Q&A

Είτε στην κλασική γραμμή (αριστερά), είτε με μικρές μοντέρνες πινελιές, όπως η τσέπη στο ύψος της καρδιάς (δεξιά), το σίγουρο είναι ότι οι μαρινιέρες Tom Tailor θα φορεθούν πολύ αυτή την άνοιξη. (Φωτογραφία: Tom Tailor)

Αρχικά ρούχο των ναυτικών από τη Βρετάνη, με τη χαρακτηριστική λαιμόκοψη, χρησίμευε για πλεχτό κάτω απ’ το πουλόβερ. Κρατούσε ζεστά τα τατουάζ με τις άγκυρες, τα «αγαπάω τη μαμά», μαζί με ηλιοκαμένες σειρήνες που μαύριζαν τόπλες φωλιασμένες σε κοκκοφοίνικες υπό μορφήν σφιχτοδεμένων μπράτσων.

Γιατί πλεκτό; Γιατί τότε φτιαχνόταν από ζέρσεϊ, το ύφασμα των εσωρούχων, τα οποία δεν φόραγαν οι ναυτικοί. Έτσι, το έκαναν να φτάνει μέχρι το μέσον του μηρού, φορεμένο μέσα από το παντελόνι, ώστε να προστατεύει το πλήρωμα από το κρύο.

Ωστόσο, τίποτα το επίσημο. Μπορεί οι αξιωματικοί να είχαν τη στολή τους, αλλά οι υπόλοιποι φόραγαν ό,τι τους κατέβαινε. Ώσπου στις 27 Μαρτίου του 1859, ένα διάταγμα βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ορίζοντας μάλιστα με υποδειγματική ακρίβεια χιλιοστού τις προδιαγραφές μιας σωστής μαρινιέρας.

Ένας μύθος θέλει οι ρίγες να επιτρέπουν τον εντοπισμό κάποιου ναυτικού που βρέθηκε στη θάλασσα. Όσο για τον αριθμό 21, υποτίθεται ότι αντιστοιχεί στις ναπολεόντειες νίκες. (The Rake)

«21 ρίγες λευκές, φάρδους 20 χιλιοστών και 20 ή 21 μπλε ρίγες, φάρδους 10 χιλιοστών». Σε ό,τι αφορά τα μανίκια, «14 άσπρες ρίγες και 14 ή 15 μπλε». Σε τι οφείλεται το «περίπου»; Εξαρτάται από το κόψιμο. Τα πλεκτά αυτά διαθέτουν μία και μοναδική ραφή στα μανίκια. Οπότε, ράβοντάς τα, κάποια ρίγα μπορούσε να πάει καλιά της.

Ένας μύθος θέλει οι ρίγες να επιτρέπουν τον εντοπισμό κάποιου ναυτικού που βρέθηκε στη θάλασσα. Όσο για τον αριθμό 21, υποτίθεται ότι αντιστοιχεί στις ναπολεόντειες νίκες. Όλα αυτά είναι παραμύθια. Η όλη ιστορία είναι πως πάνω σ’ ένα πλοίο, ραφές, κουμπιά και συμπαρομαρτούντα πρέπει να αποφεύγονται, ώστε να μην μπλεχτείς στα σκοινιά.

Εντέλει, ήρθε ο καιρός όπου μια κομψή κυρία, η Κοκό Σανέλ, θα αποδώσει τους πρέποντες τίτλους ευγενείας σ’ αυτό το ριγέ άσπρο-μπλε πουλοβεράκι, υιοθετώντας το στις βόλτες της στη Deauville κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Τούτη τη φορά είναι από μετάξι. Η καλή κοινωνία κατακλύζει τις πλαζ, υιοθετώντας οτιδήποτε σε ριγέ: από τα μπανιερά ως τα σκουφιά και τις πετσέτες.

Φορεμένο από κάθε φύλο, ηλικία και καρυδιάς καρύδι, σε μετατρέπει στην απλότητά του σ’ έναν σικ Κόρτο Μαλτέζε.

Ο πρώτος που ανέβασε τη μαρινιέρα στην πασαρέλα ήταν ο YSL, το 1966, συνεπικουρούμενος απ’ τον Πικάσο. (Φωτογραφία: Robert Doisneau)

Μετά ήρθε η σειρά να χαιρετίσουμε με ευγνωμοσύνη τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, όταν έβαλε ν’ αστράψει η Μπε-Μπε χάρη σ’ αυτό το εμβληματικό ρουχαλάκι στην «Περιφρόνηση» του 1963. Κι ο πρώτος που το ανέβασε στην πασαρέλα ήταν ο YSL, τρία χρόνια αργότερα. Συνεπικουρούμενος απ’ τον Πικάσο.

Τη συνέχεια, όλοι τη γνωρίζετε. Ο Ζαν-Πωλ Γκωτιέ παθιάζεται με το ένδυμα, αρχής γενομένης το 1978, και το τραβολογάει με χίλιους δυο τρόπους, παντρεύοντάς το με τους πανκ κώδικες των ‘90s. Έχω βαρεθεί να τον βλέπω έτσι ντυμένο στην Πάτμο.

Αλλά έχει και συνέχεια. Γιατί η μαρινιέρα γίνεται το 2011 η επίσημη εμφάνιση της γαλλικής ομάδας ποδοσφαίρου, όταν δίνει τους αγώνες της στο εξωτερικό. Η ιδέα ανήκει σε κάποιον ονόματι Karl Lagarfeld, αλλά εγκαταλείπεται ένα χρόνο αργότερα. Το ρουχαλάκι θεωρήθηκε «υψηλής ραπτικής» για απλούς παίκτες ποδοσφαίρου; Ή υπερβολικά «προλεταριακός ναύτης» για τους διεθνείς σταρ της στρογγυλής θεάς;

Ένα στρατιωτικής έμπνευσης ρούχο που έγινε διάσημο, χάρη στην απλότητα και τη φινέτσα του. Και μη σας φαίνεται κοντό το μανίκι – αυτό απαιτεί η Γαλλική παράδοση στο συγκεκριμένο ρούχο. (Φωτογραφίες: Tom Tailor)

Τη σήμερον, το ναυτικό πουλοβεράκι εκδημοκρατίστηκε. Σε σημείο να μοστράρει το 2013 στο εξώφυλλο του Parisier Magazine, φορεμένο από τον τότε Υπουργό Ανάπτυξης Arnaud Montebourg διαφημίζοντας το «made in France». Αλλά κι ο βρετανικός The Economist, την ίδια χρονιά σπεύδει να σατιρίσει τον Μπάρακ Ομπάμα: τον κάνει εξώφυλλο στυλ «μέσος Γάλλος», με μπαγκέτα, μπερεδάκι και μαρινιέρα.

Φορεμένο από κάθε φύλο, ηλικία και καρυδιάς καρύδι, σε μετατρέπει στην απλότητά του σ’ έναν σικ Κόρτο Μαλτέζε. Ωστόσο, στην Ελλάδα παραδόξως δεν κατάφερε ποτέ να επιβληθεί, ίσως ακριβώς γιατί σε κάποιους μπορεί να θυμίζει γαλανόλευκη.

Εμένα μ’ αρέσει με τζηνάκι ή ακόμα καλύτερα, άσπρο παντελόνι με γυρισμένα μπατζάκια σε ψαράδικο look. Ψώνιο επίσης με μπλέιζερ ή άσπρο λινό κοστούμι. Μην κωλώσετε να το βάλετε με slim γκρι τζηνάκι και δίχρωμα sneakers. Το δε καλοκαιράκι, μαζί με βερμουδίτσα και εσπαντρίγες βοηθάει να δείχνετε λιγότερο χάλια απ’ όσο είσαστε.

Κι αν κάτι έχω να σας συστήσω είναι οι μαρινιέρες Tom Tailor. Η νέα συλλογή του διαθέτει μαρινιέρες για όλα τα γούστα, είτε στην κλασική γραμμή είτε με μικρές μοντέρνες πινελιές (όπως αυτές με τις ραμμένες τσέπες στο ύψος της καρδιάς), με τις εξαιρετικές τιμές τους να ξεκινούν από τα 20 ευρώ και να φτάνουν μέχρι τα €30. Θα με θυμηθείτε. Όχι εμένα. Τον Tailor.

 

Διαβάστε ακόμα: Πέντε trends που δεν είναι κακόγουστα όπως μπορεί να πιστεύεις

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top