Ένα Andro Road-trip στην Κωνσταντινούπολη

O Mιχαήλ Ανδρουλιδάκης σε μια από τις πολύχρωμες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης.

Πάντα προτιμώ τα ταξίδια με το αυτοκίνητο, μου θυμίζουν κάτι από την Ιθάκη του Καβάφη. Με το αυτοκίνητο έχω την ευκαιρία να γνωρίζω όμορφους καινούργιους τόπους, να θαυμάζω ηλιοβασιλέματα, με διαφορετικό background κάθε φορά, και να ταξιδεύω το βλέμμα μου σε απέραντα τοπία.

Με τους αγαπημένους φίλους που αποφασίσαμε να πάμε στην Κωνσταντινούπολη συνηθίζουμε, τρεις-τέσσερις φορές τον χρόνο, να κάνουμε οδικά ταξίδια. Έτσι, όταν έπεσε η ιδέα στο τραπέζι, θέλαμε όλοι να το ζήσουμε από την αρχή δυνατά.

Με θέα το γαλάζιο της θάλασσας, ο Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης ξεκινάει ένα ταξίδι εμπειρίας.

Το οδοιπορικό ξεκίνησε βράδυ από την Αθήνα με προορισμό τις Αλυκές του Βόλου όπου θα διανυκτερεύαμε για να κόψουμε τη διαδρομή στη μέση. Η αλήθεια είναι πως φοβήθηκα ότι οι πέντε βαλίτσες (και μερικοί σάκοι για τα καλοραμμένα μας κουστούμια) δεν θα χωρούσαν στο πορτμπαγκάζ ενός σεντάν, αλλά, προς έκπληξή μου, όχι μόνο χώρεσαν, αλλά περίσσεψε και αρκετός χώρος για τα πράγματα που φέραμε πίσω από την Πόλη.

Όταν ξεκινάει ένα οδοιπορικό ξεκινάει μια καινούργια περιπέτεια και σίγουρα το ταξίδι δεν είναι μόνο ο προορισμός…

Η μαγευτική εικόνα της Κωνσταντινούπολης με τα νερά του Βοσπόρου να ζεσταίνουν το μάτι.

Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί την άλλη μέρα το μεγάλο ταξίδι. Οι δρόμοι ήταν ελεύθεροι και είχα την ευκαιρία να απολαύσω την οδήγηση του Opel Insignia σε όλο της το μεγαλείο. Αυτό που έχω να πω, ως πρώτη παρατήρηση, είναι ότι το αυτοκίνητο αυτό είναι εξαιρετικά αθόρυβο, κάνοντας το ταξίδι, τόσο για μένα όσο  και για τους συνεπιβάτες μου, ιδιαίτερα ξεκούραστο.

Το ταξίδι ξεκίνησε από την Αθήνα με προορισμό τις Αλυκές του Βόλου και με το Opel Insignia 120 edition έγινε άνετο.

Τις ώρες του ταξιδιού απολαύσαμε την πλούσια τεχνολογία της καμπίνας. Η μεγάλη οθόνη στο ταμπλό μάς επέτρεπε να επιλέγουμε τις ιταλιάνικες μουσικές μας, έχοντας εξαιρετική συνεργασία με το κινητό. Η πλοήγηση του αυτοκινήτου ανταποκρίθηκε άριστα, η θέση οδήγησης αποδείχτηκε ξεκούραστη και οι τρεις επιβάτες στα πίσω καθίσματα ήταν άνετοι.

Τα 1500 κ.ε. και οι 140 ίπποι του βενζινοκινητήρα, με turbo φυσικά, έκαναν το αυτοκίνητο να «φυσάει», παρά τους πέντε ενήλικες και το γεμάτο πορτμπαγκάζ. Εκεί, είπαμε για ακόμα μια φορά με τον συνοδηγό Νεκτάριο, την ίδια πάντα φράση που λέμε σε όλα μας τα ταξίδια: «Ένα καλό, σύγχρονο αυτοκίνητο σε προετοιμάζει για το επόμενο road-trip».

Δεν γίνεται να μην θαυμάσεις την πλούσια τεχνολογία της καμπίνας του Opel Insignia 120 edition.

