Φέτος, το Salone del Mobile φιλοξένησε σχεδόν ένα εκατομμύριο επισκέπτες, αρχιτέκτονες, διακοσμητές και εν δυνάμει αγοραστές.

    Στις 17-23 Απριλίου βρεθήκαμε στην διεθνή έκθεση επίπλου στο Μιλάνο. Το Salone del Mobile, πραγματοποιείται κάθε Απρίλιο, σε ένα από τα μεγαλύτερα εκθεσιακά κέντρα της Ευρώπης, το Rho Fiera Milano, όπου πάνω από 2.000 εταιρείες στήνουν μεγαλειώδη περίπτερα αλλά και μικρότερα σαλόνια για να γνωρίσουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο, τις συλλογές τους. Φέτος η έκθεση επίπλου συνοδεύτηκε από την Euroluce, που εστιάζει στον φωτισμό.

    Πάνω από 2.000 εταιρείες έστησαν φέτος τα μεγαλειώδη περίπτερά τους.

    Παγκοσμίως, ο σχεδιασμός κατοικιών είναι μια αγορά 643 δισεκατομμυρίων ευρώ που εκτοξεύτηκε σημαντικά κατά την διάρκεια της πανδημίας. Δημιουργήθηκε αρκετά έντονα η επιθυμία στους καταναλωτές να αναβαθμίσουν τον χώρο που περνούσαν το μεγαλύτερο χρόνο της ημέρας τους. Μάλιστα, αποδεικνύεται ότι ξοδεύουν περισσότερο στον σχεδιασμό του προσωπικού τους χώρου και τον εξοπλισμό του, παρά στη μόδα, κατά την διάρκεια της ζωής τους, και κυρίως μετά τα σαράντα τους, σύμφωνα με την ανάλυση των καταναλωτικών δεδομένων από το US Bureau of Labor Statistics.

    Στην έκθεση παρουσιάστηκαν πολλά κλασικά μοντέλα επίπλων και φωτιστικών καθώς και αρκετά καινούργια.

    Φέτος, το Salone del Mobile φιλοξένησε σχεδόν ένα εκατομμύριο επισκέπτες, αρχιτέκτονες, διακοσμητές και εν δυνάμει αγοραστές. Ανάμεσα τους και δύο ελληνικά γραφεία, τα οποία μοιράστηκαν μαζί μου τις εντυπώσεις τους από την έκθεση, τι ξεχώρισαν και τι θα πρότειναν στους πελάτες τους.

    Πολλές από τις συνοικίες, μεταμορφώθηκαν σε Design Districts και φιλοξένησαν pop-up εκδηλώσεις, δράσεις και δημιουργίες των εταιρειών επίπλων σε συνεργασία με καλλιτέχνες αλλά και οίκους μόδας.

    Το Design week του Μιλάνου δεν περιορίστηκε μόνο στο εκθεσιακό κέντρο αλλά εξαπλώθηκε σε όλη την πόλη. Πολλές από τις συνοικίες, μεταμορφώθηκαν σε Design Districts και φιλοξένησαν pop-up εκδηλώσεις, δράσεις και δημιουργίες των εταιρειών επίπλων σε συνεργασία με καλλιτέχνες αλλά και οίκους μόδας. Μάλιστα, το κεντρικό κατάστημα της Bottega Veneta, στο δρόμο Montapoleone, έκλεισε όλη την εβδομάδα για να παρουσιάσει δύο μόνο τσάντες του σχεδιαστή Pesce. Η ατελείωτη ουρά ανθρώπων έξω από το κατάστημα, προφανώς και προκαλούσε δέος στους περαστικούς ειδικά σε εκείνους που δεν γνώριζαν για την ύπαρξη της έκθεσης.

    Το Design week του Μιλάνου δεν περιορίστηκε μόνο στο εκθεσιακό κέντρο αλλά εξαπλώθηκε σε όλη την πόλη.

    Στην έκθεση παρουσιάστηκαν πολλά κλασικά μοντέλα επίπλων και φωτιστικών καθώς και αρκετά καινούργια. Ανάμεσα τους ξεχωρίσαμε μερικά statement κομμάτια για το σπίτι και το γραφείο, που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον.

    Η αινιγματική πολυθρόνα Due Più της εταιρείας Acerbis.

    Αν η άνεση δεν είναι βασικό κριτήριο επιλογής μιας πολυθρόνας τότε η Due Più της εταιρείας Acerbis είναι η τέλεια επιλογή. Το αινιγματικό αυτό έπιπλο με τα χνουδωτά ρόλερς μοιάζει λες και αιωρείται στο χώρο και παρά το διακριτικό του μέγεθος δεν μπορείς να το αγνοήσεις. Συνδυάζει γεωμετρία και μινιμαλισμό παρόλο που είναι εκκεντρικό. Εκτίμησα το γεγονός ότι η προέλευση του τριχωτού της πολυθρόνας είναι συλλεγμένο από απόβλητα της βιομηχανίας τροφίμων.

    Ο καναπές BOA της Edra. που συνδυάζει άνεση και στυλ, ενώ παράλληλα μπορεί να θεωρηθεί και έργο τέχνης στο χώρο.

    Ίσως η πιο αντικομφορμιστική επιλογή σε καναπέ που συνδυάζει άνεση και στυλ, ενώ παράλληλα μπορεί να θεωρηθεί και έργο τέχνης στο χώρο, είναι ο BOA της Edra. Πρόκειται για μια υφάντινη φωλιά, σαν σύννεφο στο οποίο μπορεί κανείς να πειραματιστεί με δεκάδες τρόπους για να βολευτεί, επάνω ή ακόμα και ενδιάμεσα στο 120 μέτρων σωλήνα από πολυουρεθάνη. Η επένδυση του είναι σκόπιμα βελούδινη, που του προσδίδει ένα χαρακτήρα αυτόφωτου καναπέ.

    Η Arflex με τον κλασικό καναπέ Marenco, είναι μια διαχρονική επιλογή.

    Αν έπρεπε να επιλέξουμε ένα πιο συμβατικό καναπέ, η Arflex με τον κλασικό Marenco, είναι μια διαχρονική επιλογή. Σχεδιάστηκε το 1970, κι όμως 53 χρόνια αργότερα, το σχέδιο του στέκεται και ξεχωρίζει στα πιο μοντέρνα σαλόνια με μια ρετρό διάθεση. Η αντίθεση των λεπτών επιφανειών, με τα φουσκωτά μαξιλάρια με μυτερό τελείωμα, δημιουργούν ένα αρμονικό και ανάλαφρο αποτέλεσμα με παιχνιδιάρικη διάθεση.

    Η θρυλική καρέκλα Cassina.

    Το γνωστό «όλοι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη», στην αρχιτεκτονική οδηγούν, αντίστοιχα, στον Le Corbusier. Η θρυλική Cassina απονείμει φόρο τιμής στον αρχιτέκτονα και τον συνεργάτη του, Pierre Jeannere, ενσαρκώνοντας κομμάτια από την συλλογή τους. Η καρέκλα για γραφείο ή τραπεζαρία, Capitol Complex, είναι αφιερωμένη στον δεύτερο, και το όνομα της έχει λάβει λόγω της δεσπόζουσας θέσης της στο Καπιτώλιο της πόλης Chandigarh της Ινδίας, σχεδιασμένο από τον Le Corbusier.

    Η αισθητική του κρεβατιού Alcova θυμίζει αρκετά Japandi Style, που είναι ο συνδυασμός της ιαπωνικής απλότητας με την σκανδιναβική κουλτούρα.

    Στο περίπτερο της Maxalto ξεχωρίσαμε το κρεβάτι Alcova, σχεδιασμένο το 2003. Το κρεβάτι, τοποθετημένο πάνω σε μια ξύλινη πλατφόρμα, πλαισιώνεται από έναν απόλυτα γεωμετρικό κάναβο. Η εταιρεία διαμόρφωσε ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό για την παρουσίαση της συλλογής της, με διαχωριστικά φωτεινά πανέλα ρυζιού. Η αισθητική θυμίζει αρκετά Japandi Style, που είναι ο συνδυασμός της ιαπωνικής απλότητας με την σκανδιναβική κουλτούρα.

    Μια διαφορετική προσέγγιση επίπλου από την εταιρεία Zanotta, ήταν ένα χαμηλό cabinet, το Quaderna 756. Σχεδιάστηκε από το Design Superstudio, το 1969-72. Στη λευκή laminate επιφάνεια του έχουν τυπωθεί ψηφιακά μαύρα τετράγωνα 3 εκ. Το ντουλάπι έχει τέσσερις πόρτες αλλά λόγω του print φαίνεται ενιαίο. Συνδυάζοντας το με έντονα χρώματα αποδίδει ένα μεταμοντέρνο χαρακτήρα.

    Μια διαφορετική προσέγγιση επίπλων από την εταιρεία Zanotta.

    Στην έκθεση εντοπίσαμε ακόμα μερικούς από τα μεγαλύτερους σχεδιαστικούς οίκους επίπλων, της Ιταλίας και άλλων χωρών, όπως η Vitra, η Poltrona Frau, η Molteni & C και η Minotti. Οι εγκαταστάσεις της έκθεσης υλοποιήθηκαν από το αρχιτεκτονικό γραφείο Lombardini 22 ως προσομοίωση της διάταξης των ιταλικών ιστορικών κέντρων. Καθώς περιηγείσαι στα περίπτερα αισθάνεσαι πως ταξιδεύεις σε fast forward από τα ακριβότερα lobbies ξενοδοχείων της Ευρώπης, στο πιο σοφιστικέ loft της Νέας Υόρκης ενώ καταλήγεις να πίνεις aperitivo στην βεράντα του ξενοδοχείου Splendido στο Portofino.

    Σε όλη την έκθεση παρατηρήσαμε μια έντονη 60s και 70s διάθεση, κυρίως στον σχεδιασμό των επίπλων.

    Η αναφορά στο τελευταίο δεν είναι καθόλου τυχαία καθώς σε όλη την έκθεση παρατηρήσαμε μια έντονη 60s και 70s διάθεση, κυρίως στον σχεδιασμό των επίπλων. Έντονα χρώματα, φυσικά υλικά όπως πέτρα, μάρμαρο και μωσαικό και μεταλλικά φινιρίσματα. Παραμένει η τάση σε καμπύλες σχεδιαστικές γραμμές, η οποία ωστόσο τείνει μελλοντικά να επιστρέψει σε κλασικές, απόλυτα γεωμετρικές μορφές.

    Στο πλαίσιο της αλλαγής των τάσεων στο σχεδιαστικό και αισθητικό τομέα, αναρωτηθήκαμε κατά πόσο ένα γραφείο θα προσαρμοζόταν στα ανερχόμενα trends και αν έχει το ίδιο αξία να τα ακολουθεί πιστά, όπως συμβαίνει αντίστοιχα στον χώρο της μόδας. Την απάντηση στο ερώτημα μου, μου έδωσε η Μαριλένα Καλλή, υπεύθυνη του interior design του αρχιτεκτονικού γραφείου ISV Architects.

    Από το indoor furniture διακρίθηκε, μεταξύ άλλων, η εταιρεία Maxalto.

    Η ίδια επισημαίνει ότι ο αρχιτέκτονας και γενικά ο δημιουργός, εμπνέεται από τις νέες τάσεις αλλά και τις ανθρώπινες ανάγκες και τελικά αποτελούν μια πρόκληση για αυτόν είτε να προσαρμοστεί είτε να μείνει αλώβητος. Θεωρεί πως το μίνιμαλ δεν είναι απαραίτητα μονόχρωμο, ούτε και αυστηρό και προσπαθούν σε κάθε πρότζεκτ να δίνουν έναν μοναδικό χαρακτήρα ανάλογα με τις επιθυμίες του πελάτη. Στην έκθεση την εντυπωσίασε η ποικιλία στο outdoor furniture, η πολυμορφία υλικών και υφών που ξεφεύγει από το τυπικό, όπως της εταιρείας Roda. Από το indoor furniture διέκρινε τις εταιρείες Maxalto και DePadova.

    Ξεχώρισε το περίπτερο του Michael Anastassiades, για το ιδιαίτερο ύφος των φωτιστικών του.

    Αρκετές εταιρείες σχεδίασαν υπερμεγέθη φωτιστικά, με έντονη παρουσία στο χώρο επιλέγοντας όμως υλικά με λεπτές υφές και μίνιμαλ γραμμές.

    Σημαντικό μέρος της φετινής έκθεσης αποτέλεσε και ο φωτισμός. Στην διαμόρφωση των χώρων, ο φωτισμός είναι καθοριστικός για να προσφέρει την ιδανική ατμόσφαιρα. Αρκετές εταιρείες σχεδίασαν υπερμεγέθη φωτιστικά, με έντονη παρουσία στο χώρο επιλέγοντας όμως υλικά με λεπτές υφές και μίνιμαλ γραμμές, που τα καθιστούν ανάλαφρα. Συνομιλώντας με την υπεύθυνη του γραφείου KP Architects, Κόνη Πάτκα, μας εξήγησε ότι η σπουδαιότητα του φωτισμού έγκειται στο πόσο μπορεί αυτός να μεταμορφώσει ένα χώρο.

    Προκειμένου να επιτύχει ένα διαχρονικό και σοφιστικέ αποτέλεσμα στον σχεδιασμό επαγγελματικών χώρων και κατοικιών, η αρχιτέκτονας, δίνει ιδιαίτερη έμφαση και στο σχεδιασμό φωτισμού. Θεωρεί ότι μπορεί να καθορίσει την κίνηση στο χώρο, την ατμόσφαιρα, να απογειώσει το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα αλλά ακόμα και να λειτουργήσει ως έργο τέχνης.

    Στην Euroluce, ξεχώρισε το περίπτερο του Michael Anastassiades, για το ιδιαίτερο ύφος των φωτιστικών του και το τρόπο που συνδυάζει το τσιμέντο και το μέταλλο. Επίσης διέκρινε την εταιρεία Luce Plan, την Davide Groppi για την καινοτομία και τεχνολογία των φωτιστικών της και την Vibia για τα εντυπωσιακά φωτιστικά κατασκευασμένα από λεπτές ίνες.

    Αριστερά: φωτιστικό της Luce Plan. Δεξιά: φωτιστικά της Vibia.

    Με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα, παραδέχομαι ότι κανείς δεν μπορεί να αγοράσει ένα ζεστό σπίτι, αυτό που ονομάζουμε “cosy home”. Το σπίτι παίρνει αυτό τον χαρακτήρα επειδή το γεμίζουμε με εμπειρίες, στιγμές, γέλια, αγαπημένους και αρχίζουμε να νιώθουμε οικεία σε αυτό. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι, όλα τα παραπάνω, είναι πάντα καλύτερο να τα ζεις σε ένα απόλυτα σχεδιασμένο και “aesthetically pleasing” χώρο.

     

    Διαβάστε ακόμα: Έξω ξανά! Τα σοφιστικέ έπιπλα κήπου για το καλοκαίρι.

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top