Αν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως εύρημα, θα ήταν υπερβολικό. Τόσο κραυγαλέο μάλιστα, που θα εκτροχίαζε την πρόθεση. Όμως το είδα σήμερα (η ζωή, αντίθετα από τον μύθο, ανέχεται το οριακό), κοιτάζοντας μια τηλεόραση, απ’ αυτές που δεν σταματούν τις βραδινές ώρες στα γραφεία τελετών: Βράδυ,... Περισσότερα
«Αυτή είναι η διασημότερη παρτίδα σκάκι στην ιστορία του σινεμά»
Όταν το απόγευμα της 10ης Οκτωβρίου του 1955 ο πατέρας του παιδιού τελείωσε την ανάγνωση μιας πρόσφατης εκδόσεως της Μαντάμ Μποβαρύ (εκδόσεις «Εποχή», Αθήνα 1954), το βιβλίο –όπως συνέβαινε με όλα τα μυθιστορήματα που διάβαζε– είχε γεμίσει με υπογραμμίσεις φράσεων και παραγράφων: Περιγραφές «με τον... Περισσότερα
Οι υπογραμμίσεις και οι σημειώσεις του πατέρα στα βιβλία: μια πιθανή συνομιλία στο μέλλον με τον γιο του
Μίλησε, μνήμη. Με μια ναμποκοφική προτροπή που στη δική του εργογραφία έχει αποκτήσει δομικό χαρακτήρα, ο Κώστας Μαυρουδής συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ποιητές-στυλίστες της ελληνικής λογοτεχνίας. Πέραν, όμως, του αισθητικού αποτελέσματος κάθε βιβλίου του, μια κομψοέπεια που δεν επιθυμεί να σε σαγηνεύσει επιφανειακά, είναι ο ποιητής... Περισσότερα
Κώστας Μαυρουδής: «Θα τον ξεχάσουμε τον ιό. Η ζωή έχει πάντα τον χαρακτήρα μιας υπόσχεσης»
Οι σελίδες όπου ο Ουγκό φωτίζει το πρόσωπο του Κουασιμόδου είναι ένα αριστούργημα μεταφορών και εικόνων. Ο δύσμορφος ήρωας περνά πολλές ώρες στους σκοτεινούς διαδρόμους του ναού κοιτάζοντας τα αγάλματα. Οι μαρμάρινες μορφές (οι άγιοι, οι επίσκοποι, αλλά και οι απεικονίσεις τεράτων και δαιμόνων) ήταν... Περισσότερα
Ο Κουασιμόδος, ο Κλαύδιος Φρόλο και οι καμπάνες της Notre Dame
1. Ο σύγχρονος εστέτ, διαβάζοντας παλιούς εστέτ συγγραφείς, ανακαλύπτει κοινότητα αντιδράσεων σε ό,τι αφορά τη μαζική απόλαυση της Τέχνης. Τον αποκαρδιώνει να μοιράζονται στους ανίδεους – με την αγορά των εφημερίδων – κινηματογραφικά αριστουργήματα ή μουσικές συμφωνίες που μπορεί να γίνονται κοινό ακρόαμα και, σε... Περισσότερα
Κώστας Μαυρουδής: «Πέντε θέσεις για τον εστέτ»
υζητούσαμε με έναν φίλο πόσο η αθρόα είσοδος Ρουμάνων επαιτών στην Ελλάδα εμπλούτισε τη φυσιογνωμική ποικιλία αυτής της τάξεως. Οι δικοί μας δεν έχουν τα κλασικά χαρακτηριστικά, εκείνα που παραπέμπουν στην παλιά λογοτεχνία, στην «Παναγία των Παρισίων», για παράδειγμα, με την «Αυλή των θαυμάτων». Θυμάμαι... Περισσότερα
Διαφορετικοί επαίτες στην Αθήνα
Button to top