Η ώρα είναι 8:00 το πρωί και περπατώ με βήμα ράθυμο (sic) στην O’Farell street του Σαν Φρανσίσκο, προσπαθώντας να θυμηθώ να μείνω ξύπνιος. Βλέπετε, οι 18 και βάλε ώρες ταξιδιού, δεν ήταν τίποτα μπροστά στην 3ωρη (επίσης «και βάλε») αναμονή για την είσοδο στη χώρα, η οποία (αναμονή) λίγο έλειψε να εξαντλήσει ολοκληρωτικά τον ταλαιπωρημένο και υπό δίαιτα, οργανισμό μου.
Παρ’ όλα αυτά, κάτι η υπόσχεση για το καλύτερο Kobe burger του πλανήτη, κάτι ένα από τα καλύτερα Apple stores που «με» περίμενε αδημονώς, κατάφεραν (με τη βοήθεια ενός γιγαντιαίου cheese cake) να με συνεφέρουν και μια και δυο να με οδηγήσουν στη διασταύρωση με τη Stockton. Εκεί, δίπλα από το Armani Exchange (κάτι σαν «οικονομικά» Αρμάνι για όσους θέλουν designer brand, αλλά δεν το αντέχει η τσέπη τους) και απέναντι από το Forever 21 (για όσες δεν λένε να μεγαλώσουν), βρίσκεται το Apple store του Σαν Φρανσίσκο.
Γνώριζα βέβαια ότι το κατάστημα δεν ανοίγει πριν από τις 10:00, αλλά ήθελα απλώς να «τσεκάρω» που ακριβώς βρίσκεται, να δω εάν υπάρχει κάποια ανακοίνωση σχετικά με τη (μη) διαθεσιμότητα των νέων iPhones και, γενικά, να είμαι προετοιμασμένος για την «κανονική» μου επίσκεψη.
Έξω από το όντως κλειστό κατάστημα, μια ουρά από 300 και πλέον ανθρώπους εκτείνεται καθ’ όλο το μήκος του δρόμου, καθιστώντας δύσκολη τη διέλευση σε όσους δεν θέλουν κάτι από το Apple store (υπάρχουν άραγε και τέτοιοι;) «Δεν μπορεί, κάποιο λάθος θά ‘γινε» σκέφτομαι μεγαλόφωνα, για να πάρω την αποστομωτική απάντηση: «Η ουρά ξεκίνησε από τις 6:30, φίλε. Εάν θες iPhone, get in line!»
Ούτε ένας ούτε δύο, αλλά τρεις υπάλληλοι της Apple βρίσκονται στο πεζοδρόμιο, δύο ώρες προτού ανοίξει το κατάστημα, και παίρνουν παραγγελίες! Απλώς δηλώνεις ποιο iPhone 6 επιθυμείς, παίρνεις μια καρτούλα (ή ένα e-mail) με την κράτησή σου κι αυτό είναι όλο. Μοναδική λεπτομέρεια: η κράτηση αφορά μόνο στη συγκεκριμένη ημέρα. Την επόμενη, μια νέα ουρά, χίλιες νέες κρατήσεις και χίλια νέα iPhones θα αρχίσουν να διαπραγματεύονται στο πεζοδρομο-χρηματιστήριο της Stockton. Τέτοια είναι η φρενίτιδα…
Αποφασίζω να μη μείνω στην ουρά (ούτε ένα iPhone 6 δεν αξίζει το χρόνο μου ή τέτοια ταλαιπωρία). Καθώς φεύγω ακούω τον υπάλληλο να αναγγέλει ότι «iPhones τέλος!». Η ουρά διαλύεται και γεμάτος έκπληξη ρωτάω: «Δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο;» «Βασικά, έχουμε μόνο μερικά iPhone 6 -τα μικρά- στα 16GB και σε space grey χρώμα», μου απαντά σχεδόν απολογητικά ο i-υπάλληλος. Για δες! Αυτά τα ταπεινά smartphones των €550 δεν τα θέλει σχεδόν κανείς! Και, όλως τυχαίως, είναι αυτά για τα οποία έχω πάρει παραγγελιές από την πατρίδα. Αυτό και αν είναι «τύχη»…
Λίγο αργότερα, μπήκα με την ησυχία μου στο (ανοικτό πλέον) Apple store και παρέλαβα την κράτησή μου, αφιερώνοντας (αρκετό είναι η αλήθεια) χρόνο, στο να παίξω με τα δείγματα των νέων iPhones.
Εντύπωση 1η: Το νέο iPhone 6 Plus δεσπόζει. Επιβλητικό, πανέμορφο, απλώς θέλεις να το αποκτήσεις.
Εντύπωση 2η: Αυτό το iPhone 6 γιατί μου θυμίζει κάτι; Μήπως να μείνω στο παλιό που έχω;
Παίζοντας λοιπόν, ανακάλυψα ότι το 6 Plus δεν λυγίζει τόσο εύκολα όσο διάφοροι εξυπνάκηδες ισχυρίζονται, ενώ παράλληλα είναι το πρώτο iPhone με το οποίο αισθάνομαι έξω απ’ τα νερά μου. Το μέγεθος με παραπέμπει σε κορυφαία Android και αυτό από μόνο του είναι ένα «προβληματικό συναίσθημα».
Βέβαια, το μηχανάκι «πετάει» και είναι πραγματικά μία κορυφαία συσκευή. Για πρώτη φορά, όμως, το αστρονομικό κόστος που ζητά για να γίνει δικό μου δεν μπορώ να το δικαιολογήσω με καμία δύναμη. Το εντυπωσιακό είναι ότι φαίνεται να αποτελώ την εξαίρεση…
Το iPhone 6 είναι μία άλλη ιστορία. Είναι η φυσική αναβάθμιση από τα 4 και 5, με μία μικρή διαφορά: Είναι must εάν έχετε το 4 ή το 4S, αλλά όχι εάν διαθέτετε ήδη ένα iPhone 5. Φυσικά είναι καλύτερο, αλλά όχι τόσο ώστε να αλλάξετε το πεντάρι σας (ειδικά το 5S), και κυρίως εάν κάποιος αναλογιστεί ότι οι τιμές ξεκινάνε από τα €550 στην Αμερική και από τα €750 στην -είμαστε large και θα πληρώσετε καπέλο €200- Ελλάδα.
Με άλλα λόγια, τολμώ να κάνω την πρόβλεψη (ή τη βλασφημία κατ’ άλλους) ότι με τα νέα iPhones, η Apple έφτασε εκεί που έχει ήδη φτάσει η Samsung: Στο ταβάνι! Πλέον, μοιάζει να μην υπάρχει κάτι άλλο να προσφέρει, όχι τουλάχιστον σε τεχνολογικό επίπεδο.
Εάν δεν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή στο θέμα της μπαταρίας (π.χ. μία λύση για αυτονομία 1 εβδομάδας), τότε από εδώ και πέρα τα πράγματα θα μείνουν πολύ πιο σταθερά και οι δύο εταιρείες θα αρχίσουν να αναρωτιούνται πώς θα πετύχουν νέα φρενήρη ανάπτυξη. Ήδη, η Samsung νιώθει την πίεση μετά τις ανακοινώσεις των τελευταίων της οικονομικών αποτελεσμάτων, τα οποία αποδεικνύουν περίτρανα ότι η αγορά κορέστηκε (αν όχι «κορεάστηκε»).
Bottom line: Εάν σας περισσεύουν χρήματα και θέλετε να έχετε «the latest and greatest Apple device», τότε by all means… ξηλωθείτε. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι καιρός να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα κάπως πιο ορθολογιστικά. Και με αυτό δεν εννοώ απλώς το να εξετάσουμε εάν το νέο iPhone «αξίζει τα λεφτά του». Εννοώ ότι θα πρέπει να μας απασχολεί αφενός το «τι άλλο» αγοράζουμε με τα ίδια λεφτά, αφετέρου το πόσο καλά μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας με (πολύ) λιγότερα χρήματα.
Διαβάστε ακόμα: Τώρα τα Montblanc γράφουν και στην οθόνη!