Χλόη Κουτσουμπέλη, «Ομφάλιος λώρος» Όταν από σώμα βγαίνει άλλο σώμα, μες απ’ την αρχέγονη λάσπη και το αίμα, η πρώτη χελώνα απ’ το νερό, το νέο πλάσμα που αποκαλείται γιος περπατάει στην αρχή στα τέσσερα, χορεύει με το κεφάλι του στο χώμα, αναπνέει χωρίς βράγχια,... Περισσότερα
Οι ποιήτριες για τη μητρότητα
– Το πρόβλημα της εβραίας μητέρας Ο Προυστ γεννήθηκε στη μέγκενη μιας ακραίας εκπροσώπου του είδους. «Για εκείνην ήμουν πάντα τεσσάρων ετών» είπε ο ίδιος για την κυρία Προυστ, τη λεγόμενη μαμά και, συνηθέστερα, «αγαπημένη μανούλα». «Δεν έλεγε ποτέ ‘‘η μητέρα μου’’ ή ‘‘ο πατέρας... Περισσότερα
Μαρσέλ Προυστ: «Δυστυχία για μένα είναι να βρίσκομαι μακριά από τη μαμά»
Χρίστος Λάσκαρης, «Στην κλινική» Την ετοίμασαν και με φώναξαν να ασπαστώ. Ήταν ένα δωματιάκι στο υπόγειο της κλινικής καμωμένο για την περίσταση. Ξαπλωμένη σ’ ένα μαρμάρινο πάγκο μου φάνηκε πως κοιμόταν. Τόσο είχε γαληνέψει. Καθώς την κοίταζα μες στο καλό της φόρεμα τη θυμήθηκα στο... Περισσότερα
Οι ποιητές για τον θάνατο της μάνας τους
Button to top