Από τις πιο έντονες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων ήταν ο γεμάτος παράσιτα ήχος ογκώδους ραδιοφώνου βραχέων κυμάτων που, καλυμμένο με μια κόκκινη μάλλινη κουβέρτα, «καθόταν» στο πάτωμα του καθιστικού μας, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το γραφείο του πατέρα μου. Κάθε βράδυ, γύρω στις... Περισσότερα
«Το μετέωρο χέρι μου και η κουβέρτα-καταφύγιο των γονιών μου»
Button to top