linkoln

Ο Αβραάμ Λίνκολν με ημίπαλτο Brooks Brothers.

Ο Άντι Γουόρχολ ίσως ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να περιγράψει ιδανικά το νόημα του στυλ που πρεσβεύουν διαχρονικά οι Brooks Brothers. Για πολλούς από τους μελετητές της αμερικανικής κουλτούρας, άλλωστε, το γεγονός ότι το 1955 αποφάσισε να ξοδέψει ολόκληρη την αμοιβή του από το πρώτο διαφημιστικό που επιμελήθηκε, αγοράζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ 100 πανομοιότυπα λευκά πουκάμισα της φίρμας, είχε τα χαρακτηριστικά ενός καλλιτεχνικού-πολιτισμικού statement. Αν η σούπα Campbell’s στα χέρια του μπορούσε να γίνει έργο τέχνης αντιπροσωπευτικό του σύγχρονου αμερικανικού πολιτισμού, τα λευκά oxford shirts No 10 μπορούν, χωρίς υπερβολή, να θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του αντρικού ντυσίματος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

brooks1

Βιτρίνα υποδημάτων εν έτει 1930.

Έτσι κι αλλιώς, θα ήταν αδύνατον να επιχειρήσει κάποιος να αποσυνδέσει την πορεία της εταιρείας από την καταγεγραμμένη ιστορική εξέλιξη του Νέου Κόσμου. Οι Brooks Brothers, κατά ένα σχεδόν μαγικό τρόπο, ήταν «παρόντες» σε όλες τις στάσεις της διαδρομής της νεοσύστατης Ένωσης των Πολιτειών. Από το 1818, έτος ίδρυσης του πρώτου καταστήματος στο lower Μανχάταν –την ίδια χρονιά, αποσπάται η Φλόριντα από το ισπανικό Στέμμα–, μέχρι την αυγή του 21ου αι., η Brooks Brothers θα «ράψει» κοστούμια για τους 37 από τους 43 Προέδρους των ΗΠΑ και στρατιωτικές στολές για τους στρατηγούς του Εμφυλίου Πολέμου, θα συνδεθεί με το στυλ των πρώτων jazzmen και την αποφασιστικότητα των πιο φιλόδοξων επιχειρηματιών, θα συμπεριληφθεί στα κείμενα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και θα αλλάξει για πάντα τον κόσμο του θεάματος, ντύνοντας τους πιο εμβληματικούς αστέρες του μεταπολεμικού Χόλιγουντ.

brooks2

Αναγγελία του 1918, για τον εορτασμό των 100 χρόνων του οίκου.

116, CHERRY STREET

Όταν, 190 χρόνια πριν, ο Χένρι Σαντς Μπρουκς άνοιγε τις πόρτες του καταστήματός του στο νούμερο 116 της Cherry Street, η Νέα Υόρκη δεν αριθμούσε περισσότερους από 125.000 μόνιμους κατοίκους. Η επιλογή της πόλης, για να εμπορεύεται και να μεταποιεί κάποιος εξαιρετικής ποιότητας υφάσματα από τα Βρετανικά Νησιά, κάθε άλλο παρά αυτονόητη ήταν. Οι εφημερίδες της εποχής εστίαζαν στους βρόμικους δρόμους και την αυξημένη εγκληματικότητα. Η μάλλον ανυπόληπτη τότε πρωτεύουσα αναζητούσε αλλού τους ηγέτες της: στους Άνταμς της Νέας Αγγλίας ή τους Τζέφερσον, Μονρό και Ουάσινγκτον της Βιρτζίνια.

Για τον ίδιο τον 46άχρονο Μπρουκς, ωστόσο, δεν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις. Γνήσιο τέκνο του Μανχάταν, θεμελίωσε τη μικρή του επιχείρηση όχι πολύ μακριά από εκεί όπου ήταν για χρόνια το ιατρείο του πατέρα του, του ευυπόληπτου Δρ Ντέιβιντ Μπρουκς. Αν και λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του πατριάρχη της φίρμας πριν από το 1818, αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι ταξίδευε ασταμάτητα στην Ευρώπη, έχοντας πολλές φορές μαζί του παραγγελίες φίλων για τα φίνα υφάσματα και τα καλοραμμένα πανωφόρια που κάποιος έβρισκε μόνο στο Λονδίνο ή το Παρίσι. Ο Μπρουκς, έτσι, προτού καν αποφασίσει να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά, διέθετε ένα ευρύτατο πελατολόγιο. Η διαφήμιση που θα χρειαζόταν, εξάλλου, ήταν ο ίδιος του ο εαυτός. Ο εξευγενισμένος αυτός δανδής αποσπούσε τα βλέμματα, χάρη στα ρούχα με τα ζωηρά χρώματα και το αριστοκρατικό του στυλ.

Διαβάστε ακόμα: Leatherman Tread – το πολυεργαλείο που φοριέται στον καρπό σαν κόσμημα.

3306690

Ο Ροντόλφο Βαλεντίνο είχε αδυναμία στα καπέλα της φίρμας.

«Να δημιουργείς και να διαπραγματεύεσαι για την καλύτερη ποιότητα με ένα δίκαιο περιθώριο κέρδους και να επιδιώκεις να προσελκύεις τους ανθρώπους που αναζητούν και είναι σε θέση να εκτιμήσουν την ποιότητα του προϊόντος». Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί η «δήλωση δέσμευσης» που συνέταξε και παρέδωσε στους γιους του, Έντουαρντ, Ελάιζα, Ντάνιελ και Τζον, ο Χένρι Σαντς Μπρουκς – και μέχρι σήμερα αποτελεί τη μία και μοναδική, «ιερή» αρχή της επιχείρησης. Οι «Brooks Brothers» του 1850 ανέλαβαν τα ηνία, όταν η Νέα Υόρκη ήταν πλέον το κέντρο της εμπορικής δραστηριότητας όχι μόνο της Ανατολικής Ακτής αλλά και ολόκληρης σχεδόν της ηπείρου. Ο πληθυσμός της διπλασιαζόταν κάθε 15 χρόνια και οι νέοι έποικοι διαμόρφωναν το νέο αμερικανικό πνεύμα.

Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν πως, αν δεν ήταν οι πρώτοι, οι Brooks Brothers ήταν τουλάχιστον ανάμεσα σ’ αυτούς τους πρώτους που εισήγαγαν τα ready made κοστούμια. Οι εκατοντάδες τυχοδιώκτες και οι αναρίθμητοι έμποροι που κατέφθαναν στο λιμάνι, ξεκινώντας μια καινούργια επιχειρηματική περιπέτεια, δεν είχαν χρόνο να ράψουν τα κοστούμια τους. Τα αδέλφια, φροντίζοντας να μην παρεκκλίνουν από τη «δέσμευση» που τους κληροδότησε ο πατέρας τους, εμπνεύστηκαν μια σειρά από έτοιμα κοστούμια, με προσήλωση στην ποιότητα και την άνεση, δημιουργώντας ένα αμερικανικό φαινόμενο.

Από το 1818, έτος ίδρυσης του πρώτου της καταστήματος στο lower Μανχάταν, μέχρι την αυγή του 21ου αιώνα, η Brooks Brothers «έραψε» κοστούμια για τους 37 από τους 43 Προέδρους των Η.Π.Α.

MADE IN USA

Η εποχή που το κομψό και καλαίσθητο έπρεπε να είναι βρετανικό έμοιαζε να τελειώνει. Οι Brooks Brothers ήταν σίγουρα οι πρώτοι που το συνειδητοποίησαν και, ενώ συνέχισαν σταθερά να εισάγουν τα περιώνυμα υφάσματα από τους ίδιους Βρετανούς και Σκοτσέζους προμηθευτές με τους οποίους ο πατέρας τους είχε δημιουργήσει αδιάσπαστους επαγγελματικούς (και φιλικούς) δεσμούς, άρχισαν να αποδεσμεύονται από την αυστηρή αγγλική φόρμα και να επενδύουν στην αμερικανική επινοητικότητα, προτείνοντας νέα σχέδια και γραμμές. Η αλλαγή πλεύσης δεν ήταν άσχετη με την εξωστρέφεια που καταγραφόταν από τη νέα δυναμική τάξη των Νεοϋορκέζων, η οποία έμοιαζε να θέλει να κατακτήσει τον κόσμο – και να καθιερώσει σύντομα το Μανχάταν ως μητρόπολη του Νέου Κόσμου.

brooks3

Ο Ρούσβελτ στη Γιάλτα, το 1945, με την Brooks Brothers κάπα του.

Στον οδηγό που εκδόθηκε το 1849 για τους επισκέπτες της πόλης, με τον τίτλο «Stranger’s Guide to the City of New York», το κατάστημα της Cherry Street περιγραφόταν ως «μοντέλο επιχείρησης που απασχολεί 78 υπαλλήλους στην εξυπηρέτηση πελατών και περισσότερους από 1.500 στην παραγωγή των ρούχων με την υπογραφή της. Η ανάπτυξή της πάνω σε σταθερές και ασφαλείς βάσεις την οδήγησε σήμερα στο να έχει ηγεμονική θέση ανάμεσα στις αντίστοιχες επιχειρήσεις της πόλης».

Επιστέγασμα της επιτυχίας ήταν η δημιουργία και δεύτερου καταστήματος, στη γωνία Grand Street & Broadway, το 1857. Το κτίριο που κάποτε στέγαζε αποθήκες και είχε 5 ορόφους με σχεδόν 31.000 τ.μ. διαθέσιμων χώρων συνολικά, διακοσμήθηκε αφειδώλευτα, με καθρέφτες με σκαλιστά περιγράμματα, βαρείς πολυελαίους και κρυστάλλινες επιφάνειες, ώστε να υποδεχτεί τους πελάτες της νέας γενιάς αστών.

Η φίρμα δεν δίστασε να «συναντήσει» και τους νέους φιλόδοξους κατοίκους της πόλης, ανάμεσα στους οποίους ήταν ένα σημαντικό κομμάτι των μεταναστών που κουβαλούσαν στις λιγοστές αποσκευές τους τα όνειρα και τα σχέδια για μια ελπιδοφόρα προοπτική. Αντίθετα με τα ήθη της Ευρώπης, του Παλαιού Κόσμου δηλαδή, όπου η ταπεινή καταγωγή μπορούσε να καταδικάσει το μέλλον των πιο λαμπρών μυαλών και αρνιόταν πεισματικά να αποζημιώσει τη σκληρή δουλειά, η αμερικανική φιλοσοφία επιφύλασσε για όλους τους άξιους νέους πολίτες της χώρας απεριόριστες σχεδόν ευκαιρίες για πλουτισμό και κοινωνική καταξίωση.

Συνεπής σ’ αυτό το νέο φιλελεύθερο πνεύμα, η διοίκηση της εταιρείας όχι μόνο κέρδισε την εμπιστοσύνη αυτών των κοινωνικών ομάδων, αλλά επιδίωξε να αξιοποιήσει το ταλέντο, τις ιδέες και την εργατικότητά τους εντός της εταιρείας. Έτσι, από τη μία η ανάγκη για προσέλκυση των νεόκοπων καταναλωτών μετουσιώθηκε στο motto που εμφανίστηκε αργότερα και υπήρξε αρκετά σαφές: «Δεν είμαστε εδώ μόνο για τους ευκατάστατους. Είμαστε και γι’ αυτούς που πετυχαίνουν». Από την άλλη, ενέταξε στο δυναμικό της ανθρώπους που συνεισέφεραν με το δυναμισμό τους στην ανάπτυξη της εταιρείας και υποστήριξε την ανέλιξή τους στη διοικητική ιεραρχία, συντρίβοντας το μοντέλο μιας αυστηρής οικογενειοκρατίας που επιβίωνε ακόμη στην Ευρώπη.

