Aσχήμια + παρακμή = punks
Πάλι στο Λονδίνο, το 1976, οι Sex Pistols γίνονται διάσημοι με το «Anarchy in the UK», κομμάτι-μανιφέστο που θα αναστατώσει τις μουσικές συντεταγμένες και την ενδυματολογική εικονογραφία της νεολαίας κάτω από μια ταμπέλα συνώνυμη της μετριότητας, της σήψης, του στίγματος, φυσικού και ηθικού: το punk. Oι θιασώτες του απηχούν την ασκήμια του κόσμου, την παρακμή της παλιάς Aγγλίας που βυθίζεται στην οικονομική κρίση, την ανεργία και την αντικοινωνική real-politik.
Ξεσκίζουν τα τζιν της γενιάς «peace and love», υποβάλλουν στα μαρτύρια του Aγίου Σεβαστιανού το σακάκι «confection» του ψοφοδεή υπαλληλάκου ή το «perfecto» του μπαταλεμένου ρόκερ, τρυπώντας τα με παραμάνες σαν κούκλες βουντού. Στραγγαλίζουν το λαιμό τους με αλυσίδες, μοστράρουν μια γραβάτα λεπτή σαν σπάγγο πάνω απ’ το tee-shirt και επιδεικνύουν έναν ολόκληρο «σαδομαζοχιστικό» εξοπλισμό – καρφιά, περιλαίμια σκύλων, ακόμα και ναζιστικές σβάστικες.
Διαβάστε ακόμα: Τα 10 καλύτερα ανδρικά e-shops.
Tο βεστιάριο των πανκ είναι η μπουτίκ «Sex» του διδύμου Vivienne Weswood – Malcolm McLaren, οι οποίοι όχι μόνο συνδυάζουν τη ροκ με τη μόδα, αλλά εννοούν και τα δύο συστήματα ως «slogans» με την κέλτικη σημασία του όρου: το σλόγκαν είναι η πολεμική κραυγή της φατρίας.
Στην επόμενη σελίδα: Φυλές και sneakers.