Σήμερα, ούτε ένα γυμνασιόπαιδο, ένας ποδοσφαιρόφιλος ή κάποιος που πάει να ψωνίσει στο σουπερμάρκετ φαντάζει εκτός τόπου φορώντας ένα φούτερ με κουκούλα. (Φωτογραφία: IMDb)

Ωστόσο, το ρουχαλάκι κουβαλάει κι ένα κοινωνικό στίγμα, εξαιτίας του οποίου έγινε αντικείμενο νομοθετικών απαγορεύσεων και πολιτικών αντιπαραθέσεων. Βασική αιτία η δολοφονία του 17χρονου Αφροαμερικανού Trayvon Martin από τα πυρά ενός αστυνομικού στη Φλώριδα το 2012.

Ακολούθησαν συλλαλητήρια με τον κόσμο να φοράει κουκούλες. Ακόμα κι ο LeBron James ανέβασε στο Twitter μια φωτογραφία των Miami Heat με κουκούλες και τη φράση #WeAre Trayvon Martin. Έτσι το hoodie έγινε και σύμβολο κοινωνικής αδικίας.

Ωστόσο, πέρα από τη ρατσιστική πλευρά του θέματος, έχει γενικά ένα πρόβλημα εικόνας, γιατί συχνά συνδέεται με την εγκληματική δραστηριότητα. Και το Χόλιγουντ έχει την τάση να δίνει διαστάσεις στο στερεότυπο αυτό ανακυκλώνοντας μονίμως σκηνές βίας αυτού του τύπου, βοηθώντας έτσι να περάσει στη συλλογική συνείδηση.

 

Τα ρούχα με κουκούλα δεν σήμαιναν πάντα κακή πρόθεση, αν και λειτουργούσαν για τη συσκότιση του προσώπου των μοναχών και των λογίων από την εποχή του Μεσαίωνα. (Φωτογραφία: Monastery Garments)

Η ιστορία των hoodies

Τα ρούχα με κουκούλα δεν σήμαιναν πάντα κακή πρόθεση, αν και λειτουργούσαν για τη συσκότιση του προσώπου των μοναχών και των λογίων από την εποχή του Μεσαίωνα. Αλλά το 19ο αι., χρησίμευαν στην προστασία των αγροτών από τις κακουχίες που τα φορούσαν για πανωφόρια.

Πρέπει να έρθει η δεκαετία του ’90, ώστε ο Ραλφ Λόρεν κι ο Τόμι Χίλφινγκερ να ξαναδώσουν στα hoodies τη διάσταση «preppy».

Το sweat-shirt με κουκούλα έγινε δημοφιλές τη δεκαετία του ’30 από τον κατασκευαστή ενδυμάτων Champion και αρχικά προοριζόταν για όσους δούλευαν σε ψυκτικούς θαλάμους. Μετατράπηκε μαζικά σε αθλητικό ρούχο κατά τη διάρκεια του 20ου αι. και ιδίως χαρακτηριστικό των μποξέρ, όπως ο Μοχάμεντ Άλι.

Ο LeBron James ανέβασε στο Twitter μια φωτογραφία των Miami Heat με κουκούλες και τη φράση #WeAre Trayvon Martin. Έτσι το hoodie έγινε και σύμβολο κοινωνικής αδικίας.

Τα hoodies, όπως τα ξέρουμε σήμερα, αποτελούν μέρος της κουλτούρας των νέων από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 στη Νέα Υόρκη, όταν διάφοροι ήθελαν να κρυφτούν για να γεμίσουν τους τοίχους της πόλης με γκραφίτι.

Τότε έγινε κι η έκρηξη των ταινιών με κουκούλες. Το «Ρόκι» του 1976 παρουσιάζει τον πρωταγωνιστή Σταλόνε που προέρχεται από τα χαμηλά στρώματα να προπονείται στους δρόμους της Φιλαδέλφειας ή να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια του Museum of Art φορώντας το hoodie του.


Διαβάστε ακόμα: Υπέρ ή κατά του ξεσκισμένου τζην;


Καθώς η χιπ-χοπ κουλτούρα διαδόθηκε στα 80’s, το φούτερ με κουκούλα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της εμφάνισης στους δρόμους. Τα φοράνε οι λευκοί μεσοαστοί, πωλούνται σε παγκόσμια κλίμακα κι ο ράπερ Έμινεμ υπενθυμίζει το στυλ oversize της ταινίας «8 Mile».

Ωστόσο, πρέπει να έρθει η δεκαετία του ’90, ώστε ο Ραλφ Λόρεν κι ο Τόμι Χίλφινγκερ να του ξαναδώσουν τη διάσταση «preppy». Ο ιδρυτής του Facebook Mark Zuckerberg το έχει μετατρέψει σε σήμα κατατεθέν του look του. Όταν πρωτοέκανε την εμφάνισή του στη δημόσια σφαίρα, ο Ζούκενμπεργκ σπάνια αποχωριζόταν το hoodie του, αν και τελευταία τό ‘χει γυρίσει στα blazers και τα σπορ σακάκια.

Ο Eminem με το κλασικό ράπερ-στυλ στην ταινία «8 Mile». (Φωτογραφία: IMDb)

Σε τελική ανάλυση, το hoodie δεν βγήκε ποτέ εκτός μόδας. Στον Givenchy, την αγαπημένη μάρκα των ράπερ Jay-Z και Kanye West, o Riccardo Tisci (αποχώρησε φέτος) το χρησιμοποιούσε σαν καμβά πάνω στον οποίο εναπόθετε μοτίβα. Και ο Αμερικανός Alexander Wang του απότισε φόρο τιμής στην κολεξιόν του φθινόπωρο/χειμώνας 2013.

Το hoodie είναι συχνά δηλωτικό μιας σιωπηλής δυσφορίας, μιας δυστυχίας. Ένα αδύναμο συμβολικό οχύρωμα που αξιώνει τον εξορκισμό ενός μέρους της πραγματικότητας.

Σήμερα, ούτε ένα γυμνασιόπαιδο, ένας ποδοσφαιρόφιλος ή κάποιος που πάει να ψωνίσει στο σουπερμάρκετ φαντάζει εκτός τόπου φορώντας ένα φούτερ με κουκούλα. Και το ρούχο μπορείτε να το βρείτε σ’ όλα τα μεγάλα μαγαζιά με κάτω από €10 ή με €100 αν φέρει την υπογραφή μεγάλων οίκων.

Ο Ryan Gosling στη ταινία «Blue Valentine» απέδειξε ότι μπορεί να φοράς hoodie και να είσαι και στιλάτος.

Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι η σύνδεσή του με το έγκλημα. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας 15ετίας, πολιτικοί της Μ. Βρετανίας, μεταξύ των οποίων ο Τόνι Μπλερ κι ο Ντέιβιντ Κάμερον, ενέκριναν καμπάνιες που στόχευαν στην απαγόρευση της κουκούλας και του κασκέτου του μπέιζμπολ σε δημόσιους χώρους, αν και το τελευταίο έχει φάει τα ψωμιά του.

Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο από τη μία ορισμένοι να βλέπουν έναν έγχρωμο στο δρόμο και το μυαλό τους να πηγαίνει κατευθείαν στο ότι πρόκειται για κάποιον  κακοποιό και, από την άλλη, τα hoodies να τα έχουν υιοθετήσει οι πάντες, από τους σκάτερ στους grunge ρόκερς και τους διάσημους σχεδιαστές.

 

Τα hoodies εδώ και καιρό έχουν «φύγει» από την underground λογική. (Φωτογραφία: GQ)

Γιατί να φοράς κουκούλα

Ωραία όλα αυτά υπό το φως της μόδας. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο σ’ όλους τους κύκλους. Εντάξει, τα κακοποιά στοιχεία ιδιοποιήθηκαν αμέσως το ρούχο, γιατί έκρυβαν το πρόσωπό τους και απέφευγαν την ταυτοποίηση. Αλλά αυτοί δεν είναι παρά μια μικρή μειοψηφία.

Οι υπόλοιποι, όμως, νέοι στέλνουν ένα μήνυμα. Το οποίο είναι είτε μία κραυγή διαμαρτυρίας, αμφισβήτησης και οργισμένης διεκδίκησης είτε μια επιθυμία ανωνυμίας, μια αναδίπλωση στον εαυτό, καθώς η κουκούλα μειώνει το οπτικό και ακουστικό πεδίο εκείνου που τη φοράει.

Όπως και νά ‘χει, το hoodie είναι συχνά δηλωτικό μιας σιωπηλής δυσφορίας, μιας δυστυχίας. Ένα αδύναμο συμβολικό οχύρωμα που αξιώνει τον εξορκισμό ενός μέρους της πραγματικότητας.

 

Διαβάστε ακόμα: Οι φαβορίτες, τελευταίο ατού του κουλαριστού κι επαναστατημένου τύπου

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top