Αύριο, σου είπα· θα ’ρθω αύριο Δε σε χωρούσε η νύχτα· φόρεσες γρήγορα-γρήγορα το σώμα σου και βάλθηκες να διασχίζεις ασταμάτητα τους καθρέφτες του σπιτιού, δίχως φανάρια Σφύριζαν οι λάμπες στο πέρασμά σου Βγαίναν απότομα από τους τοίχους τα καρφιά Γρυλίζαν οι κήποι Με βρήκες... Περισσότερα
Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη, «Αγρύπνια»
Button to top