H Opel –με εξαίρεση ίσως το GT του ’68 και τη Manta του ’70– δεν έχει βγάλει μοντέλο τόσο κομψό όσο αυτό το Astra Mk 8 (photo Opel).

Είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οδηγοί άλλων αυτοκινήτων κοιτούσαν τόσο επίμονα το αυτοκίνητο που εγώ οδηγούσα. Βέβαια, είχαν περάσει ακόμα περισσότερα από τότε που χρειάστηκε να καταφύγω στο «εγχειρίδιο χρήσης» μπας και, μεταξύ άλλων, καταφέρω να κάνω τον ψηφιακό πίνακα οργάνων «αναλογικό», με κανονικά, δηλαδή, κοντέρ και στροφόμετρο – δεν τα κατάφερα.

Αλλά ποιος ενδιαφέρεται αν κάποια από τα μενού του αυτοκινήτου που οδηγεί είναι δυσνόητα, ακόμα και για μένα που τα παίζω αυτά στα δάχτυλα, όταν το αυτοκίνητο που οδηγεί είναι τόσο κομψό; Ποιος ενδιαφέρεται αν η barista της γειτονιάς φτιάχνει σαλάτες με υφή papier-mâché ή espresso με γεύση falafel όταν είναι τόσο ευειδής;

Η Opel μπαίνει με αξιώσεις στο παιχνίδι με το πρώτο όμορφο και καλοφτιαγμένο Astra.

Ανάλογα άλλωστε δεν συμβαίνουν και με ό,τι αγοράζουμε; Κινητό είναι αυτό, smart TV, φωτιστικό, φυτό, μαγιό… Βλέπουμε τι «μας παίρνει» να αγοράσουμε και πάμε τελικά και αγοράζουμε το ομορφότερο, όχι το καταλληλότερο. Τις προάλλες, για παράδειγμα, αγόρασα από τη high-end κάβα της γειτονιάς ένα τιρμπουσόν. Ανοίγει κρασιά; Όχι, αλλά δείχνει πανέμορφο δίπλα στο μπολ με τους φελλούς.

Για κάποιο όμως περίεργο λόγο δεν ισχύει το ίδιο με τα αυτοκίνητα. Θέλω να πω, πάτε κάποια άτομα και ενσυνείδητα αγοράζετε οχήματα με ελκυστικότητα ουλίτιδας [υπάρχουν ακόμα τέτοια, αλλά δεν γράφω ποια γιατί θα μας κόψουν τη διαφήμιση] επειδή ή είναι φτηνά, ή έχουν μεγάλο πορτμπαγκάζ, ή «παίρνουν σχάρα», ή, έστω, είναι ετοιμοπαράδοτα, μέρες που ‘ναι.

Δεν είναι όμως και τόσο δύσκολο, τη σήμερον ημέρα που τα εργοστάσια έχουν πλατφόρμες πάνω στις οποίες μπορείς να χτίσεις ό,τι θέλεις, να σχεδιάσεις ένα αποδεκτό σχέδιο. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν θα έπρεπε να υπάρχει μια Αρχή που θα διέπει την αγορά αυτοκινήτου –μια Πολεοδομία για οχήματα, σαν να λέμε– την άδεια της οποίας θα πρέπει να έχεις πάρει πριν πάρεις αυτοκίνητο.

Από τότε πάντως που θυμάμαι, η Opel –με εξαίρεση ίσως το GT του ’68 και τη Manta του ’70– δεν έχει βγάλει κάτι τόσο όμορφο όσο αυτό το Astra Mk 8. Επί δε προσωπικού, τα Opel –και πάλι με εξαίρεση κάποιες εκδόσεις OPC (Opel Performance Center)– είναι (ήταν) φλεβοτομικά ανώδυνα – για να μη γράψω βαρετά· γκρι μπογιά με τροχούς και τέλη κυκλοφορίας.

