Όσα ζήσαμε στην 103η Pitti Uomo της Φλωρεντίας

Ο χώρος της έκθεσης.

«Σας ευχαριστούμε θερμά για την επιτυχία της Pitti 103» ήταν ο επίλογος του e-mail που λάβαμε όλοι οι επαγγελματίες του κλάδου από τη διοίκηση της Pitti Imagine την προηγούμενη εβδομάδα. Οι διοργανωτές της Pitti πλέον νιώθουν ότι η έκθεση ξαναμπαίνει σε φυσιολογικούς ρυθμούς με 13.500 επισκέπτες (αγοραστές) φέτος, διπλάσιους από την περσινή. Είναι αλήθεια ότι στην Pitti 103 υπήρχε η διάθεση, αλλά και το πλήθος του κόσμου που θύμιζε τις «χρυσές εποχές» της έκθεσης (2008-2012).

Συμμετέχω στη συγκεκριμένη έκθεση από τον Ιούνιο του 2003 (34 Pitti – 20 έτη) με μία διακοπή δύο ετών λόγω πανδημίας κι έχω ζήσει όλη τη μεταμόρφωσή της από τότε που ήταν μία καθαρά κλαδική, εμπορική έκθεση, έως το 2008 που εξελίχθηκε σε ένα μοναδικό Red Carpet Event αντρικού στυλ και κοιτίδα δημιουργίας για influencers και street photographers με θέμα το αντρικό  ντύσιμο (2010 -2016).

Η έκθεση κατάφερε ξανά να συγκεντρώσει τον κόσμο της και να βρεθεί από κοντά μετά από 3 έτη πανδημίας έχοντας ένα αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον (φωτογραφία: uomo.pittimmagine.com).

Επίσης έζησα την «παρακμή» της ή πιο ορθά τη στείρα εποχή της (2017-2020) όπου είχε μετατράπει σε ένα υπέροχο φωτογραφικό στούντιο και σημείο συγκέντρωσης ανθρώπων που «αγαπούν» το κλασικό ντύσιμο, αλλά που δεν είχαν να πουν κάτι «νεότερο», βαθύτερο από την εποχή του τότε 2010-2016.  Η πανδημία ίσως να βοήθησε έμμεσα την Pitti να πάρει παράταση και να ξαναγίνει και πάλι δημιουργική.

Η φετινή Pitti  με μία φράση είχε λίγο απ’ όλα αλλά χωρίς υπερβολές, είχε επαγγελματικό ενδιαφέρον, καλοντυμένους άντρες και γυναίκες, τα γνωστά «παγώνια» – δανδήδες, τους κλασικούς, red carpet, street photographers, digital creators και influencers, παρουσιάσεις βιβλίων και events. Δεν είχε κάτι καινούργιο να συνταράξει αυτόν που την επισκέπτεται επί 20 έτη αλλά οφείλουμε να της αποδώσουμε τα εύσημα πως κατάφερε ξανά να συγκεντρώσει τον κόσμο της και να τον κάνει να βρεθεί από κοντά μετά από 3 έτη πανδημίας έχοντας ένα αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον.

Αριστερά: Με τον Eric Mannby, editor in chief του Plaza Uomo Magazine, από τους πρωτοπόρους της νεότερης γενιάς της Pitti του 2008, σήμερα πλέον αποτελούν την ψυχή της Pitti. Δεξιά: Η νέα ευχάριστη fashion πινελιά από τη νέα γενιά (φωτογραφία: Camilla Mecagni).

Από επαγγελματικής άποψης, πολλοί ιστορικοί εκθέτες δυστυχώς έλειπαν από τον εκθεσιακό χώρο, που είχε διαμορφωθεί με νέα δομή για να υποστηρίξει το μικρότερο αριθμό συμμετοχής. Οι απώλειες οφείλονται κυρίως στις αλλαγές που περνάει ο κλάδος ως προς τη μέθοδο αγορών. Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση οι αγοραστές (buyers) πραγματοποιούν τις παραγγελίες τους στο Μιλάνο (όπου είναι και τα Show Rooms των μεγάλων brands), παρά στην Pitti.

Η έκθεση την τελευταία δεκαετία είχε μετατραπεί σε έκθεση ανακάλυψης νέων μικρότερων δημιουργών, παραγωγών και δημοσίων σχέσεων.  Υπήρξαν εκθέσεις όπου το red-carpet φαινόμενο ήταν πολύ εντονότερο από την επαγγελματική δραστηριότητα και για πολλούς εκθέτες που πλήρωναν μεγάλα ποσά συμμετοχής ήταν απογοητευτικό.

Η έκθεση την τελευταία δεκαετία είχε μετατραπεί σε έκθεση ανακάλυψης νέων μικρότερων δημιουργών, παραγωγών και δημοσίων σχέσεων (φωτογραφία: uomo.pittimmagine.com).

Είδαμε πολλούς λοιπόν εκθέτες να είναι παρόντες αλλά εκτός εκθεσιακού χώρου σε διάφορα ξενοδοχεία.  Παλαιότερα υπήρχε το ίδιο φαινόμενο αλλά λόγω έλλειψης εκθεσιακού χώρου στην έκθεση (λίστα αναμονής). Φέτος ενώ υπήρχε εκθεσιακός χώρος πολλοί προτίμησαν να προβληθούν εκτός έκθεσης.

Δύο ήταν τα εντονότερα στοιχεία που μου κίνησαν το ενδιαφέρον: Η μεγάλη συμμετοχή κατασκευαστών παπουτσιών, κι ένας νέος εκθεσιακός χώρος που συγκέντρωνε νέους προμηθευτές casual. Το επίπεδο των νέων μικρών casual προμηθευτών ήταν ίσως το πιο αξιοσημείωτο της φετινής έκθεσης με πάρα πολύ υψηλό επίπεδο γούστου, χρωμάτων και design. Παρόλο που δεν είναι το είδος μου, ήταν πραγματικά ένας χώρος έμπνευσης και θαυμασμού. Όσοι ασχολούνται με το Casual ντύσιμο θα πρέπει να το εκμεταλλευτούν.

Αριστερά: η πιο cool εμφάνιση ήρθε από τη Θεσσαλονίκη με τα bespoke δερμάτινα της ομάδας της Thedi Lethers του Θοδωρή Παμπούκα. Δεξιά: ο υπογράφων με τον Nicola Ricci της Sciamat, που φέτος παρουσίασαν τη συλλογή τους στο ιστορικό ξενοδοχείο Savoy, εκτός εκθεσιακού χώρου της Pitti (φωτογραφία: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης).

Σχετικά με τον Sartorial χώρο, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η παρουσία διαφόρων μικρών ραφείων από την Ασία σε διάφορα ξενοδοχεία όπου πραγματοποιούσαν πρόβες και έραβαν το ρούχο κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Ένα από αυτά και το project του ραφείου ASSISI (Κορεάτικο brand) με τον Simon Crompton του Permanent Style όπου ράφτηκε η πρώτη πρόβα του στην Pitti.

Επίσης είναι θετικό ότι πλέον το στυλ κυριαρχεί και τα διλήμματα του τι είναι πλέον χειροποίητο και τι όχι έχουν επιλυθεί, τουλάχιστον εντός κλάδου. Αντιθέτως, είναι στενάχωρο για την Pitti ότι μεγάλα Brands του χώρου όπως η  Kitton, Attolini, Brioni, Saint Andrews (με λίγα λόγια η παλιά πτέρυγα του Classico Italia) λείπουν από την έκθεση (παρουσιάζουν πλέον στο Μιλάνο) και συμμετέχουν μόνο με τις πιο οικονομικές ή εμπορικές και casual  συλλογές τους, όπως η Knt Kiton, Sartorio και  Stile Latino και Vibe (Sciamat).

