Αριστερά: έτσι όπως εμφανίστηκε πρόσφατα στο Fashion Show στο Μιλάνο. Δεξιά: με σμόκιν στις Κάννες.

To πρόσωπό του θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα εμπνευσμένης λάξευσης. Αδρό, γωνιώδες με μια «ρυμοτομία» που, ενώ πιστεύεις πως χάνει τη συμμετρία της, εντούτοις -ως σύνολο- σου φέρνει στο μυαλό κάτι Ροντενικό. Μια πιο σκληρή μορφή του «Σκεπτόμενου» (αφού αναφέρουμε τον Ροντέν) που δεν χάνει την πηγή του στοχασμού του, αλλά συνάμα την εμπουλίζει με μια μορφή ήπιας τραχύτητας.

Ο Mads Mikkelsen έχει την κοψιά ενός κλασικότροπου βόρειου που θα ήθελε να κατάγεται από τον νότο. Το αποτέλεσμα, αν δεν σου δημιουργεί ένα στιγμιαίο σάστισμα, τότε σε εκπλήσσει για το πώς αντιθετικά στοιχεία ενώθηκαν στην επιφάνεια του προσώπου του με μια αρμονία ασφαλή.

Ο Mikkelsen διακηρύττει τον μινιμαλισμό του όχι μόνο στους ρόλους του, αλλά και στα ρούχα που επιλέγει.

Δεν χωράει αμφιβολία: τον ξέρουμε όλοι πλέον ως ηθοποιό. Έχει καταφέρει να προάγει στον εαυτό του στην κατηγορία του εξαιρετικού καρατερίστα που οδηγεί την υποκριτική του γκάμα σε ρόλους που θρυμματίζουν την σκληροτράχηλη έννοια της κακότητας (όταν παίζει, συχνά, τον «αρνητικό» πόλο της ταινίας) προσφέροντας υψηλόφρονες νότες ευφυίας και στιλ.

Γκρι σακάκια και μαύρα τζάκετ. Από τα αγαπημένα του. Να λέμε πάντως ότι είναι φάουλ το ασορτί μαντηλάκι με τη γραβάτα.

Μα, ακόμη κι όταν περνάει στην απέναντι όχθη, σε εκείνη της ευθραυστότητας, καταλαβαίνεις εύκολα πως το συναίσθημα που βγάλει στην οθόνη δεν έχει κάποια εντατική προμελέτη, δεν είναι τόσο πεποιημένο που να νομίζεις ότι η σύμβαση θεατή-ηθοποιού γίνεται κομμάτια. Πιστεύεις, τω όντι, ότι πίσω από την γωνιώδη θωριά του υπάρχει μια ζεστή πηγή αισθημάτων.

Πρόσφατα εμφανίστηκε στο Fashion Show του Μιλάνου ντυμένος στα μαύρα (μαύρο παλτό, μαύρο ζιβάγκο, μαύρο σακάκι, μαύρο παντελόνι σε χαλαρή γραμμή και μαύρα sneakers). Η τσαχπινιά μέσα στην ευφάνταστη μονοχρωμία που επέλεξε ήταν η ξανθιά κόμη του, λες και το κεφάλι όρισε μια άλλη κατάσταση σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα, αλλά και το τσιγάρο που κρατούσε στο χέρι αδιαφορώντας, προφανώς, για το γεγονός ότι οι πολιτικά ορθοί και οι λογής πουρίστες της καλής ζωής θα τον τοποθετήσουν σε… μαύρο κατάστιχο. Τουλάχιστον, θα πηγαίνει με τα ρούχα του.

Τείνει να γίνει ένα πρότυπο για τους 50 plus (ο ίδιος είναι 57), με την έννοια πως δεν χρειάζεται να έχεις το οπλοστάσιο της πρώτης νεότητας για να δείχνεις ενδιαφέρων και ιδιαίτερος.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Mikkelsen διακηρύττει τον μινιμαλισμό του όχι μόνο στους ρόλους του, κάτι απόλυτα διακριτό σε όλους έχουν παρακολουθήσει μεγάλο μέρος της φιλμογραφίας του, αλλά και στην αισθητική προσέγγιση που έχει απέναντι στη μόδα. Θα έλεγε κανείς πως τείνει να γίνει ένα πρότυπο για τους 50 plus (ο ίδιος είναι 57), με την έννοια πως δεν χρειάζεται να έχεις το οπλοστάσιο της πρώτης νεότητας για να δείχνεις ενδιαφέρων και ιδιαίτερος.

Ως Χάνιμπαλ Λέκτερ.

Το κλειδί για την επιτυχία της εμφάνισης του Mikkelsen είναι η μαεστρία του στις καθαρές γραμμές και μια σκοτεινή χρωματική παλέτα, που αποτελείται κυρίως από σκούρο μπλε, γκρι, λευκό και χακί, με απλά κομμάτια που υποδηλώνουν αθόρυβα μια αίσθηση ποιότητας και πολυτέλειας. Όταν γίνεται καλά, όπως στην περίπτωση του Mads, το συνολικό αποτέλεσμα είναι ξεχωριστό και αξιοπρεπές, χωρίς να φαίνεται ότι έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ.

Ως Le Chiffre στο Casino Royale (φωτογραφία: bondsuits.com).

Αυτό ακριβώς που γράψαμε για την αίσθηση που σου δίνουν οι ρόλοι του. Δεν είναι φορεμένοι πάνω μου έπειτα από κοπιώδη προσπάθεια. Από την άλλη, ο άρρητος, πλην συχνά επιβεβαιωμένος κανόνας, στο Χόλιγουντ είναι πως ο «κακός» πρέπει να φοράει ωραία ρούχα για να γίνει ακόμη πιο έντονη η αντίθεση στον χαρακτήρα του. Επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του Mads: ως Χάνιμπαλ Λέκτερ, αλλά και ως Le Chiffre (Casino Royale) μένει στο μυαλό σου ως μια μεφιστοφελική μορφή με εξαιρετικό περιτύλιγμα.

Με Armani κοστούμι, αλλά και με vintage αθλητικό στιλ.

Τι κάνει, λοιπόν, στις δημόσιες εμφανίσεις του που τον καθιστά τόσο αξιοπρόσεκτο; Καταρχάς δεν είναι ποτέ ίδιος, καίτοι δεν παρεκκλίνει εύκολα από τις σταθερές του (χρωματικές και υφολογικές). Εχει εμφανιστεί με γκρι ανθρακί Αrmani κοστούμι που η εύγλωττη αυστηρότητά του σπάει από τα φαρδιά πέτα του σακακιού.

Τα γκρι σακάκια είναι η αγαπημένη του «στολή», όμως, συχνά αλλάζει τη συνολική εικόνα με χρωματικά στοιχεία που διαρρηγνύουν τη σύμβαση.

Εχει δώσει το παρών σε κόκκινα χαλιά φορώντας παπιγιόν και αντί αυτό να χαλάει την εικόνα του κακού που ετοιμάζεται να βρυχηθεί, του προσδίδει μια γλυκύτητα και έναν αισθησιασμό που σε τραβάει με τη σκοτεινιά του.

Γενικώς τα γκρι σακάκια είναι η αγαπημένη του «στολή», όμως, συχνά αλλάζει τη συνολική εικόνα με χρωματικά στοιχεία που διαρρηγνύουν τη σύμβαση. Άλλοτε συνδυάζει τα σακάκια του με μαύρο πουκάμισο που ποτέ δεν είναι μια εύκολη πρόταση αν δεν ξέρεις πώς τα υποστηρίξεις κι άλλοτε με κάτι ακόμη πιο απλό, σπορ και cool.

Μπορεί και χωρίς γραβάτα και χωρίς κοστούμι.

Ενδιαφέρουσες είναι και οι επιλογές του σε πιο casual στιγμές. Συχνά επιλέγει navy blue jacket που έχουν μια ελαφριά γυαλάδα στο ύφασμα και τα συνδυάζει με τζιν που ούτε νεανικά είναι ούτε σαν daddy look. Το επίσης, διόλου πρωτόγνωρο για τον «σκούρο» Mads είναι ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να φορέσει ένα ροζ πουκάμισο που τονίζει τα χαρακτηριστικά του από διαφορετική γωνία.

Μπορεί να τον δει κανείς συχνά να φορά ένα σακάκι Belstaff και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η απρόσκοπτη λειτουργικότητα αυτού του κλασικού κομματιού το κάνει να φαίνεται σαν το ρούχο που θα φορούσε ένας δολοφόνος, κάτι που είναι απολύτως σύμφωνο με την ήρεμη απειλή της υποκριτικής του περσόνας.

Ναι, κι όμως: μερικές φορές υποκύπτει και στο χρώμα, ακόμη και στην vintage αθλητική περιβολή. Ακόμη και τότε, όμως, δεν ξεφεύγει από τον «χρυσό» κανόνα του μινιμαλισμού που ορίζει, τελικά, τον χαρακτήρα του και μεταγγίζεται, ως φαίνεται, σε οτιδήποτε κάνει. Και το κάνει καλά…

 

Διαβάστε ακόμα: Τζέρεμι Άιρονς. Ο πιο καλοντυμένος άνθρωπος του Χόλιγουντ.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top