Ολοένα και πιο συχνά, σαν μάντρα που επανέρχεται και ποτέ δεν φεύγει, σε στιγμές που δεν το περιμένω, έρχεται στο μυαλό μου ο τίτλος ενός ποιήματος του Μιχάλη Γκανά: «Έρχονται μέρες που ξεχνάω με λένε» (Παραλογή, 1993). Αυτό συμβαίνει με τους ποιητές, σε ακολουθούν. Η... Περισσότερα
Μιχάλης Γκανάς: «Τώρα πεινάμε και διψάμε για μια ανεπαίσθητη χειρονομία αγάπης»
Button to top