Με απέραντη τρυφερότητα θυμάμαι τον πατέρα μου να ονειρεύεται να αποκτήσει κάποια μέρα ένα μικρό κομμάτι γης και να φτιάξει ένα μποστάνι. Να τρώει ζαρζαβατικά και φρούτα με αληθινή γεύση και προστιθέμενη αξία από τον κόπο του. Δεν ήταν δα και κανένα άφθαστο όνειρο, χρόνος... Περισσότερα