Γενικά από το χώρο του χειροποίητου έλειπαν και πολλές εταιρείες αξεσουάρ. Είναι βέβαια λογικό μετά την οικονομική κρίση, την κρίση της πανδημίας αλλά πολύ περισσότερο και της τεχνολογικής επανάστασης η υψηλή ραπτική να βιώνει μία κρίση επαναπροσδιορισμού του ρόλου της. Μία τομή ή κάτι πραγματικά συνταρακτικό σε αυτή την κατεύθυνση δεν υπήρχε και ίσως να είναι νωρίς ακόμη.

Πάνω στο συγκεκριμένο προβληματισμό υπήρξαν δύο  ενδιαφέροντα events  από το περιοδικό Arbritter: «The Hands of Naples», μία κίνηση οργάνωσης και προώθησης της Ναπολιτάνικης σχολής και ραπτικής και το «Tailors & Artisans, they understood that we have to evolve»,  μία παρουσίαση συζήτηση για νέα υλικά και σχέδια γύρω από την κλασική ένδυση.

Η φετινή Pitti  με μία φράση είχε λίγο απ’ όλα αλλά χωρίς υπερβολές, είχε επαγγελματικό ενδιαφέρον, καλοντυμένους άντρες και γυναίκες, τα γνωστά «παγώνια» – δανδήδες (φωτογραφία: uomo.pittimmagine.com).

Τα τρία στιλιστικά μηνύματα που ξεχώρισα από την έκθεση είναι:

1) τα ανοιχτά (καλοκαιρινά χρώματα) μπεζ, γκρι λευκό και ημίλευκο σε χειμωνιάτικα μαλακά υφάσματα (κασμίρι, μαλλί και κοτλέ) με πρωταγωνιστή το λευκό κοτλέ παντελόνι.

2) Τα μπατζάκια φάρδυναν μαζί με τα παντελόνια, στις βιτρίνες της Φλωρεντίας πλέον τα παντελόνια είχαν μέχρι και ελάχιστη δόση καμπάνας. Γενικά τα ρούχα επανέρχονται στο πιο άνετο και φαρδύ στυλ.

3) Casual ολούθε… Παντελόνια cargo, παντελόνια με λάστιχο, χοντρά overshirts αντί για σακάκια, χειμερινά safari τζάκετ και χαλαρά παλτό.

To Red Carpet όπως είπαμε δεν έλειψε, μάλιστα ήταν πολύ πιο ποιοτικό εφόσον είχαμε εξαιρετικό μείγμα κλασικής ένδυσης, δανδήδων αλλά και κάτι φρέσκο: fashion ντυσίματα. Είδαμε πιο πολλά νέα παιδιά σαν να ήταν ντυμένα για κάποιο fashion week και όχι για την Pitti. Αυτό κατά την προσωπική μου γνώμη ήταν κάτι θετικό και φρέσκο γιατί δημιουργεί ένα «άνοιγμα» για διάλογο μεταξύ κλασικής ένδυσης και μόδας.

Τα ρούχα επανέρχονται στο πιο άνετο, ενώ casual παντελόνια cargo, με λάστιχο,  overshirts & χειμερινά safari και παλτό έκαναν την εμφάνισή τους (φωτογραφία: uomo.pittimmagine.com).

Είναι έντονη τα τελευταία χρόνια και φέτος ίσως περισσότερο η τάση όλο και περισσότεροι influencers & φωτογράφοι αλλά και χομπίστες πλέον να συνεχίζουν την «Pitti»  και στο Μιλάνο. Οι φωτογραφήσεις ήταν πλέον πολύ πιο ποιοτικές, πιο στιλιστικές και δε είχαν περιοριστεί μόνο στον εκθεσιακό χώρο.

Πολλοί νέοι φωτογράφοι που πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της έκθεσης -φωτογράφοι που πλέον ντύνονται και οι ίδιοι με ιδιαίτερο στυλ- φωτογράφιζαν σε διαφορετικές γωνίες της υπέροχης Φλωρεντίας.

Έλειψαν τα events του The Rake και το μεγάλο καθιερωμένο πάρτι της Vitalle Barberis Cannonico,  αλλά υπήρξαν πολλά μικρότερα events ανά ομάδες και παρέες. Φέτος ίσως λόγω των σχετικών application αξιολόγησης γαστρονομίας ήταν αδύνατον να βρεις τραπέζι για φαγητό στις καλές τρατορίες, ένα νέο φαινόμενο που δεν είχα αντιμετωπίσει τα παλαιότερα χρόνια.

Αριστερά: Από τη φετινή συλλογή της Sciamat (φωτογραφία: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης). Δεξιά: Η ομάδα του Bespoke Athens, Βασίλης Μπουρτσάλας και Κωνσταντίνος Τζαμαλής (φωτογραφία: Camilla Mecagni).

Συνοπτικά, το ενδιαφέρον αυτής της Pitti ήταν το μείγμα του κόσμου. Στην Pitti πλέον έρχονται όλες οι ηλικίες: Οι 20 με 30 είναι τα νέα παιδιά που αγαπούν την αντρική ένδυση και είναι πιο κοντά στη μόδα και τις νέες τάσεις.

Οι ηλικίες των 30 με 40 είναι η γενιά των influencers και της χρυσής εποχής του Red Carpet. Αυτό το ηλικιακό γκρουπ πλέον έχει ωριμάσει και είναι η ψυχή της Pitti. Με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: αποτελείται από πολλούς που δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένοι επαγγελματικά με τον κλάδο. Είναι φωτογράφοι, μοντέλα, influencers, χομπίστες ή απλώς θαυμαστές της Pitti.

Τέλος, είναι η δική μου γενιά που έχουμε ζήσει όλη τη μεταμόρφωση των τελευταίων 20 ετών και κατά κύριο λόγο είμαστε επαγγελματίες του χώρου, διότι στην εποχή μας η έκθεση ήταν καθαρά επαγγελματική. Φέτος όλοι μαζί απολαμβάναμε τη δυνατότητα να ξανασυναντηθούμε με τη φυσική μας παρουσία κι όχι μέσω Zoom ή σε μία έκθεση άδεια όπως ήταν οι δύο προηγούμενες εν μέσω πανδημίας με μάσκες.

Πολλοί από αυτούς που έρχονται στην έκθεση είναι φωτογράφοι, μοντέλα, influencers, χομπίστες ή απλώς θαυμαστές της Pitti (φωτογραφία: uomo.pittimmagine.com).

Μου έλειψαν οι βαθύτερες συζητήσεις για το μέλλον, την τέχνη της ραπτικής, της ένδυσης και του design. Δυστυχώς, ενώ ως προς την εικόνα το στυλ και τα ντυσίματα το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό, δεν υπήρχε το βάθος της γνώσης και της εμπειρίας. Δεν υπήρχε ιστορία, αφήγημα.

Παλαιότερα μετά από κάθε Pitti έφευγα γεμάτος από βαθύτερες αναζητήσεις περί στυλ, ιστορίας και αισθητικής που με προβλημάτιζαν και με γέμιζαν πάθος κι ενθουσιασμό. Φέτος, έφυγα γεμάτος ωραίες εικόνες, υπέροχα ντυσίματα, φρεσκάδα, αλλά χωρίς να ταρακουνηθεί το μέσα μου. Η Pitti 103 είχε πολλή «ομορφιά» (αντικειμενική-εξωτερική ομορφιά) αλλά της έλειπε η «ωραιότητα» (η βαθύτερη ομορφιά). Φαντάζομαι όμως ότι αυτό είναι σημείο των καιρών μας σε όλους τους κλάδους.

Διαβάστε ακόμα: Ο Βασίλης Μπουρτσάλας ανατέμνει το πολυσυζητημένο φούξια σακάκι του Daniel Craig.

TAGS :
Pitti Pitti Uomo Sartorial Pitti Βασίλης Μπουρτσάλας

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook