Από τον παππού στον ανιψιό και από εκεί στους εγγονούς. Τρεις γενιές που μας μαθαίνουν τα μυστικά του χειροποίητου πουκαμίσου. (Φωτογραφίες: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης)

– Είμαστε στα χρόνια του εμφυλίου το 1947. Πως αποφασίζει ο παππούς σας να ανοίξει υποκαμισοποιείο; Ήταν ήδη ράφτης;
Ο παππούς μας Χριστάκης Τριανταφυλλίδης (γνωστός και απλά ως Χριστάκης) ήταν γιος πουκαμισά στην Κωνσταντινούπολη. Αφού δούλεψε με τον πατέρα του και έμαθε κάποια βασικά μυστικά της τέχνης, το 1935 ήρθε στην Αθήνα προσπαθώντας να ανεξαρτητοποιηθεί. Εδώ δούλεψε για κάποια χρόνια στο γνωστό κατάστημα Στρογγυλός (το οποίο κάποιες δεκαετίες αργότερα αγόρασε από τους ιδιοκτήτες συγγενείς του) στην πλατεία Κλαυθμώνος στο τμήμα των υποκαμίσων. Εκεί εξοικειώθηκε τόσο με το κόψιμο όσο και με την πώληση των υποκαμίσων αλλά ταυτόχρονα ήρθε και σε επαφή με την καλή κοινωνία της εποχής.

Το 1947 άνοιξε στο ημιυπόγειο της -κακόφημης τότε- οδού Κριεζώτου 5 ένα μικρό εργαστήριο κατασκευής επί παραγγελία υποκαμίσων. Στο εργαστήριο τότε εργάζονταν κυρίως μέλη της ευρύτερης οικογένειας και έτσι ξεκίνησε αυτό που σήμερα είναι το γνωστό υποκαμισοποιείο & κατάστημα Χριστάκης.

«Η σχέση με την Βουλή ήταν δυνατή, αφού πολιτικοί από όλους τους χώρους προτιμούσαν τον Χριστάκη να περιποιείται το προσωπικό τους ενδυματολογικό στυλ».

– Το πρώτο κατάστημα άνοιξε στην ίδια περιοχή; Υπήρχε κάποια σχέση με το παλάτι; Είχε δηλαδή ο Χριστάκης το αντίστοιχο του royal warrant όπως έχουν οι πουκαμισάδες της Jermyn Street;
Το κατάστημα από την στιγμή της ίδρυσής του το 1947 στεγάζεται στο ίδιο κτίριο της οδού Κριεζώτου. Ξεκίνησε με το εργαστήριο και το κατάστημα να είναι στο υπόγειο και σταδιακά το εργαστήριο ανέβηκε αρχικά στον πρώτο και ύστερα στον δεύτερο όροφο αφήνοντας χώρο για την προβολή υφασμάτων αλλά και έτοιμων ανδρικών ρούχων.

Αν και το παλάτι αυτό καθεαυτό είχε ήδη μεταφερθεί στο σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, υπήρχε πελατεία από εκεί. Η σχέση με την Βουλή πάντως ήταν ισχυρότερη αφού πολιτικοί από όλους τους χώρους προτιμούσαν τον Χριστάκη να περιποιείται το προσωπικό τους ενδυματολογικό στυλ.

Επειδή με τους επίσημους τίτλους στην Ελλάδα δεν τα πάμε τόσο καλά όσο οι συνάδελφοί μας στην Αγγλία, επίσημο royal warrant δεν υπάρχει. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως το αντίστοιχό του εδώ είναι απλά το word of mouth μέσω του οποίου ο Χριστάκης άρχισε να γίνεται γνωστός και να κερδίζει την εμπιστοσύνη των Αθηναίων και όχι μόνο.

«Το νόημα του sartorial ρούχου, η διάρκειά του στον χρόνο και από άποψη διαχρονικότητας αλλά και από άποψη αντοχής».

– Πως καθιερώθηκε η επιχείρηση; Από που έμαθαν οι προκάτοχοι σας τα μυστικά του πουκαμίσου επί παραγγελία;
Η επιχείρηση άρχισε να καθιερώνεται με την σκληρή και σχεδόν ασταμάτητη δουλειά τόσο του Χριστάκη στο κόψιμο των υποκαμίσων όσο και του υπόλοιπου εργαστηρίου στο ράψιμο.

Σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση του καταστήματος έπαιξε η συνεχής επαφή με το εξωτερικό όπου ο Χριστάκης ενημερωνόταν και αλληλεπιδρούσε με συναδέλφους και προμηθευτές ώστε να παρέχει στους πελάτες του τις πιο ενημερωμένες και ποιοτικές προτάσεις.

Οι προκάτοχοί μας δεν είναι πολλοί στον αριθμό. Ουσιαστικά η τέχνη μας -ο τρόπος που δουλεύουμε το κάθε ρούχο- έχει περάσει από τον παππού μας Χριστάκη πρώτα στον ανηψιό του και θείο μας Νίκο (τώρα Senior Cutter) και αργότερα σε εμάς Αντώνη και Χρήστο. Ως νέα γενιά έχουμε την τύχη να έχουμε προλάβει να δουλέψουμε και να μάθουμε όλοι μαζί την τέχνη· και απευθείας από τον παππού μας αλλά και από τον θείο μας. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό στην δουλειά μας: η ζύμωση που έχει προέλθει από τον συνδυασμό της γνώσης των βασικών αρχών της κατασκευής, της παράδοσης αλλά και της ευρύτερης αισθητικής μας.


Διαβάστε ακόμα: Οι δύο Έλληνες που έφτασαν με τις δημιουργίες τους στο design shop του Λούβρου


– Σας έχουν διηγηθεί κάποιο απρόοπτο ή παράξενο γεγονός στην 70χρονη αυτή πορεία που στιγμάτισε τον οίκο Χριστάκη;
Ένα από τα γεγονότα που είναι απρόοπτα και χαρακτηριστικά της ιστορίας του Χριστάκη είναι η σχέση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Λέγεται πως όταν αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία έφυγε με το όνομα Τριανταφυλλίδης. Έπρεπε να φύγει με ψευδώνυμο και αυτό που σκέφτηκε πρώτο ήταν το όνομα του ράφτη του! Αυτή η φιλία λοιπόν χαρακτήρισε τον οίκο μας για μια ολόκληρη γενιά.

Υπάρχουν αρκετές ακόμα ενδιαφέρουσες ιστορίες αλλά αποφεύγουμε να αναφερόμαστε σε αυτές δημόσια.

Ο Χριστάκης Τριανταφυλλίδης παραμένει ακόμα και σήμερα ενεργός συμβουλευτικά προς τους δύο του εγγονούς.

– Ο κύριος Χριστάκης που όλοι αναγνωρίζουμε, ο ιδρυτής και παππούς σας, σήμερα παραμένει ενεργός;
Ο παππούς μας παρά την μεγάλη ηλικία του, παραμένει ενεργός συμβουλευτικά προς εμάς κυρίως όσον αφορά στην κατασκευή των υποκαμίσων. Όταν μας τυχαίνει κάποια σπάνια και δύσκολη περίπτωση -από τεχνική άποψη- αποζητούμε την συμβουλή του και εκείνος πάντα θυμάται μια αντίστοιχη περίπτωση του παρελθόντος στην οποία ανατρέχουμε.

– Ο γνωστός λοιπόν κύριος Χριστάκης έκανε διάσημο και πετυχημένο τον οίκο στα χρόνια που οι Αθηναίοι εγκατέλειπαν το ραφτό ρούχο και κατανάλωναν μετά μανίας pret a porter επώνυμες μάρκες. Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας του;
Δεν γνωρίζουμε αν το «μυστικό της επιτυχίας» είναι ένα ή πολλά μαζί. Σίγουρα η εμμονή στις ανώτερες ποιότητες είναι είναι απαραίτητη προϋπόθεση: για εμάς δεν νοείται ραφτό ρούχο χωρίς ποιοτικό ύφασμα, κουμπιά, φόδρες και ό,τι άλλο υλικό χρειάζεται. Αυτό είναι το νόημα του sartorial ρούχου, η διάρκειά του στον χρόνο και από άποψη διαχρονικότητας αλλά και από άποψη αντοχής.

