Ο Jean-Paul Gaultier έκλεψε τις εντυπώσεις.

Λαμπερό και καλοντυμένο ήταν το κυρίαρχα γυναικείο ακροατήριο που κατέκλυσε χθες το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για να παρακολουθήσει το 2ο Διεθνές Συνέδριο της Vogue Greece Changemakers. Από το μεσημέρι ως το βράδυ παρακολουθήσαμε ενδιαφέρουσες συζητήσεις με διακεκριμένους συντονιστές και προσκεκλημένους, άνδρες και γυναίκες, που μίλησαν για τις παγκόσμιες τάσεις της μόδας και όχι μόνο, αλλά και συνεντεύξεις με κορυφαίους δημιουργούς της μόδας, στους οποίους χρωστάμε  τις τάσεις του σήμερα και του… αύριο.

Το ενθουσιώδες ακροατήριο υποδέχτηκε η παρουσιάστρια της ημερίδας Sarah Bailey, International Editor At Large της Vogue Greece και ακολούθησαν οι χαιρετισμοί από την Publisher της Vogue Greece Αλεξία Κορωναίου και τον Managing Editor of Magazines and Special Editions Γιώργο Τσίρο.

Στην ψηφιακή έκρηξη που γέννησε η πανδημία η μόδα είχε κυρίαρχη θέση, με φαινόμενα όπως η δημιουργία “επαυξημένης γκαρνταρόμπας” και έντονη δραστηριότητα στο Metaverse.

Πρώτη διεθνής καλεσμένη η Anna Wintour που μίλησε μέσα από μαγνητοσκοπημένο zoom. “Η Vogue είναι πλέον μια παγκόσμια κοινότητα που παράγει ιστορίες για κάθε κοινό του πλανήτη. Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι η δέσμευση στις αξίες μας, όπως η δημιουργικότητα, το συμπεριληπτικότητα, η ανεξαρτησία. Αν κάτι μας έμαθε η πανδημία, η κλιματική αλλαγή, η εισβολή στην Ουκρανία, είναι να στηρίζεις αυτό που κάνεις”, ήταν το μήνυμα της διάσημης αρχισυντάκτριας.

Η Editor-in-Chief της Vogue Greece Θάλεια Καραφυλλίδου.

Ήταν όμως η Anna Wintour ή ήταν το αβατάρ της; Είδαμε μια έντονα ψηφιακή εικόνα, όπου η ομιλήτρια εμφανίστηκε με μαύρα γιαλιά και κουμπωμένη ως το λαιμό, και έριξε η ίδια ένα σχετικό υπονοούμενο για να μας υποψιάσει για την πρώτη συνεδρία: The Metaverse: Fashion’s New Frontier, με συντονίστρια την Publisher της Vogue Singapore, Bettiva Von Schlippe. Η δημοσιογράφος έστησε ολόκληρη την έκδοση του νέου περιοδικού από το μηδέν στη διάρκεια της πανδημίας μέσα από το καθιστικό της. Κινούμενη μεταξύ φυσικού και ψηφιακού κόσμου, η τελευταία έκδοση της Vogue Singapore είχε για εξώφυλλο ένα QR code.

Στη συζήτηση συμμετείχαν η Dr. Giovanna Graziosi Casimiro, Metaverse Producer στο Decentraland Foundation και Head of Metaverse Fashion Week, η Leanne Young Elliott, CEO & Co-Founder του Institute of Digital Fashion, η Marjorie Hernandez, founder στο LUKSO και co-founder at The Dematerialised, και η Andrea Abrams, Mentor στο Farfetch Dream Assembly Base Camp. Το θέμα τους ήταν η σχέση μόδας και τεχνολογίας, ειδικά σε ό,τι αφορά τις νέες τάσεις στο διαδίκτυο σε αναμονή και προσδοκία του Web3, δηλαδή την επανεκκίνηση του διαδικτύου σε νέες βάσεις ενσωματώνοντας έννοιες όπως η αποκέντρωση, οι τεχνολογίες blockchain και οι συναλλαγές με ψηφιακά token.

Η οικολογία και η διαφορετικότητα ήταν κάποια από τα θέματα που συζητήθηκαν στα πάνελ.

Στην ψηφιακή έκρηξη που γέννησε η πανδημία η μόδα είχε κυρίαρχη θέση, με φαινόμενα όπως η δημιουργία “επαυξημένης γκαρνταρόμπας” και έντονη δραστηριότητα στο Metaverse, που οι καλεσμένες μας περιέγραψαν ως έναν ψηφιακό κόσμο που περιλαμβάνει “άτομα, τόπους και προϊόντα”. Θα πρέπει να σκεφτούμε μία εικονική επίδειξη μόδας, που ενδεχομένως συμβαίνει σε μια άλλη ιστορική περίοδο, όπου όλοι οι θεατές συμμετέχουν από όλο τον πλανήτη παρακολουθώντας ο κάθε ένας από την πρώτη σειρά, και αγοράζουν ψηφιακά ενδύματα με κρυπτονόμισμα.

Η έννοια του luxury μεταμορφώνεται και δεν μιλάμε πλέον για πελάτες αλλά για “μέλη της κοινότητας”.

Και εδώ βέβαια υπεισέρχονται ερωτήματα σχετικά με έννοιες όπως η διαφορετικότητα: όλο και περισσότεροι χρήστες επιθυμούν να αντιπροσωπεύονται στον ψηφιακό κόσμο με μορφή που να αντικατοπτρίζει την πραγματική τους πολιτισμική ή εθνοτική ομάδα ή τις ειδικές τους ανάγκες. Κάτι που ενισχύει το πέρασμα στην έννοια της κοινότητας, όπου οι τάσεις καθορίζονται πλέον από τους χρήστες και λιγότερο από τα ίδια τα brands. Η έννοια του luxury μεταμορφώνεται και δεν μιλάμε πλέον για πελάτες αλλά για “μέλη της κοινότητας”.

Ταυτόχρονα τίθεται το ζήτημα της εμπιστοσύνης στα κρυπτονομίσματα και στα NFT (non-fungible token), δηλαδή τα Μη Εναλλάξιμα Κρυπτοπαραστατικά που βασίζονται στην τεχνολογία blockchain: είναι αξιόπιστη η επένδυση σε ένα αμιγώς ψηφιακό προϊόν και σε ένα αμιγώς ψηφιακό νόμισμα; Η αξιοπιστία θα αυξάνεται όσο μεγαλώνει και η εμπιστοσύνη στην κοινότητα των χρηστών αλλά και όσο θα διευκολύνεται η χρήση τους στην καθημερινότητα. Ήδη στον Πόλεμο της Ουκρανίας η τεχνολογία των NFT επέτρεψε στην οικονομία να λειτουργήσει μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος λόγω της επίθεσης.

Προς τα πού πηγαίνει η μόδα σε έναν κόσμο που αλλάζει; Σε αυτό το ερώτημα τοποθετήθηκαν οι συνομιλητές.

Βέβαια η ξαφνική μετάβαση σε έναν κόσμο blockchain δεν είναι ακόμα τεχνικά εφικτή: αν όλες οι συναλλαγές την υιοθετούσαν άμεσα, το διαδίκτυο θα κατέρρεε μέσα σε ελάχιστη ώρα. Συνολικά όμως οι καλεσμένες περιέγραψαν το μέλλον του ψηφιακού κόσμου αισιόδοξα, στο βαθμό που όλο και περισσότερο ο ψηφιακός κόσμος θα συχετίζεται με τον πραγματικό και θα αποδίδει απτά κέρδη. Ένα μέλλον με απότομες διακυμάνσεις που θα ανήκει εξίσου στις start-ups αλλά και σε όσα παραδοσιακά brands αγκαλιάσουν εγκαίρως τις εξελίξεις.

Μας απασχολεί το οικολογικό αποτύπωμα του μαλλιού από πρόβατα που μεγαλώνουν στην άλλη άκρη του πλανήτη ή οι συνθήκες εργασίες αυτών που κατασκευάζουν τα πολύ φτηνά και αναλώσιμα ρούχα;

Και από αυτό τον κόσμο ταχύτητας περάσαμε σε αυτόν της διάρκειας, αφού η επόμενη συνεδρία ήταν αφιερωμένη στη Βιωσιμότητα (Sustainability) με συντονίστρια την Anne-Marie Curtis, founder of the digital platform The Calendar Magazine: A Sustainable Glossy.

Πρώτη μίλησε μέσα από μαγνητοσκοπημένο μήνυμα η upcyclist και σχεδιάστρια Orsola de Castro που έθεσε ερωτήματα όπως: είναι σωστό να φοράμε ρούχα από polysester που σκορπίζουν σωματίδια στο περιβάλλον; Σκεφτόμαστε ότι τα βαμβακερά απαιτούν τεράστιες ποσότητες χημικών ζιζανιοκτόνων που θα επιστρέψουν στη φύση όταν πετάξουμε το ρούχο;

Μας απασχολεί το οικολογικό αποτύπωμα του μαλλιού από πρόβατα που μεγαλώνουν στην άλλη άκρη του πλανήτη ή οι συνθήκες εργασίες αυτών που κατασκευάζουν τα πολύ φτηνά και αναλώσιμα ρούχα; Συμπέρασμα: “Τα ρούχα σου είναι ευθύνη σου. Τι φοράς και τι πετάς είναι επιλογές σου. Κάνε τις σωστές σκεφτόμενος τη φύση και τους άλλους”.

Τις απαντήσεις και τις προτεινόμενες λύσεις σε αυτά τα ερωτήματα εξέθεσαν ακολούθως πρώτη η Fanny Moizant, Co-Founder & President του Vestiaire Collective. Όλα αυτά είναι προβλήματα του fast fashion που θα ξεπεράσουμε με την επιστροφή στην λογική των μαμάδων και γιαγιάδων μας, οι οποίες αγόραζαν τα ρούχα για να κρατήσουν χρόνια.

Επιλέγοντας την αγορά μεταχειρισμένων ο καταναλωτής έχει μόνο πλεονεκτήματα: οικονομία χρημάτων, οικολογική βιωσιμότητα, ενδεχομένως περισσότερο συναίσθημα, και μεγαλύτερη επιλογή: στην πλατφόρμα της είναι άμεσα διαθέσιμα πάνω από πέντε εκατομμύρια αντικείμενα. Τελικά, το μεταχειρισμένο με τις άπειρες επιλογές του περιφρονεί τις εφήμερες τάσεις και προκρίνει το διαχρονικό στυλ: we are about style, not trends.

Η Eva Kruse (τρίτη από αριστερά), Group SVP, Global Engagement στο PANGAIA έκλεψε την παράσταση με την άνετη φόρμα της από ανακυκλωμένο πλαστικό.

Η Eva Kruse, Group SVP, Global Engagement στο PANGAIA έκλεψε την παράσταση με την άνετη φόρμα της από ανακυκλωμένο πλαστικό. Είναι ένα προϊόν που έγινε δημοφιλές στη διάρκεια της πανδημίας και του εγκλεισμού, όταν οι άνθρωποι αναζήτησαν πιο άνετα ρούχα. Η εταιρεία αρχικά ξεκίνησε ως φορέας έρευνας και καινοτομίας με στόχο τη μείωση της χρήσης υδρογονανθράκων, μέχρι που αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν τα αποτελέσματα των ερευνών τους ως προϊόντα στην αγορά.

Ενα από τα μηνύματα του συνεδρίου ήταν: «Προσέξτε πώς ξοδεύετε τα χρήματά σας, οι επιλογές σας επηρεάζουν».

Οι στόχοι τους περιλαμβάνουν την ανακύκλωση polyester και τη μετατροπή του σε βιοδιασπώμενο υλικό, μια πρακτική που κρίνεται οικολογικότερη από την καλλιέργεια βαμβακιού, η οποία απαιτεί πολλά παρασιτοκτόνα, δέσμευση μεγάλων εκτάσεων γης και πολύ νερό.  Ήδη στην Ινδία έγινε δυνατό να συγκεντρώσουν την ατμοσφαιρική ρύπανση και να την συμπυκνώσουν σε υλικό που χρησιμοποιήθηκε για prints σε υφάσματα. Τελικός στόχος η δημιουργία θετικού αποτυπώματος μέσα από την ανακύκλωση και τη χρήση νέων πρώτων υλών, όπως π.χ. τα φύκια. Ως τότε μπορούμε να δώσουμε προσοχή στο πώς καταναλώνουμε: “Προσέξτε πώς ξοδεύετε τα χρήματά σας, οι επιλογές σας επηρεάζουν”!

Ο κόσμος κατέκλυσε το Μέγαρο Μουσικής.

Με τη σειρά της η Nina Stevenson, Head of Education (Sustainability) στο Centre for Sustainable Fashion προειδοποίησε για τους κινδύνους του green washing, τις παραπλανητικές πρακτικές διαφήμισης που παρουσιάζουν ως δήθεν οικολογικά προϊόντα που στην πραγματικότητα είναι βλαπτικά για το περιβάλλον. Το ακαδημαϊκό πρόγραμμα του οποίου προΐσταται προωθεί ακριβώς τις σχετικές αξίες στον κόσμο της μόδας και προάγει τη συνεργασία μεταξύ διαφορετικών παραγωγικών κλάδων, και ταυτόχρονα δίνει φωνή σε νέους δημιουργούς και παρέχει διαδικτυακά εκπαιδευτικά προγράμματα.

Σημαντικό ζήτημα που θίχτηκε ήταν η έλλειψη τεχνογνωσίας στην ελληνική αγορά και ακόμα περισσότερο η απροθυμία των νέων να μάθουν τα επαγγέλματα που χρησιμεύουν στη μόδα.

Μετά από αυτές τις δύο πολύ πυκνές συνεδρίες ευπρόσδεκτο ήταν το μεσημεριανό διάλειμμα για να ακολουθήσει η τελευταία συλλογική συνεδρία: The Greek Factor: Greek Talent at the forefront, όπου το ενδιαφέρον εστιάστηκε στους Έλληνες creatives και δημιουργούς. Moderator αυτής της ενδιαφέρουσας συζήτησης ήταν η Sarah Mower, δημοσιογράφος και Chief Critic της Vogue.com και προσκεκλημένοι η Ελβίρα Παναγιωτοπούλου, shoe designer για τους οίκους Off White και Alanui, artistic director για το brand DI GAΪA και creative director της Callista Crafts, ο Σταύρος Καρέλης,  Founder & Buying Director του concept store MACHINE-A σε Λονδίνο και Σανγκάη, η ελληνογερμανίδα Isabelle Kountoure, Style Director του Financial Times HTSI Magazine και ο ελληνοαυστριακός Mario Schwab, Creative Director του ελληνικού fashion brand Zeus + Δione.

Η Editor-in-Chief της Vogue Greece Θάλεια Καραφυλλίδου και η διάσημη ηθοποιός και ακτιβίστρια Sarah Rafferty.

Επόμενο ήταν η συζήτηση να στραφεί στην παρουσία των Ελλήνων στον διεθνή χώρο της μόδας και στις δυνατότητες προβολής του ελληνικού προϊόντος στο εξωτερικό μέσα από διεθνείς συνεργασίες. Σημαντικό ζήτημα που θίχτηκε ήταν η έλλειψη τεχνογνωσίας στην ελληνική αγορά και ακόμα περισσότερο η απροθυμία των νέων να μάθουν τα επαγγέλματα που χρησιμεύουν στη μόδα, καθιστώντας δύσκολη ως αδύνατη την εξεύρεση ανθρώπινου δυναμικού για την παραγωγή ενδύματος και υποδήματος στην εγχώρια βιομηχανία. Ενδιαφέρον ενδυματολογικό statement είχαμε από τον Σταύρο Καρέλη που φόρεσε κουστούμι με πολύχρωμα σειρήτια και ετικέτα στο μανίκι.

Ενδιαφέρον ενδυματολογικό statement είχαμε από τον Σταύρο Καρέλη που φόρεσε κουστούμι με πολύχρωμα σειρήτια και ετικέτα στο μανίκι.

 

Ο Christian Louboutin αποκάλυψε πως πηγές έμπνευσής του είναι οι εκθέσεις στο Palais de la Porte Dorée, το μουσείο των εξωτικών εκθεμάτων από τις πάλαι γαλλικές αποικίες.

Η υπόλοιπη ημέρα αφιερώθηκε στους αστέρες του θεάματος και της δημιουργίας, ξεκινώντας από τη  διάσημη ηθοποιό και ακτιβίστρια Sarah Rafferty που συνομίλησε με την Editor-in-Chief της Vogue Greece Θάλεια Καραφυλλίδου. Η ηθοποιός που αγαπήθηκε μέσα από τον ρόλο της Ντόνα στη δραματική σειρά Suits λάμπρυνε τη σκηνή του Μεγάρου με την παρουσία της και μίλησε για τις κομβικές επιλογές που έκανε στη ζωή και τη σταδιοδρομία της, επισημαίνοντας ότι πλέον υπάρχουν πολύ περισσότερες γυναίκες σκηνοθέτες και παραγωγοί, αλλά και περισσότερες ιστορίες γυναικών στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Όσο για το τι έχει αξία στη ζωή και τι κατευθύνει τις επιλογές της, υπενθύμισε ότι “το πιο πολύτιμο αγαθό είναι ο χρόνος”!

Christian Louboutin και Κωνσταντίνος Κακανιάς συζητούν με τη δημοσιογράφο και brand strategist Emily Zak.

Σειρά είχαν ο αγαπημένος shoe designer Christian Louboutin και ο Έλληνας καλλιτέχνης Κωνσταντίνος Κακανιάς, φίλοι από χρόνια, οι οποίοι σχεδίασαν μαζί την ελληνική συλλογή Greekaba. Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος και brand strategist Emily Zak. Ο Christian Louboutin είναι βέβαια διάσημος για την περίφημη  κόκκινη σόλα που δημιούργησε χρησιμοποιώντας ένα βερνίκι νυχιών που κυριολεκτικά άρπαξε μια μέρα από τη βοηθό του όταν την είδε να βάφει τα νύχια της.

O Jean-Paul Gaultier τόνισε πως οι χίπις του Λονδίνου του δίδαξαν το unisex.

Αποκάλυψε όμως και άλλες πηγές έμπνευσης, όπως τις εκθέσεις στο Palais de la Porte Dorée, το μουσείο των εξωτικών εκθεμάτων από τις πάλαι γαλλικές αποικίες. Σχετικά με τις νέες τάσεις, προειδοποίησε ενάντια στη ψευδοοικολογική χρήση υποκατάστατων, όπως το τεχνητό δέρμα, που μπορεί να είναι πιο βλαπτικά για το περιβάλλον από ό,τι το πραγματικό. “Φτιάξτε κάτι άλλο, μη μιμείστε” ήταν η συμβουλή του.

Απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού, οι δύο δημιουργοί εκμυστηρεύτηκαν επίσης τη διαδικασία εργασίας τους. Ο Κακανιάς ακούει μουσική. Ο Louboutin αντίθετα αποφεύγει να ακούει μουσική όταν ξεκινά κάτι καινούργιο, για να μην τον επηρεάζει προς ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει. Ταυτόχρονα απέχει από το φαγητό και το αλκοόλ, τρώγοντας ελάχιστα. Η χώνεψη κατά τη γνλωμη του εμποδίζει την παραγωγικότητα. Ο Κακανιάς πάλι ακολουθεί άλλη μέθοδο; “Ως Έλλην, τρώω”.

Το διαχρονικό enfant terrible της μόδας, ο Jean-Paul Gaultier, και η Fashion Feautures Director της Vogue Greece Έλις Κις.

Στη σκηνή έπειτα ανέβηκαν εν μέσω χειροκροτημάτων το διαχρονικό enfant terrible της μόδας, ο Jean-Paul Gaultier, και η Fashion Feautures Director της Vogue Greece Έλις Κις. Πάντα καινοτόμος υπήρξε από τους πρώτους που ανέδειξε μέσα από τη δουλειά του θέματα που σήμερα απασχολούν τη μόδα, όπως η διαφορετικότητα. Αυτό που τον εξώθησε να ασχοληθεί με τη μόδα ήταν η έμπνευση από την ταινία Falballa. Επειδή οι γονείς του δεν τον άφηναν να παιζει με κούκλες, αυτός ξεκίνησε να ντύνει το αρκουδάκι του. Σε αυτό πρωτοδημιούργησε τον iconic κωνικό στηθόδεσμο που αργότερα θα φορούσε η Madonna!

O Creative Director του οίκου Balmain Olivier Rousteing σημείωσε πως ανάμεσα στο ταλέντο, τη σκληρή δουλειά και την τύχη, η δουλειά είναι η σημαντικότερη.

Μίλησε για τις εμπνεύσεις και τις επαναστάσεις του. Το πέρασμα από την υψηλή ραπτική, που επεδίωκε τον αρμονικό συνδυασμό, στο styling, που αναζητά την πρωτοτυπία: τον συνδυασμό ενός τζάκετ με μια τυτύ μπαλέτου. Οι χίπις του Λονδίνου του δίδαξαν το unisex και ένα υπερμέγεθες ανδρικό  σακάκι αγορασμένο από μια κοπέλα δεύτερο χέρι την ιδέα μιας φαρδιάς γραμμής.

Η ριχτή γραμμή του αρχαίου ελληνικού ρούχου είναι μια έμπνευση ελεύθερης κίνησης του ενδύματος πάνω στο σώμα, όπως και η φουστανέλα, που αξιοποίησε σε συλλογή του το 2006. Η μόδα πρέπει να είναι αντανάκλαση του τι συμβαίνει στην κοινωνία, επιτυχία είναι να βλέπεις τα ρούχα σου να φοριούνται. Οι συμβουλές των άλλων να αποφεύγονται, μην βάζεις ποτέ τον εαυτό σου να κάνει κάτι που δεν σε εκφράζει. Στην ερώτηση «τι λείπει σήμερα στον κόσμο της μόδας αφότου ο ίδιος αποσύρθηκε», απάντησε μονολεκτικά: «Εγώ».

Ο Creative Director του οίκου Balmain Olivier Rousteing ενθουσίασε το κοινό.

Τελευταίος προσκεκλημένος ήταν ο Creative Director του οίκου Balmain Olivier Rousteing, που συζήτησε με τον Editor-at-Large της Vogue Greece Filep Motwary. Ορφανό του πολέμου με καταγωγή μισή από τη Σομαλία και μισή από την Αιθοπία, υιοθετήθηκε από Γάλλους και σε ηλικία 25 ετών ανέλαβε τον ιστορικό οίκο Balmain, τον οποίο ανάστησε και έφερε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας με τις ρηξικέλευθες προτάσεις του. Ο ίδιος εμφανίστηκε με κουστούμι φορεμένο κατάσαρκα χωρίς πουκάμισο και με φανταχτερά ογκώδη κοσμήματα στα χέρια. Η ανάδειξη της διαφορετικότητας της καταγωγής του ήταν ένας από τους πολλούς αγώνες του.

Δέχτηκε πολλά ερωτήματα. Για αυτόν η μόδα είναι εξίσου τέχνη και επιχειρείν, αλλά αν αποτύχεις εμπορικά ως σχεδιαστής, ποιος θα χρηματοδοτήσει την τέχνη σου; Αν αυτό δε σε ενδιαφέρει, καλύτερα να ασχοληθείς με τη ζωγραφική. Ανάμεσα στο ταλέντο, τη σκληρή δουλειά και την τύχη, η δουλειά είναι η σημαντικότερη. Πολλοί είναι οι χαρισματικοί άνθρωποι που αποτυγχάνουν γιατί δεν εργάζονται αρκετά ώστε να δώσουν ευκαιρία στην τύχη τους. Τελικά τι είναι το ταλέντο; Να είσαι μοναδικός. Αλλά χρειάζεται πολύ σκληρή εργασία για να το αναδείξεις. Εξήρε τους συνεργάτες του και ονομαστικά τον Μιχάλη Παπαδόγγονα.

Το ενθουσιώδες κοινό τον χειροκρότησε ξέφρενα και παρατεταμένα καταθέτοντας πολλές ερωτήσεις τις οποίες απαντούσε με έμφαση στο συγκινησιακό στοιχείο. Πριν από αυτά όμως διηγήθηκε μια ιστορία που αξίζει να μεταφέρουμε για κλείσιμο. Για χρόνια ήταν πληγωμένος από τις σταθερά κακές κριτικές μια σημαντικής δημοσιογράφου που δεν ανέφερε ονομαστικά. Τελικά της ζήτησε να βγουν μαζί για φαγητό. Για μια δεκαετία δεν έχετε γράψει τίποτα καλό για μένα! – Ναι αλλά μου δίνετε τόσο υλικό για να γράψω. Ρωτάτε αν μου αρέσει η αισθητική σας; Καθόλου. Αλλά εσείς είστε αληθινός σε αυτό που κάνετε; Ναι. Συνεχίστε.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο θρύλος Brioni. Ενα πολυτελές λεύκωμα για τον οίκο-σύμβολο του ανδρικού στυλ.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top