Στο πλαίσιο αυτό, εργαζόμενοι όπως ο Φράνσις Λόιντ –ο οποίος δούλευε από την εφηβεία του στην εταιρεία, αρχικά ως νυχτοφύλακας– έφτασαν να κατέχουν σημαντικά διοικητικά πόστα. Για την ιστορία, οι εγγονοί του Χ.Σ. Μπρουκς, όταν το 1903 σχημάτισαν τη νέα ηγεσία συμπεριλαμβάνοντας στο διοικητικό συμβούλιο έξι από τους παλαιότερους υπαλλήλους της εταιρείας, όρισαν τον Λόιντ ως Πρόεδρο – θέση που διατήρησε για 30 σχεδόν χρόνια.

Διαβάστε ακόμα: Sada bike, το πιο ντιζαϊνάτο αναδιπλούμενο ποδήλατο σε μέγεθος ομπρέλας.

Microsoft Word - 130515_PM_Warhol.doc

Ο Άντι Γουόρχολ διέθετε 100 πανομοιότυπα λεύκα πουκάμισα Β.Β.

Παράλληλα, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στη σχέση πελάτη-πωλητή. Για τη φιλοσοφία των Brooks Brothers, αυτή η σχέση είχε ξεχωριστή αξία και σήμαινε πολύ περισσότερα από την αύξηση του τζίρου. Όταν, για παράδειγμα, σε πολύ νεαρή ηλικία, ο J.P. Morgan, συνοδευόμενος από τον πατέρα του, επισκέφθηκε το Boys Department του καταστήματος, για να του ετοιμάσουν το πρώτο του κοστούμι, τον εξυπηρέτησε ο πωλητής Φρέντερικ Γουέμπ. Εξήντα χρόνια αργότερα, ο Γουέμπ τον αποκαλούσε ακόμη Τζακ, όταν πλέον ο χρηματιστής και κατά πολύ πλουσιότερος J.P. Morgan περνούσε από το κατάστημα για ένα καινούργιο κοστούμι.

Ο Τζιάνι Ανιέλι, επίσης, ταξίδευε μια φορά το χρόνο μέχρι τη Νέα Υόρκη, αρκεί να εξασφάλιζε ότι θα τον περίμενε εκεί ο πωλητής του, Τομ Ντέιβις. Στην ιστορία της φίρμας, οι μορφές αυτών των πωλητών κατέχουν δεσπόζουσα θέση (ως πωλητής θήτευσε και ο νεαρός Ραλφ Λόρεν, αποκομίζοντας σπάνιες εμπειρίες). Το περιστατικό του 1965, όπου ο Τζο Μαντσίνι άνοιξε το κατάστημα για γνωστό του πελάτη που ήταν εξαιρετικά βιαστικός, την ώρα που η πόλη είχε βυθιστεί στο σκοτάδι, λόγω ενός πολύωρου μπλακ άουτ, μνημονεύεται ακόμη στην εταιρεία. Με τη βοήθεια ενός αναπτήρα, ο πελάτης του αγόρασε δύο κοστούμια!

«Το πραγματικό trademark της Brooks Brothers δεν είναι το Golden Fleece (σ.σ.: το επίσημο έμβλημα της φίρμας,), αλλά το sack suit και το sack coat, που παραμένουν ελκυστικά για τους Αμερικανούς εδώ και τέσσερις δεκαετίες». (New Yorker, 1938)

Σύμβολα και Ιστορία 

Το επίσημο έμβλημα της φίρμας, το διάσημο «Golden Fleece» (κατά πολλούς παραπέμπει στο μυθολογικό «χρυσόμαλλο δέρας»), επιβλήθηκε μόλις το 1870, χωρίς να γνωρίζουμε ποιος το εισηγήθηκε. Η απεικόνισή του στις διάσημες γραβάτες της φίρμας το κάνει αναγνωρίσιμο και σήμερα, αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στο Brooks Brothers outfit της περίφημης Lincoln Center Jazz Orchestra.

