Η έμπρακτη, οργανωμένη φιλοζωία είναι (μόνο) γένους θηλυκού;

Ο άντρας ή η γυναίκα; Ποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για τις γάτες;

Με αφορμή τη διένεξη μεταξύ εμού και μιας καλής φίλης, που βρίσκεται στον πυρήνα της φιλοζωικής οργάνωσης της περιοχής μου, σχετικά με το γένος που πρέπει να χρησιμοποιείται για τους ανθρώπους που προσφέρουν εθελοντική εργασία, καταπιάνομαι με το ακανθώδες αυτό ζήτημα του εθελοντισμού, ειδικότερα στο χώρο των αδέσποτων, ο οποίος είναι –ή μήπως δεν είναι;– γένους θηλυκού.

Εθελόντριες, είχε γράψει η καλή φίλη, αναφερόμενη στα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης, εθελοντές προτιμούσα εγώ. Εθελοντές άνθρωποι, ανεξάρτητα από το φύλο· εξάλλου, αντιπαθώ βαθύτατα όλα τα τύπου βουλεύτρια, πολίτισσα, συντρόφισσα, εκεί όπου λειτουργούν θαυμάσια τα ουσιαστικά με το κατάλληλο αρσενικό ή θηλυκό άρθρο.

Επανέρχομαι στη διένεξη: Γιατί να γράψει εθελοντές, υποστήριζε (δικαίως, η αλήθεια είναι) εκείνη, όταν ουδέποτε έχει υπάρξει άντρας μέλος του σωματείου; Διότι ποτέ δεν θα πατήσει άντρας, όσο και να θέλει να βοηθήσει, όταν αναφερόμαστε συνεχώς σε εθελόντριες, αντέτεινα εγώ.

Είναι θλιβερό, εν έτει 2023, μια λέξη να λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιον που πραγματικά θέλει να ενταχθεί και να προσφέρει, με κατακεραύνωσε εκείνη. Κάθισες ποτέ, συνέχισε, να μετρήσεις πόσους άντρες έχεις συναντήσει τόσα χρόνια που ασχολείσαι με τα αδέσποτα; Κάθισα λοιπόν και μέτρησα. Γνωρίζω δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες, άντρες που αγαπούν τα ζώα, που έχουν υιοθετήσει ζώα, που φροντίζουν τα ζώα τους στοργικά κι αγαπησιάρικα. Τα ζώα τους. Τα δικά τους ζώα.

Μετά, κάθισα να μετρήσω αυτούς που γνωρίζω ότι ασχολούνται με τα αδέσποτα. Ένας, και μάλιστα όχι Έλληνας, είναι αυτός που με τη σύζυγό του συμμετέχει στην δεκαμελή περίπου ομάδα με την οποία προαυλίζουμε τα σκυλιά της ζωοφιλικής οργάνωσης του Δήμου μας.

Δεύτερος, ένας καταπληκτικός νέος άντρας, που για ένα διάστημα στήριξε έμπρακτα (με προσωπική εργασία, όχι με πόρους) το αντίστοιχο σωματείο της δικής του περιοχής, ενώ διαχρονικά έχει μαζέψει και περιθάλψει πολλά αδέσποτα γατιά.

Τρίτος και τέταρτος, αυτοί οι απίθανοι τύποι που απεγκλωβίζουν γατιά από όλα τα κουλά σημεία όπου αυτά καταλήγουν (ένας από αυτούς τσάκωσε και τον δικό μου Νησίδα στη νησίδα της λεωφόρου όπου βρέθηκε). Τέσσερις μέχρι εδώ.

Πρέπει να το παραδεχθούμε: είναι μια κλασική σκηνή του δρόμου. Μια γυναίκα να έχει μαζέψει τριγύρω της πλήθος από γάτες (φωτογραφία: Wikipedia).

Καταμετρώ λίγους ακόμη που βοηθούν περιφερειακά και αγόγγυστα, αλλά από τα μετόπισθεν, κυρίως γιατί έχουν μπλέξει με γυναίκες εθελόντριες στο μέτωπο του ατελείωτου πολέμου με τους ασυνείδητους πολίτες, με τις «ψυχούλες» που «αχ μωρέ, μην τα στειρώνουμε, μην πάμε κόντρα στη φύση», με τις αρχές που δεν πράττουν όσα προβλέπει η νομοθεσία, με τα πεινασμένα, άρρωστα, τραυματισμένα, σακατεμένα κι ολοένα πολλαπλασιαζόμενα αδέσποτα. Με όσους, θέλω να πω, δεν σκέφτηκαν από μόνοι τους να ασχοληθούν εθελοντικά με τα αδέσποτα, που καταφανώς αγαπούν.

Κάθισα όμως και μέτρησα και πόσους άντρες εθελοντές ξέρω σε χώρους εκτός φιλοζωίας. Προσκόπους, εθελοντές πυροσβέστες, εθελοντές ανθρωπιστικών οργανώσεων και ούτω καθεξής. Δεν είναι πολλοί, η αλήθεια να λέγεται, αλλά είναι σίγουρα περισσότεροι.

Τι συμβαίνει άραγε με τον εθελοντισμό στα ζώα; Μήπως το στερεότυπο της «τρελής με τις γάτες» (crazy cat-lady) διαιωνίζεται και αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τους άντρες φιλόζωους που θα σκεπτόντουσαν διαφορετικά να εμπλακούν ενδεχομένως στο έργο ενός σωματείου, μιας οργανωμένης ομάδας;

Παιδιά, υπάρχουν πάντα και τα σκυλιά. Ελάτε εσείς να βοηθήσετε και μαζί θα το καταρρίψουμε το στερεότυπο.

Διαβάστε ακόμα: Δύσκολοι αποχαιρετισμοί. Πώς λες «αντίο» στην αγαπημένη σου γάτα;

TAGS :
γάτα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook