1957 Jaguar XK150 Fixed Head Coupe του Ανδρέα Καροτσιέρη

Στο φετινό «Concours d’ Elegance» συμμετείχαν δέκα Jaguar με «ζουμερές» καμπύλες: η πιο παλιά του ’52, η νεότερη του ’71. Στη φωτογραφία η Jaguar ΧΚ 150 Fixed Head Coupé (μοντέλο του 1957) του Ανδρέα Καροτσιέρη.

Κυριακή πρωί, 20 Οκτωβρίου. Στη Μαρίνα Φλοίσβου, εμπρός από τα πολυτελή γιοτ που «νανουρίζονται» στο ελαφρύ κύμα της θάλασσας, έχει στηθεί μια «χρονομηχανή». Δεξιά και αριστερά, στο μακρύ διάδρομο της προβλήτας, ποζάρουν καλογυαλισμένες από κομψές «κυρίες» του μεσοπολέμου έως εμβληματικά supercars των ’70s και από δίτροχες «κουκλίτσες» με μπίτνικ παρελθόν έως ένα «αρχαίο» Amilcar CC του ’22.

Τα παιδιά, ενθουσιασμένα, κρατούν σφιχτά τις παλάμες των μπαμπάδων τους και κάθε δυο βήματα αφήνουν πνιχτά επιφωνήματα θαυμασμού μπρος στα εντυπωσιακά τετράτροχα και δίτροχα εκθέματα του «10ου Concours d’ Elegance» της ΦΙΛΠΑ (Λέσχη Φίλων Παλαιού Αυτοκινήτου). Τα καλλιστεία αυτοκινήτων (και μοτοσικλετών), γνωστά ως Concours d’ Elegance, ξεκίνησαν το 17ο αιώνα όταν οι Γάλλοι αριστοκράτες παρήλαυναν με ιππήλατες άμαξες στα πάρκα του Παρισιού τις Κυριακές και τις αργίες. Με την πάροδο του χρόνου, ασφαλώς, οι άμαξες αντικαταστάθηκαν από μηχανοκίνητα οχήματα και οι συγκεντρώσεις αυτές μεταμορφώθηκαν σε διαγωνισμούς ομορφιάς με κριτές και έπαθλα.

Ο Πρόεδρος της Εκδήλωσης Βύρων Ε. Ρηγινός

Ο Πρόεδρος της Εκδήλωσης, Βύρων Ε. Ρηγινός. Όπως λέει, αυτό που κάνει ένα παλαιό αυτοκίνητο να ξεχωρίζει είναι ένας συνδυασμός αξιών.

Ο Βύρων Ρηγινός είναι μέλος του Δ.Σ. της ΦΙΛΠΑ, Πρόεδρος του φετινού Concours και Κριτής. Όπως λέει, αυτό που κάνει ένα παλαιό αυτοκίνητο να ξεχωρίζει είναι ένας συνδυασμός αξιών. «Πρωτίστως εξετάζουμε την αυθεντικότητα, τη συνολική εμφάνιση και την κομψότητα ενός εκθέματος, η οποία καθορίζεται από την ομορφιά, την αισθητική και το κάλλος τού σχεδιασμού. Αυτό το κομμάτι αποτελεί το 50% της βαθμολογίας. Το υπόλοιπο 50% αφορά το εξωτερικό (αμάξωμα, διακοσμητικά στοιχεία), το εσωτερικό (χώρος επιβατών, υλικά, ταμπλό) και φυσικά την τεχνολογία (μηχανή, σασί, άξονες, φώτα). Κάθε όχημα κρίνεται από μια τριμελή επιτροπή, ενώ τα εκθέματα χωρίζονται ανά κατηγορίες. Στο φετινό διαγωνισμό οι κατηγορίες ήταν έξι: Glorious Jaguars (μια κατηγορία μόνο με Jaguar), Glamorous Supercars (εμβληματικά Supercars του παρελθόντος), Sybaritic lifestyle (συβαριτικός τρόπος ζωής), Endangered species (απειλούμενα είδη που τείνουν προς εξαφάνιση), 50 years of the 911 (αφιέρωμα στα 50 χρόνια της Porsche 911) και Moto (μοτοσικλέτες)».

1957 Jaguar XK150 Fixed Head Coupe του Ανδρέα Καροτσιέρη

Ο Ανδρέας Καροτσιέρης, πιλότος στο επάγγελμα, με τη Jaguar ΧΚ 150 Fixed Head Coupé του (μοντέλο του 1957), την οποία αγόρασε από την Ισπανία. «Είχα ανέκαθεν πάθος με αυτό το αυτοκίνητο», λέει.

Porsche 911 Carrera του 1977

Μια Porsche 911 Carrera του 1977.

Στην άκρη της αποβάθρας μια παλιά Packard Super Eight του ’33 μαγνητίζει τα βλέμματα των επισκεπτών. Προς στιγμήν αισθάνομαι ότι πίσω από το πελώριο τιμόνι της κάθεται κάποιος γκάνγκστερ –να ’χει άραγε το τόμιγκαν στο διπλανό κάθισμα; Πιο πέρα μια 70’s πορτοκαλί Lamborghini Miura SV ακτινοβολεί στο πρωινό φως –μπόμπιρες και μεγάλοι τη χαζεύουν εκστασιασμένοι. Είναι το ακριβότερο έκθεμα του φετινού «Concours d’ Elegance». Aπέναντι είναι παραταγμένες δέκα Jaguar με «ζουμερές» καμπύλες. Η πιο παλιά είναι του ’52, η νεότερη του ’71. Ο Ανδρέας Καροτσιέρης είναι ένας εκ των ιδιοκτητών. Πιλότος στο επάγγελμα, αγόρασε τη δική του Jaguar ΧΚ 150 από την Ισπανία. «Είχα ανέκαθεν πάθος με αυτό το αυτοκίνητο. Όταν ήμασταν παιδιά μάς πήγαινε για μπάνιο ο πατέρας ενός φίλου με μια Jaguar της εποχής και πάντα με έπιανε μια γλυκιά νοσταλγία για το συγκεκριμένο μοντέλο», λέει.

Πίσω ο κόσμος έχει μαζευτεί και «ζαχαρώνει» μια κατακόκκινη Ferrari Dino 308 GT4, η οποία ανήκει στον Λυμπέρη Παπάζογλου. «Είναι το μοντέλο που ο Enzo Ferrari κατασκεύασε προς τιμήν του γιου…», λέει σε ένα πιτσιρίκι που του ζητά μερικές παραπάνω πληροφορίες. Προσθέτοντας ότι «…H Ferrari Dino 308 GT4 είναι η μοναδική Ferrari που σχεδιάστηκε από τον οίκο Bertone, και όχι από τον θρυλικό Sergio Pininfarina»…

IMK35536

Μια Ferrari Dino 308 GT4 του 1974. «Είναι το μοντέλο που ο Enzo Ferrari κατασκεύασε προς τιμήν του γιου…», λέει ο ιδιοκτήτης της, Λυμπέρης Παπάζογλου.. «Κι επίσης, η μοναδική Ferrari που σχεδιάστηκε από τον οίκο Bertone, και όχι από τον θρυλικό Sergio Pininfarina».

IMK35531 IMK35528

Ferrari Dino 308 GT4 του 1974. Ιδιοκτητης Λυμπέρης Παπάζογλου

Λίγο πριν από το τέλος της μαρίνας, το ταξίδι στο χρόνο μεταφέρεται στους δύο τροχούς. Με δυο υπέροχες «κυρίες» να «φωτοβολούν» την ελευθερία του δρόμου. Η πρώτη, μια ασημί Brough Superior του ’37 με μακρύ τιμόνι που ανήκει στην συλλογή του αρχιτέκτονα και Προέδρου της Ελληνικής Λέσχης Φίλων Κλασικής Μοτοσικλέτας, Παναγιώτη Μαριολόπουλου. «Πάνω σε μια τέτοια σκοτώθηκε ο Λόρενς της Αραβίας. Κατασκευάστηκαν γύρω στις 4.000 και σήμερα σώζονται λιγότερες από 1.000 σε όλο τον κόσμο», λέει. Ακριβώς δίπλα στέκει μια Harley Davidson VL του ’30. Ο ιδιοκτήτης της, Γιάννης Λάνδρου, αποκαλύπτει ότι «… ο σκελετός της βρέθηκε σε ένα παράνομο υπόγειο στο Μοναστηράκι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα χέρια μου, βέβαια, πέρασε πολύ αργότερα και χρειάστηκε τρία ολόκληρα χρόνια για να ανακατασκευαστεί με original και κομματάκι δυσεύρετα ανταλλακτικά από την Αμερική».

IMK35425

O Πρόεδρος της Λέσχης ΜΟΤΟ, αρχιτέκτονας Παναγιώτης Μαριολόπουλος, με την Brough Superior μοντέλο SS 80 του 1937. «Πάνω σε μια τέτοια σκοτώθηκε ο Λόρενς της Αραβίας», λέει.

IMK35409

O Προεδρος της Λεσχης ΜΟΤΟ Παναγιώτης Μαριολόπουλος με την Brough Superior Model "SS 80"

IMK35463

Ο Γιάννης Λάνδρου ιδιοκτήτης της Harley Davidson VL του 1930

Η Harley Davidson VL μοντέλο του 1930, του Γιάννη Λάνδρου (πάνω). «Ο σκελετός της βρέθηκε σε ένα παράνομο υπόγειο στο Μοναστηράκι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα χέρια μου πέρασε πολύ αργότερα και χρειάστηκε τρία χρόνια για να ανακατασκευαστεί με original και κομματάκι δυσεύρετα ανταλλακτικά από την Αμερική», λέει ο ιδιοκτήτης της.

Στο μεταξύ, στο κυρίως μέρος της έκθεσης η διαδικασία των κρίσεων από τις επιτροπές προχωρεί πυρετωδώς. Το μάτι μου πέφτει ξάφνου πάνω σε ένα… σκουριασμένο Fiat Viotti του ’57. Μπροστά ο ιδιοκτήτης του και αντικέρ Θανάσης Γιαννούκος, εξηγεί ότι «…δεν το βάφω για να μην χάσει την αυθεντικότητά του. To ανακάλυψε ένας φίλος συλλέκτης παρατημένο σε ένα γκαράζ στην Ιταλία και το αγόρασε όπως ήταν, ενώ εγώ το αγόρασα αμέσως μετά –δεν σκοπεύω να του κάνω ανακατασκευή, θα χάσει το ύφος του». Ο Γιώργος Βάλληνδας, συλλέκτης και επιθεωρητής πλοίων στο επάγγελμα, συμφωνεί. «Τα παλιά αυτοκίνητα έχουν ακόμα ζωή μέσα τους, δεν είναι μουσειακά εκθέματα. Γι’ αυτό και συχνά βγάζω τα δικά μου συλλεκτικά μοντέλα και τα οδηγώ…». Στο «10ο Concours d’ Elegance» συμμετέχει με μια κόκκινη και ιδιαιτέρως κομψή Alfa Romeo Giulia Sprint.

IMK35509 IMK35501

1957 Fiat 600 Viotti του Θανάση Γιαννούκου

Ένα… σκουριασμένο Fiat Viotti του ’57. «Δεν το βάφω για να μην χάσει την αυθεντικότητά του», εξηγεί ο ιδιοκτήτης του, αντικέρ Θανάσης Γιαννούκος (πάνω).

1962 Alfa Romeo Giulia Sprint, του Γιώργου Βάλληνδα

Ο συλλέκτης και επιθεωρητής πλοίων Γιώργος Βάλληνδας με την Alfa Romeo Giulia Sprint του, μοντέλο του 1962. «Τα παλιά αυτοκίνητα έχουν ακόμα ζωή μέσα τους, δεν είναι μουσειακά εκθέματα. Γι’ αυτό και συχνά βγάζω τα δικά μου συλλεκτικά μοντέλα και τα οδηγώ…», λέει.

Βαδίζοντας πιο κάτω, η παραίσθηση του χρόνου συνεχίζεται: Ένα MG Midget J2 του ’33 στρεβλώνει τις διαστάσεις, ταξιδεύοντας στη νιότη τους όσους το κοιτάζουν, μια Porsche 911 του ’68 «γρυλλίζει» μεγαλοπρεπώς στη μαρίνα, μια Maserati Mistral Spider του ’69 ανοίγει τις πόρτες της για τα παιδιά… Κάθε ένα από τα 78 στολίδια του διαγωνισμού έχουν πάρει από τους βωμούς του παρελθόντος τη φωτιά, όχι τις στάχτες. Και ναι, είναι ακόμα ζωντανά.

Ο Λυμπέρης Παπάζογλου Πρόεδρος του Σ.Ο.Α.ΙΣΤ.Α.

Ο Πρόεδρος του Σ.Ο.Α.ΙΣΤ.Α. (Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Ιστορικών Αυτοκινήτων) , Λυμπέρης Παπάζογλου.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top