Το μαλλί φράντζα του Μόρισεϊ το έκανα. Τα κόκκινα χείλια του Ρόμπερτ Σμιθ, ναι, κι όμως, αποπειράθηκα να δοκιμάσω πώς είναι πάνω μου. Τα δαχτυλίδια του Κιθ Ρίτσαρντς, εννοείται πως τα έβαλα. To σκουλαρίκι του Μπόνο θα ήθελα να το είχα βάλει, αλλά ο άνθρωπος είναι οι φοβίες του. Και η δική μου ήταν (και είναι) τα τρυπήματα.
Λογικό για άνθρωπο που ούτε το δέλεαρ των εξόδων δεν τον οδήγησαν στο στρατό να δώσει αίμα. Το σκουλαρίκι είναι ένας κρυφός πόθος. Μια λεπταίσθητη εκκεντρικότητα. Ένας ακκισμός στη σοβαροφάνεια των μεγαλύτερων. Τουλάχιστον, στα δικά μου εφηβικά χρόνια σήμαινε πως έχεις ξεφύγει, πως είσαι αλλού, είσαι σε κατάσταση disorder με τον κομφορμισμό των μικροαστών. Υποθέτω πως για τα σημερινά παιδιά τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Ειδικά αν δεν έχουν θέμα με τις βελόνες.
Τότε, πίσω στα 90’s, έπρεπε να αποδείξεις τον ανδρισμό σου και το σκουλαρίκι όχι μόνο αποτελούσε ανασχετικό παράγοντα, αλλά σε κατέτασσε στην γκέι πλευρά του λόφου. Σε αντίθεση με τα δαχτυλίδια (πες μου πού τα φοράει να σου πω τι είναι…), τα σκουλαρίκια σε όποια αυτί κι αν τα έβαλες, αυτομάτως εντασσόσουν στην απομακρυσμένη χορεία των μη αρρενωπών. Ειδικά -άγνωστο γιατί- αν τα φορούσες στο δεξί. Τι φρίκη που είναι οι προκαταλήψεις στους ανθρώπους, αλήθεια. Πόσο στερημένους μας κάνουν.
Το σκουλαρίκι, πάντως, ακόμη και σήμερα γίνεται αντικείμενο «ΕΔΕ». Στο σχολείο; Ούτε λόγος. Στη δουλειά; Μπορεί να γίνει και αιτία απόλυσης. Θεωρείται μη καθωσπρέπει, μια προσβολή στα χρηστά ήθη που δεν είναι και τόσο χρηστά αν τους ξύσεις τη σκουριά από την επιφάνεια.
Αν παραβλέψουμε όλες αυτές τις κοινωνικές δεσμεύσεις και επιμείνουμε να βάλουμε σκουλαρίκι θα πρέπει να έχουμε κάμποσα πράγματα κατά νου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι ένα ακόμη αξεσουάρ, άρα θα πρέπει να ενταχθεί οργανικά στο όλον της φυσιογνωμίας μας. Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να φοράτε το ωραίο σας κοστούμι με την ευφάνταστη ποσέτ και στο αυτί να έχετε ένα κρεμαστό σκουλαρίκι σαν τη γλώσσα της καμπάνας; Θα πει κανείς: η αντίθεση έχει τη χάρη της. Ναι, αρκεί να μην την χάνει εντελώς.
Το χρώμα του δέρματος
Βασικός κανόνας: το χρώμα του δέρματός μας. Ένα σκουλαρίκι από χρυσό ταιριάζει μια χαρά σε λευκό πρόσωπο. Αλλά μήπως και δεν ταιριάζει το χρυσό (και το ασημένιο) σε πιο σκούρες επιδερμίδες; Για φανταστείτε τους μαύρους ράπερ με τα χρυσά σκουλαρίκια τους. Αυτοί που έχουν σταρένια επιδερμίδα είναι οι πιο τυχεροί, καθώς μπορούν να φορέσουν σχεδόν τα πάντα.
Το σχήμα του προσώπου
Αυτό κι αν παίζει καθοριστικό ρόλο για το τι σκουλαρίκι θα επιλέξουμε. Εδώ, ναι, η αντίθεση βοηθάει. Ας πούμε: ένα στρογγυλό πρόσωπο θα «καθίσει» καλύτερα με τετράγωνα σκουλαρίκια. Οπως κι ένα γωνιώδες με στρογγυλά ή έστω καμπυλωτά σκουλαρίκια. Είναι σαν να επιτυγχάνεις έτσι το τέλειο πάντρεμα των ετερώνυμων.
Τι σχήμα
Σαν να λέμε: μικρό ή μεγάλο; Εδώ, προφανώς, και δεν υπάρχει ένας απαράβατος νόμος. Εκτός αν μιλήσουμε για την αισθητική του πράγματος όπου θα μας οδηγήσει αναπόδραστα στη διακριτικότητα. Γενικώς οτιδήποτε «φωνάζει» περισσότερο αφαιρεί παρά προσθέτει στο γενικό σύνολο. Επιλέγουμε, λοιπόν, μικρά σκουλαρίκια που φέρουν κάτι το ιδιαίτερο ή θαυμάζονται για την απέριττη χάρη τους. Νεκροκεφαλές ή κεραυνούς τα αφήνουμε να τα φορέσουν οι φαν των Iron Maiden.
Τι τύπο
Από τύπους σκουλαρικιών άλλο τίποτα. Η αγορά είναι γεμάτη από όλα τα καλούδια. Από μαγνητικά έως κρίκους, καρφιά, tunnels, με κλιπ, barbell (ειδικά για piercing), υποαλλεργικά και φυσικά μπορείτε να κάνετε παραγγελία αυτά που θέλετε εσείς για unique εμφανίσεις. Τα πάντα έχουν να κάνουν με το μορφολογία του προσώπου, αλλά και του στιλ σας. Αλλιώς θα μοιάζουν παράταιρα και ξένα πάνω σας.
Τι προσέχουμε
Καλό είναι να μην φοράμε σκουλαρίκι στο γυμναστήριο ή όταν παίζουμε μπάσκετ. Δεν θέλει και πολύ να βρούμε το αυτί μας στο πάτωμα. Ούτε όταν μπαίνουμε στη θάλασσα είναι καλό να φοράμε σκουλαρίκι, αλλά αυτό μάλλον ελάχιστοι θα το ακούσουν. Στον ύπνο; Επίσης, είναι καλό να το βγάζουμε. Καλό είναι γενικώς να βγάζουμε το σκουλαρίκι συχνά για να το απολυμαίνουμε και να ελέγχουμε την τρύπα στο αυτί μας. Φυσικά, αυτό το γνωρίζουν και οι αρχάριοι ότι μόλις κάνεις τρύπα για 6-8 εβδομάδες θα φοράς ένα ειδικό σκουλαρίκι το οποίο και δεν βγάζεις έως τη στιγμή που έχει διαμορφωθεί η τρύπα που έκανες. Όταν θρέψει και διαμορφωθεί μπορείτε να βάλετε όποιο σκουλαρίκι επιθυμείτε.
Πάνω από όλα: δεν μας νοιάζει τί λένε οι άλλοι. Αν σας αρέσει πραγματικά και μπορείτε να το υποστηρίξετε, τότε θα λατρέψετε το σκουλαρίκι σας. Αν το κάνετε μόνο για να το κάνετε, είναι βέβαιο πως θα το βαρεθείτε και θα ξεχάσετε πως κάποτε είχατε κάνει μια τρύπα. Για να πω την αλήθεια: υπάρχουν χειρότεροι πόνοι στη ζωή από αυτόν του τρυπήματος στο αυτί. Επομένως, όχι, μην το σκεφτείτε όπως έκανα εγώ. Δεν αξίζει τον κόπο.
Διαβάστε ακόμα: Ύμνος στα αντρικά δαχτυλίδια.