Αν ωστόσο μιλάμε για τα πιο ισχυρά της σύμβολα, τότε δεν έχουμε παρά να αναφερθούμε στα προϊόντα που άλλαξαν τα δεδομένα στο αντρικό ντύσιμο. Πρώτα από όλα, το καταξιωμένο ready made κοστούμι, το οποίο έγινε γνωστό ως «Number One sack suit», το οποίο λανσαρίστηκε για πρώτη φορά με τέσσερα κουμπιά το 1900, και 18 χρόνια αργότερα με τρία . Οι «στρογγυλεμένοι» ώμοι του, η κουμπότρυπα στο αριστερό πέτο, η φόδρα στο πίσω μέρος του εσωτερικού του, είναι η βάση ακόμη και σήμερα για ένα καλό κοστούμι, ενώ τα επόμενα χρόνια αναγορεύτηκε από τους ειδικούς ως «η πρότυπη αντρική αστική περιβολή». Αυτό που κατάφερε η εταιρεία με το προϊόν αυτό, περιέγραψε γλαφυρά ο New Yorker, τον Μάιο του 1938: «Το πραγματικό trademark δεν είναι το “Golden Fleece”, το οποίο εμφανίζεται στις διαφημιστικές καταχωρήσεις, αλλά το “sack suit” και το “sack coat”, τα οποία εξακολουθούν να είναι ελκυστικά για τους Αμερικανούς εδώ και τέσσερις δεκαετίες».

MTE4MDAzNDEwNTI4NzMyNjg2 (1)

Ο Κλαρκ Γκέιμπλ ραβόταν αποκλειστικά στα Β.Β.

Αντίστοιχη επιτυχία –ή και μεγαλύτερη– σημείωσε το πουκάμισο που στην ιστορία έχει καταγραφεί ως button-down shirt. Πρόκειται για το κλασικό λευκό πουκάμισο, του οποίου οι άκρες του γιακά είναι κουμπωμένες στο μπροστινό μέρος, σχηματίζοντας ένα μαλακό σπορ κολάρο. Το εύρημα ανήκει στον εγγονό του δημιουργού της φίρμας, Τζον Μπρουκς, ο οποίος το εμπνεύστηκε παρακολουθώντας έναν αγώνα πόλο στην Αγγλία. Οι γιακάδες στις στολές των παικτών ήταν κουμπωμένοι στο επάνω μέρος του θώρακα, επιτρέποντάς τους να αγωνίζονται χωρίς πρόβλημα. Σύντομα, τα πουκάμισα με τα χαλαρά κολάρα υπονόμευσαν το αυστηρό γραφειοκρατικό στυλ και επιβλήθηκαν ως το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του νέου αμερικανικού ευδαιμονισμού.

Η λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, το 1865, βρήκε την Brooks Brothers με την πλευρά των νικητών. Έτσι κι αλλιώς, ο πόλεμος αυτός αποτέλεσε μία ακόμη πρόκληση για την ηγεσία της εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, παρέδωσε μερικές από τις πιο διάσημες στολές για τους στρατηγούς των Βορείων, και ιδιαίτερα του Γιούλις Γκραντ (με τον οποίο συνεργάστηκε και αργότερα, αυτήν τη φορά για τα επίσημα ενδύματά του ως Προέδρου). Στη δεύτερη ορκωμοσία του, ο Αβραάμ Λίνκολν εκφώνησε τον ιστορικό λόγο του, φορώντας ένα ειδικά σχεδιασμένο παλτό που στο εσωτερικό του είχε ραμμένο έναν αετό και την επιγραφή: «Ένα Έθνος. Ένα Πεπρωμένο». Πέντε εβδομάδες αργότερα, φορούσε το ίδιο παλτό όταν έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του δολοφόνου του, στο θέατρο Ford.

Πέντε μόλις χρόνια από το θάνατο του τελευταίου αδερφού Μπρουκς, του Ντάνιελ, το 1884, το κατάστημα μεταφέρθηκε βορειότερα, στη γωνία Broadway & 22nd Street, όπου για 32 χρόνια υπήρξε ένα από τα επίκεντρα της αστικής ζωής του Μανχάταν. Το 1915 εγκαινιάστηκε το ολοκαίνουργιο κτίριο που χτίστηκε για να αποτελέσει τη ναυαρχίδα –μέχρι σήμερα– των Brooks Brothers, στον αριθμό 346 της λεωφόρου Μάντισον. Σε απόσταση αναπνοής από τις λέσχες του Χάρβαρντ και του Γέιλ, το κοινωνικό status της νέας ελίτ είχε την έδρα του εδώ.

Γιορτάζοντας τα πρώτα 100 χρόνια ευημερίας και θριάμβου, η Brooks Brothers ετοίμασε μια επετειακή έκδοση με φωτογραφικό υλικό και ιστορικά στοιχεία, ανανεώνοντας ταυτόχρονα τη δέσμευση του ιδρυτή της για προϊόντα υψηλής ποιότητας για την επόμενη εκατονταετία. Αυτό που φάνταζε τότε ιδιαίτερα φιλόδοξο, έμελλε να αποτελέσει αδιαμφισβήτητο γεγονός.

brooks8

Οι Brooks Brothers ήταν οι εφευρέτες του button down και διέθεταν μια εκτός συναγωνισμού γκάμα σε oxford υφάσματα.

The jazz age 

Οι πόλεμοι, οι δύσκολες συγκυρίες και οι οικονομικές κρίσεις δεν έλειψαν μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν. Την ίδια στιγμή, όλα έμοιαζαν να αλλάζουν. Η Νέα Υόρκη, ιδιαίτερα μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν η λαμπερή πολιτεία που συγκέντρωνε όλους εκείνους που ονειρεύονταν πλούσια καριέρα και αναζητούσαν αληθινές συγκινήσεις. Ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός εξέπεμπε, τα μουσικά στέκια ξεφύτρωναν, τα vibes των βιρτουόζων της τζαζ έδιναν στις νύχτες ένα δαιμονισμένο ρυθμό.

Το νεοϋορκέζικο στυλ έπρεπε να οριστεί ξανά. Για τους πιο απαιτητικούς, ωστόσο, υπήρχε πάντα η πλούσια γκάμα των επιλογών που πρόσφεραν τα καταστήματα των Brooks Brothers, τόσο στη Νέα Υόρκη όσο και στην πιο «ήσυχη» Βοστόνη τώρα πια. Χρωματιστά πουκάμισα, καρό γιλέκα, πολύχρωμες κάλτσες, ασπρόμαυρα παπούτσια είχαν βρει τη θέση τους στις βιτρίνες συστήνοντας το casual ντύσιμο στον καταναλωτή.

Pres. of Fiat Gianni Agnelli. (Photo by David Lees//Time Life Pictures/Getty Images)

Τζιάνι Ανιέλι. (Photo by David Lees//Time Life Pictures/Getty Images)

Για τον Γουίνθροπ Μπρουκς, πρόεδρο της εταιρείας τη δεκαετία του ’30 και τελευταίο απόγονο της οικογένειας που κατείχε αυτήν τη θέση, η στροφή προς τα νέα σχέδια και η εισαγωγή των πιο λαμπερών χρωμάτων δεν αποτελούσε θυσία στο βωμό της μόδας. Στο μνημειώδες «Γράμμα στους πελάτες μας», υπερασπιζόταν τις επιλογές των προκατόχων του και απαντούσε εμμέσως στο σκεπτικισμό που εμφάνιζαν οι πιο πιστοί από τους παλιούς υποστηρικτές της φίρμας.

«Ο συντηρητισμός (για τον οποίο μας στηρίζετε) δεν σημαίνει προσκόλληση σε ό,τι είναι ξεπερασμένο και φθαρμένο, ούτε στείρα προκατάληψη απέναντι σε ό,τι είναι πρωτοποριακό. Σημαίνει ουσιαστικά αφοσίωση σε ό,τι δοκιμάστηκε και αποδείχθηκε καλό και επιφύλαξη σε ό,τι καινούργιο μπορεί να αποδειχθεί φθηνό και χαζό» έγραψε, κατορθώνοντας να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη ενός ευρύτατου καταναλωτικού κοινού.

Υπό την ηγεσία του ξεπεράστηκαν και οι πιο δύσκολοι σκόπελοι. Μέχρι την εφαρμογή του New Deal από τον Ρούζβελτ, είχε μεσολαβήσει το οικονομικό κραχ του 1929, με 8 εκατομμύρια ανέργους και μια εξαντλητική κρίση για το σύνολο του πληθυσμού. Με τις σωστές του αποφάσεις, ο τελευταίος Brooks είχε πετύχει το ακατόρθωτο: περιόρισε στο ελάχιστο τις ζημιές χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα των προϊόντων. Ταυτόχρονα, επιδιώκοντας έναν «έντιμο συμβιβασμό» ανάμεσα στην κομψότητα και τη βαριά ατμόσφαιρα της οικονομικής δυσπραγίας, λάνσαρε το “Number Two suit”, με έμφαση στο σταυρωτό σακάκι.

VV13212

Ο J.F.K. ήταν ο Αμερικανός Λάνσελοτ και, για χάρη του, η εταιρεία στένεψε το σακάκι της στο ύψος της μέσης και μίκρυνε την περίμετρο του παντελονιού.

Ένας αμερικανικός θεσμός 

Έχοντας τακτικούς πελάτες τους αξιοσέβαστους εκπροσώπους του «παλαιού χρήματος», αλλά και δημοφιλείς πρωταγωνιστές του Χόλιγουντ όπως ο Φρεντ Αστέρ και ο Κλαρκ Γκέιμπλ, η ετικέτα με το χρυσόμαλλο αμνό δεν μπορούσε να χάσει την αξία της. Αμέσως μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Συνθήκη της Γιάλτας (όπου ο Πρόεδρος Ρούζβελτ φωτογραφίζεται παρέα με τον Τσόρτσιλ και τον Στάλιν, φορώντας τη ναυτική κάπα που του έχουν ράψει στα Brooks Brothers), οι δύσκολες ημέρες έμοιαζαν να έχουν τελειώσει.

Το σύνθημα που κυριαρχούσε ήταν ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό: «New York Means Business». Πράγματι, ο οικοδομικός οργασμός, η νέα τεχνολογία, ο δυναμισμός και η αισιοδοξία που τροφοδοτούσε η νίκη των Συμμάχων έκαναν τη Νέα Υόρκη την πιο ζωντανή πόλη του δυτικού κόσμου.

Οι βετεράνοι, άλλωστε, του πολέμου αποτελούσαν τους νέους πελάτες της φίρμας, αφού έπρεπε να προετοιμάσουν τον εαυτό τους για το γενναίο νέο κόσμο του λευκού κολάρου. Η άνοδος των μεσοαστών στη δεκαετία του ’50 περνούσε μέσα από τα καταστήματα των Brooks Brothers, τη στιγμή που τα πανεπιστημιακά ιδρύματα με το υψηλό κύρος, όπως το Χάρβαρντ και το Γέιλ, άνοιγαν τις πόρτες τους και για τους λιγότερο προνομιούχους. Η ανάγκη για κοινωνική άνοδο έπαιρνε σάρκα και οστά μέσα από ενδυματολογικά πρότυπα και, κυρίως, το περίφημο «Ivy League Look», το οποίο στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το αυθεντικό «Brooks Brothers στυλ».

Με την άνοδο στην εξουσία του Τζ. Φ. Κένεντι, το στυλ αυτό βρήκε την τέλεια μορφή του. Ένα χρόνο πριν, άλλωστε, οι New York Times ήταν η εφημερίδα που του απέδωσε αυτόν τον τίτλο: «A model of Brooks Brothers perfection». Ο J.F.K. ήταν ο Αμερικανός Λάνσελοτ και, για χάρη του, η εταιρεία στένεψε το σακάκι της στο ύψος της μέσης και μίκρυνε την περίμετρο του παντελονιού. Το αποτέλεσμα ήταν ένα προσαρμοσμένο στα καινούργια αυτά μέτρα Number Two suit, με δύο κουμπιά και προορισμένο για μια σωματική γραμμή σαφώς πιο αθλητική. Δεν έπαψε, ωστόσο, να είναι το ίδιο άνετο όσο και οι προηγούμενες σειρές κοστουμιών, ένα από τα μυστικά της επιτυχίας των Brooks Brothers, σύμφωνα με ένα άρθρο της Vogue του 1978.

Το περίφημο «Ivy League Look» –το αυθεντικό Brooks Brothers στυλ– βρήκε την τέλεια μορφή του με την άνοδο στην εξουσία του Τζ. Φ. Κένεντι. «A model of Brooks Brothers perfection», σύμφωνα με τους New York Times.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η εταιρεία που χαρακτηρίζεται όχι άδικα ως ένας «αμερικανικός θεσμός», προχώρησε σε αλλεπάλληλα deals, ώστε να εξασφαλίσει την επιθυμητή πρόοδο και ευημερία σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η πραγματική εξάπλωση της φίρμας έξω από τα στενά όρια της Νέας Υόρκης ολοκληρώθηκε ουσιαστικά κατά τη δεύτερη 5ετία της δεκαετίας του ’70. Την ίδια στιγμή, η επιστήμη της επικοινωνίας φαινόταν να επικυριαρχεί παντού και σύντομα ένα κοστούμι έπρεπε να «δηλώνει» πολύ περισσότερα από το να υπηρετεί απλώς μια αξιοπρεπή εικόνα για τον άντρα. Κατά τη δεκαετία του ’90, η στροφή του αμερικανικού κοινού για τους ευρωπαίους σχεδιαστές ήταν εμφανής, δημιουργώντας «κρίση ταυτότητας» στην εταιρεία-μύθο.

Οι απαντήσεις, όμως, ορισμένες φορές είναι πιο απλές από τις ερωτήσεις. Η μάχη κόντρα στον (ευρωπαϊκό) μοντερνισμό μπορεί να είναι ένα ψευτοδίλημμα. Οι άντρες, προφανώς, θα εξακολουθήσουν να αναζητούν στην γκαρνταρόμπα τους τις κλασικές ριγέ γραβάτες (repp ties) και τα λευκά button-down πουκάμισα. Το τρίπτυχο «Quality-Value-Customer Service» που εξασφάλισε την αναγνώριση και την επιτυχία για δύο σχεδόν αιώνες μπορεί να είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Το αξεπέραστο “Brooks look”, άλλωστε, θα έχει πάντα ένα ειδικό βάρος και μια «ηθική αξία που παραδίδεται από γενιά σε γενιά», όπως έγραψε κάποτε η Washington Post.

Mandatory Credit: Photo by STEWART COOK / Rex Features ( 625875AU ) Ben Affleck GQ Magazine Men of the Year Dinner at the Sunset Tower Hotel, Los Angeles, America - 29 Nov 2006

Ο Μπεν Άφλεκ με “Brooks look” κατά την ανακήρυξή του σε “Άνδρα της Χρονιάς” από το περιοδικό GQ στο LA το 2006. (Photo by STEWART COOK / Rex Features)

Διαβάστε ακόμα: Στιβ Μακουίν – 85 χρόνια φέτος από τη γέννηση του βασιλιά του cool. 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top