Το πρόβλημα βέβαια ήταν ότι η Opel αποτελούσε κομμάτι (μικρό) της General Motors η οποία έβγαζε λεφτά κυρίως από τα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα χωρίς να πολυδίνει σημασία σε προϊόν που απευθυνόταν στην ευρωπαϊκή αγορά, αντιμετωπίζοντάς το ως αναγκαία ενόχληση.

Αυτό το αυτοκίνητο μοιάζει να εκπέμπει μια αίσθηση στιβαρής κατασκευής και ποιότητας.

Και να λοιπόν τώρα που δεν προσέχαμε που η Opel μπαίνει με αξιώσεις στο παιχνίδι με το πρώτο όμορφο και καλοφτιαγμένο Astra από… από πάντα, εδώ που τα λέμε. Διότι τούτο δω είναι το πρώτο Astra που σχεδιάστηκε και εξελίχθηκε υπό νέαν διεύθυνσιν, αυτήν του ομίλου Stellantis (Peugeot, Citroën, Fiat, Alfa Romeo, Opel κ.ά.). Με αποτέλεσμα, να δείχνει όσο σύγχρονο και μοντέρνο όσο οι περισσότεροι ανταγωνιστές του (308, Focus, Golf κ.λπ.)

Ένας δε από τους λόγους που το συγκεκριμένο δείχνει τόσο κομψό είναι ότι μοιάζει να εκπέμπει μια αίσθηση στιβαρής κατασκευής, ποιότητας. Αυτό το χρυσαφί χρώμα, για παράδειγμα, αστράφτει σαν να έχει περαστεί ένα-δυο χέρια παραπάνω και το αμάξωμα δείχνει σαν να έχει σκαλιστεί από ένα κομμάτι. Είναι κι αυτή η διχρωμία…

Απέριττο ταμπλό “DetoxToTheMax” με ποιοτικά υλικά και οδηγοκεντρικό προσανατολισμό του μαύρου Pure Panel Pro. Ο πίνακας οργάνων είναι ασυνήθιστος και θέλει χρόνο για να εξοικειωθείς μαζί του. Την παρτίδα σώζει μερικώς το πλήρες πληροφόρησης Head-up Display (photo Opel).

Το Astra υιοθετεί και αυτό τη νέα εταιρική ταυτότητα της Opel η οποία εκφράζεται κυρίως με τη μάσκα “Vizor” που παραπέμπει σε ζελατίνα, φιμέ εν προκειμένω, full-face κράνους. Όπου μια μαύρη επιφάνεια –που εδώ δεν είναι «τυφλή» όπως στο Mokka– ενσωματώνει οκτώ διακριτικές γρίλιες γύρω από το σήμα Blitz και πλαισιώνεται από λεπτά φωτιστικά σώματα LED.

Στο εσωτερικό διακρίνεις ποιοτικά υλικά και κομψή, απέριττη σχεδίαση σε μαύρο “piano black” με οδηγοκεντρικό προσανατολισμό.

Η καινοτομία συνεχίζεται και από κάτω όπου τα σφυροειδή πλαίσια των προβολέων «ομίχλης» πλαισιώνουν την κανονική μάσκα. Στοιχεία που, σε συνδυασμό με την ακμή στο μέσο του καπό, η οποία μάλιστα συνεχίζεται μέχρι το πίσω μέρος του αυτοκινήτου, τις τσακίσεις πρακτικά σε κάθε επιφάνεια του αμαξώματος και τους τροχούς των 18” στην έκδοση της δοκιμής, ενισχύουν το νέο δυναμικό look.

Και μιας και αυτό είναι το πρώτο Astra που εξελίχθηκε υπό τη Stellantis, αναμενόμενα μοιράζεται πλατφόρμα και μηχανικά μέρη με τα εκ Γαλλίας ξαδελφάκια του. Ο 3κύλινδρος κινητήρας 1.2, για παράδειγμα, είναι ο PureTech της Peugeot ο οποίος αποδίδει εδώ 130 άλογα – υπάρχει και έκδοση του ιδίου με 110.

Στη συγκεκριμένη, πλούσια εξοπλισμένη σε ασφάλεια και άνεση, έκδοση Ultimate, που περιλαμβάνει τα πάντα, της μαύρης οροφής συμπεριλαμβανομένης, τα 130 άλογα συνδυάζονται αποκλειστικά με το επίσης γαλλικό (και πολύ καλό) 8τάχυτο αυτόματο κιβώτιο ΑΤ8 – στις πιο προσιτές εκδόσεις υπάρχει και μηχανικό 6τάχυτο κιβώτιο MT6.

Στο εσωτερικό, εκεί που στο προηγούμενο Astra αντίκριζες μια μαύρη θάλασσα πλαστικού, διάσπαρτη με ένα αρχιπέλαγος κουμπιών, έχει τώρα εφαρμοστεί μια… αποτοξίνωση –DetoxToTheMax τη λένε στο Rüsselsheim– με ποιοτικά υλικά και κομψή, απέριττη σχεδίαση σε μαύρο “piano black” με οδηγοκεντρικό προσανατολισμό – αυτό το λένε Pure Panel Pro στο Rüsselsheim.

Τα μπροστινά καθίσματα είναι εξαιρετικά, προσφέροντας μάλιστα επιμήκυνση του εδράνου για ψηλούς [ευχαριστώ], μνήμες και ρυθμιζόμενη στήριξη μέσης [ξανά ευχαριστώ]. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού φέρουν πιστοποίηση από τον οργανισμό ειδικών σε θέματα μέσης και στάσης σώματος Aktion Gesunder Rücken (AGR) – κάτι σαν Εκστρατεία Για Υγιή Μέση, στα ελληνικά.

Μετά από χρόνια στο περιθώριο της κατηγορίας, το σημερινό Opel Astra μπορεί επάξια να κοιτάξει στα μάτια τον γνωστό γερμανικό ανταγωνισμό – και όχι μόνο αυτόν (photo Opel).

Από την άλλη, αν οι ως άνω ψηλοί επιλέξετε την έκδοση Ultimate, ή απλώς την ηλεκτρικά ανοιγόμενη γυάλινη ηλιοροφή, αν αυτή βέβαια διατίθεται ως έξτρα και σε άλλες εκδόσεις, σημειώστε πως κλέβει χώρο από το κεφάλι οπότε θα χρειαστεί να έχετε το κάθισμα στη χαμηλότερη θέση του.

Κάτι που, σε αντίθεση με τα σημερινά Peugeot, δεν επηρεάζει την ορατότητα του πίνακα οργάνων μπροστά σας. Ο οποίος είναι ενσωματωμένος στο παραπάνω Pure Panel Pro που συμπεριλαμβάνει και την κεντρική οθόνη ιδίων διαστάσεων (10”) και είναι φυσικά ψηφιακός και πολλαπλώς διαμορφούμενος.

Υπάρχει διακόπτης για τα τρία προγράμματα οδήγησης, τον οποίο το Astra διαθέτει στην κεντρική κονσόλα, για εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου χαμένου.

Ωστόσο, όπως έγραψα νωρίτερα, στάθηκε αδύνατον να τον διαμορφώσω στα δικά μου μέτρα, ήτοι με «κανονικά» κοντέρ και στροφόμετρο (spoiler alert: δεν γίνεται). Από την άλλη, υπάρχει ευκρινέστατο Head-up Display eHUD με Navigation και πληθώρα πληροφόρησης, οπότε…

Ένα άλλο που αντιπαθώ, αλλά τέτοιος είμαι, είναι η συνεχιζόμενη αντικατάσταση παραδοσιακών επιλογέων για τα σύγχρονα αυτόματα κιβώτια από μικροσκοπικούς διακόπτες. Από μια τέτοια μινιατούρα, στην κεντρική κονσόλα, ελέγχεται η βασική λειτουργία του AT8, για εξοικονόμηση υποτίθεται χώρου, άγνωστο για ποιο πράγμα μιας και δίπλα στον διακόπτη ήδη υπάρχουν δυο ποτηροθήκες.

