Το καμαρίνι ήταν ζοφερό. Έμοιαζε μάλλον με δημόσιο αποχωρητήριο του υπόγειου σιδηρόδρομου της Μόσχας. Μεγάλο, με στρογγυλές λευκές κολόνες αλλά και λευκή ταπετσαρία. Κάτι σαν χειρουργείο. Μέσα λοιπόν σε αυτό το νεκροτομείο κάθε στεναγμός αμβλυνόταν. Το λευκό πλακάκι κυριαρχούσε. Τι τόπος προετοιμασίας!  Οι παρευρισκόμενοι δεν... Περισσότερα