1859
Βρετανοί στρατιώτες στην Ινδία ιδρύουν το πρώτο polo club της σύγχρονης ιστορίας, το Silchar Polo Club. Αρχίζουν να παίζουν το άθλημα φορώντας βαμβακερά πουκάμισα, τα οποία βρίσκουν αρκετά άβολα, καθώς λένε.
1876
Ο Αμερικανός μεγαλοεκδότης James Gordon Bennett Jr. φέρνει το άθλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες και βοηθά να ιδρυθεί το Westchester Polo Club, το πρώτο στη χώρα. Μέχρι το 1890, δημιουργείται ο United States Polo Association ή USPA, ο οποίος λανσάρει μερικά από τα καλύτερα πόλο της αγοράς αυτή τη στιγμή (περισσότερα πάνω σε αυτό, αργότερα).
Τέλη του 1800
Για να μην τους ενοχλεί ο γιακάς που ανέμιζε όταν βρίσκονταν πάνω στα άλογα, οι Άγγλοι παίκτες του σπορ τον σταθεροποιούν ράβοντάς τον πάνω στο πουκάμισό τους με κουμπιά. Μέχρι σήμερα υπάρχει αυτό το «ξαδερφάκι» του πόλο, γνωστό ως «button-down polo shirt».
1920
Ο Βρετανός Lewis Lacey, ένας από τους κορυφαίους παίκτες της εποχής με την ομάδα της Αργεντινής, ανοίγει κατάστημα ανδρικών ρούχων στο Μπουένος Άιρες και ειδικεύεται στο polo shirt, εισάγοντας πρώτος δύο καινοτομίες: Το κοντό μανίκι και το κέντημα με τον παίκτη του πόλο στο αριστερό στήθος. Η ομάδα του αγγλικού club Hurlingham έπαιξε τη σεζόν του 1923 ντυμένη με πουκάμισα σε αυτό το στυλ, δημιουργημένα από τον Lacey. Φυσικά, μέχρι σήμερα υπάρχουν υπέροχα πόλο και με μακρύ μανίκι, τα οποία επιτρέπουν να φοράμε το άνετο μπλουζάκι κι εμείς, που δεν παίζουμε πόλο, ακόμη και όταν αρχίζει να δροσίζει λίγο παραπάνω.
1926
Τo polo shirt ανακαλύπτεται από τους τενίστες . Καθώς το σπορ γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό κι οι απαιτήσεις των αθλητών για άνεση μεγαλύτερες, οι παίκτες κρατούν τα κοντά μανίκια, στα οποία προστίθενται όλα τα καθοριστικά στοιχεία που διαμορφώνουν σιγά-σιγά το πόλο όπως το ξέρουμε σήμερα. Μετράμε, λοιπόν: Μαλακός γιακάς, που δεν ενοχλεί, τσεκ. Πικέ βαμβάκι (αναπνέει και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό), τσεκ. Η λεγόμενη «tennis tail» (το μπλουζάκι είναι λίγο μακρύτερο πίσω, ώστε να μη βγαίνει συνέχεια έξω από το παντελόνι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού), τσεκ. Η μπλούζα, πάντως, εξακολουθεί να ονομάζεται «πόλο».
1930
Οι παίκτες του πόλο γίνονται οι πρώτοι που φορούν τον γιακά του πόλο τους σηκωμένο, για να μην καίγονται στον αυχένα από τον ήλιο. Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον συμπατριώτη μας να κάνει το ίδιο καθώς κατευθύνεται νωχελικά προς κάποιο καφέ, θυμηθείτε την πληροφορία και αναστενάξτε ελεύθερα.
1951
Σημαδιακή ημερομηνία για το μπλουζάκι μας. Πρώτον, αρχίζει να κυκλοφορεί σε πολλά και διάφορα χρώματα πέραν του λευκού, γεγονός που του προσδίδει τον fashion χαρακτήρα που διαθέτει μέχρι σήμερα. Δεύτερον, ο Dwight Eisenhower, τότε πρόεδρος της Αμερικής, αποφάσισε να φορέσει πόλο για να παίξει γκολφ, με αποτέλεσμα η δημοτικότητά του να ανέβει κατακόρυφα (μιλάμε για το μπλουζάκι, όχι για τον πρόεδρο).
1960
Οι Άγγλοι mods λατρεύουν το πόλο και αρχίζουν να το φορούν ακόμη και με τα tailored κοστούμια τους, μια ιδέα που παραμένει καλή μέχρι σήμερα. Προς το τέλος της δεκαετίας, καθώς μετασχηματίστηκαν στους (καμία σχέση με τους μετέπειτα) skinheads μέσα από την επαφή με τους μετανάστες από τις δυτικές Ινδίες και τις μουσικές τους, τη ska και τη reggae, πήραν μαζί τους το πόλο και άρχισαν να το φορούν με τζιν-σωλήνες και αρβύλες – επίσης καλή ιδέα μέχρι σήμερα.
1970
Το ταξίδι στις νεανικές υποκουλτούρες της Αγγλίας συνεχίζεται: Το πόλο με διαφορετικά χρώματα στον γιακά και στις μανσέτες αρχίζει να γίνεται μόδα – και, κατ’ επέκταση, αγαπημένη επιλογή των χούλιγκαν, οι οποίοι μπορούν πλέον να φορούν το δικό τους στα χρώματα της ομάδας τους.
1981
Η US Polo Assn γίνεται το επίσημο brand του USPA. Το timing είναι τέλειο, καθώς οι preppies στην Αμερική και οι paninari στην Ιταλία λατρεύουν τα πόλο και τα κάνουν μόδα μέσα από τα μοναδικά looks τους. Έτσι, το trade name του επίσημου φορέα του πόλο στην Αμερική καθιερώνεται ως ένα από τα go-to-brands για πόλο υψηλής ποιότητας, μαζί με αυτή την preppy εσάνς που μόνο οι Αμερικάνοι ξέρουν να προσθέτουν στις σωστές δόσεις.
//Θα βρείτη τη συλλογή των polo shirts της US Polo Assn στα πολυκαταστήματα Attica.
Διαβάστε ακόμα: Matthew Miller – «Το κορυφαίο γνώρισμα του στυλ είναι η αυτοπεποίθηση»