Στον χώρο του θεάματος τις περισσότερες φορές τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και το κάθε πρόσωπο έχει την «ταμπέλα» του: αυτός είναι ηθοποιός, ο άλλος μουσικός, εκείνος σκηνοθέτης, ο παραδίπλα σεναριογράφος και πάει λέγοντας. Υπάρχουν όμως και λίγοι στους οποίους αδυνατείς να τοποθετήσεις «ταμπέλα» πάνω από... Περισσότερα
Τα πολλά -και διαφορετικά- πρόσωπα του Donald Glover
Να πω για τον Νίκο θέλω. Να ξαναπώ. Τι όμως να πρωτοπώ; Πολλά χρόνια μαζί, πολύ φίλοι, με τρυφερότητα και χαρά αμφότεροι για του καθενός μας τα έργα, με συνομιλίες αρκετές δημόσιες, σαν συνεντεύξεις, σαν διάλογος διαρκής του τρόπου του ενός με τον τρόπο του... Περισσότερα
Νίκος Χουλιαράς –ή χωρίς τον Νίκο…
Με ποιο σκοπό ξεκίνησε το φεστιβάλ; Όλα ξεκίνησαν από μια πρωτοβουλία τριών φίλων μουσικών. Σκοπός τους, να δημιουργηθεί ένας θεσμός που θα έδινε τη δυνατότητα στους καλλιτέχνες να εμβαθύνουν στο ρεπερτόριο, αλλά και να έρθει σε επαφή με τη μουσική αυτή το κοινό, ώστε να... Περισσότερα
Για πέμπτο καλοκαίρι, ο Σαρωνικός πλημμυρίζει κλασικές νότες
Ένα ζεστό πρωινό του Μαΐου, σχεδόν μεσημέρι, η Μαριάννε ζητάει από μια γειτόνισσα να προσέξει για λίγο τον μικρό Άξελ, ώστε να πάει για ψώνια. Τριγύρω της άνθη κόκκινα και ροζ· όλη η Ύδρα είναι έτοιμη ν’ ανθίσει. Κατεβαίνει γρήγορα τα απότομα σκαλιά από το... Περισσότερα
Λέναρντ Κόεν: Έτσι γνώρισε στην Ύδρα τη μούσα της ζωής του
Με τι ασχολείστε; Με τη μουσική σε διάφορα επίπεδα. Παίζω live, γράφω μουσική, τραγουδάω και διδάσκω. Τι σημαίνει για εσάς στυλ; Κάτι προσωπικό, μοναδικό. Αισθητικός αντικατοπτρισμός της μοναδικότητας του καθενός ως πνευματικής οντότητας. Πώς υπερασπίζεστε την αισθητική στη ζωή σας και στην κοινωνία μας; Πράττοντας... Περισσότερα
Γιώργος Ζερβός
Όταν γιόρτασαν τα τριάντα τους χρόνια στο Παλλάς με όλους τους φίλους τους εκεί, οι Χειμερινοί Κολυμβητές για σκηνικό πίσω από την ορχήστρα διάλεξαν τις μοναδικές εικόνες του Έντουαρντ Γκόρι από τον «Αμφίβολο Επισκέπτη» του, που από πολλά χρόνια πριν τον έχω εγώ στα ελληνικά... Περισσότερα
Ο Αμφίβολος Επισκέπτης Αργύρης Μπακιρτζής
Ανάμεσα στα πρόσωπα που διαμόρφωσαν τον λαϊκό πολιτισμό της σύγχρονης Ελλάδας, η μορφή του Μανώλη Χιώτη είναι εκείνη που, δίχως αμφιβολία, τον εκφράζει αυθεντικότερα.
Το αρχοντικό στυλ του Μανώλη Χιώτη (1920-1970)
 Αντώνης Μαρτσάκης αποχωρίζεται το χώμα του και τον αέρα του –όπως ονομάζει τα Χανιά– μόνο όταν πρέπει να εμφανιστεί κάπου αλλού: με μια τέτοια ευκαιρία τον συναντήσαμε κι εμείς, παραμονή Πρωτοχρονιάς, στην Αθήνα. Η ευθυτενής του παρουσία μαρτυρά ότι έχει περάσει από το επίλεκτο λαογραφικό... Περισσότερα
Αντώνης Μαρτσάκης
πάρχουν μερικές προσωπικότητες που θαρρείς σε όλη τους τη ζωή περνούσαν από μια χαραμάδα. Και στους οποίους λέξεις όπως «συνήθως» δεν ταιριάζουν. Μια τέτοια προσωπικότητα ήταν και ο συνθέτης, πιανίστας, μαέστρος Γιάννης Κωνσταντινίδης, ο οποίος είχε την ασυνήθη ιδέα να αντιστρέφει το όνομά του και... Περισσότερα
Ο συνθέτης που περνούσε από τις χαραμάδες
 θείος μου Πέτρος Παπαευθυμίου, αδελφός της μητέρας μου, έζησε στην Πάτρα τη ζωή του όλη, ταυτόχρονα δουλεύοντας στην τράπεζα κι ασχολούμενος με τα πολιτιστικά, στις εφημερίδες των Πατρών επί πολλά χρόνια. Μου έλεγε πάντα ιστορίες για πολλά, για τα περάσματα ηθοποιών, τραγουδιστών, ζωγράφων, συνθετών, για... Περισσότερα
Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι και ο θείος μου ο Πέτρος
Σωτήρης Κακίσης: Πού είχαμε ξεμείνει, κύριε Πανούση; Τζίμης Πανούσης: Στα ίδια ως συνήθως, κύριε Κακίση. Στα ίδια και χειρότερα. Σ.Κ.: Δηλαδή; Τ.Π.: Τι, δηλαδή; Έχουμε μείνει στα ίδια, κι ελπίζω να συνεχίσουμε στην ίδια πορεία. Αλλά εγώ είμαι εδώ τώρα ως τι; Παρουσιάζομαι ως τι;... Περισσότερα
Τζίμης Πανούσης: «Τέρμα η σάτιρα!»
Πώς προέκυψε στη ζωή σου το τραγούδι; Απολύτως τυχαία. Ξεκίνησε από το μπάνιο, όπου τραγουδούσα, γιατί όταν κλείνω τα μάτια μου μέσα στην μπανιέρα φοβάμαι ότι κάποιος θα εμφανιστεί μαγικά και θα με μαχαιρώσει. Μετά τραγουδούσα με την κιθάρα μου και τη φωνή των στρουμφ... Περισσότερα
Ζακ Στεφάνου: Η θηλιά του Αρχιτέκτονα
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην ένδοξη Λιβαδειά. Ο πατέρας μου ήταν περιζήτητος κλαριντζής στα πανηγύρια της Βοιωτίας. «Σολίστας» από τους λίγους, καθαρό, καμπίσιο κλαρίνο. «Θέριζε» –να κάτι πνευμόνια! Συχνά με έπαιρνε μαζί του, καθόμουν σε μια γωνιά και τον χάζευα. Σιγά, σιγά αγάπησα κι εγώ τα... Περισσότερα
Στο σπίτι του Γιώργου Μάγγα στη Λιβαδειά
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κοζάνη. Από μητέρα Πόντια και πατέρα Πόντιο τουρκόφωνο, που όταν ήρθαν στην Ελλάδα έφεραν μαζί τους όλο αυτό το ποντιακό στοιχείο. Στο σπίτι μας, όσον αφορά στη μουσική, κυριαρχούσε το ανατολικό στοιχείο, οπότε όταν ήρθα σε επαφή με το δυτικό άκουσμα, μου... Περισσότερα
Χρήστος Ραφαηλίδης:
Aπό την Αθήνα μου λείπουν μόνο μερικοί φίλοι. Ευτυχώς όμως υπάρχει το skype, τους βλέπω και τους ακούω, κι έχω την ευκαιρία να μιλάω στα ελληνικά σχεδόν κάθε μέρα. Δεν υπάρχει όμως κάτι άλλο που να νοσταλγώ. Και σίγουρα όχι την κίνηση, τα στενά πεζοδρόμια,... Περισσότερα
Γιώργης Χριστοδούλου: Ως flaneur στην Βαρκελώνη
Button to top