Το Οxford θεωρείται πιο μαλακό σαν ύφασμα, «αναπνέει» καλύτερα και είναι πιο ανθεκτικό. (Φωτογραφία: Mr. Porter)

Οι πωλητές υποκαμίσων μπορεί να προτείνουν ένα σωρό διαφορετικά μοντέλα, για να ικανοποιήσουν το γούστο του καθένα, αλλά δεν θέλει και πολύ για να διαπιστώσει κάποιος ότι η ποπλίνα και το οxford βρίσκονται πάντα στην κορυφή των διαχρονικών επιλογών. Η ποπλίνα, τσαλακώνει εύκολα κι είναι πιο σκληρή. Το Οxford θεωρείται πιο μαλακό σαν ύφασμα, «αναπνέει» καλύτερα και είναι πιο ανθεκτικό. Ο αδρός τρόπος ύφανσής του με βαμμένο και άβαφο νήμα δίνει μια εντύπωση πλέξης.

Μπορεί να μην είναι γνωστό αλλά το πουκάμισο Οxford αρχικά ήταν αμπιγιέ (όπως ενίοτε και σήμερα εξάλλου) και φοριόταν μόνο με σκούρο μπλε μπλέιζερ και γραβάτα club, απαραίτητο για ένα σωστό preppy look. Μάλιστα, το αν θα έπρεπε να το βάζεις μέσα ή έξω από το παντελόνι ήταν ήδη από τότε αντικείμενο διαμάχης. Έγινε πάντως η κότα με τα χρυσά αβγά για ορισμένους σχεδιαστές, όπως ο Ralph Lauren και η Brooks Brothers, χωρίς να πάψει ποτέ να θεωρείται στυλάτο.

Οι φοιτητές της Ανατολικής Ακτής και ο JFK το έκαναν εξαιρετικά δημοφιλές. Γεγονός που θα δημιουργήσει αργότερα το στυλ «Ivy League preppy», σύμβολο μιας νεολαίας κομψής, ντεκοντρακτέ, μελετηρής και αθλητικής. (Φωτογραφία: LIFE Magazine)

Το πουκάμισο Oxford ήταν από τη δεκαετία του ’30 και για καιρό το βασικό ρούχο των παικτών του πόλο, οπότε έγινε και casual, με πιο παχείς κόκκους, και μάλιστα συνώνυμο του «sportswear chic». Εκτός των άλλων, ενώ οι περισσότεροι το ξέρετε στη σπορ εκδοχή του, η οποία έχει μια πολύ χαρακτηριστική υφή, υπάρχει επίσης φτιαγμένο κι από πολύ πιο λεπτά νήματα: είναι το μεταξένιο oxford royal.

Tο Οxford με τον καιρό αποκτά πατίνα και μαλακώνει. Και όσο περισσότερο το σιδερώνεις τόσο καλύτερα εφαρμόζει στο σώμα, όπως μια πένα αποκτά τους τρόπους του χρήστη της.

Από τις πλέον κλασικές μάρκες είναι και η Αμερικανική JCrew.

Το Οxford υποτίθεται ότι φτιάχτηκε από ένα Φλαμανδό εριουργό που μετανάστευσε στην Αγγλία μετά το 1685. Το πιθανότερο είναι να ονομάστηκε έτσι από έναν Σκοτζέζο υφασματοποιό, ο οποίος, το 19ο αι., εμπορευόταν τέσσερα είδη βαμβακερών με τα ονόματα των μεγάλων βρετανικών πανεπιστημίων: το Χάρβαρντ, το Κέμπριτζ, το Γέιλ και την Οξφόρδη, των οποίων τα υφάσματα δεν κατασκευάζονται πλέον χρόνια τώρα.

Στις ΗΠΑ λένε ότι η Brooks Brothers είναι η δημιουργός του button-down collar το 1896. Οι φοιτητές της Ανατολικής Ακτής και ο JFK το έκαναν εξαιρετικά δημοφιλές. Γεγονός που θα δημιουργήσει αργότερα το στυλ «Ivy League preppy», σύμβολο μιας νεολαίας κομψής, ντεκοντρακτέ, μελετηρής και αθλητικής, αναπόσπαστο πλέον κομμάτι της ιματιοθήκης των νεαρών δανδήδων της εποχής. Με τον κουμπωμένο του γιακά και την αλλιώτικη ύφανση, τους βοηθούσε να αποφύγουν τα πνιγηρά κολλαριστά πουκάμισα, χαρίζοντάς τους μια πιο σπορτίβικη σιλουέτα.

«Αθάνατα» και εξόχως preppy είναι και τα Gant.

Ορισμένα πουκάμισα Oxford έχουν γιακά με δύο άκρες, αν και αυτό δεν είναι συστηματικό. Άλλα έχουν κι ένα τρίτο κουμπί στο πίσω μέρος του γιακά. Η ιστορία λέει ότι το κουμπί αυτό «επινοήθηκε» από τον Elliot Gant, της Gant, που τη δεκαετία του ’50 βρήκε ένα μαρκετινίστικο τρόπο να γίνουν τα πουκάμισά του αντικείμενο συζήτησης, καθώς υποτίθεται ότι κρατάει καλύτερα τη γραβάτα στη θέση της. Επίσης είναι εκείνος που εφηύρε το locker ή hanger loop, τη μικρή θηλειά στην πλάτη, για να κρεμάς το πουκάμισο χωρίς να τσαλακώνει ο γιακάς. Τρίτη του επινόηση το box pleat, η δίπλα πίσω που αφήνει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.

Να έχετε επίσης υπ’ όψιν ότι τα πουκάμισα Oxford πάνε με όλα και παλιώνουν όμορφα. Ενώ η ποπλίνα φθείρεται, ακόμα και ανοίγει στα σημεία που τρίβονται περισσότερο, το Οxford αποκτά πατίνα και μαλακώνει. Και όσο περισσότερο το σιδερώνεις τόσο καλύτερα εφαρμόζει στο σώμα, όπως μια πένα αποκτά τους τρόπους του χρήστη της.

 

Διαβάστε ακόμα: Η φροντίδα των πουκαμίσων – Πλύσιμο και σιδέρωμα

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top