Αριστερά: Ο Κίμων Φραγκάκης και η Βίκυ Καγιά, στο ξενοδοχείο Martinez όπου διέμειναν οι φιλοξενούμενοι της Nespresso. Δεξιά: Το ωραιότερο θερινό σινεμά του κόσμου, στην παραλία των Καννών.

Καθώς ετοιμαζόμουν να μπω στο αεροπλάνο για το αεροδρόμιο της Côte d’Azur στη Νίκαια, έκανα αυτό που κάνουν πάρα πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας: τσέκαρα το Instagram. Επιλέγοντας geolocation Cannes, εμφανίστηκαν χιλιάδες φωτογραφίες από την Κρουαζέτ, την παραλιακή οδό των Καννών. Οι πρόσφατες αναρτήσεις ήταν ως επί το πλείστον από κυρίες με ιλιγγιώδη τακούνια, φουσκωμένα χείλη και ελάχιστα ρουχαλάκια. Καμιά τους βέβαια δεν έφτανε την ομορφιά και το σεξ-απίλ της Alessandra Ambrosio που είχε μόλις αφιχθεί στην πόλη προσκεκλημένη της Nespresso και φωτογραφιζόνταν με φόντο την ασημένια θάλασσα, από τη σουίτα της στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου Martinez.

Το διασημότερο ξενοδοχείο των Καννών είναι φυσικά το Carlton, που έχει φιλοξενήσει από διακρατικές συνόδους κορυφής και βίντεο κλιπ (όπως το περίφημο I’m Still Standing του Elton John) μέχρι τη γνωριμία της Γκρέης Κέλι με τον Ρενιέ του Μονακό. Η Λιζ Τέηλορ έχει επισκεφτεί το ξενοδοχείο και με τους 7 συζύγους της, αν αυτό σας λέει κάτι. Όμως το στολίδι αυτό της μπελ επόκ, είναι τώρα κλειστό για ανακαίνιση.

Φέτος το φεστιβάλ είχε έντονο Ελληνικό ενδιαφέρον: Τη νέα ταινία του Πάνου Κούτρα, τη βραβευμένη μικρού μήκους της Εύης Καλογηροπούλου, το Crimes of The Future του Κρόνεμπεργκ που γυρίστηκε στη χώρα μας, κ.α.

Είτε με αθλητική ένδυση για να κάνει yoga με τη Nespresso είτε με απαστράπτον -και κομψά αποκαλυπτικό- φόρεμα στο κόκκινο χαλί, η Alessandra Ambrosio είναι μια οπτασία που έλαμψε στις Κάννες.

Θα ρωτήσετε, άλλα πολυτελή ξενοδοχεία δεν διαθέτουν οι Κάννες; Υπάρχουν πράγματι το J.W. Marriott και το Majestic Barrière, κανένα τους όμως δεν φτάνει την αρ ντεκό αίγλη και την επίσης λαμπρή (δεύτερη μόνο μετά το Carlton) ιστορία του Martinez: Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, βασιλείς, μαχαραγιάδες (ο Karan Singh, πρίγκιπας του Κασμίρ, γεννήθηκε στο ξενοδοχείο), ο Σων Κόνερι, ο Κουέντιν Ταραντίνο και πολλοί ακόμα έχουν κοιμηθεί στα κρεβάτια του.

Τα οποία κρεβάτια του είναι πολύ αναπαυτικά. Σας το λέω διότι κι εγώ είχα το προνόμιο να μείνω στο Martinez. Σε ένα δεκαήμερο όπου όλοι οι πλούσιοι και διάσημοι θέλουν να κλείσουν δωμάτιο στο καλύτερο ξενοδοχείο, και όπου δεκάδες άνθρωποι ξεροσταλιάζουν απ’έξω με το κινητό προτεταμένο για να φωτογραφίσουν τους σελέμπριτις που μπαινοβγαίνουν, το Andro, προσκεκλημένο της εκλεκτής Nespresso που είναι κάθε χρόνο ένας από τους μεγάλους χορηγούς του Φεστιβάλ των Καννών, κατέλαβε ένα από τα κυανόλευκα δωμάτια.

Η Nespresso διαθέτει ένα ολόκληρο τμήμα που εργάζεται 12 μήνες στα κεντρικά της Ελβετίας για τη φιλοξενία των προσκεκλημένων της στο φεστιβάλ.

Καθώς συντάσσω αυτές τις γραμμές, το 75ο Φεστιβάλ των Καννών δεν έχει ολοκληρωθεί. Δεν γνωρίζω ακόμα τον νικητή, ούτε αν οι διαφορετικοί έλληνες ηθοποιοί, σκηνοθέτες και λοιποί συντελεστές που ταξίδεψαν στη νότιο Γαλλία, θα διακριθούν. Με εξαίρεση την Εύη Καλογηροπούλου που ήδη τιμήθηκε με το βραβείο του Canal+ στην Εβδομάδα της Κριτικής για τη μικρού μήκους ταινία της Ο Θρόνος του Ξέρξη, αναμένουμε να δούμε ποια θα είναι η τύχη των άμεσου ελληνικού ενδιαφέροντος παραγωγών.

Αριστερά: Yoga στην Plage Nespresso. Δεξιά: Η Έλενα Γαλύφα.

Όπως το Dodo, η ταινία του Πάνου Κούτρα, που προβλήθηκε και χειροκροτήθηκε την Τετάρτη 25 Μαΐου. Ή το Crimes of the Future του Ντέηβιντ Κρόνενμπεργκ που γυρίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και στο οποίο παίζει και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος. Η ταινία αυτή χειροκροτήθηκε βροντερά από τους πολλούς αλλά αποδοκιμάστηκε έντονα από αρκετούς άλλους, που σηκώθηκαν κι έφυγαν στη μέση της προβολής, μη αντέχοντας τις σκηνές ακραίας βίας που φαίνεται ότι διαθέτει σε αφθονία.

Οι Έλληνες ήταν γενικά ευάριθμοι στο φεστιβάλ. Περιμένοντας το αεροπλάνο της αναχώρησης στο Ελευθέριος Βενιζέλος (εκεί είχαμε μείνει στην αρχή της αφήγησης μας, αλλά μας παρέσυραν οι σέξι φωτογραφίες στο Instagram), χαιρετήσαμε διάφορους συμπατριώτες μας που πήγαιναν στο φεστιβάλ: Δημοσιογράφους του σινεμά όπως ο Γιώργος Κρασσακόπουλος, ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης, ο Ορέστης Ανδρεαδάκης. Καλλιτέχνες όπως ο Κωστής Μαραβέγιας και η Τόνια Σωτηροπούλου. Παραγωγούς όπως ο Τάκης Βερέμης. Κυρίες της μόδας όπως η τηλεπαρουσιάστρια Βίκυ Καγιά και η διευθύντρια της ελληνικής Vogue Θάλεια Καραφυλλίδου.

Προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Νίκαιας που εξυπηρετεί όλη την Κυανή ακτή. Στις εθνικές οδούς είχε κίνηση, η «κοτ ντ’ αζύρ» ήταν σε αναβρασμό. Το αυτοκίνητο που μας πήγε στις Κάννες οδηγούσε μια εντυπωσιακή πενηντάρα προβηγκιανή που πατούσε το γκάζι της ηλεκτροκίνητης BMW με τακούνια στιλέτο. Φτάσαμε στο Martinez. Βγήκαμε από το αμάξι. Οι celebrity spotters που περίμεναν έξω από το ξενοδοχείο μας κοίταξαν από πάνω μέχρι κάτω. Έκανε ζέστη.

Για να δρασκελίσεις το λόμπι του Martinez, πρέπει να περάσεις πάνω από πλουμιστές ουρές φορεμάτων, φουντωτές ανθοσυνθέσεις, αυτοφωτογραφιζόμενους και αλληλοφωτογραφιζόμενους.

Στο λόμπι είχε δροσιά. Τα πράγματα μας είχαν ήδη εξαφανιστεί. Η Nespresso έχει ένα ολόκληρο τμήμα που εργάζεται 12 μήνες στα κεντρικά της Ελβετίας για τη φιλοξενία των προσκεκλημένων της στο φεστιβάλ. Οι άνθρωποι της Nespresso ξέρουν από πριν σε ποιο δωμάτιο μένεις, με ποιο αυτοκίνητο θα πας την άλλη μέρα στο κόκκινο χαλί, τι ώρα ακριβώς θα φτάσεις και ποιος είσαι τέλος πάντων, για να σε φλασάρει σίγουρα ο δικός τους φωτογράφος. Τα πράγματα μας τακτοποιήθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες στα δωμάτια μας. Μαζί με ένα ζευγάρι παπούτσια στο νούμερο μας, των οποίων η σόλα είναι καμωμένη από ανακυκλωμένο καφέ Nespresso.

Αριστερά: Η PR Manager της Nespresso, Φωτεινή Τσώρη. Δεξιά: Η διευθύντρια της Vogue Greece Θάλεια Καραφυλλίδου, με τον εκδότη του Andro, Κίμωνα Φραγκάκη.

Άντε τώρα να ανέβεις εσύ στο δωμάτιο σου: Για να δρασκελίσεις το λόμπι, πρέπει να περάσεις πάνω από πλουμιστές ουρές φορεμάτων, φουντωτές ανθοσυνθέσεις σε πελώρια απειλητικά βάζα, αυτοφωτογραφιζόμενους και αλληλοφωτογραφιζόμενους ανθυποσελέμπριτις, κόσμο και κοσμάκη. Και μόλις φτάσεις στο ασανσέρ και ακουστεί το «ντινγκ!» της πόρτας, ξεχύνονται μέσα από το κουβούκλιο μακιγιέρ με βαλιτσάκια, στυλίστες με τρόλεϊ που κρέμονται ρούχα, ροζ, πράσινα, κίτρινα, κυρίες με μπουρνούζια και πετσέτες στα μαλλιά που πάνε στην πισίνα. Πριν προλάβεις να συνειδητοποιήσεις αν ονειρεύεσαι ή αν παίζεις εν αγνοία σου σε ταινία του Ρόμπερτ Άλτμαν, έχουν περάσει μπροστά σου άλλοι πελάτες, παρφουμαρισμένοι, βιαστικοί, με γέλια, με γυαλιά, με κοσμήματα και παπιγιόν. «Ντίνγκ!».

Καθρέπτες, μπουρνούζια, ροζέ κρασί στον πάγο, η θάλασσα έξω από το παράθυρο. Βρίσκεσαι σε ένα αρ ντεκό υπερωκεάνειο που πλέει στη γαλλική Ριβιέρα.

Το δωμάτιο είναι λουσμένο στον ήλιο. Οι λευκοί του τοίχοι με τις γαλάζιες λεπτομέρειες αντανακλούν το φως από παντού. Χρειάζεσαι γυαλιά ηλίου για να ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου. Καθρέπτες, μπουρνούζια, ασημένιες μηχανές Nespresso, ροζέ κρασί στον πάγο, η θάλασσα έξω από το παράθυρο. Βρίσκεσαι σε ένα αρ ντεκό υπερωκεάνειο που πλέει στη γαλλική Ριβιέρα: Το ταξίδι ξεκινά.

Το πρώτο βράδυ η PR manager της Nespresso Φωτεινή Τσώρη μας προσκάλεσε στο La Môme, ένα εστιατόριο που θα μπορούσε άνετα να κάνει καριέρα στη Μύκονο και έχει καταλάβει ένα ολόκληρο σοκάκι, μια μικρή γειτονιά με μαγαζιά, με τα τραπέζια του. Πώς έχουν γίνει ο Μπαϊρακτάρης και ο Θανάσης στο Μοναστηράκι που έχουν απλωθεί σε πέντ’-έξι αντρέσες; Κάντε το εικόνα ριβιέρας, με ψαρούκλες των 190€ το κιλό, που έρχονται φλεγόμενες (κυριολεκτικά) στο τραπέζι σου.

Κάθε τόσο παρελαύνουν στο σοκάκι κουστωδίες σερβιτόρων κραδαίνοντας παγωμένες σαμπάνιες από cuvées speciales: «Ταπεινές» Cristal του Roederer, «ταπεινές» Dom Perignon… Τα μπουκάλια είναι ζωσμένα με βεγγαλικά, σπινθηροβολούν ανάμεσα στα τραπέζια και αφρίζουν στα ποτήρια. Πώς έχουμε εμείς τα λουλούδια στα μπουζούκια για τα «γούστα»; Κάπως έτσι είναι η φάση με τις σαμπάνιες που ανοίγουν κρουνηδόν στο La Môme, με μουσική υπόκρουση από Ζορμπά (true story) μέχρι The Weeknd.

Στην παραλία, η Nespresso είχε στήσει μια βραζιλιάνικη μίνι αποικία, με κατακίτρινα βαμμένα κοντέινερ, ανεμιστήρες οροφής, πολύχρωμα ζωγραφιστά λουλούδια, τραπέζια στην άμμο. Εκεί μπορούσες να δροσιστείς πίνοντας έναν βραζιλιάνικο Nespresso Colada.

Το πρωινό του Martinez είναι διάσημο γιατί η βεράντα του μεταμορφώνεται σε μια προβηγκιανή «λαϊκή αγορά» με διαφορετικά σταντ, με χρώματα κι αρώματα (ποιος έλληνας ξενοδόχος θα μεταφέρει και στα μέρη μας την έξυπνη αυτή ιδέα;). Δεν ξέρω, δεν το δοκίμασα, την έβγαλα με εκλεκτό Nespresso και ασπιρίνη στο δωμάτιο. Είχαμε πιει πολύ ροζέ το περασμένο βράδυ… Άλλωστε ήθελα να κρατήσω την όρεξη μου για το γεύμα στην Plage Nespresso.

Πάνω στην παραλία, η Nespresso είχε στήσει μια βραζιλιάνικη μίνι αποικία, με κατακίτρινα βαμμένα κοντέινερ, ανεμιστήρες οροφής, πολύχρωμα ζωγραφιστά λουλούδια, τραπέζια στην άμμο. Φάγαμε εξαιρετικά (ταρτάρ τόνου, χυμώδες λαυράκι, τάρτες με φρέσκα μούρα) και ήπιαμε Nespresso Colada με καρύδα και γάλα αμυγδάλου.

Τα αυτοκίνητα κινούνται πιο αργά κι από τους πεζούς. Όσοι οδηγούν Porsche ζηλεύουν εκείνους που τσουλάνε με Lamborghini.

Όλη η παραλία, από άκρη σε άκρη, είναι μια τεράστια πασαρέλα. Στην άμμο οι σεζ λονγκ διαδέχονται τα yoga mats (η Alessandra Ambrosio κάνει επικύψεις και αναπνοές μπροστά στην Plage Nespresso), και το ένα beach club δίνει τη σκυτάλη στο άλλο. Άνθρωποι βουτάνε, σερβιτόροι με σορτσάκια πηγαινοέρχονται, γιοτ δένουν και βγαίνουν από μέσα κυρίες με καπέλα και κύριοι με λευκά παντελόνια.

Η πασαρέλα πυκνώνει στην προμενάντ πάνω από την παραλία. Πως λέμε «μεγάλος περίπατος»; Αλλά με υγιείς φοίνικες, με ολυμπιακών διαστάσεων πεζοδρόμια, με σκιερές αλέες, με ποδηλάτες, σκυλάκια, παγωτάκια, selfies. Και μετά, είναι ο κανονικός δρόμος: Τα αυτοκίνητα κινούνται πιο αργά κι από τους πεζούς. Όσοι οδηγούν Porsche ζηλεύουν εκείνους που τσουλάνε με Lamborghini. Οι οδηγοί των Lamborghini χαζεύουν τις παρκαρισμένες McLaren. Και πάει λέγοντας.

Η ώρα για το κόκκινο χαλί έχει φτάσει. Η Βίκυ Καγιά  ποζάρει στον φακό και ο Κίμων Φραγκάκης πράττει αναλόγως.

Αν εξαιρέσουμε το κόκκινο χαλί, το Palais des Festivals μοιάζει εξωτερικά με δημαρχείο ελληνικής επαρχιακής πόλης.

Το απόγευμα, ήρθε η σειρά μας να περπατήσουμε στο κόκκινο χαλί, για την πρεμιέρα της ταινίας Armageddon Time του Τζέημς Γκρέι, με τον Αντονι Χόπκινς και την Αν Χάθαγουεϊ. Ο σερ Άντονι δεν ήρθε στις Κάννες. Η Χάθαγουεϊ ήρθε και έλαμψε μέσα σε ένα λευκό Armani Privé. Αλλά ας μην προτρέχουμε. Για να περπατήσουμε στο κόκκινο χαλί (οι Γάλλοι το λένε πιο όμορφα “για να ανέβουμε τα σκαλοπάτια”) στο Palais des Festivals, έπρεπε να είμαστε καταλλήλως ενδεδυμένοι. (Εγώ επέλεξα ένα tuxedo της νέας ελληνικής μάρκας Scala που έχει δημιουργήσει ένας κομψός αρχιτέκτων, ο Νικόλας Μπαρελιέ). Και για να φτάσουμε στο κόκκινο χαλί, πήγαμε με ένα αργόσυρτο κονβόι από ηλεκτρικές BMW στολισμένες με τον κλαρί του χρυσού φοίνικα του φεστιβάλ, με τη φροντίδα των οικοδεσποτών της Nespresso.

Αν φαντάζεστε το Palais des Festivals σαν ένα ιστορικό Μέγαρο με μαρμάρινα σκαλιά και χρυσή κουπαστή, θα σας απογοητεύσω. Εξωτερικά, μοιάζει περισσότερο με δημαρχείο ελληνικής επαρχιακής πόλης. Από αυτά που έκτιζαν αφειδώς τη δεκαετία του 2000, σπαταλώντας ευρωπαϊκά κονδύλια, και τα έντυναν με τεράστιες γυάλινες επιφάνειες, σαν εμπορικά κέντρα. Στο δημαρχείο λοιπόν, με το κόκκινο χαλί. Όλοι περιμένουν υπομονετικά να φωτογραφηθούν και να ανέβουν τα κόκκινα σκαλοπάτια. Συνειδητοποιώ ότι είναι η πρώτη εκδήλωση που βρίσκομαι εδώ και δύο χρόνια, στην οποία κανείς δεν φοράει μάσκα.

Καθώς περπατάω στο κόκκινο χαλί, οι φωτογράφοι φωνάζουν γύρω μου. Δεν καταλαβαίνω αν μου φωνάζουν επειδή περνάω μπροστά από διασημότητες που ανεβαίνουν ταυτόχρονα και τους κόβω τη θέα, ή αν μου φωνάζουν για να γυρίσω και να ποζάρω, αφού, ποιος ξέρει, μπορεί να είμαι κάποιος συντελεστής κάποιας ταινίας που μπορεί τελικά να πάρει κάποιο βραβείο. Καλού κακού, επιταχύνω το βήμα. Η όλη διαδικασία κρατά λίγα δευτερόλεπτα. Προτού το καταλάβω, κάθομαι σε μια κανονική πολυθρόνα μιας κανονικής αίθουσας προβολής. Με λίγα λόγια, έχω πάει σινεμά. Απλώς θα δω την ταινία με παπιγιόν.

Μέχρι να αρχίσει η ταινία, συμβαίνει το εξής χαριτωμένο: Βλέπουμε στην οθόνη του κινηματογράφου, σε live feed, αυτούς που φτάνουν απέξω. Από τα μικρόφωνα, αναγγέλλουν τα πιο γνωστά ονόματα. Κάποια στιγμή, το κόκκινο χαλί αδειάζει μονομιάς, δίχως να ακουστεί κάποια παραγγελία του εκφωνητή. Έχει φτάσει η Τζούλια Ρόμπερτς. Το κόκκινο χαλί είναι δικό της. Μοιράζει χαμόγελα 360 μοιρών. Το χαμόγελό της είναι ένα πραγματικό θέαμα. Τα μάτια της λαμπυρίζουν. Η γυναίκα νομίζεις ότι έχει καταπιεί προβολέα. Μιλάμε για Χόλιγουντ. Το πραγματικό.

Αριστερά: Live από τη βραζιλιάνικη μπάντα στην Plage Nespresso. Δεξιά: Ο CEO της Nespresso Hellas Αντώνης Αυγερόπουλος με την βραβευμένη με δύο αστέρια Michelin, σεφ Γεωργιάννα Χιλιαδάκη.

Για την Αν Χάθαγουεϊ, είναι όπως μαθαίνουμε η πρώτη φορά στο κόκκινο χαλί. Το ολόλευκο φόρεμα της με έναν τεράστιο φιόγκο που κρέμεται πίσω από τα χέρια της και οδηγεί σε μια εντυπωσιακή ουρά, ρουφάει λαίμαργα τα φλας. Η Χάθαγουεϊ μπαίνει στην αίθουσα με τους υπόλοιπους συντελεστές της ταινίας, και κάθονται στις θέσεις τους. Η προβολή μπορεί να αρχίσει.

Το Armageddon Time είναι ένα κοινωνικό δράμα ενηλικίωσης στη Νέα Υόρκη των αρχών της δεκαετίας του ’80. Πραγματεύεται τον διαφορετικό ρατσισμό απέναντι σε εβραίους και μαύρους αλλά και τα κοινωνικά στεγανά ανάμεσά τους. Μάλιστα, στην ταινία υπάρχει και ένας χαρακτήρας ο οποίος αντιπροσωπεύει τον πατέρα του μελλοντικού προέδρου Τραμπ. Στο τέλος της προβολής, τείνουν το μικρόφωνο στον σκηνοθέτη Τζέημς Γκρέι, ο οποίος αντιδρά με έκπληξη αλλά και αρκετή συγκίνηση. Μας λέει πως δεν του έχει ξανασυμβεί να του ζητήσουν να απευθυνθεί στο κοινό στην αίθουσα μετά από μια προβολή στις Κάννες, και ότι είναι φορτισμένος διότι η ταινία του εξιστορεί κατά κάποιον τρόπο την προσωπική του ιστορία. Συμπληρώνει με ένα πονηρό χαμόγελο ότι είχε πάρει την κόπια “ζεστή” από το μοντάζ μόλις τέσσερις μέρες πριν και μας διαβεβαιώνει ότι είμαστε οι πρώτοι άνθρωποι στον πλανήτη που βλέπουν την ταινία.

Έχει φτάσει η Τζούλια Ρόμπερτς. Το κόκκινο χαλί είναι δικό της. Η γυναίκα νομίζεις ότι έχει καταπιεί προβολέα. Μιλάμε για Χόλιγουντ. Το πραγματικό.

Η επιστροφή από την προβολή γίνεται με τα πόδια, αλλά συνεχίζουμε να περπατάμε σε κόκκινη… βάση εφόσον ο δήμος έχει τοποθετήσει κόκκινα φωτάκια χαμηλά στην Κρουαζέτ που “βάφουν” τα βήματά μας. Έτσι, όλες οι Κάννες κάθε βράδυ του φεστιβάλ, περπατάνε σε ένα κόκκινο “χαλί”. Σουλατσάροντας αργά προς την Plage Nespresso, χαζεύουμε τον κόσμο. Όλοι είναι καλοντυμένοι και χαμογελαστοί, αυτή τη γλυκιά καλοκαιρινή νύχτα, δίπλα στη θάλασσα. Στη μέση της παραλίας, περνάμε μπροστά στο ωραιότερο θερινό σινεμά του κόσμου: Μια γιγαντοοθόνη παίζει παλιές γαλλικές ταινίες και οι θεατές απολαμβάνουν το θέαμα αραγμένοι σε ξύλινες σεζ λονγκ με μπλε καραβόπανο.

Η Βάσια Κωσταρά, αριστερά κάνοντας Γιόγκα στην Plage Nespresso και λίγες ώρες πριν, απαστράπτουσα στο κόκκινο χαλί.

Έχει έρθει η ώρα για το βραζιλιάνικο πάρτι της Nespresso, με live μουσική, γεύσεις από τη βραζιλιάνα σεφ Alessandra Montagne και λαμπερούς (κλισέ αλλά εν προκειμένω ακριβές) προσκεκλημένους από όλο τον κόσμο, όπως, εκτός από την Alessandra Ambrosio και το entourage της (στο οποίο συγκαταλέγονταν και ο διάσημος Έλληνας hair stylist Δημήτρης Γιαννέτος) τo οδυνηρά όμορφo τοπ μοντέλο Grace Elisabeth. Στην κεφαλή του ελληνικού τραπεζιού, μαζί με εκπροσώπους των ΜΜΕ και instagrammers με ευάριθμους ακολούθους, κάθεται χαρούμενος ο CEO της Nespresso Hellas, Αντώνης Αυγερόπουλος. Το exclusive dinner θα έχει λίγους και εκλεκτούς καλεσμένους, αρκετό χορό και πολλά φλας. Εδώ που τα λέμε, κάποιος θα μπορούσε να τρέφεται μόνο με φρέσκα φλας και Nespresso, τις ημέρες αυτές του φεστιβάλ.

Το επόμενο πρωί, θαυμάζουμε ξανά την Alessandra Ambrosio των 11 εκατομμυρίων ακολούθων, να κάνει yoga στην παραλία. Παράλληλα, συμμετέχει σε ένα σεμινάριο mindfulness και μας καλεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της. Μετά τη γλυκιά ματαιοδοξία του κόκκινου χαλιού, έρχεται η ώρα της ενδοσκόπησης και του διαλογισμού. Η Alessandra κλείνει τα μάτια. Καταφέρνει άραγε να διώξει τις σκέψεις, ή ο νους της ταξιδεύει στο επόμενο κόκκινο χαλί; Οι υπόλοιποι γύρω της συνδέονται νοερά με το σύμπαν, ή ανοίγουν τα μάτια και κρυφοκοιτάζουν την Αμπρόζιο με το μπουστάκι και το κολάν στην άμμο;

Τελικά, όλοι ήπιαμε αρωματικό, κρύο καφέ στα λουλουδάτα ποτήρια της βραζιλιάνικης συλλογής. Όπως δήλωσε και η Ambrosio, «το καλοκαίρι είναι η αγαπημένη μου εποχή και η νέα ποικιλία καφέ Nespresso, Liminha over Ice είναι πραγματικά το βραζιλιάνικο καλοκαίρι σε ένα φλιτζάνι!».

 

Διαβάστε ακόμα, η Chiara Ferragni στην Ελλάδα: όσα ζήσαμε στο Four Seasons της Βουλιαγμένης.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top