[…] Μόνον όποιος έχει ζήσει με το Ωραίο μπορεί να πεθάνει ωραία. Οι τελευταίες στιγμές των δασκάλων του τσαγιού ήσαν γεμάτες από την εξαίσια λεπτότητα που διέκρινε ολόκληρη τη ζωή τους. Ζητώντας πάντοτε να βρίσκονται σε αρμονία με τον βαθύτερο ρυθμό του σύμπαντος, ήσαν ανά... Περισσότερα
«Μόνον όποιος έχει ζήσει με το Ωραίο μπορεί να πεθάνει ωραία»
[…] Ένα απόγευμα ήρθε στο βιβλιοπωλείο* ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες συνοδευόμενος από την ογδονταοκτάχρονη μητέρα του. Ήταν διάσημος, αλλά εγώ είχα διαβάσει μόνο λίγα από τα ποιήματα και τις ιστορίες του και δεν ήμουν εντυπωσιασμένος από το έργο του. Ήταν σχεδόν εντελώς τυφλός κι όμως... Περισσότερα
Αλμπέρτο Μανγκέλ: Έτσι διάβαζε βιβλία στον τυφλό Μπόρχες – μια παράξενη εμπειρία
Όταν το απόγευμα της 10ης Οκτωβρίου του 1955 ο πατέρας του παιδιού τελείωσε την ανάγνωση μιας πρόσφατης εκδόσεως της Μαντάμ Μποβαρύ (εκδόσεις «Εποχή», Αθήνα 1954), το βιβλίο –όπως συνέβαινε με όλα τα μυθιστορήματα που διάβαζε– είχε γεμίσει με υπογραμμίσεις φράσεων και παραγράφων: Περιγραφές «με τον... Περισσότερα
Οι υπογραμμίσεις και οι σημειώσεις του πατέρα στα βιβλία: μια πιθανή συνομιλία στο μέλλον με τον γιο του
I. Δεν υπάρχει μεγάλη επιτυχία που να μην αντιστοιχεί σε πραγματικά επιτεύγματα. Το να συμπεράνουμε όμως ότι θεμελιώθηκε πάνω τους θα ’ταν σφάλμα. Τα επιτεύγματα είναι τα επακόλουθά της. Τα επακόλουθα από την τόνωση τού εγώ κι από τη συνεργετική χαρά που η εργασία προσφέρει... Περισσότερα
Βάλτερ Μπένγιαμιν: «Ο δρόμος προς την επιτυχία»
Η φράση αυτή παραλλάσσεται κατά περίπτωση (και ανάλογα με την ένταση της εντύπωσης), όμως η μάνα δεν απουσιάζει ποτέ από την παραλλαγμένη εκδοχή· απλώς, συμπληρώνεται, ενίοτε, από την παρουσία της γιαγιάς («Σαν της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου!»), ενώ απουσιάζει εντελώς ο μπαμπάς (εκτός, φυσικά, αν... Περισσότερα
Απίκιος: «Η μαγειρική της μάνας – θαλπωρή της περασμένης ευτυχίας»
Ο θάνατος του Γιούκιο Μισίμα ήταν τόσο θεαματικός, που σχεδόν κατάφερε να μας κάνει να ξεχάσουμε τα αναρίθμητα καμώματά του, θαρρείς και η συνεχής επιδειξιμανία που τον χαρακτήριζε σε όλη του τη ζωή να μην είχε άλλο σκοπό παρά να εξασφαλίσει την προσοχή του κόσμου... Περισσότερα
Έτσι έκανε χαρακίρι ο Γιούκιο Μισίμα
Προτού γνωρίσουμε την ευτυχία, ή, ας πούμε, μιαν επίφαση ζωηρής και παρούσας ευτυχίας, μπορούμε να τρεφόμαστε από ελπίδες· και αν αυτές είναι ισχυρές και διαρκείς, η αντίστοιχη περίοδος είναι πραγματικά η ευτυχισμένη περίοδος του ανθρώπου, όπως συμβαίνει στην περίοδο που ακολουθεί την παιδική και προηγείται... Περισσότερα
Τζιάκομο Λεοπάρντι: Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να γευθεί την ευτυχία
Από την αμύθητη οικογενειακή περιουσία μας, διατηρώ την ανάμνηση μονάχα από ένα παιδικό τραινάκι που, ανεξήγητα, χάθηκε. Mάλλον θα παράπεσε στις αλλεπάλληλες μετακομίσεις μας, εγώ όμως πίστευα ότι το κατάσχεσαν οι Γερμανοί στην Kατοχή για να μεταφέρουν μικροσκοπικούς Eβραίους στα στρατόπεδα ή θερισμένα σιτηρά μαζί... Περισσότερα
«Ακόμα στέκομαι στις βιτρίνες τις γιορτές…»
  Θαλασσάκι Στίχοι: Πόπη Παπανικήτα Μουσική: Νικόλαος Τάλιας Τραγούδι: Αιμιλία Χατζηδάκη Θάλασσα, θάλασσα τους θαλασσινούς θαλασσάκι μου μη τους θαλασσοδέρνεις, θαλασσώνουμαι για σένα ξημερώνουμαι. Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι ωχ κι αμάν αμάν, τη ρότα τους να ραίνεις θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου. Θάλασσα... Περισσότερα
Το θαλασσάκι του πατέρα μου
Button to top