Μπρίξτον: Ο Νίκος Καρανικόλας βρέθηκε στη γειτονιά της εξέγερσης, του Bowie και των χρωμάτων

Η κεντρική αγορά του Brixton.

Αν κάνεις στους δρόμους της Αθήνας ένα γρήγορο quiz για το ποια είναι η αγαπημένη μας ευρωπαϊκή πόλη, τότε στην κορυφή της λίστας θα βγει με ευκολία το Λονδίνο. Κατά έναν -ίσως όχι και τόσο- περίεργο λόγο, η αγγλική πρωτεύουσα αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μας προορισμούς: για ολιγοήμερες χειμερινές διακοπές, για να δούμε live ένα από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα (που κατά 99% δεν θα περάσουν από τα τα μέρη μας), για να συναντήσουμε φίλους που πριν από μερικά χρόνια φάνηκαν πιο έξυπνοι από εμάς και δοκίμασαν τη τύχη τους στο μεγάλο νησί.

Και φυσικά όλοι μας έχουμε και τα αγαπημένα μας σημεία στο Λονδίνο: Κάμντεν, Πικαντίλι, Κινγκς Κρος, Σόχο είναι μερικά από αυτά που θα ακούσεις να αναφέρονται από όσους επιστρέφουν από το ταξίδι τους στην αγγλική πρωτεύουσα. Κι όμως, υπάρχει και μια άλλη γειτονιά, που δεν ακούγεται από συχνά έως ποτέ, παρά την πλούσια ιστορία του: το Μπρίξτον.

Ο Νίκος Καρανικόλας κατέγραψε με τον φακό του τις καθημερινές στιγμές των κατοίκων του Μπρίξτον.

Εκεί βρέθηκε ο συνεργάτης του Andro Νίκος Καρανικόλας και «εξερεύνησε» την περιοχή σπιθαμή προς σπιθαμή. «Αν ήθελα να το περιγράψω σε λίγες λέξεις θα έλεγα αυτό: είναι η γειτονιά των χρωμάτων και των αισθήσεων» λέει ο Νίκος και συμπληρώνει: «Στο Μπρίξτον είναι σαν να περνάς σε έναν πολύχρωμο κόσμο, τόσο από τους δρόμους και τα μαγαζιά όσο από τους ανθρώπους και την ατμόσφαιρα».

Μια περιοχή που κουβαλάει πάνω της πολλές ιστορίες και ακόμα περισσότερες ταμπέλες.

Είναι η γειτονιά που το 1981, με την Margaret Thatcher να μετράει μόλις δύο χρόνια στην εξουσία, εξεγέρθηκε κατά της σκληρής οικονομικής της πολιτικής αλλά και της αστυνομικής βίας. Περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, 325 τραυματίστηκαν και 82 έπεσαν στα χέρια της αστυνομίας, σε ένα αιματηρό Σάββατο που ακόμα συζητιέται.

Είναι η γειτονιά για την οποία μεγάλα ονόματα της βρετανικής μουσικής σκηνής έχουν γράψει μερικούς μικρούς ύμνους και αναφέρουν συχνά πυκνά στα κομμάτια τους – από το The Guns of Brixton των Clash και το Me and Mr Jones της Amy Winehouse μέχρι το Up on the Catwalk των Simple Minds και το London Dungeon των Misfits.

Είναι η γειτονιά που το 2013, όταν έγινε γνωστός ο θάνατος της Margaret Thatcher, εκατοντάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους για το γιορτάσουν. Επειδή κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται ποτέ.

Είναι η γειτονιά που πολλοί Άγγλοι θα την κατηγορήσουν ως την πλέον κακόφημη του Λονδίνου, εξαιτίας της φτώχειας, της εγκληματικότητας και της βίας που βίωνε τις παλιότερες δεκαετίες.

Pop Brixton: Ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο μετατράπηκε στο «αρχηγείο» των νέων επιχειρηματιών της πόλης.

Είναι η γειτονιά του Pop Brixton, του εγκαταλελειμμένου οικοπέδου που μετατράπηκε σε ένα τεράστιο hub, όπου δεκάδες ντόπιοι έχουν ανοίξει δικές τους ανεξάρτητες επιχειρήσεις και start ups μέσα σε κοντέινερ (!), δίνοντας έτσι στην περιοχή την εικόνα που της ταιριάζει – την εικόνα της κολεκτίβας.

Είναι η γειτονιά των O2 και Electric, δύο από τις πιο διάσημες μουσικές σκηνές όχι μόνο της Αγγλίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, καθώς κάθε χρόνια τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής θα κάνουν τη στάση τους εκεί.

Είναι η γειτονιά που τα τελευταία χρόνια προσελκύει όλο και περισσότερους νέους, όλο και περισσότερους καλλιτέχνες. Γκαλερί, μαγαζιά με μεταχειρισμένα ρούχα, δισκάδικα, μικρά μαγαζάκια με ντόπια προϊόντα σε στοές, πλανόδιοι μουσικοί να παίζουν κιθάρα έξω από το μετρό, «κρυφά» κλαμπάκια χωμένα σε σκοτεινά στενά όπου η διασκέδαση συνεχίζεται όταν όλα κλείνουν μετά τις 11 το βράδυ. Για πολλούς είναι η πλέον ανερχόμενη γειτονιά του Λονδίνου, το next big thing της αγγλικής πρωτεύουσας.

Ο David Bowie ήταν, είναι και θα είναι το αγαπημένο παιδί του Μπρίξτον.

Και φυσικά είναι η γειτονιά του David Bowie. Ο Πρίγκιπας της Βρετανικής μουσικής γεννήθηκε, μεγάλωσε και επέστρεφε συνέχεια εκεί, στο «σπίτι» του. Δεν είναι τυχαίο ότι την μέρα που έγινε γνωστός ο θάνατός του, χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους του Μπρίξτον για να αποχαιρετήσουν το δικό τους παιδί, αφήνοντας λουλούδια, χορεύοντας και τραγουδώντας τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.

Εκεί, και σε πολλά ακόμα σημεία του Μπρίξτον βρέθηκε ο Νίκος Καρανικόλας, έχοντας 24 ώρες το 24ωρο την κάμερα στα χέρια του και «συλλαμβάνοντας» με τον φωτογραφικό του φακό τις καθημερινές συνήθειες των κατοίκων του – από τις στιγμές χαλάρωσης στα καφέ και τα εστιατόρια, μέχρι τις βόλτες στην αγορά και τα γιορτινά ψώνια.

Δείτε το υπέροχο κινηματογραφικό λεύκωμά του και πάρτε μια γεύση από το «σπίτι» του David Bowie.

Βόλτα στην κεντρική αγορά του Μπρίξτον.

Οι εργατικές κατοικίες.

Διάλειμμα για φαγητό στο Brixton Village.

Στο Brixton Village μπορείς να βρεις από «ψαγμένα» εστιατόρια μέχρι μαγαζιά που μοιάζουν να έχουν ξεχαστεί στο πέρασμα του χρόνου.

Ο σταθμός τρένου μοιάζει να έχει ξεχαστεί στη δεκαετία του ’80.

Σκηνές βγαλμένες από μια άλλη δεκαετία.

Βόλτα μέσα στο Pop Brixton.

Πανέμορφα γκράφιτι στους δρόμους του Μπρίξτον.

Κίνηση στους δρόμους πριν τα Χριστούγεννα.

Τα πρώτα χιόνια άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στις σκεπές των σπιτιών.

Το Brixton Village έχει φορέσει τα γιορτινά του.

Για πολλούς το Μπρίξτον είναι το next big thing του Λονδίνου.

Πολλοί Άγγλοι θεωρούν το Μπρίξτον ως την πλέον κακόφημη περιοχή, εξαιτίας της φτώχειας, της εγκληματικότητας και της βίας που βίωνε τις παλιότερες δεκαετίες.

Η είσοδος για την αγορά του Brixton Village.

Τα τελευταία χρόνια το Μπρίξτον έχει γίνει ο αγαπημένος προορισμός της νεολαίας.

Το Μπρίξτον στο πρώτο φως του ήλιου.

Διαβάστε ακόμα:

TAGS :
David Bowie Αγγλία ζωή καθημερινότητα Λονδίνο Μπρίξτον

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook