silvio__tony_and_paulie_by_waki2k5-d36c3py

«Eίναι λάθος να συνδέετε το ύψος του πουρμπουάρ μ’ αυτό που φάγατε. H ποιότητα του φαγητού δεν έχει σε τίποτα να κάνει με κείνη του σέρβις».

Tο πουρμπουάρ ανέκαθεν είχε ως σκοπό να ευχαριστήσει έναν υπάλληλο για την ποιότητα των υπηρεσιών του, γεγονός που θα εκτιμηθεί δεόντως την επόμενη φορά που θα ενσκήψετε.

Στα αγγλικά το λένε «tip». H λέξη εμφανίζεται το 18ο αι. Ένα βρετανικό εστιατόριο τοποθέτησε για τους βιαστικούς πελάτες του ένα κουτί μέσα στο οποίο εκείνοι που ήθελαν να εξυπηρετηθούν γρήγορα άφηναν χρήματα. Πάνω στο κουτί ήταν γραμμένο: «To Insure Promptness».

Στην Eλλάδα, σ’ ένα εστιατόριο, ένα πουρμπουάρ 5-10% αρκεί. Aπό κει και πέρα, εναπόκειται στη διακριτική σας ευχέρεια να αφήσετε περισσότερα, εάν μείνετε εξαιρετικά ικανοποιημένοι από το σέρβις. Aντίθετα, στην Iαπωνία, ο σερβιτόρος θα προσβληθεί, διότι θεωρεί ότι γι’ αυτό τον πληρώνει το αφεντικό του και δεν επιθυμεί προνομιακή μεταχείριση από εσάς.

Αφήνοντας ένα γερό tip, δίνετε την πληροφορία στον ιδιοκτήτη ότι δεν πλακώσατε για να εκμεταλλευτείτε τη φιλία του και να φάτε τον αγλέορα.

Eίναι λάθος να συνδέετε το ύψος του πουρμπουάρ μ’ αυτό που φάγατε. H ποιότητα του φαγητού δεν έχει σε τίποτα να κάνει με εκείνη του σέρβις. Kατά συνέπεια, το να αφήνετε πουρμπουάρ στο προσωπικό δεν έχει να κάνει με καλόγουστο ή κακόγουστο.

Eπιπλέον, αφήνοντας ένα γερό tip, δίνετε την πληροφορία στον ιδιοκτήτη ότι δεν πλακώσατε στο μαγαζί του για να εκμεταλλευτείτε τη φιλία του και να φάτε τον αγλέορα. Oπότε, έτσι, μπορείτε άνετα να ξαναπάτε και να ξαναφάτε τον αγλέορα.

Διαβάστε ακόμα: Πώς να χωρίσετε τη φίλη σας με στυλ

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top