– Ποιο ήταν το πιο καινοτόμο περίπτερο που σας τράβηξε την προσοχή στο Salone του 2018; Ενός οίκου που εκτιμάτε ότι θα επηρεάσει το design τα επόμενα χρόνια;
Σίγουρα τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα παρουσιάστηκαν και φέτος όχι εντός αλλά εκτός της έκθεσης, στους δρόμους του Μιλάνου. Σε γκαλερί, ατελιέ, εργαστήρια αλλά και σε βιομηχανικούς χώρους, συνεργεία και παλιά καταστήματα, παρουσιάζονται δυναμικές εκθέσεις διεθνών και εγχώριων σχεδιαστών. Η νέα δουλειά του Dimore Studio, αυτήν τη χρονιά εκτεθειμένη σε τρεις διαφορετικούς χώρους, κατάφερε να συνδέσει ολιστικά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του design στο πλαίσιο μιας πολύ συγκεκριμένης μεν αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσας αισθητικής κατεύθυνσης. Το σχεδιαστικό δίδυμο έχει ήδη καταφέρει να αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε νέα τάση στο design. Είμαι σίγουρος ότι κάτι αντίστοιχο θα γίνει και φέτος.
– Και ποια είναι τα 5 αντικείμενα / έπιπλα / αξεσουάρ που σας κέρδισαν με την ομορφιά τους; Που θα θέλατε να αποκτήσετε κι εσείς για να τα βάλετε σπίτι σας;
Καταλήγω με δυσκολία στα εξής 5:
(1) Επιδαπέδιο φωτιστικό σχεδιασμένο από το αρχιτεκτονικό γραφείο Piovenefabi, στο πλαίσιο της συλλογής Μetro, εμπνευσμένο από το metro του Μιλάνου.
(2) Πολυθρόνα από την έκθεση της Nilufar Gallery, αφιερωμένη στο βραζιλιάνικο μοντερνισμό.
(3) Από την έκθεση του γεωργιανού δίδυμου Rooms Design, τουλάχιστον μία από αυτές τις χειροποίητες καρέκλες.
(4) Φωτιστικό του Rare Angelo Lelli Arredoluce ‘Eyeball’ Floor Lamp. Από την έκθεση του Dimore Studio, Transfer.
(5) Χειροποίητο τραπέζι από μπαμπού, ρατάν και γυαλί τoυ Κhaled el Mays.
– Ποιο από τα happenings γύρω από το Salone σας ερέθισε και σας διασκέδασε περισσότερο; Υπήρξαν και πάλι μνημειώδη κοκτέιλ στα αίθρια των μιλανέζικων μεγάρων;
Υπάρχουν τόσα πολλά να δεις στην εβδομάδα design και τόσο λίγος χρόνος που συνήθως προτιμάς να θυσιάσεις τα happenings για μερικά ακόμα must visit. Ωστόσο, δοκιμάσαμε απολαυστικά cocktails στο «ιδιαίτερο» pop up bar που έστησε το Wallpaper σε συνεργασία με το Toilet Paper.
– Υπήρξαν αξιόλογες ελληνικές παρουσίες;
Δυστυχώς και φέτος υπήρχαν μετά βίας ελληνικές παρουσίες στην εβδομάδα design. Ωστόσο, μία από αυτές μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα. Ο λόγος για το έργο «Elemental Cabinet» του νεαρού Κώστα Λαμπρίδη, ένα γλυπτό που χρησιμοποιεί τη γλώσσα του design αλλά υφίσταται ως έργο τέχνης. Το έργο βασίζεται στο σχέδιο του Badminton Cabinet ενός πανάκριβου μπαρόκ επίπλου που κατασκευάστηκε το 18ο αιώνα.