Σωστότερη πάντως βρίσκω την ύπαρξη διακόπτη για τα τρία, εν προκειμένω, προγράμματα οδήγησης, τον οποίο το Astra διαθέτει, επίσης στην κεντρική κονσόλα, για εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου χαμένου σε περιηγήσεις αινιγματικών μενού και ανεξιχνίαστων υπομενού.

Κινητήρας PureTech με 130 άλογα και αυτό το “3=6” χαρακτηριστικό κροτάλισμα 3κύλινδρου. Μικροσκοπικός διακόπτης/επιλογέας για το 8τάχυτο αυτόματο κιβώτιο. Εξαιρετικά μπροστινά καθίσματα και περισσότερος χώρος για τους πίσω. Τίποτα δεν λείπει από την έκδοση Ultimate. Ο χώρος αποσκευών είναι ίσως ο μεγαλύτερος στην κατηγορία (photo Opel).

Το νέο Astra καθησυχαστικά ακριβό για να μπορέσει τώρα να κοιτάξει άφοβα στα μάτια τον γνωστό γερμανικό ανταγωνισμό.

Στον δρόμο, αν και το Astra είναι «από κάτω» Peugeot 308, δίνει μια πιο σπορ εντύπωση. Η ανάρτηση, σε συνδυασμό με τους μεγάλους τροχούς, είναι λίγο σκληρότερη, χωρίς όμως να βροντάει ή να κουράζει, το τιμόνι είναι σαφές, αν και θα το ήθελα κατά τι «βαρύτερο», ενώ τα καλά Michelin Primacy 225/40 και καλή πρόσφυση προσφέρουν και ήσυχα είναι.

Τέλος, αν και το πλαίσιο «φωνάζει» για περισσότερη ιπποδύναμη, βρήκα τα 130 άλογα και τα 230 Nm υπεραρκετά. Ειδικά σε ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο, το Astra, σε συνδυασμό με τις οκτώ σχέσεις του κιβωτίου, μπορεί να κινηθεί ξεκούραστα και οικονομικά σε ταχύτητες απαγορευτικές – αν βέβαια αυτό είναι που αποζητείτε από το αυτοκίνητό σας.

Έτσι, το σημερινό Astra by Stellantis κάνει δυναμική επανεμφάνιση όντας σχεδιαστικά μοντέρνο, τεχνολογικά σύγχρονο, ποιοτικά άρτιο, συβαριτικά εξοπλισμένο (ιδιαίτερα στις εκδόσεις GS Line και Ultimate) και ως εκ τούτου… καθησυχαστικά ακριβό για να μπορέσει τώρα να κοιτάξει άφοβα στα μάτια τον γνωστό γερμανικό ανταγωνισμό.

Δείτε περισσότερα για το νέο Opel Astra εδώ 

Τα βασικά

Μοντέλο: Opel Astra 1.2 130 HP AT8
Κινητήρας: 3κύλινδρος turbo 1199 κ.ε.
Ισχύς: 130 HP @ 5500 rpm
Ροπή: 250 Nm @ 1750 rpm
Μετάδοση/Κιβώτιο: FWD/αυτόματο AT8 8 σχέσεων
Κατανάλωση: 5,7 lt/100 km (επίσημη WLTP) – 6,8 lt/100 km (πραγματική)
0-100: 9,7”
Τελική ταχύτητα: 210 km/h
Τιμή: από €32.500 (€25.900 με το MT6)

 

Διαβάστε ακόμα: Driven: CUPRA Formentor 1.5 TSI DSG7. Ένα SUV με ισπανικό ταμπεραμέντο.

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top