Οι φαβορίτες είναι ένας τρόπος να πλαισιωθεί το ανδρικό πρόσωπο. Κάτι σαν τα σκουλαρίκια για τις γυναίκες. (Φωτογραφία: IMDb)

Γιατί; Διότι ο μοντέρνος άντρας πέρασε την τελευταία δεκαετία αφήνοντας ελεύθερο ό,τι φυόταν στη φάτσα του, οπότε το μόνο που απομένει είναι οι μπαρμπέτες.

Μέσα σε είκοσι χρόνια περάσαμε από το ολοσχερές ξύρισμα στο υπογένειο, το οποίο οι πάντες υιοθέτησαν κάποια στιγμή. Ύστερα δοκιμάσαμε τη λωρίδα, η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία μεταξύ των γκέι Αμερικανών. Ύστερα, τέλος, φτάσαμε στο μούσι, το οποίο ορισμένοι περίμεναν απελπισμένα μετά την εξαφάνισή του στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Παράλληλα, αναπτύχθηκαν όλα τα είδη τριχοφυΐας: το απλό μουστάκι, το τσιγκελωτό μουστάκι στυλ Ναπολέων Γ΄, και κυρίως το κλασικό μουστάκι, α λα Έρολ Φλιν, Καρλ Γκέιμπλ ή ακόμα Μαρκ Σπιτς.

Ο όρος «sideburn» (φαβορίτα στα αγγλικά) είναι ουσιαστικά ένα λογοπαίγνιο από το επίθετο του στρατιώτη, κυβερνήτη και γερουσιαστή των ΗΠΑ Ambrose Burnside. (Φωτογραφία: Wikipedia)

Και το πρόσωπο διαθέτει έναν περιορισμένο αριθμό δυνατοτήτων, εκτός κι αν είστε ένα Ewok και παίρνετε μέρος στον Πόλεμο των Άστρων. Το μοναδικό περιθώριο που έχει απομείνει είναι οι παραγναθίδες. Κι αυτές είναι υπόθεση ενός αληθινού άντρα.

Για να γίνει κάτι trendy, απαιτείται αποστροφή στην αρχή. Πρέπει να αναστραφεί μία αρνητική προκατάληψη σε κάτι «σούπερ-ντούπερ cool». Κι αυτό δεν γίνεται εύκολα.

Κι άλλη ερώτηση. Γιατί; Διότι η τριχοφυΐα σας πρέπει να είναι αρκετά ανεπτυγμένη ώστε να εξασφαλίζει ένα κανονικό συνεχές μεταξύ του κάτω μέρους των μαλλιών και του πάνω μέρους της γενειάδας. Υπάρχει ένα λεπτό σημείο συναρμογής εδώ που είναι μαδημένο. Σε ορισμένους, κάνει χαριτωμένο, σε άλλους κάνει χάλι. Και το πρόβλημα δεν λύνεται: αν δεν είναι αρκετό, το σχεδιάκι πάει στράφι.

Τέλος, οι φαβορίτες είναι ένα απομεινάρι των 70’s. «Free love», Led Zep, skinheads και δεν συμμαζεύεται. Ήταν η εποχή της δόξας του «δεν χάθηκε κι ο κόσμος». Βέβαια, όταν η τάση ανακυκλωθεί, η ιστοριούλα αυτή θα έχει αφήσει τα ίχνη της.


Διαβάστε ακόμα: 5 στυλιστικά λάθη που καλό είναι να αποφύγεις στο πρώτο ραντεβού


Την εποχή εκείνη, τις θέλανε μαλλιαρές κι ανεξέλεγκτες. Ήταν σχεδόν σαν έχεις ένα αρνί στ’ αφτιά. Αλλά να. Ακριβώς. Για να γίνει κάτι trendy, απαιτείται αποστροφή στην αρχή. Πρέπει να αναστραφεί μία αρνητική προκατάληψη σε κάτι «σούπερ-ντούπερ cool». Κι αυτό δεν γίνεται εύκολα.

Κατ’ αρχάς, απαιτείται παραπομπή στο παρελθόν. Δηλαδή να πείσεις τον κόσμο ότι μια καινούργια ευκαιρία να ξεχωρίσουν βρίσκεται στ’ αφτιά τους. Πρέπει να του δείξεις φωτογραφίες των ηθοποιών της δεκαετίας του ’70 που έγιναν διάσημοι χάρη στις φαβορίτες τους:

Τη δεκαετία του ’70, άνδρες όπως ο Robert Reford, αιχμαλώτισαν το βλέμμα εκατομμυρίων γυναικών που ονειρευόντουσαν να χαϊδέψουν τις φαβορίτες τους με τα ακροδάχτυλά τους. (Φωτογραφία: IMDb)

O Έλιοτ Γκουλντ στο M*A*S*H, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ στις «Τρεις Μέρες του Κόνδορα», ο Μπαρτ Ρέϊνολντς στο «Όταν ξέσπασε η βία». Τι διάβολο, κλασικές ταινίες δεν βλέπετε; Οι άντρες αυτοί αιχμαλώτισαν το βλέμμα εκατομμυρίων γυναικών που ονειρευόντουσαν να χαϊδέψουν τις φαβορίτες τους με τα ακροδάχτυλά τους.

Οι φαβορίτες είναι κι αυτός ένας τρόπος να πλαισιωθεί το ανδρικό πρόσωπο. Κάτι σαν τα σκουλαρίκια για τις γυναίκες. Είναι για το βλέμμα ό,τι το μουστάκι για το στόμα.

Δεύτερον, είναι κι αυτός ένας τρόπος να πλαισιωθεί το ανδρικό πρόσωπο. Κάτι σαν τα σκουλαρίκια για τις γυναίκες. Οι φαβορίτες υποχρεώνουν το βλέμμα να προσηλωθεί, διευρύνοντας τη ζώνη γύρω από τα μάτια. Οι μπαρμπέτες είναι για το βλέμμα ό,τι το μουστάκι για το στόμα. Είναι μια περιοχή που δηλώνει για κάποιον πως όχι μόνον έχει όμορφο πρόσωπο, αλλά είναι και μοναδικός. Δίνουν κάτι σαν μπόνους.

Κάτι τέτοιο σκεφτόντουσαν οι έγχρωμοι της σόουλ ή εκείνοι που στρατολογούσαν οι Μαύροι Πάνθηρες. Το ίδιο κι οι skinheads της δεκαετίας του ’70 που τις ξανάκαναν μόδα. Κι από σήμα κατατεθέν του μέτοικου Ζορζ Μουστακί έγιναν σημάδι συνδυασμού ενός look cool και αιχμηρού ταυτόχρονα. Τις ταγιάριζαν προσεκτικά, κάνοντάς τες σύμβολο μιας σικ προλεταριακής επικινδυνότητας.


Διαβάστε ακόμα: Τρίχες προσώπου – Το upgrade


Κοντές, είναι δείγμα κάποιου τύπου που δεν θέλει να τραβήξει την προσοχή, δηλαδή αυτό που κάνουν οι περισσότεροι (ιδίως λευκοί). Ένα εκατοστό πιο κάτω, γίνονται ερωτιάρικες. Ένα ακόμα εκατοστό μακρύτερες, μετατρέπονται σε διακριτό σημάδι. Κι ακόμα ένα εκατοστό, στο ύψος του λοβού του αφτιού, μιλάμε για «παίχτη». Ύστερα, για κάθε εκατοστό που προστίθεται ο βαθμός γοήτρου ανεβαίνει, όπως στην περίπτωση του Τζουντ Λο.

Τέλος, τίθεται επιτακτικά το ζήτημα του πάχους. Όμορφη φαβορίτα είναι εκείνη ενός μελαχρινού που διαθέτει επαρκή διαθέσιμη τριχοφυΐα ώστε να την αφήσει φαρδιά, ταγιαρισμένη στην εντέλεια με το ξυράφι, λες και πρόκειται για το φανταστικό υπόλειμμα μιας κρυφής γενειάδας, πράγμα που εξάπτει τη γυναικεία φαντασία, ιδίως αν είσαστε ο Γούλβεριν.

Ένας άνδρας με σκουρόχρωμες, πυκνές και περιποιημένες φαβορίτες, έστω και μακριές, που φοράει Brioni κοστούμι, σκίζει σ’ όποιο περιβάλλον κι αν βρίσκεται.

Αλλά κι ένας ξανθός μπορεί να είναι πολύ γοητευτικός, καθώς οι φαβορίτες του έχουν συχνά κοκκινωπό χρώμα. Ακόμα κι οι πιο ηλικιωμένοι με τους γκρίζους κροτάφους είναι αφάνταστα σέξι.

Ένα εκατοστό πιο κάτω, γίνονται ερωτιάρικες. Ένα ακόμα εκατοστό μακρύτερες, μετατρέπονται σε διακριτό σημάδι. Ύστερα, για κάθε εκατοστό που προστίθεται ο βαθμός γοήτρου ανεβαίνει, όπως στην περίπτωση του Τζουντ Λο. (Φωτογραφία: High Aperture)

Γενικά, σ’ αυτό το διάστημα μεταξύ μαλλιών και γενιών υπεισέρχονται πολλές λεπτομέρειες. Είναι ένα από τα μυστικά του ανδρικού ερωτισμού, όπως το σημείο όπου ενώνονται οι τρίχες του πάνω μέρους του στέρνου και του κάτω μέρους της γενειάδας, όπως του Σαμ Γουόρθινγκτον στο «Avatar».

Όπως και νά ‘χει, αυτός που αφήνει φαβορίτες τό ‘χει πρώτα σκεφτεί καλά και αποφασίζει να τις αναδείξει. Κι αν έχει επιλέξει ένα ιδιαίτερο σχήμα, αυτό σημαίνει ότι είναι αποφασιστικός, ότι ξέρει να παίρνει πρωτοβουλίες, γιατί συχνά ο περίγυρός του δεν γουστάρει ή γίνεται σαρκαστικός.

Η κοινωνική πίεση είναι ασφυκτική όταν έχει να κάνει με την τριχοφυΐα του προσώπου. Υπάρχουν επαγγελματικοί χώροι, κυρίως στις υψηλότερες βαθμίδες της κοινωνικής κλίμακας, όπου δεν παίζουν με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Παραείναι πρωτότυπα, τους κάνουν πολύ «hip». Αλλά ένας άνδρας με σκουρόχρωμες, πυκνές και περιποιημένες φαβορίτες, έστω και μακριές, που φοράει Brioni κοστούμι, σκίζει.

Ωστόσο, αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι εισπράττουν όταν βλέπουν κάποιον με φαβορίτες είναι ότι έχουν να κάνουν με ένα cool τύπο. Το έχει κάνει γιατί το γουστάρει, κι ας λένε οι άλλοι ό,τι θέλουν. Είναι ενδεχομένως περιθωριακός, αλλά ανεξάρτητος.

Κι εδώ είναι που οι φαβορίτες γίνονται, όπως στα 70’s, σημάδι ανυπακοής. Όχι επαναστατικότητας, δεν υπάρχει αυτό στην εποχή μας. Απλώς μία αμφισβήτηση της καθεστηκυίας τάξης. Ο άνδρας που θα αφήσει ξανά φαβορίτες θα είναι ένας εξεγερμένος.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο οίκος Χριστάκης διδάσκει τα μυστικά του χειροποίητου πουκαμίσου εδώ και 70 χρόνια

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top