Περνώντας τα σύνορα στον Έβρο, αντιμετωπίσαμε ένα άλλο σκηνικό. Καλο-οργωμένα χωράφια, σιδερωμένοι δρόμοι… Για περίπου 400 χλμ, όλα φάνταζαν καλόγουστα και μερακλίδικα. Το καύσιμο σχεδόν στη μισή τιμή, ενώ διόδια δεν συναντήσαμε.

Το πέρασμα από τον Έβρο.

Όσο για την Κωνσταντινούπολη, από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως έχει να μου δώσει πολλά. Και δεν με γέλασε. Ξεκινήσαμε, ως πρώτη προτεραιότητα, από την Αγιά Σοφιά, σπουδαίο έργο για την ανθρωπότητα, είδαμε το Μπλε Τζαμί, το Υδραγωγείο, επισκεφθήκαμε τις υπαίθριες αγορές και τα παζάρια. Μυρωδιές και χρώματα από μπαχαρικά, λουκούμια, σιροπιαστά, τσάγια… Όλα αυτά συνέθεταν το υπέροχο σκηνικό που ισορροπούσε με απόλυτη αρμονία ανάμεσα στην πολυκοσμία και τη φιλική διάθεση των πωλητών.

Η Αγία Σοφία στέκει πάντα εκεί και μας περιμένει.

Τις επόμενες ημέρες επισκεφθήκαμε γειτονιές με έντονη Οθωμανική χροιά, όπως το Balat, που φημίζεται για τα πολύχρωμα καλοβαμμένα του σπίτια, το Πατριαρχείο, το Orient Express, ενώ δεν χάσαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την Πόλη και από θαλάσσης με μια όμορφη βόλτα με σκάφος στον Βόσπορο.

Το Μπλε Τζαμί ένα από τα κλασικά τοπόσημα της Κωνσταντινούπολης.

Και επειδή η Κωνσταντινούπολη είναι η πόλη της καλοπέρασης, η πολίτικη κουζίνα είναι κάτι το πραγματικά μοναδικό. Ως γαστρονομικός προορισμός προσφέρει μερικά από τα πιο νόστιμα πιάτα που μπορεί να φάει κανείς, σερβιρισμένα με τον πιο μερακλίδικο και αυθεντικό τρόπο. Κάθε γεύμα ήταν για όλους μας οργασμός γεύσεων και αρωμάτων.

Αυτό το ζεστό χρώμα που αναδίδουν τα κτίρια στην Πόλη. Ο Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης έμεινε εντυπωσιασμένος.

Τέλος, δεν μπορώ να αφήσω απ’ έξω to χαμάμ που απολαύσαμε στο Cagaloglu Hamami, μια οθωμανική εμπειρία χαλάρωσης και καλλωπισμού την οποία σας συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Με το Opel Insignia 120 edition κάθε ταξίδι είναι μια ευχάριστη περιπέτεια.

Καταλήγοντας, θέλω να δώσω φωνή στην αίσθηση που σου δίνει η Κωνσταντινούπολη και δυσκολεύομαι. Δεν ξέρω αν είναι τα υπέροχα τοπία, τα κτήρια και τα αξιοθέατα. Δεν ξέρω αν είναι η κουλτούρα που ισορροπεί μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Δεν ξέρω αν είναι οι άνθρωποι, οι μυρωδιές, οι ήχοι και οι γεύσεις.

Η Κωνσταντινούπολη σε μαγεύει. Δεν γίνεται να μην επιστρέψεις.

Αυτό που ξέρω είναι ότι η Κωνσταντινούπολη είναι μια πόλη με ασύλληπτη ενέργεια, μια πόλη που σου δίνει όλη την ώρα εικόνες και σε κάνει να αισθάνεσαι οικεία. Ένας ερωτεύσιμος προορισμός που σου φωνάζει να ξαναγυρίσεις. Και είμαι σίγουρος πως θα ξαναγυρίσω σύντομα!

Φωτογραφίες: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης. 

Διαβάστε ακόμα: «Αφού έκανα τον γύρο του κόσμου, έπαθα κατάθλιψη. Τώρα φεύγω ξανά, κι όπου με βγάλει…».

TAGS :
Opel κωνσταντινούπολη ταξίδι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook