Ένα Costa Navarino τριήμερο, με πρωτότυπες δραστηριότητες στα πέριξ

Περπατώντας μέσα στην παρθένα βλάστηση της Μεσσηνίας.

Η Μεσσηνία είναι ένας επίγειος παράδεισος και η Costa Navarino το τουριστικά πιο οργανωμένο κομμάτι του. Ο διεθνών προδιαγραφών παραθεριστικός προορισμός βρίσκεται επάνω σε μία όμορφη αμμουδιά στο δυτικό μέρος του νομού, στο Ιόνιο Πέλαγος και προσφέρει την εμπειρία του ελληνικού καλοκαιριού συμπυκνωμένη σε συνθήκες ξενοδοχειακής άνεσης και σιγουριάς.

Καθώς πλέον η έννοια της ξεκούρασης περιλαμβάνει και το ξεσκούριασμα από την καθιστική ζωή της πόλης, η Costa Navarino προσφέρει και μία σειρά από αθλητικές δραστηριότητες στο βουνό και στη θάλασσα, εντός και εκτός συγκροτήματος, απευθυνόμενες εξίσου σε αρχάριους και προχωρημένους, παιδιά και ενήλικες, ημεδαπούς και ξένους. Μέσα σε 48 περίπου ώρες προλάβαμε να γεμίσουμε την διαμονή μας με ένα εντατικό αλλά ευχάριστο πρόγραμμα άθλησης και ευεξίας.

Ευκαιρία για ποδηλατάδα στους κοντινούς υγροβιότοπους.

Μέρα 1η. Ποδήλατο και Πικνίκ

Φτάνοντας δεν είχαμε καιρό για χάσιμο. Παραδώσαμε τις αποσκευές και μέχρι να τις πάνε στο δωμάτιο κάναμε μια βουτιά στην παραλία με τη λεπτή άμμο, αξιοποιώντας το πολύ πρακτικό σύστημα φτάνοντας στην παραλία να βρίσκεις ένα ράφι με μεγάλες πετσέτες, τις οποίες μπορείς να απλώσεις επάνω στις ξαπλώστρες που περιλαμβάνονται στο κόστος του δωματίου, και φεύγοντας να τις ρίξεις στον ειδικό κάδο για να πάνε για πλύσιμο. Απλά τα πράγματα, πρακτικά και πολιτισμένα.

Εκτός από τις εγκαταστάσεις, ξαπλώστρες και ναυαγoσώστη, στην παραλία υπάρχει και το εστιατόριο Barbouni. Από φαγητό σερβίρει τόσο τα παραδοσιακά ελληνικά τηγανητά θράψαλα και ψάρι Α΄ κατηγορίας (110 ευρώ το κιλό), όσο και μοντέρνα κουζίνα. Τα πρώτα τα φάγαμε με τα μάτια, τα δεύτερα τα δοκιμάσαμε: σαλάτα με καλαμάρι, λαυράκι με πάστα παντζαριού και κριθαρώτο με γαρίδες, ελαφρώς βουτυράτο. Το κρασί 1827 αποκλειστική εμφιάλωσης για το Costa Navarino είναι μια καλή επιλογή στο λευκό.

Αντικειμενικός σκοπός της επίσκεψης όμως είναι η άθληση και ταυτόχρονα η επαφή με τη φύση. Εκτός από πρότυπος βιοκλιματικός οικισμός φτιαγμένος με σεβασμό στο τοπικό περιβάλλον, η Costa Navarino βρίσκεται κοντά σε ορισμένους από τους πιο ενδιαφέροντες υδροβιότοπους της Πελοποννήσου.

Αφότου ξεκουραστήκαμε και χωνέψαμε, το απόγευμα της πρώτης ημέρας ήταν αφιερωμένο σε μία ποδηλατική εκδρομή στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, με οδηγό μας τον Ελβετό Μάικ της Navarino Outdoors, ο οποίος μιλάει άψογα ελληνικά και καβάλα στα ελληνικής κατασκευής ποδήλατα Ideal από την Πάτρα μάς έκανε  από σέλας μία ξενάγηση για να γνωρίσουμε την λιμνοθάλασσα και τα κοντινά χώρια, μία εμπειρία αρκετά χρήσιμη η δεύτερη, ιδίως για τους διεθνείς επισκέπτες. Η εκδρομή ολοκληρώθηκε με μια πεζή ανάβαση στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία με ονειρεμένη θέα στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς, το κάστρο του Ναβαρίνου και φυσικά το ηλιοβασίλεμα.

Μπάνιο στη θάλασσα, αλλά και πικ νικ στην ύπαιθρο.

Με την ευκαιρία είχε στηθεί και ένα ωραίο τραπεζωμένο πικ-νικ από την χρυσοχέρα Κυριακή, που διατηρεί το εστιατόριο Φα-Κυ στις Ράχες Κυπαρισσίας. Η Κυριακή οργανώνει εκπληκτικά πικ-νικ για τους φιλοξενούμενους της Costa Ναβαρίνο. Σας το προτείνω ανεπφύλακτα. Φτιάχνει καταπληκτική σπιτική λεμονάδα, τραγανή λαδένια αιγαιοπελαγίτικη, κις ολικής άλεσης με σπαράγγια, και μάλλον τις καλύτερες κοτομπουκιές πανέ που έχω φάει στη ζωή μου.

Η εκδρομή στον καταρράκτη Καλαμάρη σου ανοίγει την όρεξη.

Μέρα 2η. Τένις, Καταρράκτης, Γιόγκα

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με μία πολύ πρωινή βουτιά στην ωραιότατη παραλία. Ακολούθησε πρωινό στο The Romanos, a Luxury Collection Resort, που έχει όλα τα καλά του κόσμου και το άρθρο δεν θα έφτανε για να τα απαριθμήσω καταλεπτώς, συγκράτησα όμως με ιδιαίτερη αγάπη τις τραγανές κροκέτες επάνω στις οποίες μπορούσες να βάλεις σκουμπρί καπνιστό ποιότητας Α΄Α΄ και γιατί όχι λίγο μέλι βαμβακιάς. Αν και βαρύναμε λίγο, κατευθυνθήκαμε στην πρώτη προγραμματισμένη δραστηριότητα της ημέρας, που ήταν το τέννις.

Είναι μία από τις καινούργιες δραστηριότητες που προσφέρεται σε συνεργασία με την πρότυπη Ακαδημία Τέννις Μουράτογλου της γαλλικής Νίκαιας. Ο Πατρίκ Μουράτογλου είναι ελληνικής καταγωγής Γάλλος προπονητής από τη μεγάλη βιομηχανική οικογένεια της Πόλης, ο οποίος ανακάλυψε ότι το πάθος του ήταν το τένις και συγκεκριμένα η προπόνηση.

Έτσι δημιούργησε μια πρότυπη ακαδημία αρχικά στο Παρίσι και έπειτα στη Νίκαια, στην οποία μπορεί κάποιος να μάθει τένις από την αρχή ή με πάει για να βελτιωθεί σε μία συγκεκριμένη τεχνική. Οι υπηρεσίες αυτές προσφέρονται πλέον και στο Mouratoglou Tennis Center στην Costa Navarino, όπου χάρη στην πρότυπη παιδαγωγική μέθοδο ενήλικες και παιδιά μπορούν να μάθουν γρήγορα και ευχάριστα (προς Θεού δεν θα πω “άκοπα”) τα βασικά του αθλήματος.

Εάν ήδη ασχολείστε ή είστε προχωρημένος, μπορείτε να συζητήσετε με τους έμπειρους και καταρτισμένους προπονητές και να επεξεργαστείτε ένα προσαρμοσμένο πρόγραμμα για να προχωρήσετε το επίπεδό σας ή να αποκτήσετε κάποια συγκεκριμένη δεξιότητα ή να βελτιώσετε τη συνολική σας τεχνική. Εναλλακτικά μπορείτε να το δείτε και ως ένα κίνητρο για να βελτιώσετε την φυσική σας κατάσταση μαθαίνοντας παράλληλα ένα νέο και κοινωνικά χρήσιμο άθλημα. Στο Mouratoglou Tennis Center στην Costa Navarino υπάρχουν συνολικά 16 υπερσύγχρονα γήπεδα – τα 12 μάλιστα δημιουργήθηκαν μέσα στο 2021! – που καλύπτουν και τους τρεις τύπους: χώματος, φυσικής χλόης (μοναδικό στην Ελλάδα) και σκληρό, όλα προδιαγραφών εφάμιλλων αυτών στα οποία διαξάγονται τα grand slam.

Tα επαγγελματικής κατηγορίας γήπεδα τένις της Costa Navarino.

Και επειδή μετά όλοι ήταν λίγο ξεπατωμένοι, ακολούθησε το ελληνικό μεσημεριανό στη Souvlakerie, το ελληνικού τύπου ψητοπωλείο, που το μόνο του αρνητικό είναι ότι δεν λέγεται ο Μενέλαος ή τα Πέντε Αδέρφια. Είναι ένα από τα πολλά εστιατόρια που βρίσκεται στην Αγορά, ένα είδος πλατείας με καταστήματα στο εσωτερικό του συγκροτήματος, που αναπαράγει τα βασικά χαρακτηριστικά ενός τυπικού ελληνικού οικισμού. Είναι μια χαρά για όποιους βαριούνται ή δεν προλαβαίνουν να κάνουν την βόλτα μέχρι την Πύλο, το Μάραθο, τους Γαργαλιάνους, ή γιατί όχι, και τα Φιλιατρά!

Μάλιστα, επειδή στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι διαθέτουν εντοπιότητα, άμα έχεις διάθεση να τους πιάσεις κουβέντα, μπορείς όντως να μεταφερθείς νοερά στη πλατεία της Κυπαρισσίας ή της Μεσσήνης (για τους φίλους: Νησί). Είναι και αυτό κάτι που δίνει με τον τρόπο του τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Costa Navarino, μια πολύ ανθρώπινη διάσταση, και πραγματικά το γλυτώνει από το να γίνει απρόσωπο ή υπερβολικά στημένο. Γενικά, η συνολική φιλοσοφία είναι να προσφέρει στον επισκέπτη μια εμπειρία αυθεντικά ελληνικής φιλοξενίας, και το πετυχαίνει.

Εκτός θυρών και πάλι το απόγευμα για μία ήπια εκδρομή με τους Navarino Outdoors σε ένα από τα πιο όμορφα φυσικά τοπία της περιοχής, τον καταρράκτη Καλαμάρη. Ήταν μια ευχάριστη χωνευτική βόλτα για όλες τις ηλικίες, αφού να υπενθυμίσουμε ότι οι δραστηριότητες απευθύνονται σε όλα τα επίπεδα δυσκολίας, ξεκινώντας από τον πιο απλό και φτάνοντας στο πιο απαιτητικό, πάντοτε όμως με έμπειρους και ευγενέστατους οδηγούς και σε συνδυασμό με επίσκεψη σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες φυσικές ομορφιές του νόμου. Πήραμε και ένα καρπούζι να το βάλουμε να παγώνει στα παγωμένα νερά όπου βούτηξαν οι πιο θαρραλέοι και περάσαμε όμορφα στη ελληνική εξοχή.

Το KOOC Taverna Secrets o σεφ Γιάννης Παρίκος επανερμηνεύει επινοητικά την ελληνική κουζίνα.

Επιστροφή στην έδρα για γιόγκα στην παραλία, να κάνουμε τον κάτω σκύλο πεφιλημένοι από τον ζέφυρο (τέλος πάντων από όπου ερχόταν το αεράκι), όπου είναι βέβαια τόσο όμορφα, τόσο γαλήνια, τόσο ευχάριστα, που ακόμα και αν δεν καταφέρνεις να ισοροπήσεις με το ένα πόδι στην άμμο και το κεφάλι στα σύννεφα, κάνεις παρόλαυτά αγόγγυστα μια προσπάθεια παραπάνω. Και μέχρι να πεις Ναμαστε σουρουπώνει, με το μαγιό βέβαια διότι μετά επιβάλλεται και μία βουτιά. Και επειδή όπως είπαμε έχει και τις πετσέτες πρόχειρες, βουτάς χωρίς να το σκέφτεσαι, μέχρι να πέσει ο ήλιος για να πάμε στο εστιατόριο.