Εκτός από τις πρώτες ύλες σημαντικό ρόλο στην επιτυχία παίζει η επιδίωξη για συνεχή εξέλιξη στην τέχνη. Ποτέ δεν πρέπει να μένεις στάσιμος, να δουλεύεις με μανιέρα και ακλόνητες αντιλήψεις. Αντιθέτως έχουμε μάθει από τον παππού μας να είμαστε ανοιχτοί σε νέες ιδέες και τεχνικές που μπορούν να πάνε την τέχνη λίγο παραπέρα.

Πάντως ο Χριστάκης δεν έμεινε ασυγκίνητος από την έκρηξη των pret a porter ενδυμάτων αφού από κάποια στιγμή και ως σήμερα προσφέρουμε στους πελάτες μας και έτοιμα προϊόντα. Απλώς το κριτήριο ήταν και είναι αυτά τα προϊόντα να λειτουργούν με συνέπεια συμπληρωματικά με τα ραφτά μας ρούχα.

Ο Νίκος Φωτάκης (μέση) μαζί με τους ανιψιούς του Αντώνη και Χρήστο Νυφλή.

– Σήμερα τα δυο αδέρφια, Χρήστος και Αντώνης Νυφλής, έχετε αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης. Ποιο είναι το όραμα σας για τον οίκο;
Για να είμαστε ακριβείς τα ηνία της επιχείρησης τα έχει η μητέρα μας και κόρη του Χριστάκη, Παρασκευή (Βίκυ) Νυφλή η οποία έχει πολυετή εμπειρία στον χώρο του ενδύματος με τα καταστήματα Στρογγυλός στην Κηφισιά. Εμείς μεταξύ άλλων έχουμε αναλάβει να συνεχίσουμε και να εξελίξουμε την τέχνη του κοψίματος και ραψίματος των ενδυμάτων μας.

Το όραμά μας είναι να συνδεθεί ακόμα περισσότερο το όνομα του οίκου μας με το χειροποίητο πουκάμισο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Θέλουμε να συμβάλουμε στην ενίσχυση της ελληνικής ποιοτικής ραφής ρούχων ώστε να καθιερωθούμε στον χάρτη της διεθνούς sartorial σκηνής. Να γίνει δηλαδή η Αθήνα διεθνής προορισμός για καλά bespoke ενδύματα και αξεσουάρ.

– Διεθνώς το χειροποίητο ντύσιμο γνωρίζει νέες δόξες και η πολυτέλεια που ενσωματώνει μεράκι και τεχνική ξαναβρίσκει τους τίτλους τιμής της. Ταυτόχρονα στην Ελλάδα της κρίσης το εκλεπτυσμένο ντύσιμο έχει σχεδόν ενοχοποιηθεί. Θέλετε και μπορείτε να το αλλάξετε αυτό; Θέλετε και μπορείτε να εξάγετε τις δημιουργίες σας σε άλλες χώρες;
Εργαζόμαστε καθημερινά για να το αλλάξουμε και σε έναν βαθμό θεωρούμε πως το καταφέρνουμε. Η πραγματικότητα είναι πως το εκλεπτυσμένο ντύσιμο -όπως όλα τα όμορφα πράγματα- προϋποθέτει και αφιέρωση χρόνου ενασχόλησης από τον ενδιαφερόμενο. Πάντως η διεθνής τάση δεν έχει αφήσει καθόλου ανεπηρέαστους τους Έλληνες που ψάχνουν τρόπους να είναι στιλιστικά ενήμεροι.

Θέλουμε να εξάγουμε πιο συστηματικά τις δημιουργίες μας στο εξωτερικό και δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Το αποτέλεσμα θα φανεί εν καιρώ. Σε γενικές γραμμές είμαστε αισιόδοξοι.

 

Δείτε ακόμα: Τα μυστικά της χειροποίητης γραβάτας στο νέο video των ARTISANS

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top