Driven: Nissan Navara 2.3D NP300 Double-Cab 160 HP – Η μεγάλη απόδραση

Η σημερινή γενιά Nissan Navara είναι διασκεδαστική παντού. Σε αντίθεση με οποιοδήποτε σύγχρονο σοφιστικέ αυτοκίνητο, αυτό εδώ το pick-up, πέρα από την άνεση και τις επιδόσεις, παραμένει μια στοιχειώδης κατασκευή που σε ταξιδεύει πίσω στις πρωτογενείς αρχές της ανόθευτης οδήγησης. (photo credit Nissan)

Υπάρχει άραγε κανείς που δεν θέλει να τα αφήσει όλα πια πίσω του και να φύγει μπροστά προς κάτι που σε κάτι να θυμίζει την προ-υφεσιακή κανονικότητα; Υπάρχει κανείς που αμφιβάλει πως η απόδραση από τη θλιβερή, μίζερη καθημερινότητα είναι η αποτελεσματικότερη βαλβίδα ανακούφισης για την αγχώδη, υπερτασική μας ζωή;

Δεν είναι κρίμα λοιπόν να μη μπορεί o καθένας να αγοράσει έναν «αγρότη» όπως αυτό το Nissan Navara; Τι, δεν το ξέρατε πως όχι; Βέβαια. Διότι το κράτος-τροχοπέδη, εν τη αναμφισβήτητη σοφία του, σου επιτρέπει να αγοράσεις ένα τέτοιο pick-up –με όφελος ένα σημαντικά μειωμένο τέλος ταξινόμησης– μόνο αν είσαι:

(α) Bona fide αγρότης. Σαν τον Μπούτα ή τον Κοκκινούλη, δηλαδή, αλλά στο πιο φτωχό. Ή σαν τον Μαρίνο Αντύπα, στο πιο πλούσιο.

(β) Όχι κατά κύριο επάγγελμα αγρότης. Με βασική προϋπόθεση, γράφει εδώ, ότι δηλώνεις γεωργικό εισόδημα, χωρίς μάλιστα –ενδιαφέρον!– να υπάρχει κατώτατο όριο. Βγάζοντας δηλαδή (και πουλώντας στη γειτονιά) κάνα δυο κιλά ντομάτες, ένα ματσάκι μαϊντανό και μια τσάντα ραπανάκια απ’ το μποστάνι σου, μπορείς ίσως να γλιτώσεις κάμποσες χιλιάδες από την αξία ενός αντίστοιχου επιβατικού.

(γ) Ελεύθερος επαγγελματίας. Αλλά όχι φοροτεχνικός ή δημοσιογράφος, ας πούμε. Με «μεταφορικό έργο», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό κι όπως κι αν αιτιολογείται ή δύναται να επιβεβαιωθεί από τας κατά τόπους αρμοδίους αρχάς και ΔΟΥ.

Ακόμα κι αν κάποτε επιτρεπόταν να αγοράσει ένα τέτοιο ο καθένας, θα ήταν η δύναμη της συνήθειας που θα περιόριζε εντός των τειχών τους περισσότερους ιδιοκτήτες τους, παρά οι αναμφισβήτητες ικανότητές τους. (photo credit Nissan)

Με άλλα λόγια, βλέπεις το Navara Double-Cab (που τώρα βγαίνει και με 190 άλογα) στο Andro, πολύ σου αρέσει, επισκέπτεσαι μια έκθεση Nissan και επειδή δεν είσαι κάτι από τα παραπάνω, λες πόσο κάνει, ρε κορίτσια; 28 χιλιάρικα; ορίστε 56.

Έλα όμως που όσα κι αν δίνεις δεν μπορείς να το αγοράσεις; Προφανώς, ούτε σαν επαγγελματικό, αλλά και ούτε σαν κανονικό αυτοκίνητο, με τα σέα του και με τα μέα του και με τους φόρους του και με τα τέλη του. Όπως θα μπορούσες να κάνεις σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο (στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, τέτοια pick-ups είναι διαχρονικά best-sellers).

Είσαι δηλαδή αναγκασμένος να «προσκομίζεις» δικαιολογητικά τουρκοκρατίας, να δηλώνεις ταπετσέρης, ή γεωργικό εισόδημα, και να παίζεις τον μελισσοκόμο. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή θα το ξεπεράσει κι αυτό το κράτος-Κρόνος, εδώ ξεπέρασε κοτζάμ απαγόρευση της πετρελαιοκίνησης μετά από 100 χρόνια…

Πάμε παρακάτω. Το Navara. Που πήρε το όνομά του από την ομώνυμη (έστω και μ’ ένα “r” παραπάνω) περιοχή της βόρειας Ισπανίας και κατασκευάζεται στη Βαρκελώνη. Κάθε φορά λοιπόν που οδηγώ, ή έστω, βλέπω ένα απ’ αυτά τα εντυπωσιακά πολυτελή, άνετα, γρήγορα και ασφαλή πλέον pick-up είναι σαν να ξυπνάει μέσα μου, από χειμερία νάρκη, αυτό το ένστικτο περιπέτειας και επιβίωσης της εισαγωγής.

Μπορεί να ‘ναι αυτή η flat καρότσα πίσω σου που σε καλεί να τα φορτώσεις όλα, να τα πάρεις μαζί σου και να φύγεις. Μακριά, όσο μακριά σε βγάλει κι ακόμα παραπέρα. Αυτή άλλωστε δεν είναι η πεμπτουσία του «τα βροντάω και την κάνω»; Ποιο 0-100 και ποια τελική;

Διότι, ακόμα και αν δεν υπάρχει η ίδια η δυνατότητα της φυγής, η ύπαρξή της στο πίσω μέρος του μυαλού, σε συνδυασμό με την παντοδυναμία που προμηνύει το σκληροτράχηλο της κατασκευής, η απόσταση από την επιφάνεια της γης κι ένας ακούραστος, αλεξίσφαιρος, αιωνόβιος, μεγάλος κινητήρας turbodiesel, είναι το πιο πολύτιμο γιατρικό, ή έστω placebo, για την καθημερινή μάχη με τη ματαιότητα και τα αδιέξοδα του 2017.

Είπε κανείς «οδική συμπεριφορά»; Δεν μας απασχολούν τέτοια εδώ, αγαπητοί, αν και, τηρουμένων των ευμεγεθών αναλογιών, διόλου κακή είναι αυτή. Αρκεί να μην ξεχνάς ότι οδηγείς τρεις ψηλούς τόνους, που εκτείνονται σε πέντε μέτρα μήκος, οι οποίοι, παρά την ύπαρξη ABS με EBD και Brake Assist (συν εφτά αερόσακους, για την κακιά ώρα, μακριά από μας), ε, όσο να ‘ναι, μια περίσκεψη και μια ετοιμότητα όλο και τη θέλουν.

Εσωτερικό και εξοπλισμός που σε τίποτε δεν έχει να ζηλέψει αντίστοιχο επιβατικό SUV. Τετρακίνηση κατ’ επιλογή, κλείδωμα διαφορικού συν κοντές σχέσεις, για όποιον τις χρειάζεται. O μεγάλος turbodiesel, σε συνδυασμό με το 6άρι κιβώτιο, προσφέρει γρήγορα, άνετα και απρόσμενα οικονομικά ταξίδια. (photo credit Nissan)

Αν κάτι πρέπει να απασχολήσει, αυτό είναι ένας κύκλος στροφής που αρμόζει σε ULCC χωρίς bow-thrusters, αν ακόμα και αυτό έχει βελτιωθεί στην τελευταία γενιά Navara. Και το παρκάρισμα, φυσικά.

Οι μεγάλοι καθρέφτες βοηθούν, αλλά με αυτή τη μεγάλη καρότσα και με τα αιχμηρά, άκαμπτα συμπαρομαρτούντα από κάτω της, το παρκάρισμα απαιτεί έναν σπάνιο συνδυασμό τυφλής πίστης και απαράμιλλης ευθυκρισίας. Καλά που υπάρχει κάμερα οπισθοπορείας. Και στάνταρ ακουστικός αισθητήρας παρκαρίσματος – ήτοι, το στραπατσάρισμα του αυτοκινήτου πίσω.

Πάντως, το διπλοκάμπινο pick-up, εξέλιξη των king-cab, γεννήθηκε από σκοπιμότητες σαν κι εκείνες που απαντώνται σε ζούγκλες και απομακρυσμένα εργοτάξια. Είναι δηλαδή προϊόν αντιμετώπισης πραγματικών αναγκών, παρά ψυχρής αυτοκινητικής λογικής, εναλλακτικής δημιουργικότητας ή απλώς μόδας.

Παρ’ όλα αυτά, η σημερινή γενιά Navara είναι και διασκεδαστική. Σε αντίθεση με οποιοδήποτε σύγχρονο σοφιστικέ αυτοκίνητο που προσφέρει στον οδηγό απόγνωση μέσω περίπλοκων ηλεκτρονικών, και υπερβολή μέσω υπερεξοπλισμού αυτόνομης οδήγησης ξερωγώ, αυτό εδώ το Nissan, πέρα από την άνεση και τις επιδόσεις, παραμένει μια στοιχειώδης κατασκευή που σε ταξιδεύει πίσω στις πρωτογενείς αρχές της ανόθευτης οδήγησης.

Είναι σαν να ακούς το ίδιο κομμάτι, back-to-back, σε CD, ή mp-κάτι, και μετά σε φρεσκοκαθαρισμένο βινύλιο. Ή, έχοντας βαρεθεί την ψηφιακή σου high-tech φωτογραφική μηχανή, σαν να επιστρέφεις σ’ εκείνη την αγαπημένη παλιά reflex με τον ένα φακό.

Βέβαια, πολύ αμφιβάλω αν οι αστικοί κάτοχοι τέτοιων αυτοκινήτων τα χρησιμοποιούν γι άλλο λόγο από το να καβαλάνε πεζοδρόμια και να ψαρώνουν κοριτσάκια με πολύχρωμα Juke.

Ενώ ακόμα κι αν κάποτε επιτρέπονταν για όλους, θα ήταν η δύναμη της συνήθειας που θα περιόριζε εντός των τειχών τους περισσότερους ιδιοκτήτες τους, παρά οι θεμελιώδεις ικανότητές τους. Γιατί οχήματα όπως το Navara μπορούν για πλάκα να σκαρφαλώσουν σε κακοτράχαλες πλαγιές με ιλιγγιώδεις κλίσεις, καταστάσεις όπου εύχεσαι να είχες μείνει πίσω στη Γλυφάδα…

Αν είχα πάντως γεωργικό εισόδημα από αμπέλια, μελίσσια, αλόη ή λόλες, βιοτεχνία αθλητικών ενδυμάτων, ή μια ΙΚΕ «Ρουσφέτια, Μερεμέτια, Πυρηνικοί Αντιδραστήρες», με «μεταφορικό έργο» πάντα, ένα τέτοιο θα ‘παιρνα. Αλήθεια.

Και θα πέταγα μέσα ξύλα για το τζάκι, θαλασσοδαρμένα καγιάκ, λασπωμένα ποδήλατα και βρεγμένα σκυλιά. Και δεν θα μου καιγόταν και καρφί. Άντε όμως βρες δελτίο αποστολής για όλα αυτά…

Είναι κι αυτή η flat καρότσα πίσω σου που σε καλεί να τα φορτώσεις όλα, να τα πάρεις μαζί σου και να φύγεις. Μακριά, όσο μακριά σε βγάλει κι ακόμα παραπέρα. (photo credit Nissan)

Τα βασικά

Μοντέλο: Nissan Navara 2.3D NP300 Double Cab 160 HP
Κινητήρας: 4κύλινδρος 2.298 κ.ε.
Ισχύς: 160 HP @ 3750 rpm
Ροπή: 403 Nm @ 1500-2500 rpm
Μετάδοση/Κιβώτιο: RWD-4WD/χειροκίνητο 6 σχέσεων
Κατανάλωση: 6,4 lt/100 km (επίσημη), 7,6 lt/100 km (πραγματική)
0-100: 12”
Τελική ταχύτητα: 172 km/h
Τιμή: από €27.790 (για επαγγελματική χρήση)

Διαβάστε ακόμα: Πόσο Jeep είναι το Renegade;

TAGS :
Nissan Navara αυτοκίνητο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook