Ford Ranger Raptor: oδηγήσαμε τον νέο βασιλιά των διπλοκάμπινων

Τελευταία στην γειτονιά μου, άρχισε να παρκάρει ένα τεράστιο διπλοκάμπινο pick-up Ford Raptor, Ranger Raptor, σωστότερα, που αντικατέστησε το κίτρινο Hummer του γείτονα. Από αυτό και μόνο πήγα στην παρουσίαση του Raptor με αρκετή προκατάληψη στο μυαλό μου.

Διότι εικόνες από περασμένες δεκαετίες με τζιπ και αγροτικά του Κολωνακίου και των σουπερμάρκετ αναβόσβηναν σαν φωτεινή ταμπέλα για το κοινό αυτού του τύπου των αυτοκίνητων. Και φυσικά, μέσα στην έκθεση της Ford στο The Mall, από όπου ξεκίνησε και η παρουσίαση, το όμορφο πορτοκαλί Raptor δέσποζε σαν αεροπλανοφόρο ανάμεσα στα Focus, Kuga και Puma που μοιράζονταν τον χώρο.

Στην παρουσίαση λοιπόν, θέλησα να ξεκαθαρίσω τις απόψεις μου, ρωτώντας ποιο είναι το κοινό αυτών των αυτοκινήτων στην χώρα μας, δεδομένου ότι το Raptor, αφενός θεωρείται «επαγγελματικό» και αφετέρου το συγκεκριμένο κινείται από έναν 3λιτρο, 6κύλινδρο βενζινοκινητήρα με 292 άλογα, τον οποίο η Ford ονομάζει 3.0 V6 EcoBoost Twin-Turbo – με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κατανάλωση και φορολογίες, αν και θα εισαχθεί και με 2λιτρο κινητήρα diesel.

Καταρχάς, απλός ιδιώτης δεν μπορεί να το αγοράσει στην Ελλάδα, ακόμη κι αν δεχόταν να επιβαρυνθεί με κάθε είδους φόρο. Άρα, το κοινό του είναι επαγγελματίες με αρκετά βαθύ πορτοφόλι και σοβαρές off-road, ή… άλλες αναζητήσεις. Έχουν όμως ήδη πωληθεί περίπου 200, με τις πωλήσεις να επικεντρώνονται στις μεγάλες πόλεις παρά στην επαρχία, ενώ υπάρχουν πλέον διαθέσιμα πολλά ακόμα.

Φυσικά, η γκάμα της Ford δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το κορυφαίο μοντέλο, αλλά έχει και πιο προσγειωμένες εκδόσεις, όπως το απλό pick-up Ranger, που σαφώς καλύπτουν απόλυτα τον αγρότη-επαγγελματία. Θα τελειώσω την εισαγωγή μου λέγοντας ότι αν ζούσα στις ΗΠΑ θα είχα ήδη παραγγείλει ένα. Να γιατί:

Φύγαμε λοιπόν από το The Mall με προκαθορισμένη τη διαδρομή στην τεράστια κεντρική οθόνη αφής 12” που εξυπηρετεί όλες τις ψηφιακές αναζητήσεις του οδηγού και χρειάζεται αρκετή εμβάθυνση για να πει κανείς ότι μπορεί να ελέγξει καθολικά το αυτοκίνητο σύμφωνα με τις δυνατότητες που του δίνει ο κατασκευαστής. Εκτός από αυτήν, υπάρχει και ένα έγχρωμο ψηφιακό καντράν 12,4” με ακόμα περισσότερες ενδείξεις που είναι και πολλαπλώς τροποποιήσιμο έτσι ώστε να δείχνει ό,τι ο οδηγός θέλει να του δείχνει.

Βγαίνοντας στη βρεγμένη άσφαλτο και πατώντας ελαφρά το γκάζι προσγειώθηκα, ευτυχώς έγκαιρα, όσον αφορά τις δυνατότητες των ελαστικών Α/Τ (All-Terrain) σε σχέση με την τεράστια ροπή (491 Nm) του κινητήρα με το αυτόματο κιβώτιο 10(!) σχέσεων. Ήρεμα λοιπόν, γιατί καθόμαστε σε 2,5 τόνους γυαλιστερού αμερικάνικου μετάλλου.

Προορισμός η Πεντέλη και οι χωματόδρομοί της για να πάρουμε μια ήπια εισαγωγή στις off-road δυνατότητες του Raptor. Μπαίνοντας στο χωμάτινο δίκτυο, οι άνθρωποι της Ford μάς είχαν προειδοποιήσει ότι η προγραμματισμένη πλοήγηση μπορεί να μας δείξει μια στροφή δεξιά την οποία πρέπει να αγνοήσουμε. Κάτι που… αγνοήσαμε και, πράγματι, σε ένα σημείο μάς δείχνει δεξιά.

Κοιτάμε λοιπόν πού μας πάει κάτι σε χείμαρρο, με σχεδόν 30° ανοδική κλίση, βαθιά χαντάκια στο βρεγμένο χώμα, που σε 50 μ. γινόταν βράχοι φυτευτοί για άλλα 50 μ. με ακόμα μεγαλύτερη κλίση, και συνεχιζόταν, πάλι με χωμάτινα χαντάκια, ανεβαίνοντας σχεδόν κάθετα το βουνό. Διαδρομή που οι εντουράδες θα χαρακτήριζαν πολύ τεχνική (κατηφορίζοντας, φυσικά).

Κοιταζόμαστε με την εξαιρετική δημοσιογράφο και οδηγό αγώνων, Ισμήνη Φαμπιάτου, δημιουργό του blog Autoholix, με την οποία μοιραζόμαστε την οδήγηση του Raptor. Διστάζουμε… Είναι δυνατόν; Για να το δείχνει όμως, σημαίνει ότι θέλουν να το κάνουμε, λέμε. Ομολογώ ότι δεν έχω ξανανέβει τόσο απότομη πλαγιά. Ποτέ. Ούτε με το παλιό μου Wrangler που το είχα ξεπατώσει.

Γυρνάω τον περιστροφικό διακόπτη στο 4L, για τετρακίνηση «με τα κοντά», με τις κοντές δηλαδή σχέσεις του κιβωτίου, και στρίβω δεξιά για να κατακτήσω την πλαγιά. Στα πέντε μέτρα, η βρεγμένη λάσπη μάς σταματάει. Λίγο πίσω και ξανά μπροστά. Αυτή τη φορά, αρχίζουμε να ανεβαίνουμε το μονοπάτι χοροπηδώντας, αλλά σταθερά και μάλιστα με αρκετή άνεση μέσα στην καμπίνα. Έρχονται τα βρεγμένα βράχια και ο δεινόσαυρος τα καταπίνει από κάτω μας, ενώ εμείς βλέπουμε ουρανό.

Αρκετά χοροπηδητά πιο πάνω, και με δυο προσπάθειες ακόμα για να περάσουμε τα πενηντάποντα χαντάκια, βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Το μονοπάτι γίνεται πολύ στενό για οτιδήποτε μεγαλύτερο από μοτοσυκλέτα. Βλέμματα ανησυχίας εκατέρωθεν. Με πολλή κλίση, καταφέρνουμε να γυρίσουμε το Raptor να κοιτάει προς τα κάτω και σιγά-σιγά ξαναφτάνουμε στον χωματόδρομο, παίρνοντας επιτέλους αναπνοή.

Αυτό το πράγμα καταπίνει τοίχους για πρωινό. Και μάλιστα, επειδή το είχαμε πάρει μόλις προ μισής ώρας και χωρίς να ξέρουμε πώς να αξιοποιήσουμε τα πολλά ηλεκτρονικά προγράμματα για εκτός δρόμου οδήγηση, όλα αυτά έγιναν χωρίς κλειδωμένο το πίσω διαφορικό, με μόνο το 4L επιλεγμένο. Και όχι, δεν γυαλίζω τα «παράσημά» μου, το αυτοκίνητο ήταν που έκανε την δουλειά.

Αργότερα, στο Iaveris Park της οικογένειας Μαρκουίζου, στη Μαλακάσα, όπου μας υποδέχτηκαν υπό καταρρακτώδη βροχή, φτάσαμε με το μειδίαμα του μπαρουτοκαπνισμένου πολεμιστή που ό,τι και να του δείξουν το έχει δει. Δυστυχώς, ο καιρός περιόρισε την προγραμματισμένη επίδειξη των δυνατοτήτων του αυτοκινήτου σε γλιστερούς λασπωμένους γύρους στη μεικτή –άσφαλτο/χώμα– πίστα του πάρκου, όπως και σε ένα μέρος της rock-crawling διαδρομής που είχε σχεδιαστεί ειδικά. Φυσικά, ο Raptor δεν πτοήθηκε πουθενά. Αυτό όμως εμείς το ξέραμε εδώ και ώρα.

Στον γυρισμό, στην εθνική οδό, καταλαβαίνει κανείς πόσο έχουν εξελιχθεί αυτά τα εκτός δρόμου οχήματα της εποχής μας. Τιμόνι θετικό, χωρίς ασάφειες, κύλιση αθόρυβη και ελάχιστοι αεροδυναμικοί θόρυβοι, κυρίως από τους πολύ μεγάλους, θερμαινόμενους και ηλεκτρικά αναδιπλούμενους πλαϊνούς καθρέφτες, που δεν είναι όμως χειρότεροι από εκείνους ενός κανονικού αυτοκινήτου.

Ερώτηση-κλειδί: αξίζει, ως επαγγελματικό και μόνο φυσικά, τα 70κάτι χιλιάρικα (από €72.336 για την ακρίβεια); Απάντηση: με λογική λογιστή, όχι. Αλλά, αν είχα και τα χρήματα και την απαραίτητη… επαγγελματική υπόσταση, θα το αγόραζα. Γιατί είναι πολυτελές, ικανότατο, σε πάει κυριολεκτικά όπου θέλεις και χωράει και την παρέα, τα ποδήλατα, τα σερφ, τα εργαλεία, ίσως και δυο μοτοσυκλέτες μοτοκρός. Και φυσικά και τα οικοδομικά υλικά για να χτίσεις πολυκατοικία.

ΥΓ: Με μήκος 5,38 μ. και πλάτος 2,03 μ. (2,21 μ. με τους καθρέφτες) ΔΕΝ είναι αυτοκίνητο για να παρκάρεις στην πόλη.

//Δείτε περισσότερα για το Ford Ranger Raptor εδώ.

 

Διαβάστε ακόμα: Οδηγήσαμε τη Mercedes-Benz GLB 180. Τι, SUV χωρίς Crossover;

 

TAGS :
αυτοκίνητο