Είμαι από αυτούς τους Wes (ερωτοχτυπημένους) Anderson-ίστας. Και εξηγούμαι:  Το «Grand Budapest Hotel» αποτελεί για εμένα σταθμό κινηματογραφικής και όχι μόνο, αισθητικής. Τα κάδρα του, οι λήψεις του, οι ζωντανές παλέτες των χρωμάτων του, πρέπει να διδάσκονται σε κινηματογραφικές σχολές, πρέπει να «αντιγράφονται» σε σπίτια,... Περισσότερα
Η νέα μπρασερί Charlie D: Κάτι κινηματογραφικό συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη
Button to top