Ο κινητήρας θέλει στροφές για να κινηθεί πιο γρήγορα κι αυτό φαίνεται στις χαμηλές ταχύτητες όπου θα χρειαστείς τη βοήθεια του συμπλέκτη.

Είναι νωρίς το απόγευμα και βρίσκεσαι σε ένα προάστιο της πόλης. Στον δρόμο κυκλοφορούν λίγα αυτοκίνητα. Δεξιά σου συναντάς ένα αλσύλλιο. Ελέγχεις αν υπάρχει κάποιος που να έχει βγει βόλτα. Ο μονοκύλινδρος κινητήρας γυρίζει στο ρελαντί περιμένοντας την επόμενη περιστροφή της γκαζιέρας. Αναρωτιέσαι: “γιατί θέλω να μπω εδώ μέσα, στα χώματα, τις ξερές πευκοβελόνες, με τα κλαδιά απ’ τα δέντρα να απειλούν να με ρίξουν κάτω καθώς περνάω ανάμεσα απ’ τους κορμούς;”.

Είμαι στην πόλη, πάνω σε μια πορτοκαλί μοτοσυκλέτα και θέλω να βγω εκτός δρόμου. Δεν μπορώ να συγκρατηθώ. Επωφελούμαι της ησυχίας που επικρατεί και τη διαταράσσω διασχίζοντας το αλσύλλιο, πάνω κάτω, κάνοντας ελιγμούς και σχέδια σαν να παίζω τρίλιζα με τον εαυτό μου. Βρίσκομαι όρθιος πάνω στην ΚΤΜ 390 Adventure και αισθάνομαι άνετα ισορροπώντας με ελάχιστη ταχύτητα.

Ο Σπύρος Γλύκας έβγαλε το “εργαλείο” και εκτός δρόμου.

Ο κινητήρας θέλει στροφές για να κινηθεί πιο γρήγορα κι αυτό φαίνεται στις χαμηλές ταχύτητες όπου θα χρειαστείς τη βοήθεια του συμπλέκτη. Λογικό. Δε θα βρεις ιδιαίτερη ροπή κάτω από τις 4000 στροφές σε αυτά τα 373 κυβικά. Ούτε και ιδιαίτερο ήχο – άραγε, το καλαίσθητο τελικό Akrapovic που μπορεί να φορέσει ως έξτρα μήπως την κάνει να ακούγεται λίγο πιο άγρια;

Οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις του είναι σφιχτές έτσι όπως έρχονται από το εργοστάσιο και η συμπεριφορά του σου θυμίζει ψιλό-street μηχανάκι.

Θα βρεις όμως δύναμη. Τόση ώστε όταν θα βγεις στον ανοιχτό δρόμο θα εκπλαγείς ευχάριστα. Θα στύβεις το μοτέρ κι εκείνο θα σε εκτοξεύει μπροστά φτάνοντας εύκολα σε ταχύτητες που ξεπερνάνε το όριο σε έναν αυτοκινητόδρομο. Κι εκεί θα αρχίσεις να παίζεις με τα 43,5 άλογά της αφήνοντας πίσω μοτοσυκλέτες μεγαλύτερου κυβισμού.

Κάποια στιγμή θα αρχίσεις να παίζεις με τα 43,5 άλογά της αφήνοντας πίσω μοτοσυκλέτες μεγαλύτερου κυβισμού.

Το 390 Adventure είναι φορές που σε διχάζει. Κι αυτό γιατί οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις του είναι σφιχτές έτσι όπως έρχονται από το εργοστάσιο και η συμπεριφορά του σου θυμίζει ψιλό-street μηχανάκι. Σε ωθεί να το βάλεις με όσα έρχεσαι σε μια ανοιχτή καμπή αλλά κάπου εκεί αναγκάζεσαι να αφήσεις το γκάζι γιατί το αισθάνεσαι κάπως ελαφρύ. Το πιο πιθανό είναι να μη συμβεί τίποτα και να συνεχίσει χωρίς δράματα την πορεία του. Εσύ όμως θα χρειαστείς ένα διάστημα εξοικείωσης μαζί του για να το εμπιστευθείς.

Στο σφιχτό “στροφιλίκι” θα θελήσεις να το πετάξεις κάτω, οδηγώντας το σαν supermotard κι εκείνο δε θα πει όχι φροντίζοντας με τη 19άρα ζάντα του και το 43άρι πιρούνι να σε προειδοποιήσει έγκαιρα για τα όρια. Υπάρχει εξάλλου και το Cornering ABS για να σε βοηθήσει αν χρειαστεί να φρενάρεις μέσα στη στροφή.

Το ΚΤΜ 390 Adventure με το χωμάτινο DNA της εταιρείας, είναι η πιο ολοκληρωμένη πρόταση στην κατηγόρια της αυτή τη στιγμή.

Το μικρό (;) ΚΤΜ σε προκαλεί ευχάριστα. Δε θέλεις απλώς να μετακινηθείς για να φτάσεις στο γραφείο σου. Δε σου αρκεί. Θα περιμένεις την ώρα που το ρολόι του κινητού σου θα σημάνει τη λήξη της δουλειάς και θα το καβαλήσεις για να ευχαριστηθείς μαζί του μια παράκαμψη – μικρή ή μεγάλη – από τη συνηθισμένη διαδρομή μέχρι το σπίτι. Κι όλα αυτά χωρίς το άγχος που συνήθως σου προκαλεί μια μεγάλη μηχανή, μια μεγάλη και βαριά Adventure. 158 κιλά ζυγίζει.

Δε σκέφτεσαι τι θα συμβεί αν σου γύρει, αν χρειαστεί να το χώσεις σε ένα κατηφορικό σημείο απ’ όπου θα πρέπει να το τραβήξεις μετά για να το βγάλεις, αν θα αναγκαστείς να σταματήσεις σε μια ανηφόρα με μεγάλη κλίση. Κι όλα αυτά θα ισχύουν και στα πρώτα σου βήματα στο χώμα. Κι εκεί το πορτοκαλί 390 Adventure θα σε βοηθήσει να μάθεις με ασφάλεια.

Τι της λείπει στ’ αλήθεια; Αν επιχειρήσετε ταξιδάκι, σίγουρα μια μεγαλύτερη ζελατίνα για να μη σας ταλαιπωρεί ο αέρας.

Όταν ανέβηκα πάνω στη μοτοσυκλέτα –σημειώστε: λίγο σκληρή η σέλα- δεν πίστευα ότι θα έβρισκα μια μηχανή που θα με προκαλούσε να αιτιολογήσω στον εαυτό μου την αγορά μιας μεγαλύτερης σε κυβικά από αυτήν, έχοντας σαν δεδομένο ότι το 90% της χρήσης που θα έκανα θα ήταν στην πόλη και τα πέριξ της. Δεν καίει, έχει τα πάντα από ηλεκτρονικά –μέχρι και quick shifter μπορείτε να προσθέσετε– και είναι κατά τη γνώμη μου και όμορφη. Οπότε;

Τι της λείπει στ’ αλήθεια; Αν επιχειρήσετε ταξιδάκι, σίγουρα μια μεγαλύτερη ζελατίνα για να μη σας ταλαιπωρεί ο αέρας. Και ναι, ίσως αυτό που πάντα μετά από κάποιο διάστημα συμβίωσης αναζητά ο κάθε αναβάτης, όποια μοτοσυκλέτα και να ’χει: περισσότερη ισχύ.

Καμία μοτοσυκλέτα δεν είναι τέλεια. Το ΚΤΜ 390 Adventure όμως, με το χωμάτινο DNA της εταιρείας, είναι η πιο ολοκληρωμένη πρόταση στην κατηγόρια της αυτή τη στιγμή.

 

//Την ΚΤΜ 390 Adventure μας παραχώρησε η KTM Motion n’ Style, Λεωφ. Μεσογείων 191, Αθήνα.

 

Διαβάστε ακόμα: Δαμάζοντας την Triumph Rocket 3R.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top