Με τι ασχολείστε; ´Ενα έμφυτο πάθος για την ραπτική και το κοστούμι με οδήγησε στη δημιουργία του Bespoke Athens, όπου αρχικά νόμιζα ότι «θα ντύνω άνδρες με χειροποίητα κοστούμια και πουκάμισα». Γρήγορα, ωστόσο, ανακάλυψα ότι, για να κάνω το παραπάνω στην Αθήνα, έπρεπε πρώτα να ασχοληθώ με την ευρύτερη διάδοση της αισθητικής του κοστουμιού. Ήρθε όμως η κρίση και πλέον έπρεπε να πάω ένα ακόμη βήμα πιο πίσω και να καταλήξω να ασχολούμαι με τη διάδοση της αληθινής «πολυτέλειας». Το χειροποίητο κοστούμι είναι πολυτέλεια με την καλή έννοια, θέλει χρόνο και κοστίζει επειδή είναι τέχνη!
Τι σημαίνει για εσάς στυλ; «Προσωπικότητα», δηλαδή μια ιδιαιτερότητα που, είτε μου αρέσει είτε δεν μου αρέσει, μου προκαλεί θετικά το ενδιαφέρον. Πιστεύω ότι το στυλ δύσκολα μπορεί να προσδιοριστεί με λόγια, διότι κυρίως μας προκαλεί συναισθηματικά. Γενικά με καλύπτει πλήρως μια φράση περί στυλ από το βιβλίο του Oscar Lenius «A Well Dressed Gentleman’s Pocket Guide»: «Ένας άνδρας με στυλ έχει κάτι παραπάνω από μια καλή εμφάνιση. Περιβάλλεται από μια αύρα περιωπής, η οποία δύσκολα προσδιορίζεται αλλά εύκολα αναγνωρίζεται».
Πώς υπερασπίζεστε την αισθητική στη ζωή σας και στην κοινωνία μας; Προσέχω την εμφάνισή μου, αλλά αυτό βγαίνει από μέσα μου, δεν είναι κάτι για το οποίο καταβάλλω ιδιαίτερη προσπάθεια. Επίσης, γενικά, μου αρέσουν τα όμορφα και ποιοτικά πράγματα που απαιτούν κόπο και μεράκι. Για μένα ό,τι είναι αληθινό και αυθεντικό, είναι και όμορφο.
Τι είναι για εσάς κακό γούστο; Η έλλειψη «προσωπικότητας», η υπερβολή και η ασέβεια. Ξεκινώντας από την ασέβεια, εννοώ, για παράδειγμα, κοστούμι με σανδάλια, ή σαγιονάρα και βερμούδα στο κέντρο της πόλης. Ένα μεσημέρι έτρωγα στο κέντρο και απέναντί μου καθόταν ένας με βερμούδα και σαγιονάρα. Από την πολλή άνεση είχε ξεχαστεί και έπαιζε με την πατούσα του. Αντίστοιχα, για να περιγράψω την υπερβολή, φανταστείτε έναν με κοστούμι και γραβάτα να ψάχνει για ομπρέλα στην παραλία. Συνδυασμός των δύο (ασέβεια-υπερβολή) είναι το «πάω στο γάμο του φίλου μου με Τ-shirt και τζην». Όσο για την έλλειψη προσωπικότητας, είναι εύκολο να τη διακρίνεις. Υπάρχει όταν τα ρούχα φοράνε τον άνθρωπο, και όχι ο άνθρωπος τα ρούχα…
Ποιες κακογουστιές σας αρέσουν; Η υπερβολή με τα χρώματα: συχνά το όλον καταλήγει κακόγουστο, το χρώμα όμως δίνει χαρά, άρα επιβραβεύω. Επίσης, δεν έχω κανένα πρόβλημα –το αντίθετο μάλιστα– με τον κακόγουστο από άγνοια, που όμως προσπαθεί. Για παράδειγμα, κάποιος που δεν ντύνεται με κοστούμι-γραβάτα, αλλά, για να τιμήσει ένα φίλο σε μια γιορτή, ένα γάμο ή ακόμη κι ένα επαγγελματικό ραντεβού, θα γραβατωθεί και, λόγω άγνοιας, θα βγει ένα κακόγουστο αποτέλεσμα, δεν με ενοχλεί καθόλου. Ίσα ίσα είναι ένας από τους λόγους που κάνω αυτό που κάνω.
Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; Χειροποίητο, καμπύλη αντί ευθείας/γωνίας, ανάλαφρο ρούχο με γραμμή, αντί για στημένο και στενό. Δυστυχώς, το έτοιμο ρούχο ενώ, κατά κανόνα, έχει γραμμή στην κρεμάστρα και στη φωτογραφία (ας είναι καλά το photoshop), πάσχει από άποψη γραμμής στο ανθρώπινο σώμα, εκτός αν είναι στενό και απαράδεκτα αντιαισθητικό…
Τι εκτιμάτε περισσότερο στο στυλ των φίλων σας; Δεν επιλέγω φίλους με βάση το στυλ, και μάλιστα, τώρα που το σκέφτομαι, οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν καμιά σχέση με το στυλ μου, ή με το στυλ του μαγαζιού μου. Οπότε η απάντησή μου είναι πως εκτιμώ την αυθεντικότητα. Για μένα, όπως προανέφερα, ό,τι είναι αυθεντικό και αληθινό, είναι και όμορφο.
Ποια εμφανισιακή αρετή ξεχωρίζετε σ’ έναν άνδρα; Να φοράει τα ρούχα του, να μην τα «κουβαλάει» πάνω του.
Ποια εμφανισιακή αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα; Ό,τι προανέφερα και για τον άνδρα. Προσθέτοντας τη σεμνότητα, που είναι ό,τι πιο θηλυκό και όμορφο, αλλά και τόσο δυσεύρετο σήμερα. Μου λείπει η απλότητα της Όντρεϊ Χέπμπορν, η αρχοντιά της Άβα Γκάρντνερ, η θηλυκότητα της Ρίτα Χέιγουορθ. Και λυπάμαι για τις νέες τάσεις του porno whatever chic ή του freak Lady Gaga style…
Ποιο μειονέκτημά σας σαρκάζετε; Ως άνθρωπος, την πολυλογία μου. Στυλιστικά, το ότι μου αρέσουν τα ψηλοκάβαλα παντελόνια, τα οποία τελευταία συνδυάζω και με στενό/κοντό μπατζάκι…
Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας, ποιος θα θέλατε να είστε; Ο εαυτός μου νεότερος, για να έχω περισσότερο χρόνο να διορθώσω τα λάθη μου.
Σε ποια άλλη εποχή θα επιθυμούσατε να ζείτε; Μου αρέσει η σημερινή, γιατί μπορούμε να ζούμε ο καθένας στη δική του εποχή και να είμαστε όλοι εντός εποχής…
Ποιο είναι αγαπημένο σας χρώμα; Και πώς το έχετε βάλει στη ζωή σας; Είναι δυο: το μπλέ σε όλους τους τόνους και το καφέ. Τα έχω βάλει στη ζωή μου φορώντας τα κάθε μέρα!
Ποια είναι η αγαπημένη σας πόλη του κόσμου και γιατί την έχετε αγαπήσει; Η Αθήνα, επειδή εδώ γεννήθηκα κι εδώ είναι το σπίτι μου. Αγαπάω πολύ την Ελλάδα και τους Έλληνες, για αυτό και ονόμασα το χώρο μου Bespoke Athens. Παρόλα τα αρνητικά μας και την επικράτηση, τα τελευταία χρόνια, του «Ελληνάρα», πιστεύω ότι οι Έλληνες έχουν βαθιά καλοσύνη στην ψυχή τους, ενώ η Δύση ‒έζησα για δέκα χρόνια στις ΗΠΑ‒ μπορεί εξωτερικά να φαίνεται δίκαιη, όμορφη, πολιτισμένη, καθαρή κλπ, αν κοιτάξεις όμως βαθύτερα, οι άνθρωποι, για να τα πετύχουν όλα αυτά, έχουν σκληρύνει πολύ, έχουν γίνει εγωιστές. Το να είσαι δίκαιος είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να συγχωρείς, δηλαδή να αγαπάς. Και η Αθήνα αγαπάει ακόμα.
Ποιό είναι το αγαπημένο σας ελληνικό νησί και πώς περνάτε εκεί όταν είστε χαλαρός και γήινος;Η Σαντορίνη. Το απίθανο αυτό μέρος, που όταν κοιτάς από ψηλά προς τα κάτω θαυμάζεις τη φύση, και όταν κοιτάς από κάτω προς τα πάνω θαυμάζεις τον «άνθρωπο» που έφτιαξε αυτά τα υπέροχα κρεμαστά σπιτάκια στα βράχια, χωρίς πτυχίο αρχιτεκτονικής…
Πώς μοιάζει το σπιτι σας εσωτερικά; Με τη γυναίκα μου. Εγώ, δυστυχώς, ζω στο Bespoke Athens.
Στα έργα ποιου ζωγράφου χωράει πιο καλά ή δική σας κοσμοαντίληψη; Στα έργα των Αγιογράφων, επειδή η κοσμοαντίληψή μου είναι πάρα πολύ απλή: πιστεύω στον Θεό. Υπάρχουν, πάντως, πολλά κοινά στην αγιογραφία και στο κλασικό αντρικό ντύσιμο, η τεχνική είναι η ίδια αιώνες τώρα και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να κινηθεί ο καλλιτέχνης είναι πολύ περιορισμένα και αυστηρά. Οπότε όλα παίζονται στην ικανότητα, στο ταλέντο και στη λεπτομέρεια.
Ποιος κινηματογραφικός ήρωας σάς έχει επηρεάσει; Ο Φρεντ Αστέρ στα μιούζικαλ της δεκαετίας του 50. Η σεμνότητα που είχε στη συμπεριφορά του, στο φλερτ του, και φυσικά το υπέροχο ντύσιμο και το στυλ του, υπερκαινοτόμο και κλασικό μαζί: φορούσε το φράκο σαν φόρμα γυμναστικής, γραβάτες για ζώνη, σταυρωτά κοστούμια, γιλέκα, χρωματιστές κάλτσες… Απίθανος! Μου αρέσει και ο James Bond, αλλά πλέον είναι πολύ ατσαλάκωτος για μένα…
Με ποιο έμφυτο ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος; Με αυτό της αντιληπτικής ικανότητας. Την έχουμε σε υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα και την μπερδεύουμε με την εξυπνάδα. Οι περισσότεροι Έλληνες από μικρά παιδιά βιώνουμε τέσσερις εποχές και βλέπουμε βουνό-θάλασσα-δάση-πεδιάδες και λίμνες…
Ποια είναι η φθηνότερη και ποια η ακριβότερη επένδυση που έχετε κάνει στην εμφάνιση σας; Η φθηνότερη είναι μια ποσέτ Arnys από κασμίρ μπλε-γκρι. Πρέπει να είναι το πιο πολυφορεμένο μου αξεσουάρ τα τελευταία τρία χρόνια. Η ακριβότερη είναι τα άπειρα κοστούμια και πουκάμισα που έχω ράψει και συνεχίζω να ράβω, για να επιλέξω ο ίδιος και να εκπαιδεύω τους συνεργάτες μου για το Bespoke Athens.
Αποκαλύψτε μας μια από τις μυστικές διευθύνσεις σας, από όπου αγοράζετε όμορφα πράγματα. Bespoke Athens, Αναγνωστοπούλου 15-17. Πιστέψτε με, είμαι από τους καλύτερους πελάτες μου, αλλά και από τους χειρότερους: πληρώνω μόνο κόστος…
Τι φοράτε απο τον πατέρα σας ή τον παππού σας, έχει σπάνια συναισθηματική αξία και θέλετε μια μέρα να κληροδοτήσετε με τη σειρά σας; Τα χρυσά μανικετόκουμπα του παππού μου, που όμως τα πλατίνωσα, γιατί δεν μου αρέσει το χρυσαφί…
Πώς θα επιθυμούσατε να ταφείτε; Φαντάζομαι εννοείται ως προς το ντύσιμο. Δεν με απασχολεί ιδιαιτέρως, το αφήνω στην κρίση αυτών που θα με θάψουν. Το σπουδαιότερο είναι να έχω καταφέρει να «ντυθώ» με αρετές που θα ευχαριστούν τον Θεό. Τα ρούχα είναι ασήμαντα, το σημαντικό είναι το τι θα έχω κάνει για τους συνανθρώπους μου. Αν θα έχω καταφέρει να κάνω και κάτι για τη ραπτική τέχνη και τη χώρα μου ‒που είναι ο προσωπικός μου, ανθρώπινος πόθος‒, ακόμη καλύτερα…