«Αυτό που σίγουρα μου άρεσε απ’ την πρώτη στιγμή ήταν η εμφάνισή της» τονίζει ο Σπύρος Γλύκας.

Όταν ξεκινάω τη δοκιμή μιας μοτοσικλέτας, στην πρώτη κιόλας βόλτα βγάζω λάθος συμπεράσματα. Συνήθως φταίει… η προηγούμενη (μοτοσικλέτα)! Έχω μείνει με τις εντυπώσεις, τη θέση οδήγησης, την απόδοση, το βάρος κτλ. Και με την Royal Enfield Himalayan 450 μου συνέβη το ίδιο. Πέρασε η πρώτη μέρα «γράφοντας» λίγα χιλιόμετρα στην όμορφη TFT οθόνη της, στρογγυλή παρακαλώ και ευανάγνωστη, κι η αίσθηση που μου άφησε ήταν ότι οδηγούσα μια μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα, κάπως λίγη για τα γούστα μου.

Αυτό που σίγουρα μου είχε αρέσει απ’ την πρώτη στιγμή ήταν η εμφάνισή της: για μοτοσικλέτα adventure αυτής της κατηγορίας οι Ινδοί τα κατάφεραν θαυμάσια. Έχουν σχεδιάσει ένα μοντέλο που παντρεύει το κλασικό με το σύγχρονο, κάνοντάς την Himalayan 450 να ξεχωρίζει. Είναι μεγάλη σε διαστάσεις, παραπέμπει σε μοτοσικλέτες μεγαλύτερου κυβισμού και έχει στυλ. Ακόμα κι αν την κοιτάξεις από πίσω όπου λείπει το παραδοσιακό φωτιστικό σώμα και το ρόλο του παίζουν τα φλας, ακόμα κι από αυτή τη γωνία λοιπόν είναι όμορφη. Η Royal Enfield έχει καταφέρει να είναι μες τη μόδα που ξεκίνησε η BMW και ακολούθησε η KTM και να το έχει κάνει πιο πετυχημένα από εκείνες. Όμορφη λοιπόν, ναι, αυτό το καταλάβατε, τι έγινε όμως από τη δεύτερη μέρα και μετά;

Θυμήθηκα λοιπόν ότι κάποτε είχα θητεύσει κι εγώ σε μονοκύλινδρες μηχανές, οι οποίες μάλιστα ήταν κι αυτές διπλής χρήσης, όπως η Himalayan 450. H φιλοσοφία αυτής της διάταξης κι αυτού του είδους της μοτοσικλέτας σε βγάζει απ’ τη λογική του να κυνηγάς τις επιδόσεις και σε βάζει στο τριπάκι της περιπέτειας, της επιθυμίας να τα κάνεις όλα άκοπα -ή με κόπο, αλλά με τρόπο!- οικονομικά, παιχνιδιάρικα και με ιδιαίτερο στυλ. Πάλι το στυλ θα πείτε, μα πιστεύω ότι στοχεύει και σε αυτό η εταιρεία από την Ινδία για να ανταγωνιστεί τους μνηστήρες αυτής της κατηγορίας. Ας αφήσουμε αυτό κατά μέρους γιατί έχουμε ήδη τσεκάρει το αντίστοιχο κουτάκι, και πάμε στη συνολική εικόνα που σου δίνει η Himalayan 450 όταν κινηθείς εντός και εκτός δρόμου.

Αποδίδει 40 άλογα με 4 περίπου χιλιογραμμόμετρα ροπής, και ενώ η ισχύς μπορεί να φαίνεται λίγη, η ροπή βοηθάει στο να μετριάσει την εντύπωση.

Η Royal Enfield Himalayan 450 διαθετει μια όμορφη TFT οθόνη, στρογγυλή και ευανάγνωστη.

Ο μονοκύλινδρος κινητήρας αποδίδει 40 άλογα με 4 περίπου χιλιογραμμόμετρα ροπής και ενώ η ισχύς μπορεί να φαίνεται λίγη, η ροπή βοηθάει στο να μετριάσει την εντύπωση και σχεδόν να την εξαλείψει όταν την βάλετε στο χώμα. Και εξηγούμαι. Όταν θέλησα να κινηθώ σβέλτα στην άσφαλτο έπρεπε να γυρνάω αποφασιστικά το γκάζι και να κρατάω τις στροφές μεταξύ 3500 και 8000, ένα φάσμα που σου δίνει όποια σπιρτάδα υπάρχει χωρίς να σε ενοχλεί με σκορτσαρίσματα ή έντονο βούισμα ψηλά. Παραδόξως οι κραδασμοί επηρεάζουν μόνο τους καθρέφτες και όχι τον αναβάτη, ειδικά αν κουμπώσει μια έκτη ταχύτητα προκειμένου να καλύψει μια μακρινή απόσταση σε εθνικές οδούς. Εδώ η ταχύτητά σας δε θα πρέπει να υπερβαίνει τα 120 άντε 130 χιλιόμετρα την ώρα, γιατί απλά δεν έχει νόημα να την ζορίζετε.

Στο χώμα όλα γίνονται με χαμηλότερες ταχύτητες, κι εκεί ο μαλακός συμπλέκτης και η σωστή κλιμάκωση του κιβωτίου σε βοηθούν να ευχαριστηθείς την οδήγηση και να παίξεις με ασφάλεια.

Αν κάτι θα θέλαμε, αυτό είναι λίγα άλογα παραπάνω, ας πούμε 7-8, για να τη φορτώνεις, να παίρνεις και το ταίρι σου και να ταξιδεύετε με μεγαλύτερη άνεση.

Συνολικά λοιπόν πρόκειται για μια ολοκληρωμένη μοτοσικλέτα που σου δίνει την εντύπωση ότι θα περάσει από παντού, θα ταξιδέψει όσο της ζητήσεις φτάνει να έχεις υπομονή και θα σε διασκεδάσει.

Η σέλα είναι άνετη, αρκετά φαρδιά στο πίσω μέρος και πολύ στενή μπροστά έτσι ώστε να φτάνουν εύκολα τα πόδια στο έδαφος αν και το ύψος ρυθμίζεται, μπορείτε να την έχετε στα 825 χιλιοστά ή στα 845 ανάλογα το μπόι σας, το σίγουρο είναι ότι θα βολευτείτε, η θέση οδήγησης είναι τυπική για την κατηγορία, όρθια, με το τιμόνι κοντά στον αναβάτη. Ο συνεπιβάτης έχει ξεχωριστό κομμάτι σέλας και θα βολευτεί αρκετά βρίσκοντας και τις μεταλλικές χειρολαβές εκεί όπου θα έπρεπε να είναι. Εργονομική και οικονομική η Himalayan 450,  με κατανάλωση για όσες μέρες την είχαμε στα χέρια μας, 4,5 με 5 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα. Και δεν ήμασταν ιδιαίτερα ευγενικοί με το δεξί γκριπ.

Συνολικά λοιπόν πρόκειται για μια αρκετά ολοκληρωμένη μοτοσικλέτα που σου δίνει την εντύπωση ότι θα περάσει από παντού, θα ταξιδέψει όσο της ζητήσεις φτάνει να έχεις υπομονή και θα σε διασκεδάσει στις στροφές μιας και η δύναμη του κινητήρα δεν επαρκεί για να ανησυχήσει το στιβαρό της πλαίσιο και τις αρκετά καλές της αναρτήσεις.

Τι θα θέλαμε; Γιατί πάντα κάτι θέλουμε είναι η αλήθεια, καμία μοτοσικλέτα δεν είναι τέλεια. Λίγα άλογα παραπάνω, όχι πολλά, ας πούμε 7-8, για να τη φορτώνεις, να παίρνεις και το ταίρι σου και να ταξιδεύετε με μεγαλύτερη άνεση.

 

//Την Royal Enfield Himalayan 450 μας παραχώρησε για δοκιμή η Muvus.

 

Διαβάστε ακόμα: Ducati Multistrada V4 S Grand Tour, ένα δίτροχο «Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ».

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top