Ο Monsieur Didot βρίσκεται σε έναν από τους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας διατηρώντας κάτι από την παλαιά όψη της.

    Κάθε πόλη έχει τη σημειολογία της. Δεν είναι μόνο η ιστορία που την έχει διατρέξει, το παρελθόν που διαρκώς αναπλάθεται, ούτε το παρόν που ορίζει τη ζωή της εν προόδω, πολλώ δε μάλλον το μέλλον της που πάντα άδηλο θα είναι.

    Η κρυφή σημειολογία κάθε πόλης είναι οι δρόμοι της, τα σπίτια, ένα δέντρο που στέκει αγέρωχο, αν και κάπως γερτό, στην άκρη του πεζοδρομίου, είναι οι άνθρωποι που αναζητούν τις κρυφές πτυχές της, εκείνα τα αδιόρατα σημάδια που θα τους συνδέσουν μαζί της.

    Διασχίζουμε δρόμους του κέντρου, τους θεωρούμε δεδομένους, δίνουμε ραντεβού σ’ αυτούς, ενδέχεται κάπου εκεί κοντά να βρίσκεται και το γραφείο ή η δουλειά μας. Σπάνια μάς περνάει από το μυαλό τι μπορεί να κρύβει ένας δρόμος. Σωστότερα: κρύβει κάτι που θέλει να το ανακαλύψεις.

    Η ζεστασιά του εσωτερικού σε συνεπαίρνει.

    Η οδός Διδότου είναι μια τέτοια περίπτωση. Βρίσκεται στην καρδιά του κέντρου, κοντά σε όλη τη δράση της πόλης, αλλά και κάπως προστατευμένη. Κοντά στα Εξάρχεια, αλλά όχι σε σημείο να δέχεται τα πύρινα βέλη της. Και με ένα όνομα που παρά τον εξελληνισμό του δεν παραπέμπει σε κάτι ελληνικό.

    Εσοχές στους τοίχους για την αποθήκευση των ρούχων, για βιβλία ή άλλα μικροαντικείμενα.

    Ορθόν διότι η Διδότου ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της οικογένειας των γάλλων τοπογράφων, εκδοτών και βιβλιοπωλών Didot.  Ο ιδρυτής της οικογενειακής επιχείρησης ήταν ο François Didot (1689-1757), ο οποίος ξεκίνησε τις δραστηριότητές του ως τυπογράφος και βιβλιοπώλης στο Παρίσι το 1713.  O εγγονός του ιδρυτή, ο Firmin, είναι ο δημιουργός της γραμματοσειράς Didot και εφευρέτης της στερεοτυπίας. Χάρη στον Firmim Didot και την πλέρια αρχαιολατρεία του, η σημερινή Διδότου είναι ένας δρόμος που κουβαλάει άρωμα μιας παλιάς Αθήνας, αλλά και μπόλικη βιβλιοφιλία. Δεν είναι τυχαίο ότι επί του δρόμου και τριγύρω του συνωθούνται βιβλιοπωλεία και εκδοτικοί οίκοι. Η σημειολογία που λέγαμε και στην αρχή.

    Απλές γραμμές και αρχοντική λιτότητα.

    Εκεί βρίσκεται και ο Monsieur Didot; Πόσοι Didot υπάρχουν τελικά στη Διδότου; Οσοι χρειάζονται για να διατηρήσουν αναλλοίωτο το όνομά του, θα ήταν η σωστή απάντηση. Στην περίπτωσή μας, όμως, ο κύριος Didot είναι ένα boutique hotel που χαρίζει στον επισκέπτη ένα μυστικιστικό ταξίδι στην διαχρονική γοητεία της τέχνης και την μοναδική αίσθηση της παλιάς Αθήνας.

    Πρόσφατα αναγεννήθηκε χάρη στην ουσιαστική επέμβαση του BaBatchas Design Studio και κάπως έτσι το νεοκλασικό κτίριο στην οδό Διδότου απέκτησε ένα νέο πρόσωπο, δίχως να αλλοιωθεί το παλιό. Δεν γίνεται να μην το προσέξεις. Η αύρα του φέρνει κάτι από την παλιά Αθήνα και μάλιστα στην καρδιά της σύγχρονης.

    Ακόμη και τα διακοσμητικά δεν έχουν τη συνήθη «επιθετικότητα» άλλων που προσπαθούν να επιβληθούν στο χώρο.

    Πρώην ιδιωτική κατοικία, τον επισκέπτη του Monsieur Didot  θα συνεπάρει από την πρώτη στιγμή αυτή η μοναδική αίσθηση ενθουσιασμού που πλημμυρίζει οποιονδήποτε περνά το κατώφλι ενός νεοκλασικού  κτιρίου: τα  ψηλά ταβάνια, οι καλοσχηματισμένοι χώροι, η τελετουργική αίσθηση που συναντάται στις ιδιωτικές κατοικίες ευγενών. Κρυφά περάσματα που ξυπνούν το συναίσθημα του άκρατου παιδικού ενθουσιασμού αλλά και μυστικές πόρτες που φαντάζεται κανείς ότι θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν με το τράβηγμα ενός βιβλίου από τη βιβλιοθήκη.

    Mια από τις κρεβατοκάμαρες του Monsieur Didot.

    Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχουν οι εσωτερικοί χώροι που σχεδιάστηκαν από το BaBatchas Design Studio έχοντας κατά νου να γίνουν οι λιγότερο δυνατές επεμβάσεις στους αρχικούς χώρους του κτιρίου. Σκοπός ήταν να επιτευχθεί η νέα λειτουργία του ως boutique ξενοδοχειακή μονάδα, διατηρώντας στο επίκεντρο το κύριο χαρακτηριστικό των νεοκλασικών κτιρίων.

    Η λεπτομέρεια στην ξύλινη σκάλα κάνει τη διαφορά.

    Την κλιμάκωση της διαδρομής του επισκέπτη μέσα από μια αλληλουχία εντυπωσιακών, εναλλασσόμενων, ψηλοτάβανων χώρων που αποκαλύπτουν ακόμα και παλιές, διακοσμημένες οροφές τις οποίες ανακάλυψαν οι συντηρητές του ξενοδοχείου στο χώρο της εισόδου.

    Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, πως οι «αρχικοί» Didot ήταν άνθρωποι που αγάπησαν τον κόσμο, τα βιβλία και τις τέχνες. Αυτό πράττει και ο Monsieur Didot: υποδέχεται τους τουρίστες της πόλης με σκοπό να μοιραστεί μαζί τους την καλά κρυμμένη και απολαυστική πλευρά της ζωής των ευγενών της παλιάς Αθήνας.

    Ο Monsieur Didot επιθυμεί να σε μυήσει στο easy living και τα βιβλία.

    Μέσα από το πρότζεκτ της ανακαίνισης του κτιρίου, η ομάδα του BaBatchas Design Studio αποφάσισε να χαρίσει στον Monsieur Didot την χαμένη του αρχοντιά, να του ξαναδώσει την ξεχασμένη  ταυτότητα της εποχής του. Οι χώροι του κτιρίου αντιμετωπίστηκαν σαν μουσείο και αυτός είναι και ο λόγος που έχουν διατηρηθεί τα παλιά του “στολίδια”: γύψινα διακοσμητικά, ζωγραφισμένοι τοίχοι και ταβάνια, ψηλά σοβατεπί.

    Παράλληλα, ο Monsieur Didot, ένας κύριος και ευγενής, «ντύθηκε» με βιβλία και διακοσμητικά από όλο τον κόσμο. Ο σκοπός της ανακαίνισης ήταν να δημιουργείται η αίσθηση ότι ο επισκέπτης βρίσκεται στο σπίτι ενός ανθρώπου των γραμμάτων και των τεχνών.

    Η μπλε βιβλιοθήκη, το σκαλιστό τζάκι, ένας πίνακας του Μόραλη. Το ιδανικό δωμάτιο για κάποιον που επιζητεί κάτι διαφορετικό.

    Κάπως έτσι, μέσω αυτής της πρότασης, υπογραμμίζεται και η πορεία του interior design: πλήθος από βιβλιοθήκες, χρωματιστές αφίσες και πίνακες από διάσημους και άγνωστους καλλιτέχνες, πορτρέτα σημαντικών φυσιογνωμιών, ιδιαίτερης κατασκευής πολύφωτα, χειροποίητα κεραμικά φωτιστικά και διακοσμητικά συνδυάζονται εμπλουτίζοντας με αντιθέσεις, ποικιλία υφών και χρωμάτων την παλέτα του κάθε χώρου.

    Την επίπλωση επιμελήθηκε το ΒaBatchas Design Studio ως επί το πλείστον με ειδικές κατασκευές. Έπιπλα δηλαδή, σχεδιασμένα εξολοκλήρου για το Μonsieur Didot, που αποπνέουν ένα boutique ύφος και εξυπηρετούν τις ανάγκες του ξενοδοχειακού του χαρακτήρα.

    Η αιθρία του αίθριου.

    Κάπως έτσι ορίζεται πλέον η οικία ως «Monsieur Didot, the residence». Την επόμενη φορά που θα περάσετε από την οδό Διδότου ας σκεφτείτε αυτή την ιστορία που δεν είναι μύθος, αλλά πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να είστε τουρίστες για να ενδιαφερθείτε. Μάλλον, θα πρέπει να αρχίσουμε να το πλάθουμε μέσα στο μυαλό μας (αν δεν το κάνουμε ήδη): ζούσε σε μια πόλη που κουβαλάει περισσότερη ιστορία από όση μπορούμε να καταναλώσουμε μέσα στη σχόλη της ζωής μας. Δεν είναι, όμως, ενδιαφέρον και γοητευτικό να γευόμαστε κάποιες καλές δόσεις παλιάς Αθήνας;

     

    //Monsieur Didot: Σίνα 48, Αθήνα

     

    Διαβάστε ακόμα: Η συναισθηματική κοιλάδα της οδού Διδότου. Γράφει ο Νίκος Βατόπουλος.

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top