Είχα πάρει το μετρό, για να κατέβω Σύνταγμα. Έβαλα το χέρι στην μπάρα να κρατηθώ και τότε είδα τα νύχια της. Έμοιαζαν με αναπαραγωγή κάποιου πίνακα του Μπρακ. Κι έπαιρνε πόζες: νωχελικές φιδογυριστές κινήσεις, ανοιγόκλειμα βλεφάρων, σούφρωμα μύτης, εναλλαγές στις λαβές του χεριού, ολόκληρο pole... Περισσότερα

Βρίσκομαι στο ατελιέ του Κουρμπέ. Εξηγεί στο μοντέλο του, με μια φωνή που σέρνεται από συγκρατημένη ορμή, ότι κάθε παραπανίσια λέξη θα φτώχαινε το έργο του, πως δεν θα του απόμενε τίποτα να ζωγραφίσει. «Άφησέ με να γεμίσω τον καμβά με το σώμα σου», της... Περισσότερα

Δεν θα αναφέρω ονόματα. Δεν χρειάζεται. Είναι πάνω και μέσα μας καθημερινά σαν τα μικρόβια. Επιτρέψτε μου, όμως, να θυμάμαι τον Chamfort, τον Γάλλο γνωμικογράφο του 18ου αι. Έλεγε: «Η πιο χαμένη απ’ όλες τις μέρες είναι αυτή που δεν γελάσαμε». Γράφει «γελάσαμε» κι όχι... Περισσότερα

Μαζί με τη ρητορική περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία είναι συνέπεια της απογοήτευσης απ’ την πολιτική, ένας light μεσσιανισμός έχει καταλάβει τα τσερβέλα μας, ο οποίος έχει βάλει σκοπό να αντιταχθεί στην επανεμφάνιση του Κακού και να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο, με τσιτάτα του στυλ:... Περισσότερα

Αποφάσισα αυτήν τη φορά να επιδείξω σοβαρότητα. Πράγμα που δεν μου τυχαίνει συχνά. Γιατί τα πράγματα έχουν αρχίσει να σκουραίνουν. Και μάλιστα με άγριο τρόπο. Κλείνοντας μισόν αιώνα ζωής, κακό ψόφο να ‘χω, έχω καταλήξει σ’ ένα στοιχειώδες οντολογικό συμπέρασμα. Ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε... Περισσότερα

Φέτος είναι η χρονιά τους. Αόρατος πόλεμος και δολοφονίες όχι πάντα στοχευμένες στη Μέση Ανατολή. Mυστηριώδεις πτήσεις πάνω από γαλλικά πυρηνικά εργοστάσια, αλλά και την ελληνική Βουλή. Λήψεις φωτογραφιών που παραβαίνουν το νόμο. Projects για παράδοση προϊόντων κατ’ οίκον. Παιχνίδι για ενηλίκους που ανακαλύπτουν ξανά... Περισσότερα