Q&A
streetfsn-pitti-uomo-85-street-style-for-grazia-it-9A

Ψιλοχάλια ο συγκεκριμένος γιακάς, αλλά προσέξτε π;vς η μάλλινη γραβάτα “μαλακώνει” το σύνολο σε συνδυασμό με το κερωμένο τζάκετ, το χέρι στην τσέπη, το μαλλί που αυτονομείται…

Το καθαρά διακοσμητικό αυτό υφασματάκι, εξ ορισμού άχρηστο (σε αντίθεση με τη ζώνη, τις κάλτσες, τα γάντια ή τα καπέλα), αποτελεί ένα από τα στοιχεία του ανδρικού στυλ του οποίου η παρακμή, ή μη η εξαφάνιση, έχει προαναγγελθεί εδώ και δεκαετίες.

Είναι γεγονός ότι στις ΗΠΑ, η προσχηματική μόδα του «Casual Friday» (χωρίς γραβάτα την Παρασκευή, ακόμα και στα δικηγορικά γραφεία), η οποία έγινε σχεδόν υποχρεωτική ώστε να μην πέφτει το κράξιμο της αρκούδας από τους συναδέλφους, δεν απεδείχθη ευεργετική για την αγορά του «neckwear».

Πέραν τούτου, η σαφής στροφή των μεγάλων οίκων του κλασικού κοστουμιού στο casual δεν θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι λειτούργησε υποστηρικτικά στην ανάπτυξη της αγοράς της γραβάτας. Επιπροσθέτως, καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το διεθνές menswear έχει κλάσει μπάμιες με την ελληνοαριστερή αυτή επανάσταση του φτωχομπινέ.

tumblr_nqcu06IA3S1rf1jvro1_r1_1280A

Το αρχέτυπο: Ο τραγανός πρίγκιψ των γραβατοφόρων, Δούκας του Ουίνσδορ…

Παρά το εχθρικό περιβάλλον, ορισμένοι καλλιεπείς οίκοι επιμένουν να παίρνουν τα κραγιόνια τους και να κάνουν τα πατρόν τους. Ας πούμε ο Charvet στο Παρίσι (ναός σε διεθνές επίπεδο επί του θέματος), οι Marinella και Calabrese 1924 στη Νάπολη, ο Drake’s στο Λονδίνο, αλλά και οι Tie your Tie στην Ιαπωνία, Howard’s στο Παρίσι και Viola στο Milano.

Το μυστικό της επιτυχίας σ’ έναν τομέα σε υποστολή οφείλεται σε τεχνικούς παράγοντες: χρήση νέων υλικών, επανάκαμψη των vintage μοτίβων, περισσή δημουργικότητα και καλές ιδέες. Αλλά, κυρίως, νέοι τρόποι να φοράς τη γραβάτα, στον αντίποδα ενός βαρετού και άκαμπτου κόμπου Windsor, τόσο τέλειου και τόσο συμμετρικού που απέλπιζε ακόμα και τον τραπεζίτη στο “Mary Poppins”.

Ας είμαστε συγκεκριμένοι και ειλικρινείς: Η γραβάτα είναι ένα σπουδαίο αξεσουάρ. Κι αυτό γιατί είναι περισσότερο σημαντική παρά χρήσιμη. Ωστόσο, αποφύγετε τις υπερβολές: μην ψωνίζετε ποτέ γραβάτα της οποίας το φάρδος είναι πάνω από 9 εκ. ή κάτω από 7 εκ.

Αν κάτι δεν πρέπει επουδενί να κάνετε είναι να θηλυκώσετε τη γραβάτα σας. Φέρνετε στο νου σας τον δούκα του Ουίνδσορ ή τον Τζιάνι Ανιέλι παρά έναν ατμοσιδερωμένο Κατρούγκαλο.
Ambrosi-Tie

…και πώς αλλάζουν οι καιροί: Φαρδιά ψηλά πέτα, όπως τα καθιέρωσε ο Valentino Ricci, ναπολιτάνικοι ώμοι και split-style γραβάτα με το μπρος και πίσω μέρος να “συνδιαλέγονται”.

Επίσης, αγαπάμε απλά μοτίβα, όχι φωναχτά, όχι κραχτά. Σατινένιες γραβατούλες σε σκούρο μπλέ, γκρι ή βιολετί είναι σούπερ για το βράδυ, όταν το ντύσιμο γίνεται πιο σοβαρό. Εν πάση περιπτώσει, ο κανόνας (ορθολογικός) είναι ότι περνάμε από τα απαλά χρώματα το πρωί στα ενισχυμένα το απόγευμα και τα σκούρα το βράδυ.

Τώρα, για να γίνουμε σοβαρά σοβαροί, δύο είναι πια οι κόμποι που αξίζουν να συζητηθούν: ο απλός (four-in-hand) και ο demi Windsor. Ο τελευταίος μπορεί να είναι χρήσιμος εάν η γραβάτα είναι μακριά και εάν ο γιακάς του πουκαμίσου θέλει πιο ευμεγέθη κόμπο.

Αν κάτι δεν πρέπει επουδενί να κάνετε είναι να θηλυκώσετε τη γραβάτα σας. Αγνοήστε επιδεκτικά “the keeper”. Xαλαρώστε και χωνέψτε ότι μπορεί κάλλιστα να μοστράρεται και το στενό μέρος («the tail») της γραβάτας σας. Φέρνετε στο νου σας τον δούκα του Ουίνδσορ ή τον Τζιάνι Ανιέλι παρά έναν ατμοσιδερωμένο Κατρούγκαλο.

Το μήκος της αγχόνης είναι επίσης αποκαλυπτικό. Στον καλύτερο των κόσμων, το άκρο της γραβάτας σας θα όφειλε ίσα-ίσα να χαϊδολογάει την αγκράφα της ζώνης σας, ενώ και τα δύο μέρη θα πρέπει να είναι ισομήκη. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, φροντίστε –σημαντικό- το στενό μέρος να είναι ελαφρώς μακρύτερο από το μπροστινό.

charvet-blue-silk-jacquard-tie-product-1-27213646-4-100083905-normal1

Τόσο – όσο: Το ζακάρ μετάξι του Charvet (ο κορυφαίος Γαλλικός οίκος γραβάτας) σε ένα βαθύ, βραδινό μπλε με λίγο ανάλαφρο ροζ.

Συμπέρασμα: επιταγή για τον μοντέρνο φλούφλη είναι το «split-tie», όπερ σημαίνει ότι έχουμε δέσει τη γραβάτα μας κατά τρόπο που και τα δύο μέρη της να καθίστανται ορατά.

Πέραν της πλάκας, είμαι αναφανδόν υπέρ του αντικειμένου, αλλά με τη λογική της επιθετικής ειρωνείας, της συμβολικής πανοπλίας ενάντια στη χυδαιότητα, την κοινοτοπία και την ομογενοποίηση ενός μέτριου κόσμου.

Και καλό θα ήταν να έχουμε πάντα κατά νου το ρηθέν υπό του Άγγλου ποιητού του 18ου αι. Alexander Pope: «Η πραγματική άνεση είναι απότοκη της τέχνης και ουχί της τύχης. Εκείνοι που έμαθαν χορό, κινούνται ευχερέστερα».

 

Διαβάστε ακόμα: Όταν οι άντρες ξεκουμπώνονται.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top