Το KOOC Taverna Secrets γράφεται ανάποδα από το cook αλλά προφέρεται έτσι ακριβώς (είναι μια λεπτομέρεια που δεν την κατάλαβα ακριβώς αλλά δεν έχει σημασία). Αυθεντικές γαρίδες Kοιλάδας από την Ερμιονίδα και ζουμερή μπριζόλα, αλλά και οι καινούργιες συνταγές του σεφ Γιάννη Παρίκου που επίσης επανερμηνεύουν επινοητικά την ελληνική κουζίνα.

Όλα ήταν πεντανόστιμα, κράτησα στη μνήμη την εξαιρετικά πετυχημένη τάρτα καβούρι και επίσης το χτένι. Άκρως ενδιαφέρουσα η μπαβαρουάζ με ελληνικά μυρωδικά ως γλυκό επιδόρπιο: τη βρήκα εξαιρετική ιδέα, η οποία πιστεύω ότι μπορεί να εξελιχθεί περισσότερο. Εξαιρετικές οι προτάσεις του οινοχόου Μπάμπη Κουζή: Idylle d’Achinos ροζέ, L’esprit du Lac Κυρ Γιάννη ροζέ, Drumo Κυρ Γιάννη λευκό και η έκπληξη της βραδιάς, το A-muse, λευκό, Μαλαγουζιά, από το Κτήμα Μουσών.

Και μετά ακολούθησε ένα ωραίο after στον εξωτερικό χώρο του Μπαρ 1827 στο The Westin Resort για να αποχαιρετήσουμε τους διεθνείς φίλους μας που θα έφευγαν την επόμενη μέρα νωρίς με τις πρωινές πτήσεις. Παρακινούμενος από την επαγγελματική μου ευσυνειδησία παρέκαμψα τα παλαιωμένα αποστάγματα και παρήγγειλα το signature cocktail με Pink Gin και σιρόπι ελιάς, σερβίρεται δε με πραγματικές ελιές Καλαμών, ολόκληρες με το κουκούτσι τους.

Οφείλω να πω ότι σπάνια η τόλμη του δοκιμαστή επιβραβεύεται τόσο πλέρια και πέρα από τις πιο ευφάνταστες προσδοκίες. Το κοκτέηλ 1827 είναι κάτι μεταξύ negroni και dry martini τέλεια εναρμονισμένο με τη γεύση της ελιάς και ιδανικό δροσιστικό για την καλοκαιρινή βραδιά. Νομίζω ότι θα μπορούσα να ξαναπάω μόνο για αυτό.

Στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς για κανόε καγιάκ.

Μέρα 3η και τελευταία: καγιάκ

Περάσαμε ωραία το βράδυ των συγκινητικών αποχαιρετισμών, όμως το κυρίως πιάτο των δραστηριοτήτων μας ήταν νωρίς το επόμενο πρωί. Τώρα εάν αναρωτιέστε – όπως αναρωτήθηκα και εγώ – πώς γίνεται να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα και την επόμενη μέρα πρωί-πρωί να είμαστε fit στην παραλία χωρίς να είμαστε υπεραθλητές, η απάντηση δεν οφείλεται σε αναβολικά κρυμμένα στο νόστιμο φαγητό.

Βρίσκεται στην πραγματική ξεκούραση, που είναι η “άυλη” παροχή της Costa Navarino στους επισκέπτες. Τα κρεβάτια είναι τόσο καλά, συν τον καθαρό αέρα, το ιώδιο από τη θάλασσα, την απόλυτη ηρεμία, που ξεκουράζεσαι τέλεια. Κοιμήθηκα λιγότερο από ό,τι συνήθως και ξύπνησα πιο ξεκούραστος από ποτέ. Στην Costa Navarino το δωμάτιο είναι πραγματικά τόσο άνετο, που ξεχνάς ότι είναι πολυτελές.

Κάτω στην παραλία, οι θαλασσινές δραστηριότητες παρέχονται από το Navarino Sea Onwater by Moraitis Watersports και περιλαμβάνουν kayak και flatboard (πρόκειται για τη σανίδα που στέκεσαι όρθιος, αυτό κανονικά είναι πολύ δύσκολο γιατί απαιτεί κάποια εξοικείωση για να ισορροπείς, αλλά εδώ υπάρχει και η δυνατότητα μεγάλης σανίδας γα περισσότερα άτομα, που είναι πιο σταθερή και κατάλληλη για αρχάριους) με εύλογο προορισμό την κοντινή παραλία της Βοϊδοκοιλιάς, μία από τις πιο γραφικές και περίφημες παραλίες της Πελοποννήσου: εξαιρετικά δημοφιλής σε ντόπιους και επισκέπτες, ιδίως βέβαια για οικογένειες καθώς τα νερά είναι αρκετά αβαθή.

Για να φτάσεις ως εκεί με το καγιάκ, ανάλογα με τη φυσική κατάσταση, την εμπειρία και τον καιρό, θα χρειαστεί σίγουρα μια ώρα. Η έκφραση τραβάω κουπί δεν έχει βγει τυχαία, το καγιάκ είναι μία δραστηριότητα που απαιτεί σωματικό κόπο αλλά και συντονισμό ανάμεσα στα δύο μέλη του πληρώματος. Πραγματικά μία ευκαιρία να αναδειχθούν χαρακτήρες: αν θέλεις να ξέρεις πώς είναι πραγματικά κάποιος υποψήφιος συνεργάτης, πήγαινε μαζί του για καγιάκ. Η ομάδα μας τα κατάφερε: φτάσαμε στον προορισμό μας σώοι και φίλοι.

Η επιστροφή μετά από ένα ωραίο μπάνιο στη Βοϊδοκοιλιά γίνεται με αυτοκίνητο, ίσα ο χρόνος για λίγη ξεκούραση, ένα club sandwich στην πισίνα, ένα τελευταίο φρεσκάρισμα. Kάτι που εκτίμησα στα δωμάτια του The Westin Resort είναι ότι ο τοίχος του μπάνιου έχει συρόμενο πέτασμα με το οποίο ανοίγει και μπορείς να βλέπεις τη θάλασσα και τον ορίζοντα από την μπανιέρα.

Αποχαιρετήσαμε τη Costa Navarino χωρίς δάκρυα παρηγορημένοι με ένα εξαιρετικό γεύμα στο Flame, το εστιατόριο στο clubhouse του Dunes Course – το γκολφ είναι επίσης μια από τις κλασικές δραστηριότητες, τόσο που να μη χρειάζεται τις δικές μας συστάσεις. Από φαγητό: Rib Eye, κλασικό φιλέτο, μαύρο κοτόπουλο, όλα εξαιρετικά κρέατα άψογα ψημένα, και ορεκτικό έκπληξη: το ταρτάρ τόνου είχε και χοιρινή πέτσα. Είναι μία παρασκευή με την οποία ουσιαστικά το δέρμα καθαρίζεται από το λίπος και έπειτα ψήνεται για να γίνει μια ανάλαφρη και  τραγανή χοιρινή δαντέλα. Το εστιατόριο προτείνει και το αγαπημένο Deux Dieux του φίλου Χρήστου Αϊβαλή σε ποτήρι, οπότε έχεις όλα όσα χρειάζεσαι.

ΥΓ: Κάποια στιγμή μέσα σε όλα αυτά χώρεσα και μια σάουνα στο Anazoe Spa. Νιώθεις το σώμα σου να λιώνει, προτού βουτήξεις στην πισίνα για δροσιά. Μια πλήρης αναζωογόνηση σώματος και πνεύματος.

Διαβάστε ακόμα: Μarco Polo, το boutique hotel στη Ρόδο που μας μεταφέρει σε άλλες εποχές.

TAGS :
Costa Navarino

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook