Δημοσθένης Ευαγγελίδης: «Εξελικτικά, το τρέξιμο είναι συνυφασμένο με την ύπαρξή μας»

«Olympus Marathon 2010: 4ος Έλληνας και 7ος γενικής σε έναν αγώνα που πλέον αποτελεί σημείο αναφοράς. Η συμμετοχή μου στους αγώνες βουνού οφείλεται εξ ολοκλήρου στους Νίκο Σιδερίδη και Κώστα Ανδρονικίδη, και τους είμαι εξαιρετικά ευγνώμων γι’ αυτό!» (Φωτό: go-mrp.com)

Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Ορθοπαιδικός χειρουργός. Τα τελευταία τρία χρόνια ζω στην Αγγλία.

Γιατί τρέχετε;
Είναι πολύ δύσκολο να εκλογικεύσω και να λεκτικοποιήσω τις αιτίες… Ίσως στο τέλος αυτής της συνέντευξης ο αναγνώστης να έχει σχηματίσει μια αδρή εντύπωση!

Ποιος είναι ο στόχος σας;
Για κάθε δρομέα που τρέχει αγωνιστικά, ο στόχος θα πρέπει να είναι κυρίως ο χρόνος, γιατί οι επιδόσεις του είναι αφενός το αποτύπωμα που θα αφήσει στην ιστορία και αφετέρου το εκάστοτε μέτρο σύγκρισης με αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «τον δυσκολότερο αντίπαλο», τον εαυτό του. Αυτό είναι το καλό με τους αγώνες στίβου και δρόμου, όπου τα αποτελέσματα είναι αναπαραγώγιμα και συγκρίσιμα. Παρ’ όλα αυτά, η εμπειρία κάθε αγώνα είναι μοναδική και δεν θα πρέπει να «αλλοτριώνεται» κάθε φορά υπό το πρίσμα της επίδοσης ή της κατάταξης.

«Πριν από την εκκίνηση στο Sfendami Mountain Festival το 2011, μαζί με τον Γιάννη Κουρκουρίκη, μια εμβληματική προσωπικότητα στο χώρο του αθλητισμού, με διακρίσεις που εκτείνονται από τη 10η θέση σε Ολυμπιακούς Αγώνες ως κωπηλάτη μέχρι τον πρόσφατο τερματισμό του στο Σπάρταθλο». (Φωτό: προσωπικό αρχείο)

Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Όταν καταφέρνω να βγω από την πόρτα, μια και ομολογουμένως αυτό είναι ένα από τα δυσκολότερα μέρη της προπόνησης, με κινητοποιεί η βεβαιότητα ότι, γυρνώντας, θα νιώθω πολύ καλύτερα.

Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Είμαι μάλλον ορθολογιστής αλλά, για πρακτικούς και μόνο λόγους, είμαι εξαρτημένος από το χρονόμετρό μου.

Τρέχετε μετά μουσικής;
Νομίζω ότι η μουσική σε βοηθάει να πας μακριά, αλλά όχι να πας γρήγορα. Γι’ αυτό ακούω πολλές φορές ραδιόφωνο στα ελεύθερα χιλιόμετρα αλλά ποτέ στα κομμάτια. Γενικά, μια και το τρέξιμο είναι πάντα μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση, νομίζω ότι είναι καλό τα ακουστικά να μένουν συχνά σπίτι.

Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Η κούραση της μέρας, η οποία στερεί την ευκαιρία για ποιοτικές προπονήσεις, και ο δυνατός αέρας όταν κάνω κομμάτια.

Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Μια δυνατή προπόνηση που βγαίνει όπως την έχεις προγραμματίσει και επίσης μια ωραία διαδρομή για χιλιόμετρα.

Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Πολλά και διάφορα… Συχνά προσλαμβάνω ερεθίσματα από τη διαδρομή και τους περαστικούς ή τους δρομείς που συναντάω, αλλά επίσης σκέφτομαι όσα με απασχολούν στην καθημερινότητά και κάνω σχέδια για το μέλλον.

Από πού αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Κυρίως από επικείμενους αγωνιστικούς στόχους, αλλά και από την ανάμνηση δύσκολων προπονήσεων και επιτυχημένων αγώνων στο παρελθόν.

Διαβάστε ακόμα: Γιάννης Κουρκουρίκης – «Διατηρώ μέσα μου τη φλόγα διαρκώς αναμμένη».

«Από τη λαμπαδηδρομία πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο. Λίγους μήνες μετά από αυτήν τη φωτογραφία μετακόμισα στη Γηραιά Αλβιώνα». (Φωτό: Γ. Μιχαηλίδης)

Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Αναμφίβολα, είναι η καλύτερη αφορμή για να περάσεις λίγη ώρα μόνος με τις σκέψεις σου ή να ξεφύγεις απ’ αυτές, ανάλογα του τι επιζητάς. Η «αντιστρόφως ανάλογη» σχέση του με ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη, είναι πλέον καλά τεκμηριωμένες επιστημονικά, τόσο για το τρέξιμο όσο και για άλλες μορφές άσκησης.

Είναι αλήθεια ότι προκαλεί ένα γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Ο εθισμός αυτός έχει μια νευροφυσιολογική βάση και είναι επίσης αποδεδειγμένος. «Δυστυχώς» δεν υπήρξα ποτέ ιδιαίτερα εθισμένος στο τρέξιμο και αυτό σίγουρα μου στοίχισε γενικότερα σε αγωνιστικό επίπεδο, Αλλά, αν δούμε πιο αποστασιοποιημένα το όλο θέμα, το να αφιερώνεις δύο με τρεις ώρες καθημερινά στην προπόνηση (δεν είναι λιγότερες, ειδικά αν αναλογιστούμε τις απαραίτητες δραστηριότητες που προηγούνται και έπονται) είναι μάλλον υπερβολή αν δεν κάνεις αγωνιστικό αθλητισμό σε διεθνές επίπεδο. Όσο κι αν θέλουμε να δώσουμε διάφορες προεκτάσεις στο τρέξιμο – ειδικά στο αγωνιστικό –, κατά τη γνώμη μου παραμένει εν πολλοίς μια μάλλον ματαιόδοξη δραστηριότητα που αποσκοπεί κυρίως στη σωματική βελτίωση του εαυτού μας, όσο κι αν αυτό ακούγεται κυνικό. Αν αφιερώναμε το μισό από αυτό το χρόνο σε πνευματική καλλιέργεια ή σε εθελοντικές δράσεις, αυτά θα είχαν πολύ πιο άμεσο και σημαντικό αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο. Βάσει των παραπάνω δεν μετανιώνω που δεν είμαι εθισμένος.

Έχετε λάβει μέρος σε πολλούς αγώνες. Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Οι αγώνες είναι που δίνουν νόημα στην επίπονη προετοιμασία που έχει προηγηθεί. Αν και συνεπάγονται πολύ έντονη σωματική προσπάθεια, οι δρομείς πάντα τους αντιμετωπίζουν σαν γιορτή.

Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο;
Αν και έτρεξα μαραθώνιο αρκετά όψιμα, μετά από 18 χρόνια ως δρομέας και έχοντας ξεκινήσει από αγώνες ημιαντοχής (600-1.000 μ. στο γυμνάσιο), ο μαραθώνιος είναι το αγώνισμα που με γοήτευσε περισσότερο. Καθώς δεν μπορείς να κάνεις περισσότερους από 2-3 μαραθωνίους αγωνιστικά σε μια χρονιά, κάθε ένας απ’ αυτούς αποτελεί ένα ορόσημο στην αθλητική σου καριέρα.

Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Τερμάτισα 2ος στο μαραθώνιο της Κοπεγχάγης το 2011, με 2:24:28. Μπορεί αυτός ο χρόνος να μην έχει ιδιαίτερη βαρύτητα σε διεθνές επίπεδο, αλλά είναι μια αξιοπρεπής επίδοση για έναν «απλό» δρομέα με μια κατά τα άλλα κανονική ζωή.

«Σε αγώνα ανωμάλου δρόμου στην Αγγλία με τα χρώματα του Brighton & Hove, συλλόγου για τον οποίο έτρεχε ο Steve Ovett. Το τρέξιμο στην Αγγλία είναι από πολλές πλευρές αρκετά διαφορετικό, και συνολικά οι συνθήκες ευνοούν σημαντικά την εξέλιξη ενός αθλητή, κυρίως λόγω του υψηλού συναγωνισμού, της προπόνησης σε γκρουπ, της ύπαρξης πολλών αγώνων και της ύπαρξης χώρων για τρέξιμο». (Φωτό: T. Ulliot)

Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Τα φρούτα και οι μπάρες δημητριακών (πρέπει να έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη για να είναι υγιεινές). Κακές γλώσσες λένε ότι οι ζω τρεφόμενος με μπάρες δημητριακών, το οποίο δεν είναι εντελώς ψέμα, ειδικά όταν βρίσκομαι στη δουλειά. Επίσης η μαύρη σοκολάτα, την κατανάλωση της οποίας τα τελευταία χρόνια απενεχοποίησαν οι επιστήμονες, αρκεί η κατανάλωσή της να είναι πολύ χαμηλή (<10gr/μέρα στις περισσότερες μελέτες)

Διαβάστε ακόμα: Αργύρης Παπαθανασόπουλος: «Όλη μου η ύπαρξη είναι συνυφασμένη με το τρέξιμο!»

Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Οι δρομείς χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που τραυματίστηκαν και σε αυτούς που θα τραυματιστούν! Αν και ποτέ δεν είχα κάποιο επίμονο τραυματισμό, έχω βρεθεί κι εγώ σε αυτήν τη δύσκολη θέση. Είναι πολύ σημαντικό να μείνεις συγκεντρωμένος στους μακροπρόθεσμους στόχους σου, να αντιμετωπίσεις το όλο θέμα θετικά και να χρησιμοποιήσεις το «νεκρό» διάστημα της αποκατάστασης για να αναπτύξεις δεξιότητες που σου λείπουν (π.χ. ευλυγισία ή δύναμη στον κορμό) και να παραμείνεις σε καλή γενική φυσική κατάσταση με εναλλακτικές μορφές προπόνησης (cross training). Οι δρομείς πρέπει να θυμούνται την ιπποκρατική ρήση «κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν» (το να προλαμβάνεις είναι καλύτερο από το να θεραπεύεις).

Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Είμαι παιδί της πόλης και τα περισσότερα χιλιόμετρα γίνονται στον αστικό ιστό και στο στάδιο. Ζώντας στην Αγγλία τα τελευταία τρία χρόνια, έχω την ευκαιρία να τρέχω στις πολύ εκτεταμένες περιοχές πρασίνου στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, ενώ κατά τη χειμερινή περίοδο μπορεί να περάσουν μήνες χωρίς να μπω στο στάδιο, μια και συνηθίζουν να κάνουν «κομμάτια» στα πάρκα.

Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Όντας δρομέας για πάνω από 25 χρόνια, είναι δύσκολο να απαντήσω σε αυτό! Αν έπρεπε να επιλέξω μια διαδρομή, θα ήταν ένα long run στη Σιθωνία την άνοιξη του 2011. Βέβαια, αν επεκταθούμε στο trail / mountain running, ακόμη και η πιο «ασήμαντη» διαδρομή είναι απείρως ομορφότερη απ’ ό,τι θα συναντήσεις μέσα ή γύρω απ’ την πόλη.

«Σε μία από τις τρεις συμμετοχές μου στο Μαραθώνιο του Ναγκάνο (Ιαπωνία), το 2005. Εξεπλάγην κατεβαίνοντας τις 2:30:0 στη δεύτερη συμμετοχή μου σε μαραθώνιο, με μια υποτυπώδη προετοιμασία δύο μηνών. Οι Έλληνες και ο μαραθώνιος χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης σε αυτήν την τόσο ιδιαίτερη χώρα». (Φωτό: προσωπικό αρχείο)

Έχετε τρέξει στο σκοτάδι;
Αν και πολλές φορές τρέχω τη νύχτα, δεν θα έλεγα ότι μετράει σαν τρέξιμο στο σκοτάδι, αυτό είναι ακόμη στη λίστα.

Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;
Η σημασία των διατάσεων έχει υποβαθμιστεί με βάση διάφορες έρευνες τα τελευταία χρόνια, αλλά είχα αναγκαστεί να σταματήσω ακόμη πιο πριν, λόγω έλλειψης χρόνου. Ωστόσο, καλό θα είναι να αφιερώνουμε 10 λεπτά στο τέλος της προπόνησης, για να διατείνουμε τις μεγάλες μυϊκές ομάδες και να χρησιμοποιήσουμε αυτόν το χρόνο για ένα σύντομο απολογισμό του τι πήγε καλά και τι όχι.

Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Αν και συνήθως τρέχω σε γνωστές διαδρομές, το GPS στο ρολόι μου μού δίνει την ευελιξία να τρέχω ενίοτε προς όποια κατεύθυνση μου φαίνεται ενδιαφέρουσα και να ανακαλύπτω νέες περιοχές.

Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Είμαι μάλλον μοναχικός δρομέας, αλλά ίσως να κατέληξα εκεί περισσότερο από ανάγκη και λόγω των περιστάσεων. Αναμφίβολα, αν βρεθείς στο σωστό γκρουπ, μπορείς μέσα σε λίγους μήνες να ξεπεράσεις στόχους που κυνηγούσες για χρόνια και το ιδανικό για κάθε δρομέα θα ήταν να προπονείται με παρέα (του επιπέδου του σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις) τουλάχιστον μια-δυο φορές την εβδομάδα.

Έχετε κάνει trail running στο βουνό;
Οι φίλοι μου Νίκος Σιδερίδης και Κώστας Ανδρονικίδης, μαζί με μια παρέα δρομέων βουνού στην Καβάλα, με μύησαν στο μαγικό χώρο του ορεινού τρεξίματος. Αν και δεν είχα την τύχη να εμβαθύνω ιδιαίτερα σ’ αυτόν τον τομέα, έκανα 5:9:42 στην πρώτη μου συμμετοχή στον Olympus Marathon το 2010, μια από τις πολύ καλές επιδόσεις Ελλήνων σε αυτόν τον αγώνα.

Διαβάστε ακόμα: Νίκος Σιδερίδης: «Ένα χαλαρό τρέξιμο είναι η καλύτερη ξεκούραση!»

«Μαραθώνιος Χιούστον 2010, μαζί με την Ευαγγελία Δοντά και κάποιους από τους κορυφαίους του αγώνα, προσκεκλημένοι της ομογένειας και εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Ο αγώνας αυτός, μέσα σε λίγα χρόνια, εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους μαραθωνίους της Αμερικής και φιλοξένησε τα Olympic trials το 2012». (Φωτό: προσωπικό αρχείο)

Barefoot (ξυπόλυτο) τρέξιμο;
Όχι ακριβώς, αλλά με τα αγωνιστικά μου παπούτσια να ζυγίζουν 156 γρ., αυτό δεν απέχει και πάρα πολύ. Η πρόσφατη άνθιση του barefoot running είχε σε μεγάλο βαθμό εμπορικές ρίζες και δεν υπάρχουν ακόμη ξεκάθαρα δεδομένα για τη σχέση κινδύνου – οφέλους σε επιστημονικό επίπεδο. Μια από τις πιο γνωστές εταιρείες στο χώρο αναγκάστηκε να καταβάλει αποζημιώσεις πρόσφατα, δεδομένου ότι ισχυριζόταν οφέλη που δεν αποδείχθηκαν.

Έχετε σκύλο; Αν ναι, τον παίρνετε μαζί στην προπόνηση;
Δεν έχω σκύλο, αλλά σίγουρα θα ήταν καλή παρέα για τα χιλιόμετρα – αρκεί αυτό να μη θεωρείται κακοποίηση. Είμαι σίγουρος ότι θα με κέρδιζε!

Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Όχι ακριβώς, αλλά σίγουρα βοηθάει ως ένα σημείο αναφοράς στην καθημερινότητά σου και μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση, τις κοινωνικές σχέσεις και την αυτοεκτίμηση.

Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν συχνότερα απ’ ό,τι θα ήθελα! Πλέον, όμως, βλέπω το τρέξιμο με πιο ψυχρή ματιά και δεν με πειράζει καθόλου να απομακρυνθώ για ένα διάστημα, καθώς πιστεύω ότι μπορεί να είναι ένας περιοριστικός παράγοντας στη διαδρομή του καθενός μας για αυτοβελτίωση, για καλλιέργεια μιας πιο ολοκληρωμένης , λιγότερο μονοδιάστατης προσωπικότητας και για συνεισφορά σε έναν καλύτερο κόσμο.

Διαβάστε ακόμα: Γυμναστική από γυμναστική διαφέρει. Εξαρτάται από τον λόγο για τον οποίο θες να γυμναστείς!

«Μαραθώνιος Κοπεγχάγης 2011: Δεύτερη θέση και ατομικό ρεκόρ με 2:24:28, σε ένα φιλικό αγώνα, με όμορφη διαδρομή και ‘’οικογενειακό’’ κλίμα, ο οποίος όμως δεν προσφέρεται για υψηλές επιδόσεις». (Φωτό: time-to-run.com)

Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Αναμφίβολα έχει πλάκα, αλλά σε καμιά περίπτωση ο συσχετισμός με τη διασκέδαση δεν είναι τόσο χειροπιαστός, άμεσος και προφανής όσο στα ομαδικά παιχνίδια –και ο όρος «παιχνίδια» έχει μια σημειολογική βαρύτητα σε αντίθεση με τον όρο «αθλήματα».

Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Αν και είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, νομίζω πως ο κυριότερος λόγος είναι ότι το τρέξιμο είναι η πιο απλή και προσιτή μορφή άθλησης, με πολλαπλά οφέλη σε διάφορα επίπεδα, τα οποία γίνονται πλέον ευρέως γνωστά στο πλατύ κοινό, και το οποίο εξελικτικά είναι συνυφασμένο με την ύπαρξή μας. Από την άλλη πλευρά, η άνθιση του τρεξίματος ως «λαϊκού» αγωνιστικού αθλητισμού υποστηρίζεται στιβαρά από τις μεγάλες αθλητικές εταιρείες. Αν σκεφτούμε τον μέσο μαραθωνοδρόμο των τεσσάρων ωρών, συνήθως έχει ρολόι-παλμογράφο με GPS, τουλάχιστον δυο-τρία διαφορετικά ζευγάρια παπούτσια, ειδικά ρούχα (κάλτσες ή κολάν συμπίεσης, υπερελαφρά αδιάβροχα με ικανότητα διαπνοής, κ.τ.λ.) και πολλά ακόμη, τα οποία αθροιζόμενα κοστίζουν τουλάχιστον €500 – 600 και πρέπει τακτικά να ανανεώνονται.

Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;
Όλα αυτά τα χρόνια «στο τρέξιμο» έχω γνωρίσει σπουδαίους δρομείς, αν και η ελληνική δρομική κοινότητα είναι μάλλον μικρή για να μιλήσω με ονόματα ξεχωρίζοντας μόνο κάποιους απ’ αυτούς. Μερικοί ήταν δρομείς «της διπλανής πόρτας» και δεν είχαν καν σπουδαίες επιδόσεις, καθένας τους όμως είχε μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως μαχητικότητα, προσήλωση στην προπόνηση, αποφασιστικότητα, πηγαίο ταλέντο, χαρισματικό σωματότυπο, βαθιά αγάπη για το τρέξιμο και τόσα άλλα, από τα οποία προσπαθώ να αντλώ έμπνευση και τα κρατάω ως δρομικά σημεία αναφοράς…

Διαβάστε ακόμα: Πώς κρατιέται σε φόρμα ο Ολυμπιονίκης και προπονητής του TaeKwonDo Αλέξανδρος Νικολαΐδης.

«Μετά το τέλος του Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών το 2011, με δύο από τους σημαντικότερους φίλους που γνώρισα στον αθλητισμό, τον Δημήτρη Θεοδωρακάκο και τον Νίκο Σιδερίδη (σε μια από τις λίγες εμφανίσεις του σε «συμβατικούς» αγώνες). Εκείνη τη χρονιά ο Θεοδωρακάκος ήταν πρώτος με 2:24:10 κι εγώ τρίτος με 2:26:09, 4 δευτερόλεπτα πίσω από τον δεύτερο, μετά από μια δραματική κούρσα με μια πτώση στο 40ο χλμ.». (Φωτό: προσωπικό αρχείο)

TAGS :
fitness γιατρός Ευαγγελίδης ορθοπεδικός τρέξιμο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook