Ένα γατί καταλαμβάνει το σπίτι στο οποίο μπαίνει και γίνεται αφεντικό (φωτογραφία: Μόνικα Κρητικού για το Andro).

Στο δρόμο, στην Αθήνα, στην εξοχή, στα νησιά, στο timeline μου, βομβαρδίζομαι από ορφανά, αδέσποτα γατιά. Κάποτε οι γάτες, σοφά πλασμένες από τη μητέρα-Φύση, ζευγάρωναν και γεννούσαν άνοιξη και καλοκαίρι. Η κλιματική αλλαγή όμως –που, μην αφήστε να σας παραμυθιάσουν κάποιοι, υπάρχει και παραϋπάρχει– άλλαξε αυτή τη «συμπεριφορά», με αποτέλεσμα γέννες, και κατά συνέπεια γατάκια προς υιοθεσία, δώδεκα μήνες τον χρόνο.

Προσθέστε σε αυτό και το γεγονός ότι ελάχιστοι συμπατριώτες μας στειρώνουν τις γάτες που φροντίζουν –από άγνοια, από αμέλεια, από αδιαφορία, από βλακεία– κι έτσι στο timeline μας παρελαύνουν καθημερινά εκατοντάδες γατάκια που προωθούν απελπισμένοι εθελοντές ζωοφιλικών οργανώσεων με ευφάνταστες, χαριτωμένες, χιουμοριστικές, στενάχωρες, εκβιαστικές, κάθε λογής, αναρτήσεις.

H γάτα ανακαλύπτει τις πιο εκλεκτές γωνιές: το πιο μαλακό μαξιλάρι (το δικό σας), το μπράτσο του καναπέ (για να λιμάρει τα νύχια του), το ψηλότερο ράφι της βιβλιοθήκης.

Μόνος στο σπίτι;

Αν λοιπόν, με τόσα που βλέπετε, μπαίνετε στον πειρασμό να υιοθετήσετε ένα γατί, με το σκεπτικό ότι στο άδειο σπίτι σας υπάρχει χώρος για ένα άστεγο ζωάκι που θα σας κάνει και παρέα, είστε σε καλό δρόμο (λέει η απελπισμένη ζωόφιλη εθελόντρια), αλλά ίσως και όχι (λέει ο λογικός άνθρωπος που έχει δει αρκετές αποτυχημένες υιοθεσίες). Γιατί χειρότερο από ένα άστεγο αδέσποτο είναι ένα άστεγο αδέσποτο που επιστρέφεται.

Τι πρέπει λοιπόν να ξέρετε: Το σπίτι σας δεν θα είναι πια δικό σας

Ένα γατί καταλαμβάνει το σπίτι στο οποίο μπαίνει και γίνεται αφεντικό. Το εξερευνά από άκρη σ’ άκρη και ανακαλύπτει τις πιο εκλεκτές γωνιές: το πιο μαλακό μαξιλάρι (το δικό σας), το μπράτσο του καναπέ (για να λιμάρει τα νύχια του), το ψηλότερο ράφι της βιβλιοθήκης, το πάσο της κουζίνας, το συρτάρι με τα εσώρουχα… Και μη σπεύσετε να το προικίσετε με καλάθι, μαξιλάρι, ονυχοδρόμιο, δέντρο για αναρριχήσεις γιατί ο δικός σας Μιαούλης πιθανότατα, θα τα σνομπάρει όλα αυτά, οικειοποιούμενος τα δικά σας.

Σε αντίθεση με τον σκύλο που θα πρέπει να παίρνετε μαζί σας όταν φεύγετε από το σπίτι, η Νιάου θα είναι ευτυχέστερη αν την αφήνετε στο σπίτι, στο βασίλειό της, στη βολή της (φωτογραφία: Μόνικα Κρητικού για το Andro).

Δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο να καθίσετε οπουδήποτε και να μη σηκωθείτε με τρίχες κολλημένες παντού, καρφωμένες μέσα στην πλέξη του ρούχου.

Θα υπάρχουν τρίχες ό,τι κι αν κάνετε

Οι γάτες μαδάνε. Όλο τον χρόνο. Και η τρίχα τους πάει παντού. Αν ξέρετε πως εσείς, ή κάποιος κοντινός σας άνθρωπος που έρχεται συχνά στο σπίτι σας είναι έστω και λίγο αλλεργικός, ξανασκεφτείτε το. Το αλλεργιογόνο βρίσκεται μεν στο σάλιο των γατιών, με δεδομένο όμως ότι γλείφονται όλη μέρα, καταλαβαίνετε γιατί η τρίχα κατηγορείται συχνότατα.

Επίσης, σημαντικό για κάποιους, δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο να καθίσετε οπουδήποτε και να μη σηκωθείτε με τρίχες κολλημένες παντού, καρφωμένες μέσα στην πλέξη του ρούχου – οι σκούρες αναδεικνύονται στα ανοιχτόχρωμα, οι λευκές στα σκούρα.

Θα μπορείτε να φύγετε για το Σαββατοκύριακο (αφού μεγαλώσει λίγο το γατί σας)

Σε αντίθεση με τον σκύλο που θα πρέπει να παίρνετε μαζί σας όταν φεύγετε από το σπίτι, η Νιάου θα είναι ευτυχέστερη αν την αφήνετε στο σπίτι, στο βασίλειό της, στη βολή της. Οι γάτες σπάνια αγαπούν τις μετακινήσεις και τα καινούργια μέρη και συνηθέστατα θα την κοπανήσει για να εξερευνήσει το νέο μέρος, ενώ εσείς θα λαχταρήσετε και θα «φτύσετε αίμα» μέχρι να αποφασίσει να εμφανιστεί. Η γάτα μπορεί να μείνει αρκετές μέρες μόνη, φτάνει βέβαια να έχει νερό, φαγητό και την άμμο της (για τους pet sitters θα μιλήσουμε σε άλλο κεφάλαιο).

Η προσωρινή φιλοξενία είναι ένας καλός τρόπος για να δείτε αν έχετε στόφα «γατομπαμπά».

Θα σας παρακολουθούν

Αν είστε αυτό που λέμε dedicated single, έχετε συνηθίσει να κοιμόσαστε και να ξυπνάτε μόνος, έχετε το νου σας. Η παρουσία ενός δεύτερου ζώντος οργανισμού μέσα στο σπίτι είναι για κάποιους σοκ. Θα ακούτε θορύβους που δεν ακούγατε, θα νιώθετε συχνά πως κάποιος σας παρακολουθεί, ίσως και να ροχαλίζει στο κρεβάτι σας.

Είχα μια γάτα, την Τρούφα, που ανέβαινε στην άκρη της μπανιέρας και με παρακολουθούσε ασκαρδαμυκτί στις πολύ ιδιωτικές μου στιγμές, αυτές που δεν μοιράζομαι με κανέναν. Φίλος που φιλοξένησε προσωρινά ένα κοκκινόγατο, ως δοκιμή ας πούμε για μια μελλοντική υιοθεσία, ομολόγησε: «Δεν ξέρω πώς να στο πω, νιώθω πως κάποιος είναι συνέχεια στο διαμέρισμα όπου έχω μάθει να είμαι μόνος. Νομίζω πως δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Δεν μπόρεσε και δεν το έκανε. Ως υπεύθυνος όμως τύπος που είναι, βρήκε ο ίδιος ένα μόνιμο σπίτι για τη μουσαφίρισσά του.

Η προσωρινή φιλοξενία πάντως είναι ένας καλός τρόπος για να δείτε αν έχετε στόφα «γατομπαμπά». Και είναι μια εθελοντική υπηρεσία που βοηθάει σημαντικά τη διαχείριση του τεράστιου αριθμού γατιών –μωρών κι ενήλικων– που δεν μπορούν να μείνουν έξω, σε αποικία, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Αν θεωρείτε πως σας ενδιαφέρει, η λύση είναι να έρθετε σε επαφή με τη ζωοφιλική οργάνωση της περιοχής σας. Αν μένετε στην Αθήνα (Δήμος Αθηναίων) γνωρίστε τις Εφτάψυχες.

 

//Η Μαρίνα Λεωνιδοπούλου είναι Managing Partner της εταιρείας Επικοινωνίας Out of the Box, εθελόντρια ζωοφιλικής οργάνωσης και ο «άνθρωπος» δυο γατιών, της Σουρίτας και του Νησίδα.

 

Διαβάστε ακόμα: Γιώργος Νανούρης. Η ζωή μου με την Νταίζη.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top