Πώς θα μπορούσε να λείπει ο Harry Styles από την έκθεση; (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Συμβουλή από έναν άντρα που αν είχε τα κιλά του ήξερε να ντύνεται καλά. Έλεγε, λοιπόν, ο Όρσον Γουέλς: «Δημιουργήστε το δικό σας οπτικό στυλ. Αφήστε το να είναι μοναδικό για τον εαυτό σας και ωστόσο αναγνωρίσιμο για τους άλλους». Το ντύσιμο δεν υπάρχει για να κρύβει τη γύμνια μας. Αυτό το έχουμε ξεπεράσει από την εποχή των σπηλαίων.

Η βασική, υπόγεια, υπόμνηση που μας παρέχει το ντύσιμό μας είναι η σκηνοθεσία που προσφέρουμε στους εαυτούς μας καθημερινά. Είμαστε τα είδωλα του εγώ μας κι όχι απλώς κάποιοι που βρήκαν κάτι πρόχειρο στην ντουλάπα τους και το φόρεσαν. Ποτέ δεν ήταν τόσο απλό το ζήτημα του στυλ και της μόδας. Για να αποδειχθεί σωστό αυτό που έλεγε ο «ιερέας» της υψηλής ραπτικής, Giorgio Armani: «Η διαφορά ανάμεσα στο στυλ και τη μόδα είναι η ποιότητα».

Ζητούμενο της έκθεσης είναι πώς διαμορφώθηκε η αρρενωπότητα μέσα την Ιστορία.

Πώς ντύνονται οι άντρες ανά τους αιώνες και τι σήμαιναν οι ενδυματολογικές προτιμήσεις τους; Εως τις 6 Νοεμβρίου 2022 «τρέχει» στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στο Μουσείο V&A η έκθεση «Fashioning Masculinities: The Art of Menswear».

Τι τι θεωρούμε αντρικό ντύσιμο ποικίλει ανά τους αιώνες. Μπορεί να φέρει και κάτι γυναικείο (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Πρόκειται για μια ενδελεχή, ιστορικά πλούσια και αναλυτική έκθεση (θεματικά και αισθητικά) γύρω από την ποικιλομορφία του ανδρικού ντυσίματος ανά τους αιώνες. Δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή παράθεση κάποιων εμβληματικών ρούχων που έμειναν στην ιστορία (κάτι τέτοιο έχει ξανασυμβεί σε παλαιότερες εκθέσεις) όσο η ανάδειξη του κοινωνιολογικού και αισθητικού ζητήματος που οδήγησε τη μόδα προς το ένα ή το άλλο μονοπάτι, επηρεάζοντας σχεδιαστές, ράφτες, καλλιτέχνες και τους καθημερινούς ανθρώπους. Ζητούμενο είναι πώς διαμορφώθηκε η αρρενωπότητα μέσα την Ιστορία.

Στην έκθεση μπορεί κανείς να δει περίπου 100 «κλασικά» looks και άλλα τόσα έργα τέχνης που συνομιλούν άμεσα με τα ρούχα.

Περιδιαβάζοντας την έκθεση μπορεί κανείς να δει περίπου 100 «κλασικά» looks και άλλα τόσα έργα τέχνης που συνομιλούν άμεσα με τα ρούχα και όλα αυτά χωρισμένα σε τρεις βασικές ενότητες συν άλλη μια που είναι το φινάλε της έκθεσης.

Η έκθεση περιλαμβάνει ακόμη και έργα τέχνης, γλυπτά και περφόρμανς (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Τα ενδύματα της έκθεσης προέρχονται από τις συλλογές του μουσείου, αλλά και από δάνεια που έλαβε από οίκους μόδας και συλλέκτες. Το ενδιαφέρον είναι ότι η έκθεση δεν περιορίζεται μόνο στο κομμάτι της μόδας, αλλά το συνδυάζει με την τέχνη. Γι’ αυτό διάσπαρτα στο χώρο υπάρχουν αναγεννησιακοί πίνακες, φωτογραφίες εποχής, γλυπτά, ιστορικά φιλμ και περφόρμανς.

Κάποια από τα ρούχα που εμφανίζονται στην έκθεση τα φορούν ο David Bowie, o Timothée Chalamet, o Sam Smith, ακόμη και η Marlene Dietrich.

Φυσικά, υπάρχουν εμβληματικά ρούχα που ράφτηκαν από σπουδαίους οίκους μόδας, αλλά και καινοτόμες δημιουργίες που ξέφυγαν από τα στερεότυπα και άνοιξαν νέους δρόμους στο πώς αντιλαμβανόμαστε τη μόδα έως τις μέρες μας. Κάποια από αυτά τα ρούχα τα φορούν ο David Bowie, o Timothée Chalamet, o Sam Smith, ακόμη και η Marlene Dietrich που «έπαιξε» με την ανδρόγυνη φύση όσο κανείς άλλος.

Η έκθεση χωρίζεται σε τρεις συν μια ενότητες (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Οι Claire Wilcox και Rosalind McKever, συνεπιμελητές της έκθεσης σημειώνουν χαρακτηριστικά:«Η έκθεση συνδυάζει ιστορικές και σύγχρονες εμφανίσεις με την τέχνη η οποία αποκαλύπτει πώς έχει αποδοθεί η αρρενωπότητα ανά τα χρόνια. Αυτή είναι μια γιορτή της ανδρικής γκαρνταρόμπας που όλοι καλούνται να συμμετάσχουν».

Η έκθεση χωρίζεται σε τρεις συν μια ενότητες με τους εύγλωττους τίτλους «Undressed», «Overdressed» και «Redressed» και ολοκληρώνεται με το φινάλε που έχει τίτλο « Dressed». Στην πρώτη (Undressed) διερευνάται το ανδρικό σώμα και τα εσώρουχα που το έντυσαν κατά καιρούς. Κάπως έτσι φαίνεται η εξιδανίκευση του ανδρικού σώματος για να φτάσουμε στις μέρες μας όπου το πρότυπο έχει αλλάξει ριζικά δίνοντας έμφαση σε περισσότερη ειλικρίνεια και λιγότερο μύθο. Πλέον, η ποικιλομορφία του σώματος είναι μέρος της μόδας.

Το ροζ χρώμα απενοχοποιείται (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Εδώ θα βρει κανείς ένα κίτρινο σακάκι των 60’s από την πασίγνωστη Carnaby Street, αλλά και ένα φωτεινό μπλε κοστούμι του Alessandro Michele για τη Gucci.

Στην ενότητα «Overdressed» κυριαρχεί η λογική της εξτραβαγκάνζας και της ελίτ αρρενωνότητας όπου τα τολμηρά σχέδια και χρώματα κυριαρχούν αναδεικνύοντας τον πλούτο, την κοινωνική θέση, αλλά και την ανάδειξη της ατομικότητας. Η ενότητα περιλαμβάνει επίσης καλλωπισμό, με εξοπλισμό μακιγιάζ και ξυρίσματος.

Εδώ θα βρει κανείς ένα κίτρινο σακάκι των 60’s από την πασίγνωστη Carnaby Street, αλλά και ένα φωτεινό μπλε κοστούμι του Alessandro Michele για τη Gucci φορεμένο από τον Harry Styles. Χρώματα όπως το ροζ ή το κόκκινο που θεωρούνται «παρεξηγημένα» εδώ βρίσκουν το χώρο τους και δείχνουν πως μπορούν να είναι μέρος της ανδρικής γκαρνταρόμπας. Ολοένα και περισσότερο οι διεθνείς οίκοι οικειοποιούνται όλα τα χρώματα για να ντύσουν τους σημερινούς άντρες σπάζοντας, εκ νέου, παλαιολιθικές απόψεις.

Ο οίκος Gucci όπως κι άλλοι ονομαστοί μετέχουν στην έκθεση (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Η τρίτη ενότητα «Redressed» θα έλεγε κανείς πως είναι ο παράδεισος του κοστουμιού. Η έκθεση αναδεικνύει την προοδευτική του διαφοροποίηση για να φτάσουμε στο σημερινό ανδρικό κοστούμι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε -και η έκθεση μας το θυμίζει- πως οι λογής υποκουλτούρες βοήθησαν, αλλά και οδήγησαν τη μόδα σε άλλα μονοπάτια (τρανό παράδειγμα τα Mods) με αποτέλεσμα σήμερα το κοστούμι να είναι ένα παζλ από ετερόκλιτες επιρροές.

Σχεδιαστές όπως ο Rick Owens, ο JW Anderson, οι Comme des Garçons και η Lesiba Mabitsela προβάλλουν ένα νέο πρότυπο αρρενωπότητας.

Η ενότητα ”Redressed” περιλαμβάνει ακόμη πίνακες ζωγραφικής καθώς και φωτογραφίες που δείχνουν μεταβαλλόμενα στυλ και συμπεριφορές, από τον Oscar Wilde, τον Claude Cahun και τη Cecil Beaton στους The Beatles και τον Sam Smith.

Η ποικιλομορφία του ανδρικού ντυσίματος (φωτογραφία: Victoria and Albert Museum London).

Η τελευταία ενότητα είναι είναι η γιορτή της αποδόμησης με τρία εμβληματικά κοστούμια που φορούν οι Billy Porter, Harry Styles και Bimini Bon Boulash. Σχεδιαστές όπως ο Rick Owens, ο JW Anderson, οι Comme des Garçons και η Lesiba Mabitsela προβάλλουν ένα νέο πρότυπο αρρενωπότητας, πιο συμβατό στις μέρες μας που αναδεικνύεται ολοένα και περισσότερο ο έμφυλος προσδιορισμός.

 

Διαβάστε ακόμα: Addio Ciro Paone. Αποχαιρετούμε τον ιδρυτή της Kiton και «πάπα» της sartoria napoletana.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top