– Με το 3D printing τι γίνεται; Έχει κοπάσει ο αρχικός ενθουσιασμός ή ετοιμαζόμαστε για ανεπανάληπτες καινοτομίες; Τι «έσκασε μύτη» στο Salone;
Αναμφισβήτητα η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι κάτι που έχει σοβαρό αντίκτυπο στον κλάδο μας, ιδιαιτέρα το κομμάτι του 3D printing εξυπηρετεί και εφαρμόζεται όλο και περισσότερο στον κατασκευαστικό κλάδο. Εντούτοις, οι designers στο μεγαλύτερο ποσοστό τους επιλέγουν να καταπιάνονται με παραδοσιακές μεθόδους και πολύ συχνά με νέες εκδοχές τους.
Οι φοιτητές της ECAL (του πανεπιστημίου Τέχνης και Design της Λοζάνης) παρουσίασαν ένα ενδιαφέρον project με βάση το 3D printing. Σε ένα αναγεννησιακό κτίριο στο κέντρο του Μιλάνου, οι φοιτητές δημιούργησαν το Digital Μarket, μια ψηφιακή αγορά όπου οι θεατές μπορούσαν να παρακολουθήσουν την παραγωγή (εκτύπωση), την έκθεση αλλά και την αγορά μιας σειράς μικροαντικειμένων που σχεδιάστηκαν για τις ανάγκες της έκθεσης.
– Ποια υλικά (ξύλινα, κεραμικά, μεταλλικά κ.ο.κ.) ήταν οι «σταρ» φέτος;
Κεραμικό και γυαλί, με εξέχοντα παραδείγματα τα αρχιτεκτονικά γλυπτά του Adam Nathaniel Furman και τα νέα προϊόντα της Wonderglass αντιστοίχως.
– Τι ήταν το «μανιφέστο» του Salone που συζητήθηκε φέτος; Εσείς πώς σκοπεύετε να ανταποκριθείτε στις αρχές του μέσα από τη δουλειά σας στην Ελλάδα;
Το 57ο SALONE κηρύσσει ένα νέο σημείο εκκίνησης βασισμένο στην αειφόρο ποιότητα, τη συνεργασία, την ένταξη και την ανταλλαγή νέων ταλέντων και την ανάδειξη της εκάστοτε πολιτιστικής κληρονομιάς. Μια συνειδητή ανάγκη συνεργασίας του νέου με το παλιό, για μια συνεχώς εξελισσόμενη κοινωνία.
Πρόκειται για μια πολύ αισιόδοξη και λειτουργική θέση. Άλλωστε πάντα, τόσο το design όσο και η αρχιτεκτονική βασίζονταν στις δυνατές σχέσεις που δένουν το παρελθόν με το παρόν, αλλά και στη συνομιλία διαφορετικών πολιτιστικών στοιχείων και τρόπων έκφρασης. Για την ομάδα της KN GROUP, οι παραπάνω σχέσεις ήταν ανέκαθεν βασική πηγή έμπνευσης για δημιουργία, οι σχέσεις αυτές συγκερασμένες με την άριστη ποιότητα που μονίμως επιδιώκουμε, χαρακτήριζε και θα χαρακτηρίζει τον τρόπο που δουλεύουμε.
– Γενικά θα συμφωνούσατε ότι το σαλόνι αυτό ήταν στραμμένο στο μέλλον; Και ποιο θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας να είναι το μέλλον του ελληνικού ντιζάιν;
Η ίδια η φύση του design αποσκοπεί σε ένα βελτιωμένο μέλλον, ανεξάρτητα με το αν βασίζεται στον παρόν ή το παρελθόν. Η παραγωγή του ελληνικού design, αν θεωρήσουμε ότι αυτό είναι κάτι που μας ενδιαφέρει και μας αφορά ως λαό, έχει ανάγκη πρωτίστως το σχηματισμό μιας ταυτότητας που δεν καταχράται ένα ένδοξο πολιτισμικό παρελθόν, αλλά αντλεί στοιχεία από αυτό, κατανοεί και ασπάζεται τις ουσιαστικές αξίες και τη φιλοσοφία του.
//Ο Κωνσταντίνος Στραταντωνάκης είναι ο C.E.O & Chief Interior Architect Designer του KN Group.
Διαβάστε ακόμα: Hermès, παιχνίδια με το χρώμα στο Μιλάνο