Παρά την πανδημία, 27 ξένα και 17 ελληνικά “diehard” πληρώματα συμμετείχαν στο φετινό Tour du Péloponnèse – εδώ σε ανασυγκρότηση στην Καρύταινα.

Κάθε Οκτώβριο, εδώ και εφτά χρόνια, διεξάγεται στις ομορφότερες διαδρομές της Πελοποννήσου το Tour du Péloponnèse: ένα «regularity rally», αγώνας δηλαδή με χρονομετρημένες δοκιμασίες ακριβείας, για ιστορικά αυτοκίνητα. Από το 2014, κάθε χρόνο, έρχονται στην Ελλάδα πολλά ξένα πληρώματα με πανέμορφα κλασικά αυτοκίνητα, που συμπληρώνονται από εξίσου καλές ελληνικές συμμετοχές, όχι μόνο για τον ίδιο τον αγώνα, αλλά και για την ομορφιά του τόπου.

Παραδοσιακά, κάθε Tour du Péloponnèse ξεκινά αμέσως μετά την ολοκλήρωση του προηγούμενου. Έτσι, το TdP 2020 ξεκίνησε με τη λήξη της απονομής του TdP 2019. Και πώς! Με 55 πληρώματα –αριθμό-ρεκόρ, παρόμοιο μάλιστα με εκείνον του 2019– να σπεύδουν να δηλώσουν συμμετοχή μέχρι τις αρχές Μαρτίου. Όλοι όμως θυμόμαστε τι συνέβη στις αρχές Μαρτίου…

Έτσι, υπήρξαν φορές που οι οργανωτές (η λέσχη Τρισκέλιον του Άργους με τη συνδρομή της Ε.Λ.Ι.Α. της Πάτρας) σκέφτηκαν να ακυρώσουν τον φετινό αγώνα – και ποιος θα τους αδικούσε. Δείχνοντας όμως αξιέπαινη επιμονή και αξιοθαύμαστη αυτοπεποίθηση, και φροντίζοντας φυσικά να τηρηθούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα, πήραν την απόφαση να προχωρήσουν με τη διεξαγωγή, παρά μάλιστα την απόλυτα δικαιολογημένη μετάθεση 20 σχεδόν από τις ήδη δηλωμένες (και πληρωμένες) αρχικές συμμετοχές για του χρόνου.

Το Tour du Péloponnèse περνά από τις ομορφότερες διαδρομές της Πελοποννήσου διασχίζοντας μερικά από τα γραφικότερα χωριά. Εδώ μια «αυστριακή» BMW 3.0S του ‘72 ακολουθεί μια «ιταλική» Jaguar XK140 του ’55.

Εν τέλει, 27 ξένα πληρώματα και 17 ελληνικά «diehard» πληρώματα ξεκίνησαν από –πού αλλού;– την Αρχαία Ολυμπία, με την πρώτη μέρα (160 χλμ) να περνά από την Καρύταινα και το μεσαιωνικό της κάστρο και, ακολουθώντας ξεχασμένες, πρακτικά έρημες, πανέμορφες διαδρομές τις οποίες περιλάμβαναν κάποτε τα Ράλλυ Ακρόπολις, ασφάλτινες πλέον (Λεοντάρι, Γεωργίτσι κ.ά.), να καταλήγει στο άγαλμα του Λεωνίδα, στη Σπάρτη, και από εκεί στον Μυστρά.

Η ομάδα του Τρισκέλιον  υπερέβαλε εαυτόν, όχι μόνο στον σχεδιασμό και στην απρόσκοπτη διεξαγωγή του αγώνα, αλλά και στην απαράμιλλη φιλοξενία των αγωνιζομένων.

Η δεύτερη μέρα (124 χλμ) είχε ως τελικό προορισμό τη Μονεμβασιά, με τη διανυκτέρευση μάλιστα μέσα στο κάστρο να μένει αξέχαστη, ειδικά για τα ξένα πληρώματα. Την επομένη, τα αυτοκίνητα, ακολουθώντας την ανατολική ακτή της Πελοποννήσου, έφτασαν στο Ναύπλιο μέσω Γέρακα, Κυπαρισσιού, Λεωνιδίου και Άστρους, έχοντας διανύσει 192 χλμ.

Αρχαιότερο αυτοκίνητο φέτος ήταν μια «γερμανική» Bentley 4.5 του ’28 – εδώ στη διαδρομή από την Ερμιόνη για τον Γαλατά.

Η τέταρτη μέρα της διαδρομής (145 χλμ) περιλάμβανε τα ακόμη και σήμερα απαιτητικά Καρνεζαίικα, παραδοσιακά τελευταία (και χωμάτινη τότε) ειδική διαδρομή των παλαιών Ράλλυ Ακρόπολις, και ακολουθώντας στη συνέχεια το περίγραμμα των ακτών της νοτιοανατολικής Αργολίδας, κατέληγε μέσω Κόστας και Ερμιόνης, στον Γαλατά και από εκεί απέναντι στον Πόρο για διανυκτέρευση.

Η τελευταία μέρα (178 χλμ) οδηγούσε, μέσω και του γύρου της χερσονήσου των Μεθάνων (διαδρομή που περνά και δίπλα από το ηφαίστειο και αν δεν την έχετε κάνει, να την κάνετε), στο Λουτράκι, όπου και η προετοιμασία των πληρωμάτων για τη νυχτερινή διαδρομή προς και από το Αρχαίο Ηραίο, με τερματισμό υπό το φως των προβολέων μπροστά από τους καταρράκτες του Λουτρακίου.

Από το 2014 έρχονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα πολλά ξένα πληρώματα, που συμπληρώνονται από καλές ελληνικές συμμετοχές, όχι μόνο για τον ίδιο τον αγώνα, αλλά και για την ομορφιά του τόπου. Εδώ ένα «γερμανικό» Renault Caravelle 1100 του ’63 κάπου στα Μέθανα.

Είχαμε την ευκαιρία να ακολουθήσουμε ένα μέρος του φετινού αγώνα. Και επιβεβαιώσαμε πως η ομάδα του Τρισκέλιον, φέτος ειδικά και εν μέσω ανυπέρβλητων φαινομενικά συνθηκών, υπερέβαλε εαυτόν, όχι μόνο στον σχεδιασμό και στην απρόσκοπτη διεξαγωγή του αγώνα, αλλά και στην απαράμιλλη φιλοξενία των αγωνιζομένων.

Είναι πάντως κρίμα που, αν και οι φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης των τόπων από τους οποίους περνούσε το φετινό TdP (Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας, Δήμος Σπάρτης, Κοινότητα Γεωργιτσίου κ.ά.) στήριξαν έμπρακτα τον αγώνα, τα υπουργεία Τουρισμού και Πολιτισμού και Αθλητισμού ούτε καν απάντησαν στις προσκλήσεις των οργανωτών, προσκλήσεις που μάλιστα δεν έγιναν για οικονομική ενίσχυση, αλλά απλώς για να τεθεί ο αγώνας και υπό τη δική τους αιγίδα – άλλη μια χαμένη ευκαιρία προβολής του τόπου.

Σλόγκαν του Tour du Péloponnèse είναι “It’s not just a rally, it’s a brotherhood of classic car aficionados”.

Γράψαμε νωρίτερα πως κάθε Tour du Péloponnèse ξεκινά αμέσως μετά την ολοκλήρωση του προηγούμενου. Έτσι, τα teasers στα ΜΚΔ για το επόμενο (3-9 Οκτωβρίου 2021) έχουν ήδη ξεκινήσει, με αποτέλεσμα, ούτε έναν μήνα μετά την ολοκλήρωση του φετινού, οι συμμετοχές για το TdP του 2021 να ξεπερνούν ήδη τις 30!

Τέλος, και για τα… πρακτικά, νικητές φέτος ήταν οι Αρβανίτης-Χαραλαμπάκη (Lancia Fulvia 1.3 S Coupé) μετά από μάχη, στο δέκατο μάλιστα του δευτερολέπτου, με τους Αυστριακούς Mischka-Mischka (Lancia Fulvia 1.6 HF).

Δείτε εδώ ένα όμορφο video από το Tour du Péloponnèse 2020.

 

//Οι φωτογραφίες και το video είναι των Γιάννη και Μάριου Κουσκούτη

 

Διαβάστε ακόμα: 13 αγωνιστικά αυτοκίνητα που έγραψαν ιστορία.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top