Υπάρχουν τόποι που δεν είναι απλώς τόποι. Είναι αισθήσεις, αναμνήσεις, ήχοι, μυρωδιές. Τα νησιά το κάνουν αυτό πιο έντονο γιατί κρατούν για μας τις πιο απελευθερωμένες μας στιγμές ως μνήμες. Για μένα, αυτός ο τόπος είναι η Σκόπελος. Το νησί που με γέννησε και με… Περισσότερα

Η μόνιμη επωδός του Έλληνα, ήταν, είναι και πάντα θα είναι η φράση «πού είναι το κράτος;». Πρέπει για όλα να υπάρχει ένα κράτος να ελέγχει και να φροντίζει, όσο εμείς παραδινόμαστε στην αδιαφορία για τους νόμους και την ασυδοσία, αλλά η ευθύνη δε μας… Περισσότερα

Η Σίφνος συνοψίζει όλη την φινέτσα και την ποιητικότητα των Κυκλάδων, αναδίδοντας διαχρονικά και κάτι ανήμερο, άγριο, ακατάταχτο. Τα ηλιοβασιλέματα στις πεζούλες της, η θέα από το Κάστρο της στο βαθύ μπλε του πελάγους, οι όμορφες παραλίες της, η γαστρονομία της συνθέτουν ένα νησί χαμηλόφωνης… Περισσότερα

Όταν έχεις τόση θάλασσα να σε περιβάλλει, θες να τη βλέπεις και τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, θες να βουτάς σε αυτή. Γι’ αυτό πάμε στις παραλίες. Μόνο που, εδώ και αρκετά χρόνια, γεμίζουν όλες οι κοντινές τόσο πολύ, που καταλήγουμε να οδηγάμε 1.5 ώρα… Περισσότερα

«Νονός» είναι η αγαπημένη μου ταινία και τα ρούχα των Dolce Gabbana, ένα εξωτικό ψηφιδωτό αισθήσεων, που θα ‘θελα πολύ να έχω στη ντουλάπα μου. Φυσικά δεν πέρασα τις διακοπές μου γι’ αυτούς τους λόγους στη Σικελία, αλλά επειδή εμπιστεύομαι το γούστο του Γκαίτε. Και… Περισσότερα

ν η Κως ήταν γκόμενα, δεν θα σου έκανε καψόνια για να γίνει δική σου. Νέα γυναίκα, μελαχρινή με δέρμα σοκολατί, όπως η άμμος στην παραλία της Καμήλας, με έντονα φρύδια καλοσχηματισμένα, όπως η απέραντη ακτογραμμή της και κόκκινα χείλη όπως ο ιβίσκος της, η… Περισσότερα

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε σοφιστικέ, ούτε εναλλακτικό αλλά πιστέψτε με η Σκύρος είναι ένας τέτοιος προορισμός, κάτι που αναζητάς όλο και περισσότερο μεγαλώνοντας και έχοντας δημιουργήσει οικογένεια. Η πρώτη μου επαφή με την Σκύρο, ξεκίνησε όχι και τόσο τυχαία καθώς αρκετοί φίλοι την… Περισσότερα

Την επισκέφτηκα για πρώτη φορά στα δεκάξι και ένα θα σου πω: ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Και παρόλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε (φαντάσου ότι έχω μια κόρη που είναι δεκάξι), η Αλόννησος εξακολουθεί να είναι το μέρος που επιλέγω να χαθώ κάθε… Περισσότερα

τον Μόλυβο πηγαίνω από 9 χρονών. Δηλαδή πολλά χρόνια. Πάρα πολλά χρόνια. Tόσα χρόνια ώστε να δω τις μαμάδες των φιλενάδων μου εκεί γιαγιάδες, τις φίλες μου μαμάδες και τα παιδιά τους να είναι οι καλοκαιρινοί φίλοι του γιου μου. Τόσα χρόνια ώστε να δω… Περισσότερα