γι’ αυτούς, οι ηλίθιοι τουρίστες με το χαβανέζικο και τη φωτογραφική μηχανή αποτελούν παρελθόν.

 

Διαβάστε ακόμα: SunFlower 3.0 – Μια έξυπνη ομπρέλα για το καλοκαίρι

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top