Η Μέριλιν πέθανε όπως έζησε: έρμαιο. Γυμνή, με το ακουστικό του τηλεφώνου πάνω στο μαξιλάρι, τα χάπια παραδίπλα, σ’ ένα άδειο σπίτι, μόνη στο δωμάτιό της. Η νύχτα την τύλιξε, αυτό το στιλπνό μαύρο σκοτάδι που τη βύθιζε, κάθε φορά, προς το θάνατο: μέσα σε...
Περισσότερα 
