To 1900, o Leyendecker εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη, όπου δέχεται παραγγελίες για εικονογραφήσεις ρούχων, οι οποίες θα τον κάνουν και διάσημο (christies.com).

Οιοσδήποτε πιστεύει ότι η φήμη στην τέχνη, αφ’ ης στιγμής κερδηθεί, διαρκεί μια αιωνιότητα, καλό θα είναι να ενσκήψει στην περίπτωση του Joseph Christian Leyendecker. Έναν από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες των αρχών του 20ου αι. Εντάσσεται τέλεια στην ατμόσφαιρα των Années Folles ή των Roaring Twenties. Μη δυσανασχετήσετε αν δεν τον έχετε ακουστά. Ούτε εγώ τον είχα.

Ωστόσο, ο Leyendecker ήταν ο πιο προβεβλημένος εικονογράφος της εποχής του, το αγαπημένο παιδί των απανταχού διαφημιστών και των εκδοτικών οργανισμών κύρους, όπως της The Saturday Evening Post. Ένας αθλητής βαρέων βαρών για τα media, ο οποίος στη χρυσή εποχή του πούλαγε χαλαρά 2 εκατομμύρια φύλλα τη βδομάδα. Και μπορείς να ισχυριστείς ότι έφερε μια ολοκαίνουργια ιδέα για το σχεδιασμό των μοντέρνων περιοδικών.

 O Leyendecker ήταν ένας από τους μεγαλύτερους illustrators των ΗΠΑ. Η πλειονότητα των έργων του ανήκει στο Μουσείο Haggin του Στόκτον, στην Καλιφόρνια.

Η επιτυχία του τον έκανε πλούσιο, με αποτέλεσμα, το 1910, να χαρίσει στον εαυτό του ένα μεγάλο τσιφλίκι, περιτριγυρισμένο από κήπους, στη New Rochelle, όχι μακριά από την έπαυλη του φίλου και θαυμαστή του Norman Rockwell. Ενός από τους πιο εμβληματικούς ζωγράφους της Αμερικής. Ο οποίος ήταν από κείνους που σήκωσαν το φέρετρό του. Περιθώρια αμφισβήτησης δεν υπάρχουν. Ο Leyendecker ήταν ένας από τους μεγαλύτερους illustrators των ΗΠΑ. Η πλειονότητα των έργων του ανήκει στο Μουσείο Haggin του Στόκτον, στην Καλιφόρνια.

Το πρώτο που παρατηρεί κανείς στις εικονογραφήσεις του είναι ότι οι γυναίκες του συναγωνίζονται σε ομορφιά έκλαμπρους άντρες.

Δεν πάει πάνω από ένας αιώνας, όταν η φωτογραφία έκανε τα πρώτα της διστακτικά βήματα, που η εμπορική illustration ήταν μια ανθηρή τέχνη. Χάρη στη βελτίωση των τεχνολογιών εκτύπωσης, η εικονογράφηση είναι ο θεμέλιος λίθος κάθε δημοσιευμένης εικόνας, συμπεριλαμβανομένων εξώφυλλων περιοδικών, ρεκλάμας, βιβλίων και αφισών. Κατά συνέπεια, μιλάμε για ένα βασικό στοιχείο της μαζικής κουλτούρας. Και ο Leyendecker βρισκόταν εκεί να το εκμεταλλευτεί.

Γεννημένος στη Γερμανία το 1874, εγκαθίσταται στο Σικάγο ενώ ήταν ακόμα παιδί. Άρχισε την καριέρα του ως μαθητευόμενος σ’ ένα κατάστημα εκτυπώσεων. Ύστερα, πέρασε απ’ το Παρίσι όπου γοητεύτηκε απ’ τις κόκκινες φιγούρες του Toulouse-Lautrec και τις καμπύλες του Alphonse Mucha. Το ’97, πίσω στο Σικάγο, βρίσκει δουλειά στο άψε-σβήσε.

O Leyndecker δημιούργησε την εικόνα του υπέρκομψου άνδρα, εικόνα παραδειγματικά σεξουαλική, ντυμένου στην τρίχα.

Ενώ ο Rockwell εδραίωσε τη φήμη του χάρη στις λαϊκές εικόνες, συχνά εθνικιστικού χαρακτήρα, της οικογένειας, της διατροφής και της ζωής στη φάρμα, ο δικός μας αγαπήθηκε για τα σκίτσα του αξιολάτρευτων παιδιών (βλ. καμπάνιες της Kellogg’s) και όσα πρόσφερε, από πλευράς διαφήμισης, στην ανδρική μόδα.

Δημιούργησε την εικόνα του υπέρκομψου άνδρα, εικόνα παραδειγματικά σεξουαλική, ντυμένου στην τρίχα, την οποία εκμεταλλεύτηκε κατά κόρον η Arrow Collars.

To 1900, o Leyendecker εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη, όπου δέχεται παραγγελίες για εικονογραφήσεις ρούχων, οι οποίες θα τον κάνουν και διάσημο. Δημιούργησε την εικόνα του υπέρκομψου άνδρα, εικόνα παραδειγματικά σεξουαλική, ντυμένου στην τρίχα, την οποία εκμεταλλεύτηκε κατά κόρον η Arrow Collars and Shirts από το 1905 ώς το 1930. Αλλά κι εκείνη του καλολαδωμένου όμορφου μπρατσά.

Γιατί ο Joseph Christian ήταν ομοφυλόφιλος. Αλλά το έκρυβε. Αναδρομικά παταγωδώς. Επικοινωνούσε με κώδικες. Το πρώτο που παρατηρείτε σε ‘κείνον είναι ότι οι γυναίκες του συναγωνίζονται σε ομορφιά έκλαμπρους άντρες. Προσφέροντάς μας ταυτόχρονα την κομψότητα του Gatsby, 20 χρόνια προτού την επινοήσει ο F. Scott Fitzgerald. Με αδυναμία στις γυμνασμένες ανδρικές κνήμες. Με τους γκόλφερ του ν’ αποτελούν έναν ξεχωριστό σύμπαν. Την αποθέωση των εθελοντών στρατιωτών του. Και την ώρα του χορού, μόνον οι ντάμες ενδιαφέρονται σφόδρα για τη σωματική επαφή με τον παρτενέρ τους.

Ο Leyendecker προσπάθησε να κρύψει επιμελώς την ομοφυλοφιλία του (Wikipedia).

Μ’ έχει καθηλώσει μια εικονογράφησή του. Εκείνη όπου έχεις μια πολύ όμορφη γυναίκα, ντυμένη μ’ ένα προκλητικό ροζ φόρεμα σε ένα κεφαλόσκαλο. Δίπλα, ένας άψογα ντυμένος κούρος την αγνοεί ολοσχερώς, έχοντας το βλέμμα στραμμένο σε κάτι ή κάποιον άλλο.

Σ’ αυτό που κυρίως διαπρέπει είναι στα εξώφυλλα των περιοδικών, όπου αφήνει την αχαλίνωτη φαντασία του τελείως ελεύθερη. Το θέαμα διανθίζεται από υπέροχες γλεντοκόπες εικόνες διακοπών για Πάσχα, Χριστούγεννα, Νέο Έτος, Αγίου Βαλεντίνου. Η αγαπημένη μου είναι η «Queen of Spring» του 1931, μια αισθησιακή σκηνή, Art nouveau έμπνευσης, η οποία παρουσιάζει μια γυναίκα με μακρύ μεσαιωνικό φόρεμα αγκαλιασμένη από πουλιά και λουλούδια. Δουλειά υψηλής τέχνης.

Η επιτυχία του Leyendecker συνεχίστηκε τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, παρά την αρχή της ύφεσης που του άλλαξε τα φώτα. Για την αιώνια αγαπημένη Saturday Evening Post, σχεδίασε ούτε λίγο ούτε πολύ 322 εξώφυλλα κι άλλα 40 για το Collier’s Magazine. Στη συνέχεια, όμως, η ζήτηση έπεσε. Ώσπου, το 1951 πέθανε.

Βλέποντας κάποιος τη δουλειά του, μπορεί άκοπα να πει ότι τα έργα του παραείναι συναισθηματικά και αισιόδοξα. Πράγματι, πολλά απ’ αυτά είναι. Αλλά ταυτόχρονα είναι απλώς αδύνατο να μην τα αγαπήσεις. Είναι φίσκα στις λεπτομέρειες, με υπέροχα χρώματα, αστεία. Τόσο χαριτωμένα που αποκλείεται να μη σε συνεπάρουν.

Τον Leyendecker καλόν είναι να τον θυμόμαστε, γιατί είναι πολύ μεγάλος.

 

Διαβάστε ακόμα: Η δύναμη του ρούχου, ομορφαίνει, σηματοδοτεί ή ρίχνει στην ανωνυμία.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top