Ας βάλουμε εξαρχής τα πράγματα στη θέση τους: Η δουλειά του sommelier είναι εξαιρετικά σύνθετη, απαιτεί σπουδαίο ταλέντο και εγγενή κομψότητα. Μην ξεχνάτε ότι σε εκείνον εναπόκειται να απογειώσει το βράδυ σας: το φαγητό από μόνο του είναι σαν τη Μενεγάκη χωρίς το ντεκολτέ της.
Αν σας τη σπάνε οι sommeliers, μάλλον δεν έχετε ιδέα από κρασί και, κατά συνέπεια, βρίσκετε, ακατανόητη τη διαδικασία. Κομπλάρετε, αντί να γοητευτείτε και να παρασυρθείτε από μια πολύ αισθησιακή εμπειρία.
Ένας sommelier φροντίζει την κάβα του όπως ο Καζανόβα τις γυναίκες του. Έχει καθήκον η λίστα του να περιλαμβάνει ένα πλήθος καλλονών, ταυτόχρονα ιδιαίτερων και διαφορετικών. Ο λεπταίσθητος ουρανίσκος του έχει εκπαιδευτεί μετά από χρόνια δοκιμών και μελέτης, ώστε ο ίδιος να έρθει στο τραπέζι σας σαν τον Άγιο Βασίλη να σας συμβουλέψει, να συζητήσει μαζί σας, να καταλάβει τις προτιμήσεις σας και το βαλάντιό σας, να δημιουργήσει εμπιστοσύνη στους αμύητους, να σας πει μια ιστορία, να μοιραστεί μαζί σας τους έρωτές του, να σας προτείνει, και στο τέλος να σας κάνει το υπέρτατο δώρο. Εκείνο της αρμονίας.
Θυμάμαι τον Lionel, τον υπέροχο sommelier του αείμνηστου Bernard Loiseau στο Saulieu, με πόση φροντίδα, αγάπη και λεπτότητα άνοιγε τις φιάλες του. Τις ποιητικές όσο και ακριβείς περιγραφές του, τις οικονομικές προτάσεις του, που ως διά μαγείας ήταν πάντα οι ιδανικές. Και εκείνη την καταπληκτική, αετίσια μύτη του, που λες και είχε σχεδιαστεί ειδικά για το ποτήρι της δοκιμής.
Άρα, πρέπει να αγαπάτε τους sommeliers. Κι αν πέσετε σε κάναν δήθεν, απ’ αυτούς που έχουν περισσέψει (διότι πλέον διαθέτουμε πλέον πραγματικά καλούς), δεν πρέπει να κάνετε τίποτε άλλο από το να τον αγνοήσετε, να επιλέξετε εσείς κρασί και να απαιτήσετε το σωστό τρόπο σερβιρίσματος. Και, φυσικά, να μην ξαναπατάτε. Διότι ξέρετε ήδη τα πάντα για το ποιόν του εστιατορίου.
Διαβάστε ακόμα: Κρασί στο εστιατόριο: Πιες περισσότερο, πλήρωσε λιγότερο!